Τι πρέπει να κάνετε εάν ένα παιδί έχει πονόδοντο: πώς να αναισθητοποιήσετε;

Τα δόντια του παιδιού μπορούν να βλάψουν σε οποιαδήποτε ηλικία, ακόμη και σε 1,5-2 χρόνια, όταν, όπως φαίνεται, μόλις κατάφεραν να εκραγούν. Η πιο συνηθισμένη αιτία πονόδοντου είναι η φθορά των δοντιών, η οποία συχνά αναπτύσσεται απαρατήρητη από τους γονείς του μωρού μέχρις ότου μια μέρα το παιδί αρχίσει να παραπονιέται για οξύ πόνο ή πόνο.

Συχνά αυτό το πρόβλημα προκαλεί έκπληξη στους γονείς: μερικές φορές τη νύχτα, μερικές φορές το σαββατοκύριακο, όταν δεν υπάρχει κανένας τρόπος να πάτε αμέσως στον οδοντίατρο. Στην περίπτωση αυτή, είναι σημαντικό να παρέχετε στο παιδί τις πρώτες βοήθειες σωστά, δεδομένου ότι είναι πολύ πιθανό να αναισθητοποιήσετε ένα δόντι στο σπίτι - είναι σημαντικό μόνο να το προσεγγίσετε σωστά, ώστε να μην επιδεινώσει την κατάσταση.

Ανάλογα με την ηλικία του παιδιού και την αιτία του πονόδοντου, οι μέθοδοι ανακούφισης πόνου μπορεί να διαφέρουν σημαντικά. Τα περισσότερα φάρμακα που βοηθούν τους ενήλικες καλά δεν μπορούν να χορηγηθούν σε παιδιά κάτω των 12 ετών. Για την ανακούφιση του πονόδοντου στα μωρά, χρησιμοποιούνται ειδικά παιδικά φάρμακα - λίγο αργότερα θα τα εξετάσουμε λεπτομερέστερα.

Σημείωση

Μην υποτιμάτε το συνήθη στοματικό διάλυμα - ζεστό καθαρό νερό. Με βαθιά τερηδόνα, ο πόνος εμφανίζεται συχνά λόγω της ερεθιστικής επίδρασης των συντριμμιών που εισέρχονται στην κοιλότητα της καρδιάς. Αρκεί να ξεπλύνετε το στόμα σας για να ανακουφίσετε σημαντικά τον πονόδοντο ή ακόμα και να το εξαλείψετε τελείως (αν δεν έχει φτάσει ακόμα στον κνησμό).

 

Γιατί ένα παιδί έχει πονόδοντο

Είναι χρήσιμο να έχετε κατά νου ότι αν και η τερηδόνα είναι η πιο κοινή αιτία πονόδοντου, άλλες παθολογίες μπορεί επίσης να προκαλέσουν πόνο στην στοματική κοιλότητα του παιδιού:

• Τσιμπή και καταστροφή του σμάλτου των δοντιών (εάν το μωρό πέσει πρόσφατα και μπορεί να καταστραφεί ένα ή και περισσότερα δόντια).
• Πουλίτιδα και περιοδοντίτιδα (συνήθως συνοδεύεται από οξύ αυθόρμητο πόνο, που δεν μπορεί να αφαιρεθεί με έκπλυση του στόματος).
• Ροή (πυώδης φλεγμονώδης διαδικασία στην περιοχή του περιόστεου του δοντιού - οπτικά μοιάζει με ένα κομμάτι στο κόμμι).
• Απουσία (ολόκληρο το μάγουλο μπορεί να πρηστεί πολύ).
• Επιπλοκές μετά την πλήρωση των δοντιών (εάν επισκεφθήκατε πρόσφατα τον οδοντίατρο που έφτιαξε το δόντι) ...

Όπως και οδοντοφυΐας, ουλίτιδα, στοματίτιδα και άλλους παράγοντες.

Όσον αφορά την τερηδόνα, προκαλεί πόνο ή αιχμηρό παροξυσμικό άλγος. Πρώτον, εμφανίζεται ως αντίδραση σε ένα κρύο, ζεστό ή γλυκό, και μετά από μερικά λεπτά υποχωρεί (για παράδειγμα, το δόντι ενός παιδιού μπορεί να βλάψει αμέσως μετά το φαγητό και στη συνέχεια ο πόνος πηγαίνει από μόνη της).

Με μια βαθιά βλάβη στο δόντι, ο πόνος μπορεί να εμφανιστεί ανεξάρτητα από τη δράση των ερεθισμάτων και να μην διαρκέσει πολύ.

Οι κακοήθεις βλάβες των δοντιών μπορούν να αναγνωριστούν από τα χαρακτηριστικά σκούρα (κίτρινα, καφέ, μαύρα) σημεία στα δόντια. Ακόμη και αν η σκοτεινή κουκίδα φαίνεται μικρή, κάτω από αυτή μπορεί να υπάρχει μια εκτεταμένη καριώδης κοιλότητα που φτάνει στον θάλαμο πολτού του δοντιού (το νεύρο είναι στο θάλαμο αυτό), το οποίο προκαλεί έντονο πόνο.

