Οίδημα που εμφανίζεται μετά την εξόρυξη δοντιών: πώς να το αφαιρέσετε και πόσο διαρκεί

Ένα από τα συνηθέστερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι ασθενείς μετά την εξόρυξη δοντιών είναι η εμφάνιση σημαντικού πρήξιμο των μαλακών ιστών κοντά στην υποδοχή. Ένα τέτοιο οίδημα μπορεί να συμβεί όταν απομακρύνεται οιοδήποτε δόντι, αλλά πιο συχνά είναι πιο έντονα όταν αφαιρούνται τα δόντια μάσησης (molars), συμπεριλαμβανομένων των δοντιών σοφίας.

Στη συνέχεια, θα συζητήσουμε λεπτομερέστερα αυτό το πρόβλημα και θα εξετάσουμε τα πιο συναρπαστικά θέματα σε αυτήν την κατάσταση:

• Αξίζει, γενικά, να ανησυχείτε και εάν είναι επείγον να τρέξετε στον γιατρό εάν μετά την αφαίρεση του δοντιού τα ούλα δίπλα στην τρύπα ή ακόμη και ολόκληρο το μάγουλο είναι πρησμένα.
• Πώς να αποτρέψετε την εμφάνιση σοβαρών οδών, οι οποίες, χωρίς πρόσθετη παρέμβαση, θα μπορούσαν να περιπλέξουν σημαντικά μια φυσιολογική ζωή.
• Ποια συνοδευτικά συμπτώματα θα πρέπει να θεωρούνται πολύ ανησυχητικά, στα οποία συνιστάται να ζητήσετε ιατρική φροντίδα το συντομότερο δυνατόν.
• Πόση οίδημα συνήθως διαρκεί μετά την εξόρυξη δοντιών και πόσο η κατάστασή σας ταιριάζει στην έννοια του κανόνα.
• Τι επιπλοκές μπορεί να προκύψουν εάν η κατάσταση δεν αξιολογηθεί σωστά και το πρόβλημα αφεθεί τυχαία.
• Και επίσης να δούμε τι ασκήσεις θα βοηθήσουν με δυσκολία στο άνοιγμα του στόματος (αυτό παρατηρείται συχνά μετά από περίπλοκη αφαίρεση των κάτω δοντιών σοφίας).

 

Σε ποιες περιπτώσεις μετά την εκχύλιση δοντιών εμφανίζεται συχνότερα το οίδημα

Για να κατανοήσουμε καλύτερα πώς και πώς να αφαιρέσετε το πρήξιμο μετά την εξόρυξη των δοντιών, είναι σημαντικό να καταλάβετε πρώτα τη φύση της εμφάνισης της διόγκωσης.

Είναι ενδιαφέρον ότι πολλοί άνθρωποι που ήρθαν στο χειρουργό του οδοντιάτρου ξεχνούν παράξενα ότι ήρθαν στο γιατρό ήδη με οίδημα, αλλά αναμένουν ότι θα εξαφανιστούν αμέσως, σχεδόν την πρώτη μέρα μετά την εξόρυξη των δοντιών. Μετά από όλα, φαίνεται ότι το πρόβλημα δόντι έχει ήδη αφαιρεθεί, γιατί τότε το οίδημα όχι μόνο δεν εξαφανίστηκε, αλλά φάνηκε να αυξάνεται ακόμη;

Ένα πρησμένο μάγουλο ή το χείλος (ακόμη και πριν από την εξαγωγή των δοντιών) μπορεί να είναι το αποτέλεσμα της ανάπτυξης περιοδοντίτιδας (στο οξεικό στάδιο), περιστομής ή οδοντογονιδιακής οστεομυελίτιδας. Πολλοί άνθρωποι έρχονται στο γιατρό με μια ήδη τρέχουσα κατάσταση των δοντιών, η οποία εκδηλώνεται από τη λεγόμενη "ροή". Από τη φύση του, η ροή είναι μια πυώδης φλεγμονώδης διαδικασία κάτω από το περιόστεο του κυψελιδικού οστού ή σώματος της γνάθου μιας μολυσματικής προέλευσης, η εστία της οποίας εντοπίζεται σχεδόν πάντα στην ρίζα του παραμελημένου δοντιού.

Σημείωση

Όταν ένα δόντι που έχει καταστραφεί διεξοδικά από τερηδόνα δεν έχει υποβληθεί σε θεραπεία για πολλά χρόνια, συνεχίζει να βαθμιαία "σαπίζει" και οι φλεγμονώδεις διαδικασίες εμφανίζονται στις ρίζες του. Το σώμα για ορισμένο χρονικό διάστημα συγκρατεί την εμφάνιση της λοίμωξης και περιορίζει την εξάπλωσή του, που περιβάλλει το κέλυφος-κάψουλα - κοκκίωμα ή κύστη.

Η παρακάτω φωτογραφία δείχνει το εξαγόμενο δόντι με κύστεις στις ρίζες:

Ωστόσο, οι πόροι ασυλίας δεν είναι απεριόριστοι και η ισορροπία δυνάμεων μπορεί να διαταραχθεί σε διάφορες περιστάσεις: με υπερβολικό φορτίο στο δόντι, ταυτόχρονη ασθένεια (π.χ. SARS), άγχος - όλα αυτά μπορούν να ξεκινήσουν την εξάπλωση της λοίμωξης στον ιστό των σαγονιών, που θα συνοδεύεται από τη συσσώρευση πυώδους εξιδρώματα. Επιπλέον, σε μια τέτοια ποσότητα ώστε η ασυμμετρία του προσώπου λόγω οίδημα μπορεί να είναι πολύ έντονη.

