Jak przepłukać usta po ekstrakcji zęba, aby dziąsła goiły się szybciej

Następnie dowiesz się:

1. W jakich przypadkach płukanie jamy ustnej po ekstrakcji zęba może wyrządzić więcej szkody niż pożytku;
2. Lepiej przepłukać usta, aby dziąsła goiły się szybciej i jak to zrobić dobrze;
3. Jakich środków nie należy stosować kategorycznie, aby nie pogorszyć sytuacji;
4. Właściwości niektórych środków farmaceutycznych i ludowych odpowiednich do płukania jamy ustnej po ekstrakcji zęba;

Jak również wiele innych interesujących niuansów, które są ważne z praktycznego punktu widzenia.

Po usunięciu zęba (ekstrakcja) dręczona osoba często zadaje pytanie, jak najlepiej przepłukać usta, aby zraniona dziąsło goiło się szybciej. W takim przypadku sytuacja początkowa jest zwykle następująca: po usunięciu korzeni z otworu dentysta nakłada sterylny gazik na ranę i prosi o ścisłe dociśnięcie, zaciskając szczękę i utrzymując ją przez 15-20 minut. Czasami lekarz może zszywać tamponadę, aby zminimalizować ryzyko ropienia rany (zapalenie pęcherzyków płucnych).

W tym stanie człowiek wraca do domu: jego usta są pełne krwi, znieczulenie już odchodzi, dziąsło boli, policzek zaczyna puchnąć lub już jest spuchnięty. Naturalnym pragnieniem w takiej sytuacji jest jak najszybsze przepłukanie ust środkiem dezynfekującym, aby w domu i w spokojnym otoczeniu zdezynfekować ranę i, jeśli to możliwe, zmniejszyć ból.

Zanim jednak zdecydujemy, co przepłukać usta po ekstrakcji zęba, najpierw skupmy się na dwóch głównych problemach, które wciąż są przedmiotem dyskusji i dyskusji wśród chirurgów dentystycznych:

• Czy po ekstrakcji zęba pacjent musi w ogóle płukać usta?
• I drugie pytanie - czy istnieją alternatywne sposoby płukania gojenia dziąseł?

 

I czy te płukania są potrzebne, jeśli mogą nawet zaszkodzić osobie

Wielu badaczy na ten temat doszło do wniosku, że wiele metod płukania przepisanych przez dentystów i praktykowanych w naszym kraju jest nie tylko nieużytecznych, ale w niektórych przypadkach bardzo szkodliwych dla zdrowia ludzkiego. Głównym ujemnym punktem jest tutaj zniszczenie skrzepu krwi powstałego po ekstrakcji zęba, który jest naturalnym czynnikiem w biologicznej ochronie rany przed wtórnym zakażeniem.

Dlatego dzisiaj niektórzy wiodący chirurdzy twarzy w kraju, praktykujący ekstrakcję zębów i złożone operacje szczękowo-twarzowe, początkowo ostrzegali przed płukaniem jamy ustnej natychmiast po ekstrakcji zęba, wierząc, że po dobrze wykonanym zabiegu chirurgicznym pod każdym względem taka procedura nie tylko przyspieszy gojenie dziąseł, ale odwrotnie, stworzy dodatkowe ryzyko ropienia rany. Ale oczywiście nie wszystko jest takie proste, a mówiąc o płukaniu, należy wziąć pod uwagę wiele niuansów.

W takim przypadku, komu, dlaczego iw jakich sytuacjach pokazano płukanie jamy ustnej po ekstrakcji zęba? Czy można się bez nich obejść, a jakie alternatywne metody skutecznego gojenia dziąseł oferują nam nowoczesną stomatologię - zrozummy ...

Komentarz eksperta

„Jestem chirurgiem szczękowo-twarzowym z 15-letnim doświadczeniem. W tym czasie, gdy moja formacja jako specjalista dopiero się zaczynała, istniało wiele różnych podejść do zaleceń dla pacjentów po usunięciu zęba. Aktywnie słuchałem rad znanych specjalistów i przepisałem płukanie sodą i wywary z ziół (rumianek, szałwia), wierząc, że poprawi to jakość gojenia się otworu po ekstrakcji zęba.