Η παρακάτω φωτογραφία δείχνει ένα παράδειγμα βαθιάς τερηδόνας σε ένα παιδί:

Η τερηδόνα μπορεί να αναπτυχθεί στα δόντια του μωρού, ακόμη και στα βρέφη. Η αποκαλούμενη "μπουκάλι" τερηδόνα εμφανίζεται σε παιδιά ηλικίας 0 έως 4 ετών λόγω ανεπαρκούς στοματικής υγιεινής. Αρχίζει με λευκές κηλίδες στη βάση του δοντιού (στα ούλα) και απλώνεται γρήγορα πάνω σε όλα τα δόντια.

Η παρακάτω φωτογραφία δείχνει πώς η τερηδόνα "μπουκάλι" μπορεί να εξετάσει το αρχικό στάδιο:

Και έτσι τα δόντια του μωρού μπορούν να δουν αν ξεκίνησε η κατάσταση:

Σημείωση

Όσον αφορά τα δόντια του γάλακτος, η τερηδόνα συνήθως αναπτύσσεται πολύ πιο γρήγορα από ό, τι σε γομφίους (μόνιμα). Κυριολεκτικά σε 2-3 μήνες η τερηδόνα μπορεί να μετατραπεί σε βαθιά.

Η βαθιά τερηδόνα, αν δεν μπορεί να θεραπευτεί έγκαιρα, μπορεί να οδηγήσει στην ανάπτυξη πνευμονίας - φλεγμονή των μαλακών ιστών του δοντιού. Εάν η λοίμωξη δεν εξαλειφθεί σε αυτό το στάδιο, τότε μπορεί να πάει στη ρίζα του δοντιού με την ανάπτυξη της περιοδοντίτιδας. Και οι δύο αυτές ασθένειες συνοδεύονται από πολύ ισχυρό οξεία, παλλόμενο πόνο, που μπορεί να εξαπλωθεί σε ολόκληρη τη γνάθο, τον λάρυγγα και το αυτί. Επίσης, είναι χαρακτηριστική η αντίδραση σε ερεθίσματα θερμοκρασίας και επιδείνωση το βράδυ και τη νύχτα.

Μερικές φορές, ο πόνος των δοντιών εμφανίζεται μετά από θεραπεία από έναν οδοντίατρο. Μπορεί να υπάρχουν πολλοί λόγοι για αυτό, και οι πιο συνηθισμένοι από αυτούς:

• Βλάβη στον πολτό των δοντιών (για παράδειγμα, υπερθέρμανση κατά την προετοιμασία, παρόλο που σήμερα είναι πολύ σπάνιο).
• Αλλεργία στο υλικό πλήρωσης.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, ο πόνος μπορεί να ξεφύγει από μόνη της μέσα σε λίγες ημέρες ή εβδομάδα, σε άλλες μπορεί να απαιτήσει εκ νέου άνοιγμα του δοντιού και αντικατάσταση των γεμάτων. Επομένως, εάν δεν παρατηρηθεί θετική δυναμική, είναι σημαντικό να επαναλάβετε το παιδί στο γιατρό. Για την αποσαφήνιση της διάγνωσης μπορεί να απαιτείται ακτινογραφία.

Ασθενείς ασθένειες - ροή, απόστημα μπορεί επίσης να προκαλέσει σοβαρό πονόδοντο. Είναι εύκολα αναγνωρίσιμα από το πρήξιμο των ούλων και το σχηματισμό προσκρούσεων κοντά στο άρρωστο δόντι. Σε σοβαρές περιπτώσεις, το πρόσωπο του μωρού μπορεί να γίνει ασύμμετρο, η θερμοκρασία του σώματος αυξάνεται - σε μια τόσο επικίνδυνη κατάσταση, είναι σημαντικό να συμβουλευτείτε αμέσως έναν γιατρό.

Σημείωση

Εάν το παιδί έχει πρησμένο μάγουλο, αλλά δεν είναι άρρωστο ένα δόντι, αυτό μπορεί να είναι ένα σύμπτωμα ουλίτιδας, λεμφαδενίτιδας, φλεγμονής του νεύρου του προσώπου ή σιελογόνων αδένων, μιας αλλεργικής αντίδρασης και κάποιων άλλων ασθενειών. Και εδώ είναι επίσης σημαντικό να επικοινωνήσετε με έναν παιδίατρο το συντομότερο δυνατό.

 

Σχετικά με τον κίνδυνο αυτών των συνθηκών

Σε αντίθεση με τη δημοφιλή πεποίθηση, πρέπει να αντιμετωπιστεί η φθορά στα φυλλοβόλα δόντια, ακόμη και αν σύντομα θα πέσουν. Πρώτον, η φρικτή διαδικασία μπορεί να εμβαθύνει και να φτάσει στο "νεύρο" - αυτό θα οδηγήσει σε έντονο πόνο. Δεύτερον, μια λοίμωξη (με περιοδοντίτιδα, για παράδειγμα) μπορεί να εξαπλωθεί στα βασικά στοιχεία των γομφίων που δεν έχουν ακόμη εκραγεί και τα βλάψει μόνιμα.

Επιπλέον, η πρόωρη απώλεια των δοντιών του γάλακτος οδηγεί σε κενά στην οδοντοστοιχία και μπορεί να προκαλέσει το σχηματισμό ενός εσφαλμένου δαγκώματος. Μην ξεχνάτε τα συνοδευτικά ψυχολογικά προβλήματα, τα οποία συνοδεύουν συχνά τα παιδιά με κακά δόντια (το μωρό είναι ντροπαλός των "σάπιονων" δοντιών του, φοβάται να χαμογελάει για χρόνια, διώκεται συνεχώς από τους συνομηλίκους του).