Ως αποτέλεσμα, στην πράξη αποδεικνύεται ότι στις περισσότερες κλινικές καταστάσεις ένας χειρούργος οδοντίατρος αναζητά ανθρώπους να απομακρύνουν ένα δόντι, τουλάχιστον με λοίμωξη που περιβάλλει τη ρίζα και το πολύ με περιορισμένες ή διάχυτες πυώδεις φλεγμονώδεις διεργασίες (δηλαδή στην οξεία φάση). Αν και το κύριο πρόβλημα εξαλείφεται κατά την εξόρυξη δοντιών, η μολυσματική εστίαση και οίδημα μπορεί να γίνει αισθητή για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Εν τω μεταξύ, αξίζει να σημειωθεί ότι μερικές φορές η ανακούφιση έρχεται αμέσως μετά την εξόρυξη των δοντιών: το αίσθημα της πληρότητας εξαφανίζεται, το πρήξιμο υποχωρεί, ο πόνος σταματά. Μετά την εξαγωγή του κακοήθους δοντιού με κύστεις στις ρίζες, ένα άτομο φαίνεται να αρχίζει να ζει εκ νέου (σύμφωνα με τους ασθενείς).

Από την πρακτική του οδοντιάτρου

Ορισμένοι οδοντίατροι μερικές φορές ασκούν εργασία χωρίς «περικοπές» για να μειώσουν το πυώδες περιεχόμενό τους στην πληγή μετά την εξαγωγή των δοντιών. Σε αυτή την περίπτωση, η συμμετρία του προσώπου που έχει σπάσει λόγω οίδημα αποκαθίσταται με τη συμπίεση του υγρού από τα ούλα σε μια αποστειρωμένη γάζα γάζας. Ναι, μερικές φορές είναι οδυνηρή, αλλά είναι δυνατό να αφαιρέσετε το πρήξιμο πολύ γρήγορα - ο ασθενής μπορεί να δει αμέσως στον καθρέφτη πόσα έχουν γίνει όλα καλύτερα. Ένα πρησμένο διογκωμένο πρόσωπο (μάγουλο, χείλη) θα μειωθεί σε όγκο κατά 2-3 φορές μέσα σε 5 λεπτά. "

Δεν έχουν όλοι οι άνθρωποι έναν οργανισμό μετά την αφαίρεση των ριζών των δοντιών με κοκκιώματα, κύστεις ή ακόμη και χωρίς αυτά, εξίσου γρήγορα να αντιμετωπίσουν τη λοίμωξη, η οποία για κάποιο διάστημα συνεχίζει να βρίσκεται στην τρύπα. Κανένα τσιμπιδάκι δεν μπορεί να αφαιρέσει εκατομμύρια βακτήρια από το τραύμα, τόσο ακίνδυνα όσο και παθογόνα.

Μετά την εκχύλιση των δοντιών, ένας θρόμβος αίματος γεμίζει την πληγή, γεγονός που θα επιτρέψει στους παράγοντες ανοσίας να αντιμετωπίσουν ίχνη λοίμωξης και να ενεργοποιήσει τον μηχανισμό της επιτυχούς επούλωσης της τρύπας. Για πολλούς, ο μηχανισμός αυτός προκαλείται από μια σειρά από φλεγμονώδεις αντιδράσεις - ως αποτέλεσμα, συχνά την 2η μέρα μετά την έκκριση των δοντιών, ο πόνος, το πρήξιμο, η αυξημένη θερμοκρασία του σώματος και άλλα δυσάρεστα συμπτώματα όχι μόνο δεν απομακρύνονται, αλλά μπορεί να αυξηθούν κάπως προκαλώντας άγχος στον ασθενή.

Συχνά αυτό παρατηρείται μετά την αφαίρεση των κατώτερων δοντιών σοφίας: με δύσκολη έκρηξη, επιδείνωση της χρόνιας περιοδοντίτιδας, περιαισθησία κλπ. Στην περιοχή των γομφίων της κατώτερης γνάθου υπάρχει ένας μεγάλος όγκος εύθρυπτων ιστών, που παρέχονται και νευρώνονται καλά. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η φλεγμονώδης αντίδραση εδώ συχνά συνοδεύεται από σοβαρό οίδημα, πυρετό και πόνο, ειδικά κατά την κατάποση.

Υπάρχει λογική ερώτηση: μπορεί να αντιμετωπίσει οίδημα αναπτύσσονται αν αφαιρεθεί ένα "ήσυχο" δόντι; Πράγματι, όχι μόνο τα χαλασμένα σάπια δόντια έρχονται στον χειρουργό οδοντίατρο, αλλά και αρκετά δυνατά δόντια χωρίς λοίμωξη στις ρίζες.

Και διαγράφονται, για παράδειγμα, για τους εξής λόγους:

• Λόγω δυσλειτουργίας ή τραυματισμού του βλεννογόνου του μάγουλο.
• Λόγω παρεμβολής στην ορθοδοντική θεραπεία (για παράδειγμα, σε τιράντες).
• Λόγω της παρεμπόδισης επιτυχούς προσθετικής (για παράδειγμα, είναι απαραίτητο να αφαιρεθεί μια περιττή ρίζα δοντιού ή κινούμενο δόντι).
• Ή κατόπιν προσωπικής αίτησης ασθενών που αρνούνται θεμελιωδώς να θεραπεύσουν ένα δόντι που θα μπορούσε ακόμα να σωθεί.

Σε τέτοιες περιπτώσεις, εμφανίζεται επίσης οίδημα μετά από εκχύλιση δοντιών, αλλά, κατά κανόνα, είναι αισθητά λιγότερο έντονα σε σύγκριση με την εκχύλιση δοντιού στο υπόβαθρο της πυώδους παροξυσμού. Ωστόσο, σε αυτή την περίπτωση, ειδικά με ακατάλληλες ενέργειες από τον ασθενή για φροντίδα της τρύπας, το τραύμα μπορεί να μολυνθεί με την επακόλουθη ανάπτυξη σημαντικού οίδηματος, εμφάνισης πόνου και σάπιας αναπνοής. Θα μιλήσουμε για αυτά τα ανησυχητικά συμπτώματα λίγο χαμηλότερα.