I dopiero znacznie później (około 5 lat później) stało się dla mnie jasne, że lwia część wszystkich tych metod została opracowana nie do końca dla „naszego” ludu. Z powodu zbyt twardego płukania prawie od pierwszych godzin po usunięciu zęba wielu moich pacjentów po prostu myło skrzep z otworu i prawie co tydzień musiałem leczyć zapalenie pęcherzyków płucnych. Pusta dziura szybko zaczęła się zapychać resztkami jedzenia i innymi brudami, powodując poważne ropienie.

Dlatego teraz w swojej praktyce wolę „uszlachetnić” otwór po ekstrakcji zęba w taki sposób, aby nie były przepisywane żadne płukania, maści, kąpiele, płyny i inne herezje. Jednocześnie praktycznie nie mam jednego zapalenia pęcherzyków płucnych, nie tylko za miesiąc, ale czasem za rok! Ogólnie moje stanowisko w sprawie płynów do płukania jamy ustnej jest w pełni uwzględnione i mam nadzieję, że moi koledzy i ich pacjenci się przydadzą. ”

Chirurg dentystyczny, Carriers V.S., Moskwa

 

Dlaczego płukanie jest nadal potrzebne i jakie korzyści dają

Wielu dentystów uważa, że ​​płukanie jamy ustnej po ekstrakcji zęba jest nadal przydatne, ponieważ umożliwia:

• Po jedzeniu oczyść ranę z resztek jedzenia;
• Zmniejszyć liczbę bakterii w ranie i jamie ustnej jako całości;
• Stwórz warunki wstępne dla właściwego gojenia się dziąseł.

Aby przepłukać jamę ustną po ekstrakcji zęba, dentysta-chirurg może zalecić stosowanie środków ludowych (wywary z rumianku, kory dębu, szałwii, sody lub roztworów soli fizjologicznej itp.) Oraz specjalnych preparatów farmaceutycznych (na przykład chlorheksydyny, furatsiliny, miramistyny ​​i inne).

Zapewnia to bardzo ważną (i być może główną) zaletę płukania - mikroorganizmy chorobotwórcze i warunkowo chorobotwórcze są niszczone w ranie i jamie ustnej. Najczęściej bakterie oportunistyczne „czekają” na sytuację, w której na tle obniżenia ogólnej lub lokalnej odporności mogą zaszkodzić osobie, powodując na przykład zapalenie gniazda i ropienie otworu po ekstrakcji zęba.

Uwaga

Oprócz wpływu drobnoustrojów przypadkowo wprowadzonych do świeżej dziury podczas i po zabiegu, istnieje również szereg czynników obciążających: prawie co drugi przypadek ekstrakcji zęba jest wykonywany bez wstępnej dezynfekcji jamy ustnej. Innymi słowy, wokół świeżej rany znajdują się zęby próchnicowe lub nawet całkowicie zniszczone (patrz przykład na zdjęciu poniżej), na sąsiednich zębach może znajdować się płytka nazębna i kamień. Wszystko to stwarza dodatkowe ryzyko zapalenia dziury, tworząc warunki wstępne dla rozwoju zapalenia pęcherzyków płucnych.

Tak więc, dzięki płukaniu jamy ustnej, można osiągnąć znaczny spadek aktywności drobnoustrojów w ranie i wokół niej, a także ogólnie poprawić stan higieny jamy ustnej, nawet na tle niekorzystnej sytuacji próchnicowej i niskiego poziomu czystości zębów. Zwolennicy płukania koncentrują się na możliwości stworzenia środowiska sprzyjającego szybkiemu i bezbolesnemu gojeniu się dziąseł - i jest to dość poważny argument.

Przeciwnie, przeciwnicy wszelkich płukań koncentrują się na wysokim odsetku ryzyka „spłukania” ochronnego skrzepu krwi z otworu, co prawie zawsze prowadzi do zapalenia pęcherzyków płucnych (zapalenie otworu zęba) i znacznie zmniejsza szybkość gojenia się dziąseł.

