Σε διασταύρωση και προσεγγίσεις της θεραπείας σε παιδιά και ενήλικες

Το σταυροειδές δάγκωμα θεωρείται ότι χαρακτηρίζεται από τη διασταύρωση της οδοντοστοιχίας όταν κλείνουν οι σιαγόνες. Αυτή η παθολογία είναι συχνά αρκετά δύσκολη για θεραπεία, και η διάρκεια των απαραίτητων διαδικασιών και η επιτυχία τους καθορίζονται σε μεγάλο βαθμό από τη σοβαρότητα της κλινικής περίπτωσης και τους λόγους που στην πραγματικότητα οδήγησαν στην εμφάνιση ενός σταυροειδούς δαγκώματος.

Όπως και να είναι, είναι σημαντικό να το καταλάβετε αυτό δυσπλασία απαιτεί επαρκή και έγκαιρη θεραπεία, διότι χωρίς κατάλληλη ορθοδοντική παρέμβαση είναι πιθανές πολύ δυσάρεστες και ενίοτε επικίνδυνες συνέπειες (θα μιλήσουμε επίσης για αυτά λίγο χαμηλότερα).

Η παρακάτω φωτογραφία δείχνει παραδείγματα σταυροειδών δαγκωμάτων σε ένα παιδί και έναν ενήλικα:

 

Τύποι σταυροειδών από ορθοδοντικούς

Υπάρχουν διάφοροι τύποι διασταυρούμενων δαγκωμάτων και ανάλογα με τον τύπο αυτής της παθολογίας, το σχέδιο κατάλληλης θεραπείας μπορεί επίσης να είναι διαφορετικό.

Ας δούμε, λοιπόν, ποιοι τύποι γιατρών διασταυρώνονται σήμερα.

Διασταυρούμενο δάγκωμα στην πρόσθια περιοχή - διαγνωρίζεται όταν ένα ή περισσότερα δόντια βρίσκονται σε μη φυσιολογική θέση, συνήθως κλονισμένα στην πλευρά της γλώσσας, δημιουργώντας έτσι μια επικάλυψη. Για παράδειγμα, ένας ή δύο κοπτήρες μπορούν να διασχίσουν.

Η παρακάτω φωτογραφία δείχνει ένα παράδειγμα του πρόσθιου σταυροειδούς δαγκώματος:

Κατά κανόνα, ένα σταυροειδές δάγκωμα στο πρόσθιο μέρος συνδυάζεται με ένα μη φυσιολογικό μεσικό δάγκωμα στο πλευρικό μέρος της οδοντοστοιχίας ή με τη συνηθισμένη μετατόπιση της κατώτερης γνάθου προς τα εμπρός και το σχηματισμό ενός ψεύτικου σταυροειδούς δαγκώματος. Στη δεύτερη περίπτωση, είναι σημαντικό να κατανοήσετε τον λόγο για τον οποίο είναι καλύτερο για τον ασθενή να σπρώξει την κάτω γνάθο προς τα εμπρός.

Μια διασταυρούμενη δάγκωμα στο πλευρικό τμήμα διακρίνεται επίσης - η παθολογία χαρακτηρίζεται από ακατάλληλο κλείσιμο προγεύματος και γομφίων (δηλαδή 4, 5, 6 και 7 δόντια, καθώς και δόντια σοφίας). Όπως και στην πρόσθια περιοχή, με σταυροειδές δάγκωμα των οπίσθιων δοντιών, η ανωμαλία μπορεί να επηρεάσει μόνο ένα δόντι, πολλά ή ακόμα και ολόκληρο το πλευρικό τμήμα.

Κατά τη διάγνωση μιας διασταυρούμενης δαγκώματος στο πλευρικό τμήμα, είναι σημαντικό να διευκρινιστεί σε ποια κατεύθυνση μετατοπίζεται η κατώτερη σιαγόνα και εάν υπάρχει μετατόπιση μόνο στη μία πλευρά της οδοντοστοιχίας ή και στα δύο. Ανάλογα με αυτό, οι ορθοδοντικοί διακρίνουν ένα μονομερές και διμερές πλευρικό σταυρό δάγκωμα.