Εν τω μεταξύ, ας δούμε πώς μπορείτε να αποτρέψετε αρχικά την εμφάνιση σοβαρού οιδήματος μετά από την εξόρυξη δοντιών, καθιστώντας έτσι την μετεγχειρητική περίοδο πιο άνετη. Και τι λάθη δεν πρέπει να γίνουν ...

 

Πώς μπορείτε να αποτρέψετε την εμφάνιση σοβαρού οίδηματος μετά από εκχύλιση δοντιών;

Υπάρχουν πολλά κόλπα για να βεβαιωθείτε ότι δεν εμφανίζεται καθόλου οίδημα στο πρόσωπο μετά από εκχύλιση δοντιών - το επακόλουθο πρήξιμο θα είναι μικρό και θα επηρεάσει μόνο τα ούλα μέσα στην υποδοχή.

Υπάρχουν τρία κύρια σημεία που δίνουν μια καλή επίδραση στο συγκρότημα:

• Η χρήση του κρύου την πρώτη ημέρα μετά την εξόρυξη δοντιών.
• Άρνηση από ζεστά, σκληρά και πικάντικα τρόφιμα, καθώς και από την ενεργό σωματική δραστηριότητα και την προθέρμανση (μπανιέρα, σάουνα, ατμόλουτρο, σολάριουμ, ζεστό μπάνιο).
• Λήψη φαρμάκων (μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, αντιισταμινικά, μερικές φορές αιμοστατικά).

Για να αποφευχθεί η οξεία διόγκωση μετά την εξόρυξη των δοντιών, οι περισσότεροι οδοντίατροι συστήνουν την εφαρμογή κρύου στην περιοχή των μάγουλων από την πλευρά όπου βρίσκεται η τρύπα. Και πάλι, όλοι οι οδοντίατροι δεν συνιστούν αυτή τη μέθοδο, καθώς γνωρίζουν πολύ καλά ότι οι ασθενείς μπορούν να ακολουθήσουν τις ίδιες οδηγίες με πολύ διαφορετικούς τρόπους. Εάν ο γιατρός λέει στο άτομο την πίστα: "Για να μην πρήζεται το μάγουλο, εφαρμόστε κρύο κατά τη διάρκεια της ημέρας", μπορείτε να περιμένετε τίποτα.

Ως αποτέλεσμα, το χειμώνα, το χιόνι μπορεί να γίνει αυτό που εξοικονομεί "κρύο": στην καλύτερη περίπτωση για 1-2 λεπτά, στη χειρότερη για μια ώρα ή περισσότερο. Το καλοκαίρι, ένας τέτοιος ασθενής θα ήθελε τον καταψύκτη και την κατάψυξη σε αυτό (κοτόπουλο, μούρα, ζυμαρικά), τα οποία, όπως το χιόνι, μπορεί να προκαλέσουν σοβαρό κρυοπαγήματα στο πρόσωπο.

Όχι, κάθε οδοντίατρος για περιορισμένο χρονικό διάστημα θα μπορεί να μεταφέρει στον ασθενή ότι είναι κρύα συμπιεσμένη. Δηλαδή, δεν είναι απαραίτητο να παγώσει το πρόσωπο πριν από τη λεύκανση, αλλά είναι σημαντικό να υπάρξει μια ελαφρά επίδραση του κρύου στο δέρμα. Αν υπάρχει πακέτο κατεψυγμένων ζυμαρικών, τότε θα πρέπει να τυλιχτεί σε μια πετσέτα, αν η πετσέτα είναι λεπτή - σε πολλά στρώματα. Κ.λπ. Δηλαδή, η κοινή λογική είναι σημαντική εδώ.

Ένα μπουκάλι ζεστού νερού είναι η καλύτερη επιλογή. Και πάλι, εάν το νερό είναι πάγος - πρέπει να τυλίξετε μια πετσέτα με μια πετσέτα, και όταν το νερό θερμαίνει - αφαιρέστε την πετσέτα ή να αλλάξετε το νερό. Χρόνος συγκράτησης - 15-20 τσαλακωμένες κάθε 2 ώρες.

Το κρύο, ως τοπικό αποσυμφορητικό, είναι σίγουρα αποτελεσματικό, αλλά μόνο σε συνδυασμό με την κοινή λογική και τις λεπτομερείς οδηγίες.

Είναι σημαντικό να γνωρίζετε!

Η χρήση του κρύου είναι σημαντική μόνο την πρώτη μέρα μετά την εξόρυξη των δοντιών. Η ανακούφιση του κρύου πρήξιμο τη δεύτερη ημέρα θα είναι μια πολύ λιγότερο αποτελεσματική δραστηριότητα.

Αν το κρύο συστέλλει τα αιμοφόρα αγγεία και μειώνει τη ροή του αίματος στην περιοχή του τραύματος, τότε όλα σχετικά με τη θέρμανση του σώματος συμβάλλουν στην ανάπτυξη σοβαρού οιδήματος (ζεστό φαγητό και ποτά, σωματική δραστηριότητα, μπάνιο κ.λπ.). Οι διαδικασίες θέρμανσης απορριμμάτων πρέπει να είναι 3-4 ημέρες μετά την εξόρυξη των δοντιών.

Σημείωση

Είναι πολύ πιθανό να κάνετε ντους και να πλύνετε τα μαλλιά σας, αλλά θα πρέπει να ρυθμίσετε το νερό σε θερμοκρασία περίπου 36-37 ° C έτσι ώστε το νερό να είναι ζεστό, όχι ζεστό.