Czy jest jakiś sposób na znalezienie środka między tymi dwoma przeciwnymi podejściami? Na szczęście tak, można to zrobić, a następnie zastanowimy się nie tylko, jak właściwie to wykonać, ale także spróbujemy dowiedzieć się, co lepiej wypłukać usta po ekstrakcji zęba, aby uzyskać maksymalny pozytywny efekt i zminimalizować ryzyko powikłań i wypłukiwania zakrzepu z rany

Przegląd dentysty

„Lekarze naszego szpitala stale zalecają płukanie jamy ustnej sodą i solą po ekstrakcji zęba. Nie rozumiem, gdzie ich nauczono, ale po spotkaniach pacjenci często przychodzą z zapaleniem pęcherzyków płucnych.Czy to naprawdę nie jest jasne, że soda i sól z normalnym płukaniem dosłownie „odrywają” skrzep krwi i tworzą sprzyjające środowisko w pustej dziurze dla rozmnażania bakterii. Roztwory sody i soli są odpowiednie dla maksimum, jak kąpiele doustne: trzymane w ustach - ostrożnie wypluj i to wszystko. Nie trzeba spłukiwać! Dlaczego psujemy własne życie - nie rozumiem ... ”

Irina, Omsk

 

Kiedy najlepiej wypłukać usta po ekstrakcji zęba i jak to zrobić prawidłowo

Ponieważ debata na temat celowości płukania jamy ustnej po ekstrakcji zęba jeszcze się nie zakończyła, na tle tych konfrontacji pojawiła się, że tak powiem, trzecia opinia. Mając trochę zrozumienia tej nowej pozycji lekarzy, nawet zwykła osoba bez przygotowania w pełni zrozumie odpowiedzi na następujące pytania:

• Kiedy dokładnie można rozpocząć płukanie jamy ustnej po usunięciu zęba (po ilu godzinach) i ile dni należy to zrobić;
• Im lepiej jest przepłukać usta, aby uzyskać pozytywny efekt, a jednocześnie uniknąć negatywnych skutków.

Najpierw spójrzmy szczegółowo na pierwszy element.

Gdy tylko chirurg kończy pracę i nakłada sterylny gazik na krwawiącą ranę, zakrzep krwi zaczyna tworzyć się w świeżym otworze zęba. Ważne jest przestrzeganie następujących zaleceń:

• w ciągu 2-3 godzin po usunięciu zęba zabrania się jedzenia i palenia;
• pierwszego dnia szczególnie ważne jest, aby nie wybierać dziury i starać się nie dotykać jej językiem;
• aby zachować zakrzep w otworze, w ciągu pierwszych kilku dni po ekstrakcji zęba nie można parować w kąpieli, przegrzewać się, angażować się w ciężką pracę fizyczną;
• nie zaleca się spania z tą stroną twarzy w dół, w której usunięto ząb.

Czy można przepłukać usta pierwszego dnia po usunięciu zęba? Według badań każde płukanie w tym okresie tworzenia zakrzepu stanowi bezpośrednie ryzyko jego naruszenia i wypłukiwania. W takim przypadku często występuje tak zwany efekt suchej dziury, a następnie jej ropienie.

Jednak nikt nie zabrania przeprowadzania antyseptycznych kąpieli doustnych zgodnie z zasadą: „wyryte w ustach - i wypluwane”. Kąpiele doustne są dobre, ponieważ nie mają praktycznie żadnych ograniczeń dotyczących częstotliwości zabiegu (w rozsądnych granicach), dzięki czemu można je wykonywać nie tylko po jedzeniu, ale także w przestrzeniach między nimi - co najmniej 5-6 razy dziennie, w zależności od tego, które środki do płukania.

Informacje zwrotne:

„... Moje dziewczyny, nie możecie w ogóle płukać ust niczym czymś innym, inaczej skrzep spadnie z dziąseł i nie sklejecie go! Mniej więcej rok temu miałem trudność z usunięciem zęba mądrości, gdy zastosowano nawet szwy. Lekarz surowo zabronił mi płukać cokolwiek, ale zalecił kąpiele doustne z Romazulanem. Oznacza to, że nie bulgotaj w ustach, ale po prostu trzymaj się tam przez 10 sekund i wypluj.

Moja przyjaciółka powiedziała mi, że udało jej się rozpocząć płukanie już 4 godziny po ekstrakcji zęba. Aby to zrobić, przygotowała sobie prawie gorący roztwór sody i soli. Jak powiedziała mi, drobnoustroje rozpuszczają się szybciej. Ale w końcu cierpiała pierwszego dnia z krwawieniem z dziąseł, a potem jeszcze kilka dni z silnym bólem, aż poszła do lekarza. I to był jej mózg i nastawiony na samoleczenie. Dlatego dziewczyny, których dłonie swędzą napoje gazowane i sól, natychmiast pamiętają smutne doświadczenie mojej dziewczyny ”.

Eugene, Saratov

Zobaczmy teraz, jak można wykonać kąpiele doustne po ekstrakcji zęba (lub bardzo dokładnie wypłukać usta - kilka dni po zabiegu) i jakie „pułapki” powinieneś wiedzieć wcześniej, wybierając ten lub inny lek.

