Είναι δυνατή η οδοντική εμφύτευση με περιοδοντίτιδα και περιοδοντική νόσο;

Στη συνέχεια θα μάθετε:

• Η οδοντική εμφύτευση πραγματοποιείται σήμερα κατά τη διάρκεια της περιοδοντίτιδας και ποιες δυσκολίες μπορούν να παρατηρηθούν;
• Τι ακριβώς συμβαίνει στην στοματική κοιλότητα κατά τη διάρκεια της περιοδοντίτιδας και της περιοδοντικής νόσου και πώς αυτές οι διαδικασίες επηρεάζουν την επιτυχία της διαδικασίας εμφύτευσης.
• Ποιες είναι οι επιλογές για την προσθετική, ανάλογα με τις διαφορετικές κλινικές καταστάσεις;
• Τι είδους εμφυτεύματα μπορούν να χρησιμοποιηθούν εάν ο ασθενής έχει περιοδοντίτιδα (περιοδοντική νόσος);
• Τι είναι σημαντικό να δοθεί προσοχή μετά την εμφύτευση των δοντιών ήδη στο σπίτι, για να αποτρέψει την περιοδοντίτιδα από τη συνέχιση της καταστροφικής εργασίας.

Η περιοδοντίτιδα σήμερα είναι σχεδόν εξίσου κοινή ασθένεια με τη φθορά των δοντιών και συχνά οδηγεί σε κινητικότητα και πολλαπλή εξόρυξη δοντιών. Το ερώτημα κατά πόσο είναι δυνατόν να τοποθετηθούν εμφυτεύματα στην περιοδοντίτιδα έχει ωριμάσει από την στιγμή που η τεχνολογία των οδοντικών εμφυτευμάτων έχει μόλις λάβει την επιστημονική δικαιολόγησή της και σταδιακά άρχισε να κερδίζει δημοτικότητα. Οι αμφιβολίες των γιατρών σχετικά με τη σκοπιμότητα της εμφύτευσης προέκυψαν σε σχέση με μια ασθένεια όπως η περιοδοντική νόσο (η οποία εμφανίζεται σε περίπου 1-3% των ασθενών).

Σε γενικές γραμμές, οι οδοντίατροι χωρίστηκαν σε δύο στρατόπεδα: ορισμένοι πιστεύουν ότι η εμφύτευση των δοντιών με περιοδοντίτιδα και περιοδοντική νόσο είναι ένα πολύ αμφίβολο γεγονός. Ωστόσο, άλλοι, αντίθετα, σημειώνουν την υψηλή αποτελεσματικότητα της προσθετικής στα εμφυτεύματα, ακόμη και παρουσία αυτών των ασθενειών.

Επιπλέον, η προσέγγιση του προβλήματος είναι ιδιαίτερα σημαντική. Για παράδειγμα, οι maxillofacial χειρουργοί και οι εμφυτευματολόγοι θεωρούν ότι είναι χάσιμο χρόνου και χρημάτων για να "ενισχύσουν" τα κακά δόντια στο φόντο της περιοδοντίτιδας και επιπλέον της περιοδοντίτιδας, ενώ οι περιοδοντολόγοι εισάγουν τις τελευταίες εξελίξεις σχετικά με τη διατήρηση των δοντιών από την εξόρυξη σε σχέση με αυτές τις ασθένειες υποστηρίζουν έντονα ότι τέτοια δόντια πρέπει να προσπαθήσουν να σώσουν.

Σημείωση

Η οδοντική εμφύτευση είναι μια πρωτοποριακή τεχνική προσθετικής που σας επιτρέπει να αντικαταστήσετε τα χαμένα ή προβληματικά δόντια με εμφύτευση μεταλλικών "ριζών" στο σαγόνι, ακολουθούμενη από τοποθέτηση κορωνών πάνω τους. Τέτοιες κορώνες στα εμφυτεύματα επιτρέπουν όχι μόνο να μιμούνται τα φυσικά δόντια με ένα αισθητικό σχέδιο, αλλά και να επιστρέφουν τη χαμένη λειτουργία (μάσημα) με την αποκατάσταση ενός πλήρους δαγκώματος.

Έτσι είναι δυνατόν να τοποθετηθούν εμφυτεύματα για περιοδοντίτιδα και περιοδοντίτιδα, και σε ποιες περιπτώσεις, να προτιμάτε αυτή την προσέγγιση; Προκειμένου να κατανοήσουμε καλύτερα τις ιδιαιτερότητες των προβλημάτων και των δυσκολιών που μπορεί να προκύψουν σε αυτό, ας δούμε πρώτα τι συμβαίνει κατά τη διάρκεια της περιοδοντίτιδας και της περιοδοντικής νόσου με τους ιστούς που περιβάλλουν το δόντι ...