Τι άλλο μπορεί να αποτρέψει την εμφάνιση οίδημα μετά από την εξόρυξη δοντιών;

Αυτοί οι ασθενείς που πάσχουν από ασθένειες του καρδιαγγειακού συστήματος πρέπει να παρακολουθούν προσεκτικά την αρτηριακή πίεση και να λαμβάνουν τα φάρμακα που συνιστά ο γιατρός σας για να το μειώσουν. Πράγματι, το οίδημα και το αιμάτωμα που συμβαίνουν μετά την εκχύλιση των δοντιών σε τέτοιες περιπτώσεις είναι σε μεγάλο βαθμό το αποτέλεσμα της συστολής αιμορραγίας λόγω της κρεμασμένης πίεσης. Η σταθερή αρτηριακή πίεση είναι το κλειδί για την άνεση στην μετεγχειρητική περίοδο.

Όσον αφορά τα ναρκωτικά, υπάρχουν πολλά κεφάλαια που αποτρέπουν την οξεία διόγκωση και ακόμη και τη μείωση τους εάν έχουν ήδη σχηματιστεί. Αυτά τα φάρμακα περιλαμβάνουν αντιισταμινικά. Οι άνθρωποι τα γνωρίζουν, πρώτα απ 'όλα, ως αντι-αλλεργικά φάρμακα, αλλά μπορούν επίσης να ονομάζονται αποσυμφορητικά.

Κατά την επιλογή ενός φαρμάκου, πρέπει να λαμβάνονται υπόψη οι αντενδείξεις στη χρήση του (για παράδειγμα, εγκυμοσύνη, γαλουχία, παιδική ηλικία, ορισμένες ασθένειες κ.λπ.), καθώς και αλληλεπιδράσεις φαρμάκων με ταυτόχρονη χρήση με άλλα φάρμακα. Για να καταλάβετε πώς αυτό ή το αντιισταμινικό φάρμακο στην περίπτωσή σας θα είναι αποτελεσματικό και ασφαλές, ο γιατρός πρέπει να βρίσκεται στη ρεσεψιόν.

Το ίδιο ισχύει και για τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, τα αιμοστατικά φάρμακα, τα γλυκοκορτικοειδή και άλλα φάρμακα, τα οποία καθορίζουν πόσο άνετα θα είναι η μετεγχειρητική περίοδος. Η ιατρική βοήθεια πρέπει να γίνεται υπό την επίβλεψη ιατρού.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι παρά τις προσπάθειες που καταβάλλονται για τη μείωση της σοβαρότητας του οιδήματος, μπορεί να εμφανιστεί και να προκαλέσει δυσφορία.Αυτό παρατηρείται ιδιαίτερα συχνά μετά την αφαίρεση των καθυστερημένων δοντιών σοφίας στην κάτω γνάθο. Η μετα-τραυματική φλεγμονώδης διαδικασία λόγω της ανατομίας και της θέσης των δοντιών σοφίας, ακόμα και παρά τις προσπάθειες του γιατρού και του ασθενούς, συχνά οδηγεί στην εμφάνιση επαρκώς έντονο οίδημα.

Η εικόνα που ακολουθεί δείχνει ένα ημι-ενισχυμένο δόντι σοφίας:

Μην πανικοβληθείτε αμέσως. Συνήθως, το οίδημα φθάνει το μέγιστο εντός 2-3 ημερών μετά την αφαίρεση του δοντιού σοφίας, και εδώ είναι σημαντικό να ελέγχεται η κατάσταση στο σύνολό της και όχι μόνο ένα σύμπτωμα. Εάν υπάρχει σοβαρή υποβάθμιση της υγείας (πυρετός σε υψηλές τιμές, ανυπόφοροι πόνες που δεν μπορούν να σταματήσουν ακόμα και με αναλγητικά, εξάντληση ή αιμορραγία από την τρύπα), τότε θα πρέπει να συμβουλευτείτε αμέσως έναν γιατρό.

Τώρα μερικά λόγια για την εμφάνιση μώλωπας σε ολόκληρο το μάγουλο, το λαιμό ή τη γνάθο μετά από την εξαγωγή των δοντιών.

Μην πανικοβάλλεστε όταν εμφανίζεται ένας τέτοιος μώλωπος, ακόμη και αν φαίνεται απειλητικό. Μετά την αφαίρεση των κατώτερων γομφίων, συχνά παρατηρείται εκτεταμένο αιμάτωμα μαζί με οίδημα (ειδικά σε ασθενείς με αρτηριακή υπέρταση) - αρχικά το αιμάτωμα μπορεί να έχει μπλε χρώμα, μετά από 3-5 ημέρες γίνεται κίτρινο και στη συνέχεια εξαφανίζεται τελείως χωρίς ίχνος. Η εμφάνιση ενός αιμάτωματος μετά την εκδορά δοντιών δεν υποδεικνύει επιπλοκές ή λάθη του χειρουργού οδοντιάτρου, που είναι ένα αρκετά συνηθισμένο φαινόμενο.

Είναι ενδιαφέρον

Ένα αιμάτωμα μπορεί να συμβεί ακόμη και όταν μια τσίχλα διατρυπηθεί με μια βελόνα κατά τη διάρκεια της χορήγησης αναισθητικών. Για να αποφύγετε την εμφάνιση ανεπιθύμητου μώλωπα μετά την αναισθησία πριν από την εξόρυξη των δοντιών, ένας αριθμός οδοντιάτρων ζητά να πιέσετε το σημείο της ένεσης για 1-2 λεπτά μέσα από το μάγουλο. Μερικοί γιατροί πιστεύουν ότι αυτό είναι ένα λείψανο του παρελθόντος: οι σύγχρονες τεχνικές για την εργασία με τα εισαγόμενα αναισθητικά δεν έχουν σχεδόν κανένα κίνδυνο να αναπτύξουν εκτεταμένα αιματώματα σε αγγειακούς τραυματισμούς. Ωστόσο, αν υπάρχει κίνδυνος εμφάνισης αιμάτωματος λόγω των επιμέρους χαρακτηριστικών του ασθενούς, αυτή η τεχνική "πίεσης του σημείου της ένεσης" μπορεί να θεωρηθεί σχετική στην εποχή μας.