 

Leki stosowane do płukania jamy ustnej po ekstrakcji zęba

Aby zrozumieć, co lepiej wypłukać usta po ekstrakcji zęba (dalej ten preparat należy również rozumieć jako kąpiele doustne), postaramy się ocenić właściwości najczęściej przepisywanych chirurgów dentystycznych. Najpopularniejsze z nich:

• Chlorheksydyna;
• Furatsilina;
• Nadmanganian potasu;
• Miramistin;
• Odwary z ziół (lekarze mogą je również przepisać, mimo że ogólnie jest to medycyna tradycyjna).

 

Jak spłukać chlorheksydyną i preparaty na jej podstawie

Chlorheksydyna jest skutecznym środkiem antyseptycznym o wysokiej aktywności przeciwdrobnoustrojowej przeciwko bakteriom Gram-dodatnim i Gram-ujemnym, pierwotniakom, a także niektórym wirusom. Jako płukanki można zastosować 0,05-0,1% wodne roztwory chlorheksydyny (zwykle w postaci biglukonianu).

Jak zwykle przepłucz usta chlorheksydyną po ekstrakcji zęba:

• Na początku zaleca się płukanie jamy ustnej zwykłą ciepłą przegotowaną wodą (jednak teraz wiesz, że ta podstępna rekomendacja bez dodatkowych wyjaśnień może łatwo doprowadzić do wypłukania zakrzepu; dlatego nie płucz go aktywnie! Wpisały się w usta i starannie splunęły);
• Następnie powinieneś wziąć 10-15 ml roztworu chlorheksydyny do ust i sprawić, aby roztwór poruszał się w jamie ustnej przez 20-30 sekund, powtarzając procedurę 1-2 razy (ponownie, lepiej jest robić bez aktywnych ruchów roztworu, to znaczy bez „bulgotania”; po prostu wykąpać się). Z reguły wystarczają 2-3 płukania dziennie.

Ważne jest, aby wiedzieć!

Jeśli podczas płukania pojawi się uczucie pieczenia w jamie ustnej, oznacza to, że wybrano zbyt wysokie stężenie roztworu. Konieczne jest natychmiastowe pobranie ciepłej czystej wody do ust i jak najszybsze usunięcie pozostałego produktu. Zalecane bezpieczne stężenie roztworów do kąpieli i płukanek jamy ustnej wynosi nie więcej niż 0,5%, a ogólnie lepiej 0,1% (wyższe stężenia są również w sprzedaży, więc należy zachować ostrożność). Podczas samodzielnego przygotowywania roztworu ważne jest ścisłe przestrzeganie schematu rozcieńczania.

Preparaty chlorheksydyny mogą mieć inne nazwy. Na przykład Corsodil jest tym samym wodnym roztworem chlorheksydyny, ale kosztuje znacznie więcej ze względu na importowane pochodzenie. Różnica w cenie jest znacząca, ale wynik jest taki sam.

Nie powinniśmy zapominać o przeciwwskazaniach: dla dzieci (zwłaszcza małych dzieci) chlorheksydyna i jej analogi nie są zalecane do stosowania lub są stosowane z najwyższą ostrożnością. I po co płukać usta chlorheksydyną po usunięciu zęba od małego dziecka, ponieważ okruchy mogą przypadkowo połknąć roztwór. Ponadto chlorheksydyna powinna być stosowana ze szczególną ostrożnością przez kobiety w ciąży i karmiące piersią, a także z indywidualną nietolerancją substancji.

 

Czy furatsilin można stosować po ekstrakcji zęba, aby goić się szybciej?

W czasach radzieckich płukanie furatsiliną było bardzo popularne w stomatologii i otorynolaryngologii (i nie bez powodu). Nie mogli wymyślić lepszego sposobu walki z infekcją niż płukanie jamy ustnej furatsiliną po usunięciu zęba ropą.

Kiedy lekarze zdali sobie sprawę, że wyznaczenie intensywnego płukania (szczególnie pierwszego dnia po ekstrakcji zęba) negatywnie wpływa na skrzep krwi i jego bezpieczeństwo, zaproponowano bardziej progresywną opcję - kąpiele doustne z roztworem furatsiliny. Zasada jest następująca:

• Weź gotowy roztwór wodny (nie alkohol!) W butelkach (0,02%) lub rozcieńcz 10 tabletek furatsiliny (każda 0,01 grama) lub 5 tabletek (każda 0,02 grama) w litrze wody;
• Trzymaj w ustach przez 1-2 minuty 3-4 razy dziennie (nie płucz).