Με τη σειρά του, ένα μονομερές σταυροειδές πλευρικό δάγκωμα μπορεί να εκδηλωθεί με διάφορους τρόπους, δηλαδή:

• Μονοπώρου σταυροειδούς δαγκώματος με μετατόπιση προς τη γλώσσα (γλωσσικό δάγκωμα). Αυτός ο τύπος σταυροειδούς δαγκώματος εμφανίζεται συχνά λόγω του συνωστισμού, ως αποτέλεσμα της έλλειψης χώρου στην οδοντιατρική αψίδα. Ή στα παιδιά με καθυστέρηση στην αλλαγή των δοντιών του γάλακτος στο δάγκωμα του γάλακτος.
• Μίας όψεως σταυροειδούς δαγκώματος με μετατόπιση προς το μάγουλο (στοματικό δάγκωμα). Αυτός ο τύπος ανωμαλίας είναι αρκετά σπάνιος, μπορεί να οφείλεται, για παράδειγμα, στην ακατάλληλη τοποθέτηση των οφθαλμικών οφθαλμών, η οποία προκαλεί την έκρηξη των δοντιών έξω από τη οδοντοφυΐα στο πλάι του μάγουλου. Ωστόσο, όσο περισσότερα δόντια βρίσκονται σε ένα τέτοιο ανώμαλο κλείσιμο, τόσο πιθανότερο είναι ότι η αιτία αυτού του τύπου σταυρωτής δαγκώματος είναι η ασυμμετρία της ανάπτυξης των γνάθων.
• Και τέλος, μια μονόπλευρη σταυροειδής δάγκωμα με μια μετατόπιση προς τον ουρανίσκο (παλαμιαίο δάγκωμα). Διαγνωρίζεται όταν ένα ή περισσότερα δόντια στο πλευρικό τμήμα έχουν κλίση προς τον ουρανό. Οι αιτίες αυτού του τύπου απόφραξης μπορεί να είναι η μακροδοσία (υπερβολικά μεγάλα δόντια) και η απουσία μεμονωμένων δοντιών.Κατά κανόνα, η παθολογία είναι πιο συχνή με συγγενείς δυσπλασίες ή τραυματισμούς και ασθένειες της κροταφογναθικής άρθρωσης (TMJ).

Ένα παράδειγμα διασταύρωσης μονής όψης σε ενήλικα:

Όσον αφορά τη διμερή διασταύρωση, η πιο συνηθισμένη αιτία αυτής της παθολογίας είναι μια αναντιστοιχία στο μέγεθος των οδοντικών τόξων. Συχνά αυτό συνδυάζεται με ένα παθολογικό δάγκωμα της κατηγορίας II σύμφωνα με το Engle και την εμπρόσθια θέση της άνω γνάθου, η οποία μερικές φορές απαιτεί θεραπεία με έναν στοματικό και γναθοπροσωπικό χειρουργό για να διορθώσει πλήρως την παθολογία.

Σημείωση

Το σταυρό δάγκωμα είναι αληθές και ψευδές. Σε περίπτωση πραγματικής διασταύρωσης, ο γιατρός κάνει αυτή τη διάγνωση, λαμβάνοντας υπόψη τις πληροφορίες που αποκτήθηκαν κατά τις κύριες και τις πρόσθετες μεθόδους εξέτασης. Ένα ψεύτικο σταυροειδές δάγκωμα συμβαίνει όταν ο ασθενής, για οποιοδήποτε λόγο, ωθεί την κάτω σιαγόνα στη συνήθη θέση του, δημιουργώντας έτσι επαφές διασταυρούμενου αποκλεισμού.