 

Ποια συμπτώματα μπορεί να προκαλέσει οίδημα και πότε πρέπει να τρέχω στον γιατρό το συντομότερο δυνατό

Ακόμη και αν, χάρη στις μεθόδους που περιγράφηκαν παραπάνω, θα είναι δυνατή η σημαντική απομάκρυνση του οιδήματος μετά την εκχύλιση των δοντιών, αυτό δεν αποτελεί ακόμη πλήρη εγγύηση μιας ασφαλούς πορείας της μετεγχειρητικής περιόδου.

Οι πιο κοινές εκδηλώσεις που συνοδεύουν το οίδημα είναι:

• Πυρετός.
• Η επιδείνωση της ευημερίας.
• Η εμφάνιση του πόνου (ειδικά κατά την κατάποση, το μάσημα, ακόμα και κατά τη διάρκεια μιας συνομιλίας).
• Δύσκολο άνοιγμα στο στόμα
• Παραισθησία

Η αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος συμβαίνει συχνότερα την πρώτη μέρα μετά την εξόρυξη των δοντιών. Αυτή είναι μια φυσιολογική αντίδραση του σώματος ως απάντηση στην χειρουργική επέμβαση, αλλά μόνο στο πλαίσιο αυτό: το βράδυ είναι όσο το δυνατόν ψηλότερο (έως 38,5 ° C) και το πρωί είναι 36,6 ή λίγο υψηλότερο (όχι περισσότερο από 37,5 ° C) ) Σε αυτή την περίπτωση, μπορούμε να πούμε ότι το σώμα αγωνίζεται σε κανονικό τρόπο, αντιμετωπίζοντας τη φλεγμονώδη διαδικασία.

Όσο περισσότερα δόντια αφαιρέθηκαν κάθε φορά, τόσο ισχυρότερη είναι η ανταπόκριση του σώματος.

Στην παρακάτω φωτογραφία - φρέσκες τρύπες μετά την αφαίρεση δύο δοντιών ταυτόχρονα:

Έτσι, μια αυξημένη θερμοκρασία 1-2 ημέρες μετά την απομάκρυνση δεν πρέπει να θεωρείται ως παθολογία, αλλά θα πρέπει να παρακολουθείται 2 φορές την ημέρα ταυτόχρονα (για παράδειγμα, νωρίς το πρωί στις 8 το βράδυ και αργά το βράδυ στις 20:00). Εάν η θερμοκρασία είναι πάνω από 38,5 ° C, ή διαρκεί περισσότερο από 2 ημέρες, έχοντας υψηλές αναγνώσεις το πρωί, τότε αυτή είναι μια ευκαιρία να συμβουλευτείτε έναν γιατρό.

Ο βαθμός υποβάθμισης της υγείας μετά την εξόρυξη των δοντιών εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τα ατομικά χαρακτηριστικά του σώματος κάθε ατόμου. Εάν το σώμα αποδυναμωθεί σε σχέση με άλλες ασθένειες, υπάρχουν ανοσολογικές παθολογίες ή γήρας, τότε η ευημερία μπορεί να επιδεινωθεί σημαντικά και θα χρειαστεί η βοήθεια ενός γιατρού. Δεν μπορεί να γίνει λόγος για αναπηρία.Μόνο ο γιατρός μπορεί να αξιολογήσει την κατάσταση μετά την εξέταση και, εάν είναι απαραίτητο, θα χορηγηθεί αναρρωτική άδεια για τον καθορισμένο αριθμό ημερών ώστε ο ασθενής να μπορέσει να αποκαταστήσει την αντοχή στο σπίτι.

Σημείωση

Μερικοί άνθρωποι είναι τόσο "πρόθυμοι για μάχη" (δηλαδή, γρήγορα να εργαστούν) ότι δεν θέλουν να περάσουν μερικές μέρες στο σπίτι θεραπεία. Αφαιρέστε γρήγορα το πρήξιμο, καταπιείτε μερικά παυσίπονα, αν η τρύπα σπάσει και πάει! Ωστόσο, είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι μετά από μια χειρουργική επέμβαση (και η εξόρυξη δοντιών είναι μια πράξη), ο οργανισμός πρέπει να δοθεί χρόνος για να αναρρώσει. Διαφορετικά, η μη συμμόρφωση με τις συστάσεις του γιατρού μπορεί να οδηγήσει σε μια σειρά προοδευτικών σοβαρών επιπλοκών.

Η εμφάνιση ισχυρού πόνου στο υπόβαθρο του αναπτυγμένου οιδήματος είναι ένα συχνό και ίσως το πιο δυσάρεστο φαινόμενο, ειδικά όταν ο πόνος δεν σταματά με αναλγητικά. Οι γιατροί σχεδόν πάντα περιλαμβάνουν παυσίπονα στις συστάσεις τους για να αντιμετωπίσουν την οδυνηρή περίοδο στις πρώτες ημέρες μετά την εξόρυξη δοντιών. Ωστόσο, με την ανάπτυξη του πρήξιμο των ιστών, μπορεί να εμφανιστούν τόσο ήπια όσο και έκρηξη, μπορεί να εμφανιστούν σχισμές και να μην σταματήσουν τα παυσίπονα, κάτι που δεν είναι δυνατόν να ανακουφιστεί από τον εαυτό του.

Με την ανάπτυξη οξείας πόνου για 2-3 και σε επόμενες ημέρες μετά την εκδορά των δοντιών σε φόντο πυρετού, σοβαρή διόγκωση, σάπια ανάσα και άλλα ενοχλητικά συμπτώματα, θα πρέπει να συμβουλευτείτε επειγόντως έναν γιατρό για βοήθεια.