To jest interesujące

Furacylina jest stosunkowo słabym środkiem antyseptycznym (zwłaszcza, że ​​tak powiem, w nowoczesnej chirurgii ropnej), i wykazano odporność wielu mikroorganizmów na jej działanie. Furatsilin często wysusza błonę śluzową, ma wyjątkowo nieprzyjemny gorzki posmak, który jest pamiętany na całe życie.

Niestety nie zawsze można znaleźć gotowe butelki z rozcieńczoną furatsiliną, ale tabletki są dostępne w każdej aptece. Rozcieńczanie 10 tabletek na litr jest niepraktyczne, ponieważ zwykle wymagana jest niewielka ilość roztworu. Tutaj zaczyna się najciekawsza, popularnie zwana „okiem”. A wynikiem takich eksperymentów często stają się podrażnienia błony śluzowej jamy ustnej.

 

O płukaniu jamy ustnej Miramistin

Miramistin, pomimo pewnego podobieństwa w zasadzie do preparatów chlorheksydyny, ma szersze spektrum działania przeciwko infekcjom bakteryjnym, grzybiczym i wirusowym. Oprócz tego, że aktywnie walczy z różnymi patogennymi bakteriami, grzybami i wirusami, które mogą znajdować się w jamie ustnej i zakłócają normalne gojenie się gniazda, jego bezpieczeństwo dla ludzi zostało udowodnione nawet przy wielokrotnym stosowaniu.

To jest interesujące

Rozwój Miramistin rozpoczął się w latach 70. ubiegłego wieku dla astronautyki. Zadaniem naukowców było znalezienie takiego środka antyseptycznego, który będzie absolutnie bezpieczny dla ludzi, ale bardzo aktywny wobec bakterii, grzybów i wirusów. Planowano użyć go do dezynfekcji skóry astronautów i szeregu instrumentów na stacji. Jednak po rozpadzie ZSRR finansowanie badań ustało, a tylko grupa entuzjastycznych naukowców kontynuowała poszukiwania takiego leku. Dopiero w 1991 roku pojawiła się Miramistin, która w przeciwieństwie do jej krewnej, chlorheksydyny, miała szersze spektrum działania i wysoką aktywność przeciwdrobnoustrojową, a także była bezpieczna dla dzieci, kobiet w ciąży i matek karmiących.

Wyobraź sobie: wyciągnięto dla ciebie ząb i zamierzałeś przepłukać usta Miramistin. Koncentracja jego rozwiązań, które znajdziesz w sprzedaży, jest zawsze taka sama - 0,01%, a to wystarczy. Na potrzeby stomatologii wygodne są butelki z dyszami rozpylającymi, chociaż na przykład w praktyce laryngologicznej stosuje się roztwory Miramistin w butelkach bez takich dysz (do płukania gardła i migdałków).

Kupując w aptece, warto ostrzec farmaceutę o celu zakupu produktu, w przeciwnym razie może pojawić się zakłopotanie: będziesz musiał dostosować aplikator do cewki moczowej do jamy ustnej, ponieważ Miramistin z dyszą urologiczną jest również w sprzedaży.

Aby zdezynfekować ranę, wystarczy rozpylić roztwór Miramistin 1-2 razy w kierunku otworu wyjętego zęba, trzymając opryskiwacz nie bliżej niż 5 cm od otworu - aby nie uszkodzić skrzepu krwi strumieniem. Wtedy nie musisz zmywać spryskanego środka antyseptycznego wodą, to znaczy spryskać go - i zapomniałeś. Procedurę można powtarzać 2-3 razy dziennie przez 5-6 dni.

 

Płukanie roztworem nadmanganianu potasu

Aby przygotować „prawidłowy” 0,1% roztwór nadmanganianu potasu, potrzebujesz 1 gram proszku nadmanganianu potasu i 1 litr ciepłej wody. Roztwór powinien być lekko różowy.