Ο ευκολότερος τρόπος για να θεραπεύσει τη φθορά των δοντιών στο αρχικό στάδιο της ανάπτυξής τους. Με βαθιά τερηδόνα και ιδιαίτερα με κονδυλίτιδα και περιοδοντίτιδα απαιτείται πιο πολύπλοκη θεραπεία.

Με πυώδεις παθολογίες (ροή, απόστημα, φλέγμα) χωρίς θεραπεία, η ασθένεια μπορεί να εξαπλωθεί σε γειτονικά υγιή δόντια, οδηγώντας στην κινητικότητά τους. Σε δύσκολες περιπτώσεις, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια δοντιών.

Σημείωση

Εάν ένας πονόδοντος βασανίσει το παιδί για αρκετές ημέρες και έπειτα σταματήσει απότομα, αυτό δεν σημαίνει ότι η ασθένεια έχει περάσει. Κατά κανόνα, η ανακούφιση οφείλεται στο γεγονός ότι ο πολτός των δοντιών ("νεύρο") πεθαίνει - ως εκ τούτου, η ευαισθησία εξαφανίζεται. Είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι η λοίμωξη δεν έχει εξαφανιστεί - η νεκρωτική νευροβλαστική δέσμη μέσα στο θάλαμο πολφού αρχίζει να αποσυντίθεται με το σχηματισμό πύου, το οποίο θα αποτελέσει το επίκεντρο της φλεγμονής στη ρίζα του δοντιού.

Όχι λιγότερο επικίνδυνο είναι μια ασθένεια όπως η ουλίτιδα (ασθένεια των ούλων). Όταν εμφανιστούν τα συμπτώματά του, πολλοί θεωρούν το πρόβλημα ασήμαντο και αρνούνται να επισκεφτούν έναν γιατρό, προτιμώντας τη θεραπεία του παιδιού στο σπίτι. Με την ακατάλληλη αντιμετώπιση της ουλίτιδας, μπορεί να γίνει χρόνια, προκαλώντας αποστήματα στα ούλα και τα οστά των γνάθων. Εν τω μεταξύ, με σωστή θεραπεία, η ασθένεια εξαφανίζεται σε 1-2 εβδομάδες.

Τα παρακάτω είναι καταστάσεις όπου το μωρό πρέπει να παρουσιαστεί στον γιατρό:

• Αυξημένη τερηδόνα δοντιών με τερηδόνα.
• Οξικός πόνος σε δόντι ή ούλα.
• Αγχώδης πόνος στο δόντι που δεν πάει μακριά για μεγάλο χρονικό διάστημα?
• Οίδημα των ούλων ή εμφάνιση προσκρούσεων πάνω σε αυτό.
• Η εμφάνιση των ελκών στην στοματική κοιλότητα.
• Πρήξιμο του μάγου (ακόμη και χωρίς πόνο).

Μην καθυστερείτε την επίσκεψη στο γιατρό, πιστεύοντας ότι χρειάζεται μόνο να περιμένετε λίγο - και τα δόντια του γάλακτος θα πέσουν οι ίδιοι. Στα παιδιά, το δόντι των δοντιών είναι πιο λεπτό από ότι στους ενήλικες και, επιπλέον, είναι λιγότερο μεταλλοποιημένο, οπότε η φθορά των δοντιών συχνά αναπτύσσεται γρήγορα, οδηγώντας γρήγορα σε επιπλοκές. Επομένως, ακόμη και όταν εμφανίζονται λευκά σημεία ή μικρές καφέ κουκίδες στα δόντια του μωρού, είναι απολύτως απαραίτητο να δούμε έναν οδοντίατρο.

Η παρακάτω φωτογραφία δείχνει την τερηδόνα των πρωτογενών δοντιών στο αρχικό στάδιο:

Η πρακτική δείχνει ότι μερικές φορές οι γονείς δίνουν ένα αναισθητικό φάρμακο σε ένα παιδί με την προσδοκία ότι το φάρμακο θα ανακουφίσει τον πόνο και θα εξαλείψει την ανάγκη να επισκεφτεί έναν οδοντίατρο (επειδή είναι πολύ αγχωτικό για το παιδί). Μετά τη λήψη του φαρμάκου, το μωρό μπορεί πραγματικά να βελτιωθεί, ωστόσο, τα παυσίπονα δεν θεραπεύουν την ασθένεια, αλλά μόνο προσωρινά μειώνουν τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων.

Επομένως, εάν τα δόντια του μωρού αντιδράσουν σε ζεστό και κρύο, ή συχνά παραπονιέται για πόνο σε ένα δόντι, τότε το ταξίδι στον οδοντίατρο είναι καλύτερο να μην αναβληθεί. Στα αρχικά στάδια της τερηδόνας, είναι πολύ ευκολότερο να αντιμετωπιστεί παρά με την εμφάνιση των επιπλοκών της.