Επομένως, κατά την εξέταση ενός ασθενούς, είναι πολύ σημαντικό να προσδιοριστεί η θέση της αποκαλούμενης κεντρικής απόφραξης, δηλαδή της θέσης των δοντιών, κατάλληλη για το άτομο που ξεκουράζεται. Για να το κάνετε αυτό, ο γιατρός ζητά από τον ασθενή να ανοίξει το στόμα του και, έχοντας χαλαρώσει τη χαμηλότερη σιαγόνα, κλείνει ήρεμα το στόμα του, χωρίς να ρυθμίζει σκόπιμα τη θέση των γνάθων (ενδιαφέρον δεν είναι ότι όλοι μπορούν να το κάνουν αυτό την πρώτη φορά).

Ο δεύτερος τρόπος να προσδιοριστεί ο κεντρικός λόγος είναι ότι ο γιατρός βάζει τους αντίχειρές του στα σημεία του δέρματος των γωνιών της κάτω γνάθου, ο ασθενής ανοίγει το στόμα με το κεφάλι του ελαφρώς κεκλιμένο πίσω, ο γιατρός ζητά από τον ασθενή να χαλαρώσει τη γνάθο και να το ανακινήσει ελαφρώς και να χαλαρώσει. Αυτή η διαδικασία συνήθως επαναλαμβάνεται επίσης αρκετές φορές για να διασφαλιστεί ότι επιτυγχάνεται ο κεντρικός λόγος.

 

Αιτίες της παθολογίας

Κατά κανόνα, σχηματίζεται σταυροειδής δάγκωμα στην παιδική ηλικία. Μπορεί να υπάρχουν αρκετοί λόγοι γι 'αυτό - ας δούμε τα βασικά με περισσότερες λεπτομέρειες.