W praktyce dentystów z czasów radzieckich zdarzały się przypadki oparzeń błony śluzowej z powodu niewłaściwego rozcieńczenia leku w domu, dlatego z wielu innych powodów lepiej wypłukać dziąsła po ekstrakcji zęba czymś innym niż roztworem nadmanganianu potasu. Ponadto należy pamiętać, że jeśli poszczególne kryształy nadmanganianu jeszcze się nie rozpuszczą, wówczas płukanie jamy ustnej takim roztworem może również powodować oparzenia, nawet jeśli początkowo stosunek proszku i wody został prawidłowo przyjęty.

To jest interesujące

Aby rozcieńczyć nadmanganian potasu, musisz go najpierw kupić w aptece na receptę zgodnie z ścisłą receptą lekarza. W 2007 r. Dekretem rządu Federacji Rosyjskiej nadmanganian potasu został wyłączony z bezpłatnej sprzedaży.

 

Czy mogę przepłukać usta wódką lub alkoholem?

Może się wydawać, że w celu dezynfekcji dopuszczalne jest przepłukanie rany po ekstrakcji zęba alkoholem lub wódką. Alkohol etylowy jest doskonałym środkiem antyseptycznym.

Jednak dentyści kategorycznie sprzeciwiają się stosowaniu roztworów alkoholowych do płukania jamy ustnej.

Powody są następujące:

• Alkohol ogólnie jest częstą przyczyną powtarzającego się krwawienia z dziury z powodu oddzielenia utworzonej skorupy zakrzepu krwi i rozszerzania naczyń krwionośnych;
• Alkohol jest drażniący dla błony śluzowej jamy ustnej, więc proces gojenie dziąseł po ekstrakcji zęba zwalnia;
• Wódka i alkohol mogą powodować silny ból, gdy uderzy w otwartą ranę.

Więc nie płucz alkoholem i wódką, w tym przydatne będzie powstrzymanie się od picia mocnych napojów w środku przez co najmniej kilka dni.

 

Czy możliwe jest rozmazanie dziąseł po ekstrakcji zęba „zielonym” lub jodem?

Ogólnie rzecz biorąc, jeśli wybierzesz mniejsze zło, bezpieczniej będzie leczyć dziąsło po wyciągnięciu zęba 1% roztworem alkoholu o jaskrawej zieleni („zielonym”), w przeciwieństwie do 5% alkoholowego roztworu jodu. Leczenie błony śluzowej jamy ustnej takimi stężeniami jodu często powoduje poważne oparzenia, prowadzące do erozji i owrzodzeń.

Jednak nawet jeśli „zielony” jest mniej podatny na uszkodzenie błony śluzowej jamy ustnej niż roztwór jodu w aptece, jednak z punktu widzenia logiki i zdrowego rozsądku nie warto smarować dziąseł po ekstrakcji zęba „zielonym” pierwszego dnia lub w kolejnych dniach. Po pierwsze, boli (pamiętaj o wpływie alkoholu na rany). Po drugie, jest niebezpieczne dla normalnego gojenia się dziąseł z powodu jego wysuszenia przez takie aktywne środki antyseptyczne. Po trzecie, próbując rozprowadzić „zielony materiał” na ranie, łatwo jest uszkodzić skrzep krwi.

Zasadniczo ani żel, ani jod nie są wysoce zalecane do leczenia studni po zabiegu ekstrakcji zęba.

Informacje zwrotne

„Moja przyjaciółka ciągle smaruje coś w ustach zielonymi rzeczami. Tylko trochę bólu w jamie ustnej - natychmiast zielony, a ostatnio usunąłem ząb i spalmy się tam, aby otępić. Nie, cóż, rozumiem wszystko, bakterie i wszystko inne: namaszczone i zabite, ale dlaczego w tak barbarzyński sposób? W końcu jest pełen wszelkiego rodzaju produktów farmaceutycznych, które nie palą jamy ustnej, ale zabijają bakterie tylko w jeden sposób.

Alexandra, Moskwa

 

Szkodliwość i zalety nadtlenku wodoru jako środka do płukania jamy ustnej po ekstrakcji zęba

Apteka 3% nadtlenek wodoru jest bardzo silnym środkiem antyseptycznym, który rozkłada się w trakcie pracy na tlen i wodę. Nawiasem mówiąc, chirurdzy dentystyczni używają również właściwości nadtlenku wodoru, aby zatrzymać naczynia włosowate krwawienie po ekstrakcji zęba: w takim przypadku należy zetknąć 3% nadtlenek wodoru na gaziku bezpośrednio z powierzchnią rany.