 

Τι συμβαίνει στο στόμα με περιοδοντίτιδα και περιοδοντική νόσο

Ο πρόδρομος της περιοδοντίτιδας είναι πιο συχνά ουλίτιδα - φλεγμονή των ούλων που εμφανίζεται χωρίς να διακυβεύεται η ακεραιότητα της ουλικής άρθρωσης. Η ουλίτιδα μπορεί να εμφανιστεί κατά την παιδική ηλικία και την εφηβεία λόγω της συσσώρευσης βακτηριακής πλάκας στα δόντια λόγω ακατάλληλης ορθοδοντικής θεραπείας, άγχους, καπνίσματος, ανοσοποιητικών διαταραχών, οξέων και χρόνιων παθήσεων, υποσιτισμού, κακής χρήσης, ανεπαρκούς στοματικής υγιεινής, έλλειψης επαρκούς οδοντικής θεραπείας κλπ. .d. Τα βακτήρια (λιγότερο συχνά μύκητες και ιοί) καθίστανται η άμεση αιτία της εμφάνισης φλεγμονωδών διεργασιών στα ούλα, τα οποία αργά ή γρήγορα μετατρέπονται σε περιοδοντίτιδα.

Η περιοδοντίτιδα είναι μία από τις συνηθέστερες αιτίες της απώλειας δοντιών, καθώς, ως αποτέλεσμα της εξέλιξης της νόσου, τα οδοντικά «κύτταρα» στα οποία κρατείται το δόντι καταστρέφονται κυριολεκτικά.Στα αρχικά στάδια, τα συμπτώματα της περιοδοντίτιδας είναι ασήμαντα: στο φόντο άφθονων οδοντικών κοιλοτήτων (πέτρα, πλάκα), εμφανίζεται αιμορραγία των ούλων, μερικές φορές παρατηρείται ακόμη και μικρή κινητικότητα των δοντιών.

Αλλά οι παροξύνσεις της νόσου είναι εξαιρετικά δύσκολες από την άποψη των συμπτωμάτων και της ψυχολογικής κατάστασης του προσώπου: εκτός από την έντονη αιμορραγία από τα ούλα, ξεφλούδισμα ξεκινά από τις τσέπες των δοντιών, δυναμική κινητικότητα των δοντιών με μετατοπίσεις, πόνος και καύση στα ούλα, κακή αναπνοή και ενεργή απώλεια του οστού . Όλα αυτά συνολικά, στην πραγματικότητα, μπορούν να δημιουργήσουν ορισμένα προβλήματα για την οδοντική εμφύτευση.

Σε αντίθεση με την περιοδοντίτιδα, η περιοδοντική νόσος δεν είναι φλεγμονώδης νόσος. Επομένως, με την περιοδοντική νόσο δεν υπάρχουν τσέπες των ούλων, υπερφόρτωση και κινητικότητα των δοντιών, αλλά στο φόντο της καλής τους σταθεροποίησης, οι λαιμοί των δοντιών εκτίθενται με προοδευτική απώλεια οστού. Η μείωση του ύψους του μεσοδόντιου διαφράγματος στο φόντο των εστιών της οστεοπόρωσης συχνά οδηγεί σε εκχύλιση των δοντιών και επειδή η περιοδοντική νόσος δεν είναι τοπική αλλά γενικευμένη ασθένεια, σχεδόν όλα τα δόντια που έχουν χάσει την οστική υποστήριξη απομακρύνονται.

Είναι ενδιαφέρον

Ορισμένοι οδοντίατροι (κυρίως οι γναθοπροσωπικοί χειρουργοί) πιστεύουν ότι μια τέτοια ασθένεια όπως η περιοδοντική νόσος δεν υπάρχει καθόλου, προτιμώντας να απομονώσει μόνο περιοδοντίτιδα, ως ακραία μορφή της ασθένειας των ούλων, που οδηγεί σε απώλεια των δοντιών. Ωστόσο, οι υποστηρικτές της παραδοσιακής προσέγγισης δεν θέλουν να αναγνωρίσουν τις απόψεις τους ως παρωχημένες και μέχρι σήμερα στην οδοντιατρική πρακτική χρησιμοποιούν την ταξινόμηση των ασθενειών σύμφωνα με το ICD-10, όπου η περιοδοντική νόσο υποδεικνύεται με τον κωδικό Κ05.4 και η χρόνια περιοδοντίτιδα υποδεικνύεται με τον κωδικό K05.3.

 

Έτσι είναι δυνατόν να τοποθετήσετε εμφυτεύματα για τέτοια προβλήματα με τα ούλα;

Φαίνεται ότι η οδοντική εμφύτευση κατά τη διάρκεια της περιοδοντίτιδας ή της περιοδοντικής νόσου εν μέσω διαταραχών της προσκόλλησης των ούλων και της χαλάρωσης των δοντιών μπορεί να είναι πραγματική βοήθεια όχι μόνο για την αποκατάσταση της οδοντοφυΐας αλλά και για την πρόληψη της περαιτέρω καταστροφής του οστού (το φορτίο στον οστικό ιστό εμποδίζει την απώλεια του).

Ας δούμε τις πιο κοινές κλινικές καταστάσεις:

1. Όλα τα δόντια στο φόντο της περιοδοντίτιδας θα πρέπει να αφαιρεθούν.
2. Ένα σημαντικό μέρος των δοντιών κατά τη διάρκεια της περιοδοντίτιδας μπορεί ακόμα να διατηρηθεί.
3. Ο ασθενής έχει γενικευμένη περιοδοντική νόσο.