 

Πρώτες βοήθειες για ένα παιδί με πονόδοντο

Στο σπίτι, η τερηδόνα ή η πνευμονίτιδα δεν μπορούν να θεραπευτούν, αλλά είναι πολύ πιθανό να μειωθεί το σύνδρομο του συνοδευτικού πόνου. Η επιλογή των κεφαλαίων εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την ηλικία του παιδιού - ορισμένα φάρμακα είναι κατάλληλα για παιδιά από 3 μήνες, ενώ άλλα αντενδείκνυνται έως 12 έτη.

Αξίζει να σημειωθεί ότι συχνά ο πονόδοντος μπορεί να αφαιρεθεί με το ξέπλυμα του στόματος με ζεστό, καθαρό νερό. Όταν το παιδί μεγαλώσει και μπορεί να ξεπλύνει το στόμα του μόνος του, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ειδικές λύσεις.

Κατά την επιλογή ενός αναισθητικού, θα πρέπει να μελετήσετε προσεκτικά τις οδηγίες χρήσης του, να προσέξετε τις αντενδείξεις και τις παρενέργειες. Εάν δεν είναι δυνατό να πάρετε αμέσως το παιδί σε ραντεβού, τότε, αν είναι δυνατόν, είναι προτιμότερο να συμβουλευτείτε έναν γιατρό τουλάχιστον τηλεφωνικά.

Έτσι, εξετάστε τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται συνήθως για την ανακούφιση του πονόδοντου στα παιδιά ...

 

Πώς να βοηθήσετε ένα παιδί από 3 μηνών έως 12 ετών

Για τον πονόδοντο και την ασθένεια των ούλων σε παιδιά ηλικίας 3 μηνών έως 12 ετών, συνήθως χρησιμοποιούνται τα ακόλουθα ως επείγοντα μέτρα:

• Παρασκευάσματα με βάση την παρακεταμόλη: Panadol, Efferalgan, Cefecon και ορισμένα άλλα.
• Παρασκευάσματα που βασίζονται σε ιβουπροφαίνη: Νουροφαίνη (σε σιρόπι και υπόθετα), ιβουπροφαίνη.

Η παρακεταμόλη παρέχει αναλγητικά, αντιφλεγμονώδη και αντιπυρετικά αποτελέσματα. Αρχίζει να δρα σε περίπου 20 λεπτά και η επίδραση διαρκεί μέχρι και 6 ώρες.

Τα φάρμακα με ιβουπροφαίνη είναι επίσης δημοφιλή. Για παράδειγμα, τα παιδιά ηλικίας από 3 μηνών απουσία αντενδείξεων επιτρέπεται να χρησιμοποιούν το Nurofen σε σιρόπι ή υπόθετα (το Nurofen σε δισκία χρησιμοποιείται σε παιδιά ηλικίας άνω των 12 ετών).

Είναι πολύ σημαντικό να τηρείτε τις δοσολογίες που συνιστώνται στις οδηγίες και να μην τις υπερβαίνετε, ακόμα και αν ο πονόδοντος δεν πάει μακριά. Επίσης, είναι αδύνατο να χρησιμοποιηθούν παράλληλα διαφορετικά φάρμακα με βάση μία δραστική ουσία, καθώς αυτό μπορεί να προκαλέσει υπερβολική δόση.

Σημείωση

Στα παιδιά, μόνο 20 πρωτογενή δόντια μεγαλώνουν. Τα πρώτα εμφανίζονται μετά από 6 μήνες, και τα τελευταία 3-4 χρόνια. Αρχίζουν να κλιμακώνονται και να πέφτουν σε ηλικία 5-6 ετών. Αυτή η ηλικία αντιπροσωπεύει το μεγαλύτερο αριθμό περιπτώσεων πονόδοντου, φθοράς των δοντιών και ταξιδιών στους οδοντιάτρους.

Η οδυνηρή οδοντοφυΐα σε ένα μωρό μπορεί επίσης να φέρει πολλά προβλήματα. Στην περίπτωση αυτή χρησιμοποιούνται συνήθως τα εξής:

• Οδοντικές αλοιφές και πηκτές με βάση τη λιδοκαΐνη: Kamistad, Kalgel και άλλοι.
• Ομοιοπαθητικά πηκτώματα: Holisal, Traumeel-S, κλπ.
• Οδοντόκρεμες για παιδιά: Dantinorm Baby, Fenistil, κλπ.

Ορισμένες γέλες και αλοιφές είναι κατάλληλες για παιδιά από 3 μηνών, χρησιμοποιούνται για την ανακούφιση του πόνου όταν οδοντοφυΐας. Σε περίπτωση τερηδόνας ή κονδυλίτιδας, είναι αναποτελεσματικές, αν και αν περιέχουν λιδοκαΐνη, βοηθούν να μειωθεί ελαφρώς ο οξύς πόνος. - Η επίδραση, κατά κανόνα, παραμένει για μισή ώρα. Αυτές οι γέλες χρησιμοποιούνται μερικές φορές για να βοηθήσουν γρήγορα ένα μωρό πριν επισκεφτούν έναν οδοντίατρο.

Για οδυνηρή οδοντοφυΐα, το gel Kamistad είναι κατάλληλο για βρέφη. Τα κύρια συστατικά του είναι η έγχυση λιδοκαΐνης και χαμομηλιού. Χρησιμοποιείται για ασθένειες της στοματικής κοιλότητας και οδοντοφυΐας. Εφαρμόστε τη γέλη στα ούλα 3 φορές την ημέρα.