Jednak przy tych wszystkich pozytywnych właściwościach płukanie jamy ustnej nadtlenkiem wodoru po ekstrakcji zęba może wyrządzić więcej szkody niż pożytku, dlatego nie powinieneś ćwiczyć tej metody dezynfekcji otworu w domu. Główny problem polega na tym, że gdy roztwór wchodzi w kontakt z błonami śluzowymi (szczególnie z powierzchnią rany), następuje aktywne pienienie się z uwolnieniem pęcherzyków tlenu. W niektórych przypadkach może to prowadzić do mechanicznego uszkodzenia zakrzepu przez rozszerzanie się pęcherzyków gazu.

Ponadto 3% stężenie nadtlenku wodoru jest idealne tylko do leczenia miejscowego, ale przy kąpielach i płukaniach jamy ustnej może wystąpić podrażnienie błony śluzowej jamy ustnej.

 

Preparaty ziołowe do szybkiego gojenia dziąseł

Wśród aptecznych ziołowych leków przeciwzapalnych bardzo popularne są:

1. Chlorofilu;
2. Salvin;
3. Stomatofit.

Jeśli jednak ktoś zaleca użycie tych płukanek po ekstrakcji zęba, warto najpierw wziąć pod uwagę niektóre niuanse.

Chlorofilp jest lekiem pochodzącym z liści eukaliptusa. Ma umiarkowane działanie przeciwbakteryjne i do pewnego stopnia (ogólnie nieznacznie) stymuluje gojenie się ran.Jest stosowany jako nalewka alkoholowa do dezynfekcji ran - mówiliśmy już o negatywnym działaniu roztworów zawierających alkohol.

Salvin to także preparat zawierający alkohol zawierający olejki eteryczne i garbniki. Ma działanie przeciwzapalne i przeciwdrobnoustrojowe. Przed użyciem 1% roztwór alkoholu rozcieńcza się, rozcieńcza wodą do niskich stężeń (około 5-10 razy) i stosuje do aplikacji, nawadniania i smarowania. Jak wiadomo, w tej formie stężenie alkoholu jest już znacznie zmniejszone. W najlepszym przypadku Salvin można stosować miejscowo do nawadniania otworu po ekstrakcji zęba (kąpiele doustne), jednak jeśli pojawi się ból i podrażnienie, należy natychmiast przerwać leczenie.

Stomatophyte to preparat ziołowy oparty na wyciągu z ziół o działaniu przeciwzapalnym. Do rozcieńczania leku wodą są specjalne dozymetry i urządzenia pomiarowe (rozcieńczone do 15% stężenia). Nie podrażnia błony śluzowej jamy ustnej, dlatego w pierwszych dniach po ekstrakcji zęba nadaje się do kąpieli doustnych.

 

Specjalny płyn do płukania jamy ustnej

Wiele płynów do płukania jamy ustnej do użytku domowego, oprócz działania przeciwbakteryjnego, ma również wyraźne działanie przeciwzapalne. Na przykład obejmuje to grupę domowych produktów do higieny jamy ustnej mających na celu zmniejszenie odpowiedzi zapalnej w uszkodzonych dziąsłach - na bazie azulenu, chlorofilu, ekstraktu z drzew iglastych, dziurawca zwyczajnego, szałwii, kory dębu itp.

Ostrożne stosowanie takich płukanek jako środka do kąpieli doustnych jest całkowicie dopuszczalne.

Informacje zwrotne

„Zasadniczo nie używałem spłukiwaczy, dopóki pewnego dnia nie wyciągnąłem zęba mądrości. To był taki test, że nie życzysz wrogowi. Co więcej, wyciągnęli ząb przez ponad godzinę, więc trzeciego dnia zaczął boleć dziąsła, a zapach z ust zniknął, wstydem było iść do pracy. Tuż obok umywalki znajdował się środek do płukania Forest Gum Balm, którego żona nie używała od ponad roku. Kilka razy rano przepłukałem je, poczułem się lepiej, ból nieco ustąpił, łatwiej było komunikować się z ludźmi. Wieczorem trzymałem balsam w ustach przez chwilę, a rano moje dziąsła prawie nie bolały ... ”

Valery, St. Petersburg

 

Płukanki ludowe: zalety i wady

Wśród popularnych metod i środków domowych płukanek do jamy ustnej wiodą dwie pozycje:

• Roztwory soli sodowej;
• Odwar z ziół.