 

Κατάσταση 1: Όλα τα δόντια στο φόντο της περιοδοντίτιδας θα πρέπει να αφαιρεθούν

Στην πραγματικότητα, η πρώτη κατάσταση, παρά την όλη τραγωδία της, εξακολουθεί να είναι ένας αρκετά συνηθισμένος λόγος για τους ασθενείς να πάνε στον οδοντίατρο. Το γεγονός είναι ότι η σοβιετική οδοντιατρική σε μια στιγμή δημιούργησε πολλούς ανθρώπους με έντονο φόβο οδοντιάτρων, και ακόμη και η προσέγγιση για τη θεραπεία της περιοδοντίτιδας άφησε πολλά να είναι επιθυμητή. Ως εκ τούτου, οι άνθρωποι 45-60 ετών εξακολουθούν να έχουν έρθει στους οδοντιάτρους με ενδείξεις σοβαρής περιοδοντίτιδας, όταν είναι ήδη αδύνατο να σωθούν τα υπόλοιπα κινούμενα δόντια.

Μετά τον καθαρισμό της στοματικής κοιλότητας των απελπισμένων δοντιών, ένα άτομο έχει μόνο δύο τρόπους: είτε να φορέσει αποσπώμενες οδοντοστοιχίες, είτε να εκτελέσει προσθετικά σε εμφυτεύματα.

Η επιλογή με πλήρεις αφαιρούμενες οδοντοστοιχίες, φυσικά, είναι πολλές φορές φθηνότερη από τα οδοντικά εμφυτεύματα, ωστόσο, πρέπει να θυμόμαστε ότι οι αφαιρούμενες οδοντοστοιχίες χαρακτηρίζονται από ορισμένα μειονεκτήματα:

• Δεν σταματούν την ατροφία του οστικού ιστού της γνάθου και σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμη και επιδεινώνουν αυτή τη διαδικασία.
• Το δεύτερο μειονέκτημα είναι μια μακρά περίοδος συνήθειας για αφαιρούμενες οδοντοστοιχίες.
• Επιπλέον, σε 60-70% των περιπτώσεων, οι αφαιρούμενες οδοντοστοιχίες δεν ικανοποιούν ούτε τις αισθητικές ούτε τις λειτουργικές παραμέτρους (με άλλα λόγια, δεν χρωματίζουν το άτομο πολύ και δεν είναι πολύ άνετα να φορούν και να μασούν).

Ως αποτέλεσμα, σήμερα οι περισσότεροι οδοντίατροι έχουν την τάση να υποστηρίζουν ότι η εγκατάσταση οδοντικών εμφυτευμάτων για περιοδοντίτιδα είναι η μόνη σωστή και ελπιδοφόρα λύση, ειδικά με πλήρη απώλεια δοντιών.

Επιπλέον, υπάρχει μια επιστημονική αιτιολόγηση για αυτή την προσέγγιση: δικά δόντια στο στόμα συνδέονται με το κυψελιδικό οστό μέσω του συνδέσμου του δοντιού (περιοδοντικός ιστός). Στη συσκευή συνδέσεως υπάρχει μια λοίμωξη που οδηγεί σε προοδευτική απώλεια οστικού ιστού κατά τη διάρκεια της περιοδοντίτιδας. Μετά την εκχύλιση όλων των δοντιών μαζί με τη μολυσμένη συσκευή του συνδέσμου, η οστεοενσωμάτωση του εμφυτεύματος, δηλαδή η σύντηξή του με το οστό της σιαγόνας, θα περάσει πλήρως, και λόγω του φορτίου μάσησης, θα αποφευχθεί περαιτέρω απώλεια οστού.

 

Κατάσταση 2: ένα σημαντικό μέρος των δοντιών με περιοδοντίτιδα μπορεί να διατηρηθεί ακόμα

Εξετάστε τη δεύτερη περίπτωση, όταν τα περισσότερα δόντια με περιοδοντίτιδα μπορούν ακόμα να σωθούν. Τα πάντα δεν είναι τόσο σαφή εδώ. Το γεγονός είναι ότι πολύ πριν από την εμφύτευση στην οδοντιατρική υπήρξαν πολλές εξελίξεις όσον αφορά την ενίσχυση των κινητών δοντιών - για παράδειγμα, το νάρθηκα τους.

Η κλασική έκδοση για εκείνη την εποχή συνδέθηκε με την τεχνική της «σύνδεσης» των δοντιών μεταξύ τους με συγκολλημένες κορώνες. Είναι εύκολο να καταλάβετε αυτήν την τακτική: μια ομάδα κινούμενων δοντιών ήρθαν μαζί, μετατρέποντας σε ένα ενιαίο σύνολο, το οποίο τους καθιστούσε πιο ανθεκτικούς στη μηχανική καταπόνηση και για μεγάλο χρονικό διάστημα. Επί του παρόντος, μια δημοφιλής επιλογή για νάρθηκα δοντιών είναι να "δεσμεύουν" τα χρησιμοποιώντας αραμιδικό νήμα και υαλοβάμβακα.