Στις φλεγμονώδεις ασθένειες των ούλων σε παιδιά ηλικίας άνω των 3 ετών, η οδοντιατρική γέλη Cholisal είναι δημοφιλής, η δραστική ουσία της οποίας είναι η σαλικυλική χολίνη. Λόγω της πυκνότητάς του, διαρκεί περισσότερο στα ούλα, βυθίζεται βαθιά στον ιστό και παρέχει αναλγητικό αποτέλεσμα για περίπου 2 ώρες. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί μέχρι και 3 φορές την ημέρα. Με πονόδοντο στο φόντο της τερηδόνας ή της πνευμονίας, το Holisal είναι απολύτως αναποτελεσματικό.

Τα Dantinorm Baby Doth Drops είναι ένα ομοιοπαθητικό φάρμακο. Χρησιμοποιούνται για οδυνηρή οδοντοφυΐα στα μωρά, αλλά δεν ανακουφίζουν τον πόνο κατά τη διάρκεια της τερηδόνας ή της πνευμονίας.

Κατά την επιλογή του βέλτιστου φαρμάκου συνιστάται να συμβουλευτείτε γιατρό.

 

Ανακούφιση πονόδοντου σε παιδιά ηλικίας άνω των 12 ετών

Μετά από 12 χρόνια, τα παιδιά μπορούν να πάρουν πολλά φάρμακα για ενήλικες, μόνο σε χαμηλότερη δοσολογία. Για παράδειγμα, με πονόδοντο, χρησιμοποιούνται συνήθως: Nurofen (σε δισκία ή κάψουλες), Nise (δισκία), Tempalgin, Ketanov, Ketorol, η ίδια παρακεταμόλη (δισκία). Ibuprofen et αϊ.

Μερικές φορές, με ήπιο πόνου, το Analgin χρησιμοποιείται ακόμη, αν και σε πολλές χώρες του κόσμου απαγορεύεται αυτό το φάρμακο λόγω της πιθανότητας σοβαρών παρενεργειών. Όσο και αν είναι, δεν είναι χρήσιμο να εφαρμόσετε το δισκίο Analgin σε ένα άρρωστο δόντι, όπως συνιστάται στην παραδοσιακή ιατρική, καθώς το φάρμακο μπορεί να καταστρέψει το σμάλτο (το ίδιο ισχύει και για την Ασπιρίνη).

Η ασπιρίνη και το Baralgin βοηθούν με ήπιο ή μέτριο πονόδοντο.

Η παρακεταμόλη χρησιμοποιείται συχνά σε παιδιά, έχει λιγότερες αντενδείξεις και επίσης έχει αντιφλεγμονώδη και αντιπυρετικά αποτελέσματα. Ωστόσο, αξίζει να σημειωθεί ότι ως αναισθητικό, η παρακεταμόλη δεν είναι πολύ αποτελεσματική και, για παράδειγμα, με οξύ πονόδοντο ανάμεσα στον πνευμόποδα, το αποτέλεσμα μπορεί να είναι σαφώς ανεπαρκές.

Τα φάρμακα με ιβουπροφαίνη είναι πολύ δημοφιλή σήμερα: Nurofen, Ibuprofen, Solpafleks και άλλοι. Έχουν ένα γρήγορο και ισχυρό αποτέλεσμα, αλλά έχουν έναν αρκετά ευρύ κατάλογο αντενδείξεων και παρενεργειών. Στα παιδιά, αυτά τα φάρμακα και άλλα φάρμακα που βασίζονται σε μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ) πρέπει να χρησιμοποιούνται με μεγάλη προσοχή.

Τα φάρμακα που βασίζονται στη νιμεσουλίδη βοηθούν επίσης στην ταχεία και αποτελεσματική ανακούφιση των πονόδοντων: Nise, Nimesil, Nimid και άλλοι. Παράγονται με τη μορφή δισκίων και φακελίσκων, τα οποία διαλύονται σε νερό. Αυτά τα φάρμακα παρέχουν σημαντική μείωση ακόμη και σε έντονο πόνο εντός περίπου μισής ώρας. Επιτρέπεται για παιδιά από 12 ετών.

Το φάρμακο Ketanov (ή το ανάλογο Ketorol) βοηθά επίσης να απαλλαγούμε από έντονο πόνο, αλλά αντενδείκνυται σε παιδιά κάτω των 15 ετών. Ο Ketanov αρχίζει να δρα εντός 1 ώρας, και η επίδραση διαρκεί έως και 6 ώρες, και από την άποψη της δύναμης δράσης, υπερβαίνει όλα τα παραπάνω εργαλεία. Εκτός από το αναλγητικό αποτέλεσμα, έχει επίσης αντιφλεγμονώδες αποτέλεσμα. Η συνιστώμενη δόση για ενήλικες είναι 1 δισκίο την ημέρα, σε περίπτωση έντονης άλγους, η δόση μπορεί να επαναληφθεί 6 ώρες μετά την πρώτη.