• Κακές συνήθειες στην πρώιμη παιδική ηλικία. Σε ένα παιδί, οι δομές στο σώμα είναι πιο εύκαμπτες από ό, τι σε έναν ενήλικα και η περιοχή της γνάθου δεν αποτελεί εξαίρεση. Ακόμη και η παραμικρή πίεση συχνά συμβάλλει στην ανάπτυξη αποκλίσεων. Για παράδειγμα, η συνήθεια του ύπνου στη μία πλευρά με τον βραχίονα κάτω από το κεφάλι, η συνήθεια να δαγκώνει το χείλος, τα δάχτυλα απορρόφησης και άλλα ξένα αντικείμενα, η συνήθεια να στηρίζει το μάγουλο με το χέρι - όλες αυτές οι καθημερινές επαναλαμβανόμενες ενέργειες συμβάλλουν συχνά στην μετατόπιση της κάτω γνάθου, των μεμονωμένων δοντιών και σε ορισμένες περιπτώσεις, σιαγόνες;
• Αγκύλωση και αρθρίτιδα του TMJ. Η αγκύλωση είναι μια παθολογική σύντηξη των στοιχείων της άρθρωσης μεταξύ τους, η οποία στην περίπτωσή μας περιορίζει την κινητικότητα της κάτω γνάθου. Αυτή η διαδικασία μπορεί να οφείλεται σε παρατεταμένη αρθρίτιδα, δηλαδή σε φλεγμονώδη διαδικασία ή σε αποτέλεσμα τραυματισμού - για παράδειγμα, που προκύπτει από την εφαρμογή λαβίδων κατά τη διάρκεια της μαιευτικής φροντίδας. Η θεραπεία της αγκύλωσης είναι συνήθως πολύ επίπονη και απαιτεί μακροχρόνια ορθοδοντική θεραπεία σε ομάδα με γναθοχειρουργό. Μερικές φορές η θεραπεία διαρκεί 10 χρόνια ή περισσότερο, αντίστοιχα, και η σταυροδεξιά θα διορθώνεται σταδιακά, καθώς ο ασθενής μεγαλώνει. Ένα παράδειγμα ασθενούς με αγκύλωση φαίνεται στην παρακάτω φωτογραφία:
• Παραβιάσεις του χρονισμού και της ακολουθίας της οδοντοφυΐας. Κάθε δόντι θα πρέπει κανονικά να εκραγεί στην οδοντοστοιχία για τον προσδιορισμό του χρόνου και στον τόπο που καθορίζεται για αυτό το δόντι. Εάν, για παράδειγμα, ένα δόντι δεν εκρήγνυται για μεγάλο χρονικό διάστημα για κάποιο λόγο, τότε τα υπάρχοντα δόντια συχνά κινούνται για να γεμίσουν ένα κενό (αντισταθμίζουν ένα ελάττωμα στη οδοντοφυΐα) - ως αποτέλεσμα, δημιουργούνται παθολογικές επαφές, που είναι ο λόγος για την ανάπτυξη ενός σταυροειδούς δαγκώματος.Και αν τα δόντια ξεσπούν πολύ αργότερα, όταν η οδοντοστοιχία έχει ήδη σχηματιστεί, τότε οι "καθυστερημένοι σύντροφοι" πρέπει να βρουν κυριολεκτικά ένα μέρος για τους εαυτούς τους. Για παράδειγμα, ένα δόντι μπορεί να κόψει τις μεταβατικές πτυχές των ούλων, προς τα χείλη, τα μάγουλα ή τον ουρανίσκο.
• Ασθένειες των οργάνων της ΟΝT (συχνή κρυολογήματα, ρινική συμφόρηση, αμυγδαλίτιδα, αδενοειδή). Το γεγονός είναι ότι μια παθολογική μεγέθυνση των αμυγδαλών συχνά οδηγεί σε δυσκολία στην ρινική αναπνοή, αναγκαστική αναπνοή από το στόμα, η οποία σχετίζεται άμεσα με το σχηματισμό παθολογικού μαστίγματος. Οι φλεγμονώδεις διεργασίες του αυτιού μπορούν να επηρεάσουν τις δομές της κροταφογναθικής άρθρωσης, καθώς βρίσκονται πολύ κοντά στα αυτιά και τα διαφράγματα που διαχωρίζουν ένα σχηματισμό από το άλλο είναι αρκετά λεπτά. Κατά συνέπεια, η φλεγμονή στο μέσο αυτί μπορεί να προκαλέσει αρθρίτιδα ή, σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, αγκύλωση της άρθρωσης. Γι 'αυτό, σε ασθενείς με μέση ωτίτιδα, μερικές φορές οι ασθενείς παρατηρούν ένα δύσκολο οδυνηρό άνοιγμα του στόματος και πρήξιμο ακριβώς κάτω από τον λοβό του αυτιού.
• Πρώιμη απώλεια πρωτευόντων δοντιών. Η απομάκρυνση των προσωρινών δοντιών λόγω της τερηδόνας και των επιπλοκών της συχνά οδηγεί στο σχηματισμό ενός σταυρού και άλλων τύπων ανώμαλων δαγκωμάτων. Όπως λένε, η φύση δεν ανέχεται την κενότητα και αν υπάρχει ελεύθερος χώρος, τα υπόλοιπα δόντια του γάλακτος θα τα γεμίσουν από μόνα τους, θα κάμπτονται και θα κινούνται προς το ελάττωμα, αναγκάζοντας τα μόνιμα δόντια να ξεσπάσουν έξω από τη οδοντοφυΐα ή με κλίση ή περιστροφή κατά μήκος του άξονα.
• Συγγενείς δυσπλασίες (διάφορα σύνδρομα). Ένα παράδειγμα είναι το σύνδρομο της πρώτης και της δεύτερης διακλαδικής καμάρας - αυτή η ασθένεια είναι κληρονομική, βασίζεται σε παραβιάσεις του σχηματισμού αυτών των σχηματισμών στο ανθρώπινο έμβρυο κατά τις πρώτες εβδομάδες της ανάπτυξής της στη μήτρα. Και όπως γνωρίζετε, από τις αψίδες των χαραγών σχηματίζονται οι δομές της γναθοπροσωπικής περιοχής, της άνω και της κάτω γνάθου. Η εμφάνιση ενός ασθενούς με ημισφαιρική μικροσκόπηση (η επιστημονική ονομασία της νόσου) παρουσιάζεται στην παρακάτω φωτογραφία:
• Το σχιστό χείλος και η κυψελιδική κορυφογραμμή του ουρανίσκου μπορούν επίσης να γίνουν οι λόγοι για το σχηματισμό ενός σταυροειδούς δαγκώματος. Αυτές οι συγγενείς παραμορφώσεις του παιδιού χαρακτηρίζονται από την παρουσία αναστόμωσης μεταξύ της στοματικής κοιλότητας και της ρινικής κοιλότητας, η οποία περιπλέκει σε μεγάλο βαθμό την κανονική ανάπτυξη του παιδιού, τη σίτιση, την ομιλία του και τον σχηματισμό της απόφραξης. Η θεραπεία των παιδιών με σχισμένο χείλος και κυψελιδική κορυφογραμμή του ουρανίσκου είναι μια περίπλοκη και μακρά διαδικασία, προγραμματισμένη από τη στιγμή που ανιχνεύεται η παθολογία του εμβρύου. Μετά τη γέννηση, σε ορισμένα στάδια ανάπτυξης, το παιδί υποβάλλεται σε χειρουργική θεραπεία για να διορθώσει το ελάττωμα και να κλείσει την αναστόμωση.