Επομένως, αν όλα τα δόντια (ή σχεδόν όλα) διατηρούνται στην στοματική κοιλότητα με την αρχική μορφή της περιοδοντίτιδας, η σύνθετη θεραπεία των περιοδοντικών ιστών μπορεί να πραγματοποιηθεί χρησιμοποιώντας σύγχρονες συσκευές (υπερήχους, λέιζερ κλπ.) Και τις τελευταίες τεχνολογίες.

Σημείωση

Ωστόσο, πρέπει να θυμόμαστε ότι η περιοδοντίτιδα, σύμφωνα με τους σύγχρονους επιστήμονες, είναι μια ανίατη ασθένεια, αν και μπορεί να μεταφερθεί σε σταθερή ύφεση με τη διατήρηση των δοντιών της για πολλά χρόνια. Είναι αλήθεια ότι γι 'αυτό, ειδικά σε προχωρημένες περιπτώσεις, θα χρειαστεί πολύς χρόνος και χρήματα για την πραγματοποίηση πολύπλοκων χειρισμών με τον περιοδοντία, με συνεχή παρακολούθηση (2-4 φορές το μήνα) και με διορθώσεις σύμφωνα με τις ενδείξεις της περιοδοντικής θεραπείας.

Εάν, εν τούτοις, η θεραπεία με κόμμι καθίσταται αναποτελεσματική για κάποιον λόγο, τότε εκτελείται εκχύλιση δοντιού, που απαιτεί άμεση αντικατάσταση του ελαττώματος. Ο κίνδυνος να παραμείνει το "κενό" που προκύπτει μεταξύ των δοντιών είναι ότι τα δόντια που έφυγαν χωρίς τους γείτονές τους στο υπόβαθρο της χρόνιας περιοδοντίτιδας σιγά σιγά αλλά σίγουρα αρχίζουν να "διασκορπίζονται", γεγονός που οδηγεί σε κακή συσσώρευση και πολλαπλή απώλεια άλλων δοντιών σε σύντομο χρονικό διάστημα.

Εδώ είναι απαραίτητο να καθοριστεί σωστά το σχέδιο για την αποκατάσταση της οδοντοφυΐας, χωρίς καθυστέρηση της επιχείρησης για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αλλά τι είναι καλύτερο να επιλέξουμε λαμβάνοντας υπόψη την υπάρχουσα περιοδοντίτιδα: βάζουμε τις συνήθεις «γέφυρες» (προσθέσεις) ή κάνουμε ακόμα πιο δαπανηρή προσθετική στα εμφυτεύματα;

Φυσικά, ο γιατρός επιλέγει ένα αυστηρά ατομικό περαιτέρω σχέδιο για τη θεραπεία που είναι κατάλληλη σε κάθε περίπτωση. Ωστόσο, αξίζει να θυμόμαστε ότι στο σοβαρό στάδιο της περιοδοντίτιδας, ακόμα και μετά από μακρά πορεία θεραπείας, παραμένουν σοβαροί κίνδυνοι παραβίασης της ουλίτιδας προσκόλλησης στην περιοχή των δοντιών που μπορεί να πάρει ο οδοντίατρος με την υποστήριξη της γέφυρας (και υπάρχουν πολλές τέτοιες περιπτώσεις).

Κάθε χρόνο, 30 έως 40% των περιπτώσεων απώλειας δοντιών καταγράφονται μαζί με τις "γέφυρες" μέσα σε 1-2 χρόνια μετά την προσθετική. Δηλαδή, δεν υπάρχει καμία απόλυτη εγγύηση ότι μετά την επέμβαση του περιοδοντικού και την πορεία της θεραπείας που διαρκεί από 2-3 μήνες έως 1-2 χρόνια, η καταστροφή του οστού των σιαγόνων δεν θα συνεχιστεί περαιτέρω. Μία μείωση στα οστά στο μέλλον υποδηλώνει σοβαρά προβλήματα, που κυμαίνονται από εκχυλίσεις πολλαπλών δοντιών σε πρόσθετες δυσκολίες με την προσθετική και την εμφύτευση.

Ως εκ τούτου, οι οδοντίατροι τηρούν μια λογική τακτική επιλογής: εάν υπάρχει ένα αρχικό στάδιο της περιοδοντίτιδας, τότε εκτελούν πολύπλοκη αντιβακτηριακή και αντιφλεγμονώδη θεραπεία για αξιόπιστα δόντια,και τα εμφυτεύματα τοποθετούνται στη θέση των ελλειπόντων δοντιών. Ο κύριος κανόνας εδώ είναι ότι δεν πρέπει να υπάρχουν δόντια κοντά στα εγκατεστημένα εμφυτεύματα με παθολογικούς θηλυκούς θύλακες με πύον και λοίμωξη, διαφορετικά η επιτυχία της εμφύτευσης θα είναι αμφίβολη.

Εάν ο γιατρός δεν είναι σίγουρος για τις προοπτικές των δοντιών σε σχέση με την βαριά περιοδοντίτιδα, τότε αφαιρούνται όλα τα δόντια που δεν υποβάλλονται σε θεραπεία και αντικαθίστανται τα εμφυτεύματα.