Σημείωση

Πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι, λόγω των μεμονωμένων χαρακτηριστικών του σώματος και των ειδικοτήτων της παθολογίας, μερικές φορές, φαίνεται ότι ένα ισχυρό φάρμακο μπορεί να ανακουφίσει ελαφρώς τον πόνο και ένα ασθενέστερο, αντίθετα, είναι πιο αποτελεσματικό.Αυτό συμβαίνει πολύ σπάνια, αλλά εάν το φάρμακο προφανώς δεν λειτουργεί, τότε δεν πρέπει να αυξήσετε τη δοσολογία του και να προσπαθήσετε να το χρησιμοποιήσετε ξανά και ξανά - είναι καλύτερα να δοκιμάσετε μια άλλη θεραπεία.

Μερικές φορές οι πηκτές και οι αλοιφές με λιδοκαΐνη βοηθούν στην ανακούφιση του πονόδοντου - έχουν πολύ γρήγορη αναλγητική δράση, αλλά δεν διαρκούν πολύ (συνήθως όχι περισσότερο από 30 λεπτά). Η λιδοκαΐνη απελευθερώνεται επίσης με τη μορφή ψεκασμού, που ψεκάζεται γύρω από ένα άρρωστο δόντι ή εφαρμόζεται σε ένα κομμάτι από βαμβάκι και εφαρμόζεται στο κόμμι ή στο δόντι (ανάλογα με το τι πονάει). Είναι σημαντικό να έχετε κατά νου ότι το παιδί μπορεί να είναι αλλεργικό στη λιδοκαΐνη, γι 'αυτό χρησιμοποιήστε αυτά τα χρήματα, ειδικά για πρώτη φορά, όσο το δυνατόν πιο προσεκτικά.

 

Τι είναι χρήσιμο να εξετάσετε όταν χρησιμοποιείτε λαϊκές θεραπείες

Υπάρχουν πολλές παραδοσιακές συνταγές ιατρικής που χρησιμοποιούνται για τη μείωση πονόδοντου. Ορισμένα φάρμακα είναι πραγματικά αποτελεσματικά, ενώ άλλα δύσκολα αξίζουν την αναμονή.

Με πονόδοντο και μια φλεγμονώδη διαδικασία στην στοματική κοιλότητα, είναι πραγματικά δυνατό να ανακουφιστεί η κατάσταση με έκπλυση με αφέψημα φαρμακευτικών βοτάνων. Ελλείψει αλλεργιών, μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε παιδιά από νεαρή ηλικία. Το κυριότερο είναι να μπορεί το μωρό να ξεπλένει το στόμα του και να μην καταπιεί τη λύση. Στα μικρότερα παιδιά μπορεί να δοθεί ζεστό νερό στα στόματά τους. Όπως σημειώθηκε παραπάνω, αυτό συχνά βοηθά στην απαλότητα του πόνου.

Η κλασική λύση για το ξέπλυμα του στόματος παρασκευάζεται από νερό και αλάτι (λιγότερο συχνά - μαγειρική σόδα). Ένα κουταλάκι του γλυκού αλάτι θα πρέπει να αναδεύεται σε ένα ποτήρι ζεστό βραστό νερό. Με αυτό το εργαλείο (δηλαδή, ζεστό), ξεπλύνετε τη στοματική κοιλότητα περίπου μία φορά κάθε μισή ώρα. Το άλας έχει αντιμικροβιακή δράση, βοηθά στη μείωση της φλεγμονής και την πρόληψη της εξάπλωσης των βακτηριδίων.

Στην παραδοσιακή ιατρική χρησιμοποιούνται επίσης φασκόμηλο, χαμομήλι, βελανιδιά ή φλοιός από ασβέστη. Οι γιατροί επιτρέπουν τα βότανα σε μικρά παιδιά εάν δεν υπάρχει αλλεργία. Πριν από την προετοιμασία αυτού του ή του αφέψημου, θα πρέπει να εξοικειωθείτε με τις οδηγίες χρήσης της βοτανικής συλλογής. Αξίζει επίσης να ληφθεί υπόψη ότι αυτά τα φάρμακα δεν ανακουφίζουν την οξεία πονόδοντο, χρησιμοποιούνται συχνά σε σύνθετη θεραπεία για τη θεραπεία φλεγμονωδών διεργασιών επιπλέον άλλων φαρμάκων.

Σημείωση

Μπορεί να φαίνεται περίεργο, αλλά για κάποιο λόγο ορισμένες αμφιλεγόμενες λαϊκές μεθόδους ανακούφισης πονόδοντου εξακολουθούν να απολαμβάνουν κάποια δημοτικότητα. Έτσι, για παράδειγμα, συνιστάται να εισάγετε τη ρίζα του πλαντάν στο αυτί, να τοποθετήσετε ένα κομμάτι από πρόπολη στην περίεργη κοιλότητα, να συνδέσετε ένα σκελίδες σκόρδου στον καρπό, κλπ. Περιττό να πούμε ότι στην πράξη τέτοιες μέθοδοι δεν λειτουργούν. Και επίσης δεν αναμένετε να θεραπεύσετε τα δόντια ενός παιδιού με συνωμοσίες - μια πολύ πιο σωστή και αποτελεσματική επιλογή θα ήταν να επισκεφθείτε έναν οδοντίατρο.