Το πρήξιμο μπορεί να συνοδεύεται από δυσκολία στο άνοιγμα του στόματος (συχνά παρατηρείται κατά την αφαίρεση του κάτω δοντιού σοφίας). Μπορεί να είναι οδυνηρό να ανοίξετε το στόμα σας ακόμη και μερικά εκατοστά. Υπάρχει μια παράξενη αίσθηση του πόνου κατά την κατάποση, όπως και με τη στηθάγχη, και από τη μία πλευρά. Αυτό οφείλεται στην ανατομική θέση του όγδοου δοντιού: η εξάπλωση του οιδήματος συλλαμβάνει τους μαστικούς μυς της γνάθου.

Μέσα σε 3-4 ημέρες, συνήθως εμφανίζεται βελτίωση - ο πόνος όταν ανοίγει το στόμα μειώνεται και άλλα συμπτώματα (εάν υπάρχουν) επίσης εξαφανίζονται σταδιακά, δηλαδή προσδιορίζεται η θετική δυναμική. Αν αυτό δεν συμβεί και το στόμα ανοίγει μόλις και μετά βίας, τότε θα πρέπει να επισκεφτείτε έναν γιατρό.

Προβλήματα νευρολογικής φύσης είναι πολύ λιγότερο συχνά - ιδιαίτερα παραισθησία, δηλαδή απώλεια ευαισθησίας στην περιοχή του εξαγόμενου δοντιού, καθώς και στην περιοχή των χειλιών, των μάγουλων και του πηγουνιού. Αυτό ισχύει συνήθως για περιπτώσεις απομάκρυνσης των κάτω οδόντων σοφίας (οκτώ), λιγότερο συχνά - του κατώτερου έκτου και του έβδομου.

Η αιτία μπορεί να είναι υπερβολικό τραύμα στην περιοχή παρέμβασης με βλάβη του νωτιαίου νεύρου, λιγότερο συχνά η παραισθησία είναι συνέπεια της ανάπτυξης οίδημα, στο οποίο συμβαίνει συμπίεση του νευρικού κορμού. Στην τελευταία περίπτωση, η απώλεια της ευαισθησίας εξαλείφεται ανεξάρτητα, καθώς μειώνεται το οίδημα (αιμάτωμα) στην περιοχή του εξαγόμενου δοντιού.

Ο χρόνος επαναφοράς του κατεστραμμένου νευρικού κορμού είναι αρκετά μεγάλος: από 2-3 εβδομάδες έως 1-2 χρόνια, ανάλογα με τη σοβαρότητα των παραβιάσεων. Ωστόσο, είναι πιθανό να επιταχυνθεί κάπως η διαδικασία αυτή - είναι σημαντικό να συμβουλευτείτε το γιατρό με αυτό το πρόβλημα εγκαίρως, να προσδιορίσετε την αιτία της παραισθησίας και να αρχίσετε τις διαδικασίες ανάκτησης εγκαίρως (φυσιοθεραπεία).

Σχόλια:

"Αφαιρέθηκα ένα δόντι σοφίας πριν από 3 μήνες, που δεν μπορούσε να ξέσπασε από τα ούλα. Μου είπαν αμέσως ότι μετά από μια τέτοια δύσκολη απομάκρυνση θα υπάρξει οίδημα και μπορεί να είναι πολύ οδυνηρή τις πρώτες μέρες. Μετά την αφαίρεση, μου δόθηκαν αντιβιοτικά και στοματικά λουτρά με αντισηπτικό, καθώς και λεβομεκόλη στο κόμμι. Αφαιρέθηκα την Τετάρτη και το μεγαλύτερο οίδημα φουσκώνει την Παρασκευή, καλά, εκείνο το Σαββατοκύριακο. Νόμιζα ότι δεν θα πάω στη δουλειά, αλλά την Κυριακή εξαφανίστηκε εντελώς, υπήρχε μόνο ένα μικρό κιτρινωπό μώλωμα στο μάγουλο ... "

Oksana, Αγία Πετρούπολη

 

Πόσο διαρκεί ο οίδημα συνήθως μετά την εξόρυξη δοντιών;

Εάν ο γιατρός μετά την εξόρυξη δοντιών δεν έδινε τη δέουσα προσοχή στον ασθενή και δεν τον ενημέρωσε σχετικά με τις κύριες συστάσεις για τη φροντίδα της τρύπας (αυτό βρίσκεται συχνά σε κλινικές), τότε ακόμη και μικρά προβλήματα θα προκαλέσουν φόβο πανικού σε ένα άτομο. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα για την εμφάνιση οίδημα και έντονο πόνο: λόγω του στρες που παρατηρείται μετά από μια σοβαρή εξόρμηση δοντιών, ο ασθενής απλά φοβάται να δει ξανά έναν γιατρό, δεν γνωρίζει αν η παρούσα κατάσταση είναι επικίνδυνη και τι πρέπει να κάνει.

Έτσι, σε αυτή την περίπτωση είναι χρήσιμο να γνωρίζουμε πόσο διαρκεί το οίδημα του πεδίου εξαγωγής δοντιών κατά μέσο όρο, καθώς και πόσο καιρό εμφανίζονται άλλα δυσάρεστα συμπτώματα.

Σύμφωνα με μελέτες, αποδείχθηκε ότι το οίδημα μπορεί να φτάσει το μέγιστο σε 2-3 ημέρες και αυτό δεν αποτελεί απόκλιση από τον κανόνα, καθώς και ελαφρά αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος, ελαφρά επιδείνωση της γενικής κατάστασης και εμφάνιση πόνου. Όλα αυτά είναι απολύτως φυσικές και τακτικές εκδηλώσεις της μετατραυματικής φλεγμονώδους διαδικασίας.