 

Πώς διαγιγνώσκεται η διασταύρωση;

Η διάγνωση ενός σταυροειδούς δαγκώματος σε ένα παιδί αρχίζει με μια εξωτερική εξέταση ρουτίνας. Εκτός από την αρχική εξέταση, ο ορθοδοντικός πρέπει να συλλέξει προσεκτικά μια αναδρομή της ζωής του παιδιού, να μάθει πώς η μητέρα περνούσε από την εγκυμοσύνη και τον τοκετό.

Είναι επίσης σημαντικό να διευκρινιστεί εάν υπήρξαν σοβαροί τραυματισμοί, προσκρούσεις, πτώσεις, δηλαδή παράγοντες που θα μπορούσαν να επηρεάσουν την ανάπτυξη της γναθοπροσωπικής περιοχής.

Το δεύτερο σημαντικό σημείο της διάγνωσης είναι να προσδιοριστεί η θέση της κεντρικής απόφραξης σύμφωνα με τις μεθόδους που περιγράφηκαν παραπάνω ή με άλλες μεθόδους, για παράδειγμα με τη χρήση μοτίβων μαστίχας (οι ορθοπεδικοί χρησιμοποιούν αυτή τη μέθοδο για προσθετικά σε ασθενείς με πλήρη ή μερική απώλεια των δοντιών για να κάνουν σωστά την πρόσθεση).

Είναι ενδιαφέρον

Σε σπάνιες περιπτώσεις, μετά από προσθετικά (δηλαδή μετά από ορθοπεδική θεραπεία), οι ασθενείς παρατηρούν ότι η τσίχλα τους έχει γίνει λανθασμένη - για παράδειγμα, μπορεί να υπάρχουν ενδείξεις σταυρωτής δαγκώματος.Με άλλα λόγια, όταν χρησιμοποιείτε την πρόσθεση, εμφανίζονται επαφές που εμποδίζουν το κανονικό κλείσιμο της γνάθου, οι οποίες προκαλούν δυσφορία όταν μιλάνε και μασάνε τρόφιμα. Αυτό μπορεί να είναι ένα σημάδι της λεγόμενης τεχνητά σχηματισμένης σταυροειδούς δαγκώματος και είναι συνέπεια του γεγονότος ότι ο γιατρός κακώς προσδιορίζει τον κεντρικό λόγο των γνάθων του ασθενούς.