 

Τι δεν μπορεί να γίνει με πονόδοντο

Παρά το γεγονός ότι στις περισσότερες περιπτώσεις τα δόντια βλάπτουν τα παιδιά λόγω της τερηδόνας, ωστόσο, πολλές άλλες ασθένειες μπορεί να προκαλέσουν πόνο. Ο ακριβής προσδιορισμός της αιτίας στο σπίτι μπορεί να είναι αρκετά προβληματικός, γι 'αυτό ένας γιατρός πρέπει να το κάνει αυτό. Και το καθήκον των γονέων είναι να βοηθήσουν το παιδί στο σπίτι πριν επισκεφτούν την οδοντιατρική κλινική, χωρίς να κάνει μεγάλα λάθη, τα οποία όχι μόνο μπορούν να επιδεινώσουν τον πόνο, αλλά μπορούν επίσης να προκαλέσουν την περαιτέρω ανάπτυξη της νόσου.

Έτσι, με πονόδοντο:

• Μην κείτε την πλευρά ενός ασθενούς δοντιού.
• Μην ξαπλώνετε σε ένα πρησμένο μάγουλο.
• Μην θερμαίνετε το σημείο πληγής έξω (θερμές ξεβγάλματα είναι αποδεκτές, αλλά η εφαρμογή ενός μαξιλαριού θέρμανσης στο μάγουλο από την πλευρά ενός ασθενούς δοντιού αποθαρρύνεται έντονα).
• Μην αφήνετε το παιδί σας πολύ ζεστό ή κρύο, γλυκά και σκληρά τρόφιμα. Είναι καλύτερα να τροφοδοτείτε το παιδί με μαλακό φαγητό σε θερμοκρασία δωματίου.
• Απαγορεύεται η χορήγηση μικρών παιδιών Analgin, Citramon, Ketanov και άλλων φαρμάκων που αντενδείκνυται πριν από την ηλικία των 12 ετών.
• Δεν μπορείτε να δώσετε στο παιδί αναισθητικό για μεγάλο χρονικό διάστημα, ελπίζοντας ότι το δόντι θα πέσει σύντομα.
• Δεν μπορείτε να αναβάλλετε μια επίσκεψη στον οδοντίατρο εάν ο οξύς πονόδοντος του παιδιού έχει μειωθεί ή ακόμα και έχει φύγει. Η ίδια η Caries δεν πάει μακριά, και οι φλεγμονώδεις ασθένειες μπορούν να πάνε σε μια χρόνια μορφή.

 

Τι περιμένει το μωρό στο ραντεβού του οδοντιάτρου

Είναι γνωστό ότι όταν επισκέπτονται γιατρούς, τα παιδιά συχνά συμπεριφέρονται μακριά από αυτό που θα ήθελαν οι γονείς τους: ένα παιδί μπορεί να φωνάξει, να ουρλιψει, να ξεσπάσει, να δαγκώσει ...

Μερικές τεχνικές μπορούν να μειώσουν το επίπεδο πίεσης στο μωρό και να αποτρέψουν το σχηματισμό ψυχολογικού τραύματος.

Πριν επισκεφθείτε την κλινική, το μωρό πρέπει να ενημερωθεί ότι ο γιατρός θα εξετάσει τα δόντια, θα τα καθαρίσει και θα τα μεταχειριστεί, αλλά είναι καλύτερα να παραλείψουμε όλες τις λεπτομέρειες. Δεν αξίζει να πούμε ότι δεν θα βλάψει, διότι ακόμη και ένα στιγμιότυπο της αναισθησίας μπορεί να φαίνεται επώδυνο για το παιδί, και τότε θα αισθανθεί εξαπατημένο.

Είναι απαραίτητο να οδηγήσετε το παιδί ακριβώς στον παιδοδοντίατρο ο οποίος ξέρει πώς να βρει μια προσέγγιση και να ηρεμήσει το μωρό (αν και ακόμη και αυτό δεν λειτουργεί πάντα). Μπορεί να υπάρχουν πολλά παιχνίδια στο γραφείο του και στον τοίχο μπροστά από την πολυθρόνα υπάρχει μια οθόνη με κινούμενα σχέδια. Για να διαλύσει το άγχος του παιδιού, συνήθως η λήψη δεν αρχίζει αμέσως με τη θεραπεία. Το παιδί έχει την ευκαιρία να κοιτάξει γύρω και να συναντήσει έναν γιατρό.

Είναι σημαντικό να γνωρίζετε

Εάν το παιδί αρχίσει να είναι ιδιότροπο και δεν είναι δυνατόν να τον ηρεμήσει, τότε δεν είναι απαραίτητο να εκτελέσει κανείς τη θεραπεία έτσι ώστε να μην υπάρχει ψυχολογικό τραύμα και να σχηματίζεται σταθερός φόβος. Καλύτερα να φύγετε και στη συνέχεια να κλείσετε ραντεβού για ένα δεύτερο ραντεβού.

Σε μερικές οδοντιατρικές κλινικές των παιδιών, οι ψυχολόγοι εργάζονται που μπορούν να βοηθήσουν το παιδί να προετοιμαστεί ψυχικά για οδοντιατρική θεραπεία.

Σε δύσκολες περιπτώσεις, όταν το παιδί είναι πολύ ανήσυχο ή έχει προχωρήσει μια μακρά και δύσκολη θεραπεία, μπορεί να διεξαχθεί με γενική αναισθησία ή καταστολή.