Ωστόσο, συχνά οι ασθενείς δεν μπορούν να αποφασίσουν ανεξάρτητα πόσες ημέρες μπορούν να ανεχτούν πρήξιμο ή πρήξιμο του προσώπου ενώ υποχωρεί και όταν ο οδοντίατρος εξακολουθεί να αξίζει να ανησυχεί. Εν τω μεταξύ, αρκετοί οδοντίατροι επιμένουν ότι οι ασθενείς τους ενοχλούν ακόμα και με μικρές αποκλίσεις από την κανονική υγεία (με εμφάνιση οίδημα, πόνους, πυρετό μέχρι 38 ° C).

Λοιπόν, τι πρέπει να κάνετε - πηγαίνετε κατευθείαν στο γιατρό εάν κάτι ξεκινά να ενοχλεί μετά από την εξόρυξη δοντιών ή να περιμένει; Η απάντηση είναι: ποτέ δεν πονάει να το παίξετε ασφαλές και δεν πρέπει να περιμένετε μέχρι το πρήξιμο να εξαπλωθεί στο λαιμό ή να καταλάβει το μισό πρόσωπο (μερικές φορές ακόμη και τα μάτια δεν μπορούν να ανοίξουν λόγω πρήξιμο). Αν κάτι σας ενοχλεί, έχει τουλάχιστον νόημα να καλέσετε γιατρό και να ζητήσετε συμβουλές ή να κλείσετε ραντεβού για εξέταση.

Ωστόσο, όταν υπάρχει μια σαφής θετική τάση (το οίδημα είναι ασήμαντο και άρχισε να περνάει σε 3-4 ημέρες, δεν υπάρχει σχεδόν καμία θερμοκρασία, σοβαρός πόνος, μειωμένο άνοιγμα του στόματος, παραισθησία, σάπια αναπνοή), τότε φυσικά δεν αξίζει να πηγαίνεις τακτικά κάθε δύο μέρες στον γιατρό με ερωτήσεις για το γιατί η θερμοκρασία είναι 37,2 και τα ούλα λίγο πόνο.

Η μετεγχειρητική περίοδος διαρκεί κατά μέσο όρο 3 έως 10 ημέρες. Τα κύρια συμπτώματα (οίδημα, πόνος) μπορεί να είναι πολύ έντονα έως και 3-4 ημέρες. Συνήθως, όλα τα δυσάρεστα φαινόμενα εξαφανίζονται σε μια εβδομάδα, και σε δύσκολες περιπτώσεις σε δύο εβδομάδες. Και ο βασικός κανόνας εδώ δεν είναι η αυτοθεραπεία χωρίς τη συμβουλή και την επίβλεψη ενός οδοντιάτρου.

 

Σχετικά με πιθανές επιπλοκές

Τώρα ας δούμε τις περιπτώσεις όπου το οίδημα συνοδεύει τις πιθανές επιπλοκές μετά την εξόρυξη των δοντιών. Σε τέτοιες περιπτώσεις, το οίδημα δεν υποχωρεί μέχρι να εξαλειφθεί η υποκείμενη νόσο.

Ας ξεκινήσουμε με την πιο συνηθισμένη επιπλοκή - την κυψελίτιδα. Η κυψελίτιδα είναι μια συνέπεια της μόλυνσης της τρύπας, δηλαδή, απλά βάλτε, είναι η φλεγμονή της. Ο βαθμός οίδημα μπορεί να είναι πιο σημαντικός. Συχνά κατά τη διάρκεια της κυψελίτιδας, εμφανίζεται ξήρανση των ούλων γύρω από την τρύπα του εξαγόμενου δοντιού, μερικές φορές η υπερφόρτωση αναπτύσσεται με πίεση.

Η αλλεολίτιδα δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ανεξάρτητα, πρέπει να συμβουλευτείτε γιατρό. Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε τις κύριες αιτίες αυτής της παθολογίας:

• Θραύσματα ενός δοντιού ή της ρίζας του θα μπορούσαν να παραμείνουν στην τρύπα.
• Υπάρχει ένα κοκκίωμα ή κύστη στο κάτω μέρος της οπής.
• Η λεγόμενη "ξηρή τρύπα" (δηλαδή, χωρίς θρόμβο αίματος που την προστατεύει)?
• Η πτώση στην τρύπα των υπολειμμάτων τροφίμων και της φθοράς τους εκεί?
• Ακατάλληλη παραβίαση των συστάσεων του γιατρού (απόπειρες να διαλέξετε μια τρύπα με μια οδοντογλυφίδα, ζεστό, κλπ.)

Μια σοβαρότερη επιπλοκή είναι η περιορισμένη οστεομυελίτιδα της οπής του δοντιού. Σε σπάνιες περιπτώσεις, με προχωρημένη κυψελίτιδα ή την ανεπιτυχή θεραπεία της, αναπτύσσεται πυώδης-νεκρωτική φλεγμονή των οστεώδους τοιχώματος της οπής - οστεομυελίτιδα.

Τα συμπτώματά του είναι πολύ έντονα: ένας παλλόμενος πόνος μπορεί να εμφανιστεί στην τρύπα, που εκτείνεται σε γειτονικά δόντια, ένα άτομο παύει να κοιμάται κανονικά, τρώει, δεν μπορεί να λειτουργήσει. Η θερμοκρασία φτάνει σε υψηλές τιμές, αναπτύσσεται ένα έντονο οίδημα, περνάει στο κόμμι, συνορεύει με γειτονικά δόντια, καθώς και στους μαλακούς ιστούς του προσώπου. Ένα άτομο αρχίζει να ανησυχεί για την κακή αναπνοή, υπάρχει μια αύξηση στους λεμφαδένες.

Σε τέτοιες περιπτώσεις, κατά κανόνα, απαιτείται ειδική βοήθεια σε συνθήκες γναθοπροσωπικής χειρουργικής.

Μεταξύ των πιθανών επιπλοκών μετά την εξόρυξη των δοντιών αξίζει επίσης να σημειωθεί ένα απόστημα και το φλέγμα.