Άλλες υποχρεωτικές διαγνωστικές μέθοδοι για παθολογικές διαταραχές, συμπεριλαμβανομένης της διασταύρωσης, περιλαμβάνουν λειτουργικές εξετάσεις. Για παράδειγμα, μπορεί να γίνει μια δοκιμή σύμφωνα με το Ilyina-Markosyan - αυτή η δοκιμασία σας επιτρέπει να αξιολογήσετε το βαθμό της παθολογικής μετατόπισης της κάτω γνάθου:

• Πρώτον, ο γιατρός αξιολογεί το πρόσωπο του ασθενούς σε κατάσταση ηρεμίας και κατά τη διάρκεια μιας συνομιλίας (για να εντοπίσει την ανισορροπία στο έργο των μυών και την υπερβολική ένταση).
• Στη συνέχεια ο ασθενής καλείται να κλείσει το στόμα του και να χτυπήσει τα δόντια του χωρίς να ανοίξει τα χείλη του. Αυτή η τεχνική σας επιτρέπει να αξιολογήσετε τη συνηθισμένη μετατόπιση της κάτω γνάθου προς μία ή την άλλη κατεύθυνση.
• Στη συνέχεια, ο ασθενής καλείται να ανοίξει το στόμα του ευρύ και να δώσει προσοχή στο πόσο η κάτω γνάθου αναμειγνύεται σε σχέση με τη μέση γραμμή του προσώπου?
• Αφού προσδιοριστεί ο κεντρικός λόγος, ο γιατρός εκτιμά πόσο αισθητά βελτιώνεται αισθητά το πρόσωπο του ασθενούς σε αυτή τη θέση σε σύγκριση με τη συνηθισμένη απόφραξη του.

Από τις πρόσθετες διαγνωστικές μεθόδους, οι ακτινολογικές εξετάσεις είναι υποχρεωτικές:

• Ορθοπαντογράφημα (σε παιδιά άνω των 5 ετών). Σας επιτρέπει να αξιολογήσετε την ασυμμετρία των δομών των οστών των γνάθων
• Το ροδοντογράφημα. Σας επιτρέπει να αξιολογήσετε το κρανίο του ασθενούς στο σύνολό του και να δείτε ποια θραύσματα των σιαγόνων είναι βραχύτερα από άλλα.
• Ακτινογραφία του χεριού του παιδιού - που εκτελείται στην εφηβεία για να καταλάβει σε ποιο στάδιο ανάπτυξης οστών το παιδί είναι τώρα (αυτό είναι σημαντικό για την επιλογή του καλύτερου θεραπευτικού σχεδίου).
• Μια ακτινογραφία TMJ στο ανοιχτό και κλειστό στόμα του ασθενούς εκτελείται από τον ιατρό για να διασφαλιστεί ότι η κροταφογναθική άρθρωση δεν είναι η αιτία της διασταύρωσης.

 

Ποια προβλήματα μπορεί να προκύψουν όταν υπάρχει σταυροειδές δάγκωμα;

Τα δόντια που κόβουν έξω από τη οδοντοστοιχία και δημιουργούν διασταυρούμενη επαφή μπορούν να τραυματίσουν σοβαρά τους βλεννογόνους της στοματικής κοιλότητας κατά τη διάρκεια συνομιλίας και φαγητού. Οι ασθενείς παραπονιούνται συχνά ότι δαγκώνουν τα μάγουλά τους, τραυματίζουν τα χείλη - σε τέτοιες περιπτώσεις, θα πρέπει να ζητήσετε βοήθεια από έναν ορθοδοντικό το συντομότερο δυνατό, καθώς ο μόνιμος τραυματισμός των μαλακών μορίων είναι επικίνδυνος και μπορεί να οδηγήσει σε εξέλκωση τραυμάτων και εξόντωση τους. Επιπλέον, εάν η διαδικασία αυτή είναι μακρά (χρόνια), τότε οι τραυματισμοί αυτοί μπορεί να εκφυλίζονται σε κακοήθεις σχηματισμούς της στοματικής κοιλότητας.

Επόμενο. Λόγω του υπερβολικού παθολογικού φορτίου στα δόντια που βρίσκονται στο σταυροειδές δάγκωμα, υπάρχει κίνδυνος αυξημένης τριβής των οδόντων, για παράδειγμα, των ακμών κοπής των κοπτικών. Μερικές φορές το πρόβλημα αυτό είναι πολύ οξύ όταν παραμένουν κάποιο είδος "παλαμών" από τα δόντια.