Ανατροφοδότηση

"Πρόσφατα αποφάσισα να εγκαταστήσω δύο μοσχεύματα για τον εαυτό μου στην κορυφή και στο κάτω μέρος. Περίπου 3 χρόνια πριν, ένα δόντι τραβήχτηκε από μια κύστη που ξέσπασε και βγήκε με πύον και οι γιατροί απλώς έσπασαν το άλλο δόντι. Επεξεργάστηκε πολλές φορές και θεραπεύτηκε σε τέτοιο βαθμό ώστε το κόμμι ανάμεσα στα δόντια άρχισε να διογκώνεται και να αιμορραγεί όταν βουρτσίζει και ακόμη και όταν δαγκώνει ένα μήλο. Σε ένα σημείο, μου έσκυψε τόσο άσχημα ότι έσκασε κάτω από την τσίχλα. Τελικά, τον έκοψα και με δάκρυα στα μάτια μου.

Όταν ο χειρουργός-οδοντίατρος με κοίταξε, ανακάλυψε ότι η περιοδοντίτιδα είχε συμβεί κοντά στο τελευταίο δόντι μου, λόγω της συνεχούς κατάποσης φαγητού στο χάσμα, αλλά όχι σε όλα τα δόντια. Ως εκ τούτου, τα ούλα μου ήταν τόσο πονεμένα και αιμορραγικά, και τα εξέφραζα συνεχώς με μια πάστα, σαν έναν ανόητο, για να μην διασκορπίσω τις πληγές ... "

Αναστασία, Μόσχα

 

Περίπτωση 3: ο ασθενής έχει γενικευμένη περιοδοντική νόσο

Οι κλινικές περιπτώσεις που διαγνωσθεί η περιοδοντική νόσο είναι αρκετά απλές όσον αφορά τον προγραμματισμό της θεραπείας. Το γεγονός είναι ότι η περιοδοντική νόσο είναι μια ασθένεια που σχεδόν πάντα οδηγεί σε απώλεια των δοντιών. Η στιγμή της έκθεσης των λαιμών των δοντιών με προοδευτική απώλεια οστικού ιστού των κυψελίδων είναι ιδιαίτερα δύσκολη για τους ανθρώπους να ανέχονται. Επομένως, η καταλληλότερη θεραπευτική τακτική για την περιοδοντική νόσο είναι η εξαγωγή των δοντιών και η τοποθέτηση του εμφυτεύματος (το καλύτερο από όλα).

Δεδομένου ότι δεν υπάρχει καμία φλεγμονώδης διαδικασία κατά τη διάρκεια της περιοδοντικής νόσου, δεν υπάρχει ανάγκη να προετοιμαστεί ειδικά η στοματική κοιλότητα για εμφύτευση, επομένως, οι περισσότεροι εμφυτευματολόγοι τηρούν την τακτική της εκχύλισης των δοντιών και της τοποθέτησης των εμφυτευμάτων σε μια στιγμή. Έτσι, είναι δυνατό να σταματήσουμε την προοδευτική καταστροφή του οστικού ιστού λόγω της επιστροφής του συνήθους φορτίου. Μερικές φορές, σε σοβαρές περιπτώσεις, είναι πρώτα απαραίτητο να αποκατασταθεί το χαμένο οστό (ανελκυστήρας κόλπων), και μόνο τότε - εμφύτευση.

Μερικά και πλήρη αφαιρούμενα προσθετικά χωρίς εμφύτευση κατά τη διάρκεια της περιοδοντικής νόσου δεν σταματάει τις διαδικασίες της ατροφίας των κυψελιδικών διεργασιών και συχνά τις επιδεινώνει.

Σημείωση

Η επιφάνεια του εμφυτεύματος είναι τέτοια ώστε μετά την "ένωση του" με τον οστικό ιστό, η δομή γίνεται ισχυρότερη από ό, τι στην περίπτωση ενός φυσικού δοντιού. Με τη σωστή επιλογή του συστήματος εμφύτευσης και τη συμμόρφωση με την τεχνολογία εμφύτευσης, ακόμα και με περιοδοντίτιδα και περιοδοντίτιδα, τα εγκατεστημένα εμφυτεύματα μπορούν να εξυπηρετήσουν πλήρως μέχρι και 25 χρόνια ή περισσότερο.

Μια σημαντική απόχρωση, λαμβάνοντας υπόψη τα μεμονωμένα χαρακτηριστικά του οστικού ιστού των κυψελιδικών διεργασιών της σιαγόνας, είναι ο αριθμός των εγκατεστημένων εμφυτευμάτων, τα οποία θα πρέπει να παρέχουν το βέλτιστο φορτίο στον οστικό ιστό για να αποτρέψουν την περαιτέρω ατροφία του. Η ανθεκτικότητα καθορίζεται όχι μόνο από τα προσόντα του εμφυτευματολόγου, ακόμη και με τις τελευταίες και πιο προηγμένες τεχνικές, αλλά και με την τήρηση των κανόνων υγιεινής και φροντίδας των τελικών δομών από τον ίδιο τον ασθενή (βλέπε παρακάτω).