Ένα απόστημα είναι μια περιορισμένη πυώδης φλεγμονή και ένα φλέγμα έχει χυθεί (και μπορεί ακόμη και να απειλήσει τη ζωή του ασθενούς). Συχνά, με τόσο σοβαρές επιπλοκές, τα παιδιά έρχονται στους χειρούργους χειρουργούς.

Σε ένα παιδί (ειδικά ένα εξασθενημένο), από την ανάπτυξη οίδημα σε ένα απόστημα και φλέγμα μπορεί να πάρει μερικές ημέρες. Σε αντίθεση με τους ενήλικες, στα παιδιά οι παράγοντες προστασίας από τη φλεγμονώδη μόλυνση δεν σχηματίζονται πάντα. Επομένως, οι γονείς πρέπει να θυμούνται ότι ο σχηματισμός έντονα οίδημα στο παιδί μετά την εξόρυξη δοντιών (ακόμη και γάλα) είναι μια ευκαιρία για να ακούσετε τον συναγερμό και να τρέξετε αμέσως στο γιατρό.

 

Ειδικές ασκήσεις για δυσκολία στο άνοιγμα του στόματος μετά την εκχύλιση των γομφίων

Μετά την αφαίρεση του μοριακού δοντιού (συχνότερα στην κάτω γνάθο, ειδικά στο δόντι σοφίας), πολλοί άνθρωποι αρχίζουν να ανησυχούν σοβαρά για το γεγονός ότι το στόμα απλά δεν μπορεί να ανοίξει κανονικά. Προβλήματα με το άνοιγμα του στόματος (trismus) μπορούν να παρατηρηθούν τόσο στο φόντο του σοβαρού οιδήματος, όσο και χωρίς αυτό. Μερικές φορές το στόμα δεν μπορεί να ανοίξει ούτε 1-2 εκατοστά, γεγονός που δημιουργεί μεγάλα προβλήματα όχι μόνο με την ομιλία, αλλά κυρίως με την πρόσληψη τροφής.

Τι μπορεί να γίνει για να προσεγγίσει κανείς τον κανόνα;

Πρώτα απ 'όλα, πρέπει να έχετε κατά νου ότι η αφαίρεση του οίδηματος δεν εγγυάται ακόμη μια επιτυχημένη λύση στο πρόβλημα του ανοίγματος του στόματος. Εάν ο τρισμσμός είναι "φρέσκος", τότε πρέπει να αναπτυχθεί η σιαγόνα - διαφορετικά μπορεί να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση. Οι όροι της εξαφάνισης του trismus είναι καθαρά ατομικοί - από μία εβδομάδα έως 1-2 μήνες (πολλά εξαρτώνται από το πόσο δύσκολη ήταν η εξόρυξη του δοντιού).

Από τις πρώτες μέρες μετά την εξόρυξη δοντιών, μπορείτε να εκτελείτε ανεξάρτητα τη γυμναστική χρησιμοποιώντας τσίχλες, ή χωρίς αυτήν. Συχνές και μικρές κινήσεις μάσησης επιταχύνουν την ανάπτυξη της άρθρωσης, ακόμη και ενάντια στο φόντο της φλεγμονώδους διαδικασίας στην περιοχή των μυϊκών μυών. Είναι σημαντικό να ασκείτε χωρίς φανατισμό, μέχρι να αισθανθείτε έναν ελαφρύ πόνο, διαφορετικά τέτοιες ασκήσεις θα είναι μόνο επιβλαβείς.

Όσον αφορά το πιο περίπλοκο σύνολο ασκήσεων, τότε είναι απαραίτητη μια διαβούλευση με έναν οδοντίατρο που ασχολείται με τις ασθένειες του TMJ. Θα χρειαστείτε θεραπεία άσκησης - φυσιοθεραπεία για την περιοχή της γναθοπροσωπικής.

Ακολουθούν μερικά παραδείγματα ασκήσεων για τη βελτίωση του ανοίγματος στο στόμα σας:

1. Χωρίς ένταση των μυών, ανοίγοντας ήρεμα το στόμα (όσο το δυνατόν περισσότερο) με αργό ρυθμό σε θέση με το κεφάλι να ρίχνεται πίσω.
2. Μειώνοντας τη σιαγόνα και με μια μικρή προσπάθεια να την σπρώξετε προς τα εμπρός.
3. Με ένα ανοιχτό στόμα (όσο το δυνατόν), ενίσχυση φωνής με την προφορά του ήχου "a";
4. Τραβήξτε απαλά την κάτω σιαγόνα με τα δύο χέρια, χρησιμοποιώντας τους αντίχειρες για να τραβήξετε το πηγούνι με την κεφαλή να γυρνάει προς τα πίσω.

Η εναλλαγή της έντασης και χαλάρωσης των μυών της περιοχής της γναθοπροσωπικής περιοχής έχει σημαντικό θεραπευτικό αποτέλεσμα με την ικανή και συστηματική εφαρμογή κάθε άσκησης.

Σε ιδιαίτερα σοβαρές περιπτώσεις, ειδικά όταν ο Trismus βρίσκεται εδώ και αρκετούς μήνες ή περισσότερο, απαιτείται μηχανική θεραπεία - ένα σύνολο ασκήσεων που χρησιμοποιούν ειδικές συσκευές. Τις περισσότερες φορές, η μηχανική θεραπεία πραγματοποιείται σε συνδυασμό με φυσικοθεραπευτικές διαδικασίες (ηλεκτροφόρηση, υπεριώδης ακτινοβόληση, θερμικά μπάνια για πόσιμο, θεραπεία με παραφίνη και άλλα).

 

Τι χρειάζεστε και δεν χρειάζεται να κάνετε μετά την εξόρυξη δοντιών

 

Αναθεώρηση βίντεο των αποτελεσμάτων της αφαίρεσης ενός δοντιού σοφίας (κατά ημέρα)