Η καταστολή πραγματοποιείται, για παράδειγμα, χρησιμοποιώντας ένα μείγμα οξυγόνου και νιτρώδους οξειδίου, το οποίο εισπνέεται μέσω μίας μάσκας. Με ήπια καταστολή, το παιδί παραμένει συνειδητό, αλλά χαλαρώνει και χαλαρώνει, και με βαθιά καταστολή, βυθίζεται στον ύπνο. Η καταστολή χρησιμοποιείται για παιδιά από τρία χρόνια.

Εάν η καταστολή δεν είναι κατάλληλη, το παιδί μπορεί να υποβληθεί σε γενική αναισθησία, εάν υποδεικνύεται. Τα σύγχρονα φάρμακα έχουν πολύ λιγότερες αντενδείξεις και παρενέργειες από εκείνες που χρησιμοποιήθηκαν πριν. Η χρήση της αναισθησίας ή της καταστολής δεν επηρεάζει τη σωματική ή ψυχολογική υγεία του μωρού. Ανακτά τη συνείδηση ​​αμέσως μετά τη διαδικασία.

Για την τοπική αναισθησία χρησιμοποιούνται αναισθητικά. Επιπλέον, πριν από την ένεση, ο γιατρός μπορεί να αναισθητοποιήσει τα ούλα του παιδιού με ένα σπρέι ή πήγμα νοβοκαΐνης για να αποκλείσει οποιοδήποτε πόνο, ακόμη και από την εισαγωγή βελόνας.

Σημείωση

Ασημένια δόντια χρησιμοποιούνται μερικές φορές στα δόντια του γάλακτος. Η ασημοποίηση δεν θεραπεύει τη φθορά των δοντιών, αλλά αυτή η προφυλακτική διαδικασία στα αρχικά στάδια βοηθάει σε κάποιο βαθμό στην πρόληψη της εξάπλωσης της καρριακής διεργασίας στην επιφάνεια του σμάλτου ή μεταξύ γειτονικών δοντιών. Το δόντι επεξεργάζεται με προϊόν με βάση το νιτρικό άργυρο, με αποτέλεσμα να αποκτά γκρι ή μαύρο χρώμα. Η διαδικασία επαναλαμβάνεται 3-5 φορές.

Η ασημοποίηση είναι ανώδυνη και εύκολα ανεκτή από τα παιδιά, ωστόσο, με ανεπαρκή επίπεδα στοματικής υγιεινής, η διαδικασία αυτή θα έχει ουσιαστικά καμία επίδραση - τα δόντια θα συνεχίσουν να διασπώνται ενεργά.

 

Πρόληψη της τερηδόνας στα παιδιά

Πρέπει να φροντίσετε την υγεία των δοντιών του παιδιού αμέσως μετά την οδοντοφυΐα. Χωρίς την κατάλληλη φροντίδα, η «φιάλη» αναπτύσσεται πολύ γρήγορα στα βρέφη, τα οποία προχωρούν ενεργά και συχνά εξαπλώνονται σε όλα τα δόντια. Για να αποφευχθεί αυτό, πρέπει να σκουπίσετε τα δόντια με ένα ειδικό δάκτυλο (που πωλείται σε φαρμακείο).

Είναι πολύ σημαντικό να διδάξετε ένα παιδί να βουρτσίζει τα δόντια του από νεαρή ηλικία. Σήμερα υπάρχουν πολλές οδοντόβουρτσες και πάστες παιδιών με διαφορετικά γούστα και όλη η διαδικασία μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε ένα διασκεδαστικό παιχνίδι.Το μωρό πρέπει να βουρτσίζει τα δόντια του δύο φορές την ημέρα και να ξεπλένει το στόμα του με καθαρό νερό - μετά από κάθε γεύμα.

Σύμφωνα με πολλούς γονείς, είναι δυνατόν να διδάξετε ένα παιδί να βουρτσίζει τα δόντια του ανεξάρτητα και να εισέρχεται σε αυτή τη συνήθεια από 2-4 ετών.

Για να καθαρίσετε τα κενά ανάμεσα στα δόντια χρειάζεστε οδοντικό νήμα ή πότισμα. Υπάρχουν ειδικά παιδικά θέματα που το μωρό θα χρησιμοποιήσει εύκολα από μόνος του.

Μην ξεχνάτε επίσης ότι για την υγεία των δοντιών είναι σημαντικό όχι μόνο η υγιεινή τους, αλλά και η σωστή διατροφή. Με την έλλειψη βιταμινών και μετάλλων, το σμάλτο των δοντιών μπορεί να γίνει πιο λεπτό, πράγμα που οδηγεί στην εμφάνιση και ανάπτυξη της τερηδόνας.

Ως προληπτικό μέτρο, πρέπει να επισκεφθείτε έναν οδοντίατρο με παιδί κάθε 6 μήνες. Στα αρχικά στάδια της τερηδόνας, είναι δυνατόν να παρατηρήσετε τις εστίες του στο σμάλτο μόνο κατά τη διάρκεια μιας επαγγελματικής εξέτασης. Επομένως, όσο πιο γρήγορα το παιδί επισκέπτεται τον οδοντίατρο, τόσο μικρότερο είναι ο κίνδυνος εμφάνισης σοβαρών παθολογιών.

Να είστε υγιείς!

 

Πώς να προετοιμάσετε το παιδί σας για έναν οδοντίατρο

 

Χρήσιμο βίντεο: γιατί είναι τόσο σημαντικό να αντιμετωπιστούν έγκαιρα τα δόντια του γάλακτος