Pierwsza kategoria jest zdecydowanie najbardziej kontrowersyjna. Wielu dentystów kategorycznie nie akceptuje płukania sodą i solą (a także kombinacji) płukania ani pierwszego, ani następnego dnia po ekstrakcji zęba, ponieważ jest to spowodowane drażniącym działaniem roztworu na ranę i niszczącym działaniem składników roztworu na skrzep krwi.

Uwaga

Tak zwany „stary strażnik” dentystów nadal nie rozpoznaje innych rozwiązań niż zwykłe powołanie pacjenta do płukania jamy ustnej sodą lub solą fizjologiczną (szczególnie po ekstrakcji zęba ropą). Często istnieje połączenie sody i soli, aby uzyskać najlepszy efekt. Zadaniem takich płukanek jest „wyciągnięcie” ropy z rany roztworem hipertonicznym, chociaż wielu dentystów sprzeciwia się takiemu podejściu, uważając je za nienaukowe i zbyt ryzykowne dla integralności zakrzepu krwi.

Ogólnie rzecz biorąc, możemy powiedzieć: jeśli istnieje duże ryzyko uszkodzenia skrzepu krwi, nawet przy wszystkich antyseptycznych i higienicznych zaletach sody, w nowoczesnym cywilizowanym społeczeństwie lepiej jest wybrać inną opcję opieki nad dziurą w usuniętym zębie.

Teraz kilka słów o wywarach z ziół. Większość dentystów, którzy opowiadają się za najdelikatniejszym płukaniem, wybiera wywary ziołowe do płukania jamy ustnej po ekstrakcji zęba: technika kąpieli ustnej w pierwszych dniach po zabiegu jest uważana za optymalną.W tym celu możesz użyć na przykład wywarów z rumianku lub szałwii.

Przypomnijmy, że kąpiele doustne pozwalają na antyseptyczne nawadnianie gojącej się rany bez szkody dla skrzepu, ponieważ wykluczona jest opcja „bulgotania” w jamie ustnej. W praktyce zasada „punktacji roztworu w ustach i wypluwania” jest bardzo skuteczna przy wielokrotnym stosowaniu w ciągu dnia.

 

Małe podsumowanie

Dlaczego więc lepiej wypłukać usta po ekstrakcji zęba, aby gojenie dziąseł przebiegało szybko i bez problemów?

Cóż, główne opcje są następujące:

• Nie płucz niczego;
• Spłucz zgodnie z zaleceniami lekarza;
• Lub ogranicz się do kąpieli w ustach łagodnie działających środków antyseptycznych (wymienionych powyżej).

Bardzo wielu ekspertów, w tym wysoce profesjonalni, uważa, że ​​płukanie jamy ustnej po zabiegu ekstrakcji zęba jest generalnie bezwartościowe, ale jednocześnie podkreślają jakość usuwania. Innymi słowy, im bardziej profesjonalnie wykonana ekstrakcja zęba przy minimalnej utracie tkanki otaczającej studzienkę, tym szybciej rana się zagoi. W takim przypadku regularne płukanie w jakikolwiek sposób zakłóci jedynie normalne gojenie się otworu.

Jednocześnie nie zaleca się nakładania żadnych maści lub żeli na ranę leczącą. Wszystko, co powstaje w idealnie uformowanym otworze po ekstrakcji zęba, to skrzep krwi, który, zgodnie z zaleceniami dotyczącymi ochrony przed uszkodzeniem, nie musi być płukany, ponieważ jest najlepszą naturalną barierą chroniącą drobnoustroje i ich toksyny przed wnikaniem głęboko w otwór.

Jeśli jednak lekarz przepisał ci płukanie, w konkretnym przypadku klinicznym jest to najczęściej całkiem uzasadnione. Najważniejsze jest tutaj, aby nie leczyć się samemu, a przy pierwszych objawach zapalenia pęcherzyków płucnych (zapalenie otworu) należy skonsultować się z lekarzem. Jeśli jesteś pewny swojego dentysty, posłuchaj go, a gojenie ran przebiegnie bez komplikacji.

W razie wątpliwości co do kompetencji lekarza możesz uzyskać porady od 1-2 specjalistów naraz i wyciągnąć wnioski. Na szczęście w większości przypadków takie konsultacje są dziś całkowicie bezpłatne.

 

Ciekawe wideo: co należy wiedzieć o gojeniu się otworu po usunięciu zęba

 

Po pojawieniu się bólu jakiś czas po usunięciu zęba (zapalenie pęcherzyków płucnych)