 

Πώς γίνεται η εμφύτευση κατά τη διάρκεια της περιοδοντίτιδας και της περιοδοντικής νόσου

Η εμφύτευση περιοδοντίτιδας συνήθως λαμβάνει χώρα στα ακόλουθα στάδια:

1. Προκαταρκτική προετοιμασία για εμφύτευση.
2. Η επιλογή του συστήματος εμφυτεύματος?
3. "Εμφύτευση" εμφυτευμάτων.
4. Προθετική εμφύτευση.

Το προκαταρκτικό στάδιο είναι ένα από τα σημαντικότερα, καθώς βοηθά στην ελαχιστοποίηση των κινδύνων κατά τη διάρκεια και μετά την εμφύτευση. Περιλαμβάνει ένα ολόκληρο πρόγραμμα για τη θεραπεία μιας υποκείμενης νόσου, δηλαδή της περιοδοντίτιδας ή της περιοδοντικής νόσου. Ανάλογα με τη δυνατότητα διατήρησης των δοντιών στην στοματική κοιλότητα, καταρτίζεται ένα σχέδιο ατομικής θεραπείας.

Για παράδειγμα, αν μιλάμε για τη διατήρηση των οδοντικών ομάδων κατά τη διάρκεια της περιοδοντίτιδας στο αρχικό στάδιο, τότε η προκαταρκτική προετοιμασία πριν από την εγκατάσταση των εμφυτευμάτων μπορεί να πραγματοποιηθεί σύμφωνα με το ακόλουθο σχήμα:

• Επαγγελματική οδοντόβουρτσα από πέτρα και πλάκα.
• Θεραπευτικές (επίδεσμοι, αλοιφές, κλπ.), Χειρουργικές (συνονόκλειστες, χαλαρωτικές κ.λπ.), ορθοπεδικές (επιλεκτική λείανση των δοντιών, νάρθηκες κλπ.) Και ορθοδοντική θεραπεία της περιοδοντίτιδας.
• Αφαίρεση των δοντιών που δεν υπόκεινται σε συντήρηση.

Η κατάλληλη θεραπεία της υποκείμενης νόσου μπορεί να μειώσει σημαντικά τον κίνδυνο επιπλοκές μετά την εμφύτευση (π.χ. απόρριψη οδοντικών εμφυτευμάτων) Στην περιοχή των εγκατεστημένων εμφυτευμάτων δεν πρέπει να υπάρχουν θέσεις ενεργού φλεγμονώδους διαδικασίας.

Εξίσου σημαντική είναι η γενική κατάσταση της στοματικής κοιλότητας (επίπεδο υγιεινής, στοματική φροντίδα) και ο σχηματισμός των σωστών συνηθειών.

Αλλά η περιοδοντική νόσο δεν είναι πάντοτε επιδεκτική συντηρητικής θεραπείας και η διαδικασία της ατροφίας των οστών μπορεί να εμφανιστεί εντονότερα κάθε χρόνο. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η επιτυχία της περαιτέρω θεραπείας εξαρτάται από την τακτική του γιατρού σε κάθε περίπτωση. Τις περισσότερες φορές, η προετοιμασία για περιοδοντική νόσο μειώνεται στην απομάκρυνση όλων των ακατάλληλων για λειτουργικούς και αισθητικούς δείκτες των δοντιών, ακολουθούμενη από εμφύτευση και προσθετική.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η επιλογή της τεχνικής για την εμφύτευση εμφυτευμάτων στο υπόβαθρο της περιοδοντίτιδας ή της περιοδοντικής νόσου. Προς το παρόν, οι εμφυτευματολόγοι συνήθως επιλέγουν τις ακόλουθες επιλογές:

• Κλασική εμφύτευση.
• Μέθοδος έκφρασης.
• Βασική εμφύτευση.

 

Ποιες τεχνολογίες και συστήματα εμφύτευσης ταιριάζουν καλύτερα

Κάθε μία από τις παραπάνω τρεις τεχνολογίες εμφύτευσης επιλέγεται για ένα συγκεκριμένο ασθενή, λαμβάνοντας υπόψη τη σοβαρότητα της περιοδοντίτιδας ή της περιοδοντικής νόσου. Εκτός από τον βαθμό της ατροφίας των οστικών ιστών, ο γιατρός λαμβάνει επίσης υπόψη την ηλικία του ασθενούς, την παρουσία συγχορηγούμενων ασθενειών, τα χαρακτηριστικά της γναθοπροσωπικής περιοχής κ.λπ. Πρόκειται για μια ολοκληρωμένη προσέγγιση στο αρχικό στάδιο (διάγνωση) που σας επιτρέπει να επιλέξετε τη σωστή μέθοδο τοποθέτησης εμφυτευμάτων.

Οι σύγχρονες κλινικές, λαμβάνοντας υπόψη τα παραπάνω σημεία, συχνά τείνουν στη ρητή μέθοδο και στη βασική εμφύτευση. Το γεγονός είναι ότι η κλασική εμφύτευση είναι δύο σταδίων και δεν εκτελείται αμέσως μετά την εξόρυξη των δοντιών. Και μετά την εμφύτευση των εμφυτευμάτων, περνάει περισσότερο από ένα μήνα πριν ο γιατρός ξεκινήσει προσθετική.

Σε αντίθεση με την κλασική εμφύτευση, η ρητή μέθοδος επιτρέπει ακόμη και την περιοδοντίτιδα ή την περιοδοντική νόσο (σύμφωνα με τις ενδείξεις) να πραγματοποιήσει μία εμφύτευση ενός σταδίου αμέσως μετά την εκχύλιση των δοντιών. Αυτό επιταχύνει τη διαδικασία αναγέννησης των οστών, μειώνει το επίπεδο διεισδυτικότητας της επέμβασης και τους κινδύνους μόλυνσης μιας ανοικτής πληγής. Ωστόσο, για τη ρητή μέθοδο, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να τηρούνται όλες οι τεχνικές αποχρώσεις, από τις οποίες υπάρχουν πολλοί, και να διεξάγεται προσεκτική παρακολούθηση κατά την εγκατάσταση των εμφυτευμάτων.

Όσον αφορά τη βασική εμφύτευση - χρησιμοποιείται για την ατροφία του οστικού ιστού, ο οποίος συχνά συνοδεύει την περιοδοντίτιδα και την περιοδοντική νόσο. Μερικές φορές μόνο αυτή η τεχνική είναι κατάλληλη για σημαντική απώλεια οστικού ιστού. Τέτοια εμφυτεύματα εμφυτεύονται αμέσως με το στήριγμα (το μεταβατικό μέρος επί του οποίου στερεώνεται η πρόθεση ή η στεφάνη) υπό γωνία όπου ο οστικός ιστός είναι επαρκής για μέγιστη σταθερότητα.

Η δομή και το σχήμα των βασικών εμφυτευμάτων μπορεί να αντέξει τα βαριά φορτία και να σταματήσει την περαιτέρω ατροφία των οστών. Μετά από 5-7 ημέρες, είναι απαραίτητο να κάνετε προθέσεις, τα οποία θα πρέπει να δώσουν ένα άμεσο φορτίο. Μια τέτοια σύντομη περίοδος από την εμφύτευση στην προσθετική δίνει βασικά εμφυτεύματα σημαντικά πλεονεκτήματα - πολλοί ασθενείς είναι πολύ χαρούμενοι για να πάρουν ένα όμορφο χαμόγελο μόλις λίγες ημέρες μετά την εξόρυξη δοντιών.

Σημείωση

Οι κλασικοί τύποι εμφύτευσης μπορούν να εκτελεστούν ακόμη και με σημαντική ατροφία του οστού, αλλά με μια προκαταρκτική λειτουργία ανυψώσεως του κόλπου: εάν το οστό δεν είναι αρκετό για να σταθεροποιήσει το εμφύτευμα ή είναι πολύ "χαλαρό", τότε ο οδοντίατρος αρχικά κατασκευάζει ιστό οστού θα εγκατασταθούν μελλοντικά εμφυτεύματα. Μόλις περάσει η περίοδος αποκατάστασης, ο γιατρός τα καθιερώνει και στη συνέχεια λειτουργεί σύμφωνα με το πρότυπο πρωτόκολλο θεραπείας, μέχρι την τελική πρόσθεση μετά από 4-9 μήνες (μερικές φορές 1-1,5 έτη), ανάλογα με την ειδική κλινική περίπτωση.

Η επιλογή ενός συστήματος εμφύτευσης είναι ένα κρίσιμο στάδιο, το οποίο θα πρέπει να προσεγγιστεί με τον πιο σοβαρό τρόπο. Σήμερα, όταν επιλέγουν μια συγκεκριμένη ποικιλία εμφυτευμάτων, καθοδηγούνται από τρία βασικά κριτήρια: εγγύηση, σταθερότητα, κόστος.

Σήμερα υπάρχει ένα είδος εμφύτευσης σύμφωνα με αυτά τα κριτήρια.

Έτσι, για παράδειγμα, τα ακόλουθα εμφυτεύματα ανήκουν στην κατηγορία premium:

• Astra Tech (Astra Tech) - σύστημα εμφύτευσης από τη Σουηδία. Σήμερα είναι ένα από τα πιο δημοφιλή λόγω των άριστων τεχνικών χαρακτηριστικών, της ευκολίας χρήσης και το σημαντικότερο - μια μακρά εγγύηση και σταθερότητα της ενσωμάτωσης?
• Το Nobel Biocare είναι ένα από τα πιο ακριβά σχέδια, τα οποία είναι υψηλής ποιότητας. Αυτός ο τύπος εμφυτεύματος είναι κατάλληλος για διαφορετικές κλινικές καταστάσεις.
• XIVE (Xive, Γερμανία). Επίσης πολύ υψηλής ποιότητας εμφυτεύματα.
• Anthogyr - το γαλλικό σύστημα.

Και μερικοί άλλοι.

Μεσαία εμφυτεύματα τιμών - για παράδειγμα:

• Schutz (Γερμανία) - πτυσσόμενες και μη πτυσσόμενες κατασκευές.
• Zimmer (ΗΠΑ) - μίνι εμφυτεύματα, τυποποιημένες ποικιλίες, καθώς και εμφυτεύματα για εμφύτευση σε ένα λεπτό οστό.
• Niko - ρωσικά συστήματα εμφύτευσης, τα οποία δημιουργούνται από γερμανικά συστατικά.

Ορισμένα συστήματα εμφύτευσης από το Ισραήλ (για παράδειγμα, το AlphaBio) ακούγονται από πολλούς επαγγελματίες και είναι σε ζήτηση μεταξύ του ρωσικού πληθυσμού λόγω της σχετικά χαμηλής τιμής. Στην ποιότητα σε ορισμένες κλινικές καταστάσεις, δεν είναι κατώτερα από τα ακριβότερα εμφυτεύματα από τη Γερμανία και τη Σουηδία.

Όσον αφορά τα κινέζικα, ορισμένα ρωσικά και ουκρανικά συστήματα εμφύτευσης, πολλοί οδοντίατροι είναι σκεπτικοί σχετικά με τα αμφίβολα χαρακτηριστικά και τη μέση σταθερότητα, αν και υπάρχουν περισσότεροι από εκατό εμφυτευματολόγοι που εγκαθιστούν επιτυχώς χιλιάδες τέτοιες δομές κάθε χρόνο. Όπως λένε, πόσοι άνθρωποι - τόσες πολλές απόψεις.

 

Χαρακτηριστικά της φροντίδας των εμφυτευμάτων στο σπίτι: πώς να αποτρέψει την περιοδοντίτιδα από τη συνέχιση της καταστροφικής εργασίας της

Η επιτυχία της προσθετικής στα εμφυτεύματα επηρεάζεται όχι μόνο από την προετοιμασία και τα στάδια της τοποθέτησης εμφυτεύματος, αλλά και από την μετεγχειρητική φροντίδα των δομών στο σπίτι. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό με την επίμονη περιοδοντίτιδα ή περιοδοντική νόσο, όταν η επιτυχία της εμφύτευσης εξαρτάται άμεσα από την εφαρμογή ειδικών κανόνων.

Κανόνας αριθ. 1.

Τα οδοντικά εμφυτεύματα χρειάζονται περισσότερη υγιεινή, καθώς ο κίνδυνος ανάπτυξης περιοδοντίτιδας στην περιοχή τους είναι σημαντικά υψηλότερος από ό, τι στην περίπτωση των φυσικών δοντιών. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να αντιμετωπίζεται το πίσω μέρος του εμφυτεύματος, όπου η πλάκα είναι πιθανότερο να σχηματιστεί. Η κακή υγιεινή δημιουργεί πρόσθετο κίνδυνο δομικής απόρριψης.

Κανόνας 2.

Οι επιφάνειες επαφής (μεσοδόντια) θα πρέπει να είναι με νήματα. Ωστόσο, ορισμένοι οδοντίατροι αντιμετωπίζουν τέτοια θέματα αρνητικά, όπως οι παράγοντες κινδύνου για μόνιμη βλάβη από τσίχλες λόγω ανεπαρκούς χρήσης, επομένως τάσσονται σε άλλες μεθόδους καθαρισμού των κενών, για παράδειγμα χρησιμοποιώντας μεσοδόντια πινέλα ή αρδευτικά. Επιπλέον, ο ψεκαστήρας όχι μόνο σας επιτρέπει να καθαρίζετε με επιτυχία ακόμη και τις πιο απομακρυσμένες και απρόσιτες περιοχές, όπου συσσωρεύονται πολλά απόβλητα τροφίμων, αλλά και βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος στα ούλα, μασάζ τους.

Κανόνας αριθ. 3.

Είναι σημαντικό να επισκεφθείτε τον οδοντίατρο τουλάχιστον μία φορά κάθε 6 μήνες για τον επαγγελματικό καθαρισμό των δοντιών και των οδοντικών εμφυτευμάτων μαζί με τα σχέδια.

 

Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να ακολουθήσετε τις συστάσεις του γιατρού στα πρώτα μετεγχειρητικά στάδια, όταν είναι λίγο σημαντικό. Για παράδειγμα, σε όλες σχεδόν τις κλινικές περιπτώσεις, για πρώτη φορά μετά την εγκατάσταση εμφυτευμάτων (ειδικά με περιοδοντίτιδα και περιοδοντική νόσο) δεν μπορείτε να καπνίζετε, να πίνετε αλκοόλ, να παίζετε αθλήματα και σκληρή σωματική εργασία. Πρέπει να τηρείτε μια διατροφική διατροφή, να παίρνετε τα απαραίτητα φάρμακα και να διεξάγετε, εκτός από τον καθαρισμό των δοντιών σας από πλάκα, αντισηπτικά ξεπλύματα της στοματικής κοιλότητας.

Όλα αυτά σας επιτρέπουν να αυξήσετε σημαντικά τη διάρκεια ζωής των εμφυτευμάτων, μέχρι τη διάρκεια ζωής τους χωρίς προβλήματα.

Να είστε υγιείς!

 

Ενδιαφέρουσα εικόνα: τι να επιλέξετε, εμφύτευση ή κλασική προσθετική;

 

Σχετικά με τα στάδια και τις επιπλοκές της περιοδοντικής νόσου, καθώς και με την εμφύτευση σε αυτήν την ασθένεια