Σε σοβαρές περιπτώσεις, οι ασθενείς μπορεί να διαταραχθούν από σοβαρή ασυμμετρία του προσώπου, πόνο στο TMJ και δυσκολία στο άνοιγμα του στόματος και τακτικούς πονοκεφάλους.

Αν μελετήσετε τις ανασκοπήσεις των ενήλικων ασθενών, τότε μεταξύ των άλλων προβλημάτων που περιγράφονται, οι άνθρωποι μερικές φορές σημειώνουν την αδυναμία λήψης στερεών τροφών και προβλημάτων με το πεπτικό σύστημα (ως αποτέλεσμα μιας μη ισορροπημένης διατροφής).

Οι γονείς των παιδιών με έντονη διασταύρωση συχνά σημειώνουν την υπερβολική συστολή τους, την απομόνωσή τους, τα προβλήματα επικοινωνίας, τη χαμηλή αυτοεκτίμηση, επειδή στην παιδική ηλικία οποιεσδήποτε αισθητικές ατέλειες συχνά συνεπάγονται γελοιοποίηση από τους συμμαθητές τους. Σε ορισμένες περιπτώσεις, για να επιτύχει το καλύτερο θεραπευτικό αποτέλεσμα, ο ορθοδοντικός μπορεί να συστήσει επιπλέον μαθήματα με ειδικευμένο ψυχολόγο που θα βελτιώσει τη συναισθηματική κατάσταση του παιδιού.

 

Προσεγγίσεις στη θεραπεία της παθολογίας στα παιδιά

Ανάλογα με τη σοβαρότητα της διασταυρούμενης δαγκώματος και την ηλικία του παιδιού, η θεραπεία της παθολογίας μπορεί να ποικίλει σημαντικά.

Σε ένα πρώιμο αφαιρούμενο δάγκωμα (αλλά συνήθως όχι νωρίτερα από ένα παιδί ηλικίας 5-6 ετών), η επεξεργασία της επιλογής σε αφαιρούμενες συσκευές πλάκας με επεκτατική βίδα και τομή ανά τομέα θα είναι η μέθοδος επιλογής. Δηλαδή, η βίδα θα επεκτείνει ακριβώς το τμήμα της οδοντοστοιχίας που χρειάζεται τέτοια διόρθωση.

Επιπλέον, ο γιατρός μπορεί να συμπεριλάβει επιπρόσθετα στοιχεία στο σχεδιασμό της συσκευής για τη διόρθωση των σταυροειδών - στοματικών και χειλικών pelotot για την ομαλοποίηση της λειτουργίας των μυών αυτής της περιοχής, καθώς και για την απομάκρυνση των μαλακών ιστών από τα δόντια - για να αποφευχθεί ανεπιθύμητη πίεση που οι ιστοί μπορούν να ασκήσουν στα δόντια.

Σε γενικές γραμμές, ένας έμπειρος ορθοδοντικός μπορεί να περιλαμβάνει μια ποικιλία πρόσθετων στοιχείων στο σχεδιασμό μιας αφαιρούμενης συσκευής για να αυξήσει την αποτελεσματικότητα της θεραπείας.

Τέτοιες λειτουργικά λειτουργούσες συσκευές, όπως ο ρυθμιστής της λειτουργίας του Frenkel, λειτουργούν καλά όταν διορθώνουν τη διασταυρούμενη δάγκωμα: αυτή η συσκευή ομαλοποιεί τη φυσική μυοδυναμική ισορροπία της γναθοπροσωπικής περιοχής.

Επιπλέον, η διασταυρούμενη δάγκωμα συνδυάζεται συχνά με ακατάλληλο κλείσιμο των πρώτων γομφίων, οπότε ο ορθοδοντικός μπορεί να προτείνει τη χρήση συσκευών όπως ο ενεργοποιητής Andresen-Goiplya και ο ενεργοποιητής Persina για τη θεραπεία ανωμαλιών κατηγορίας ΙΙ και ΙΙΙ.

Σημείωση

Αρχίζοντας από την ηλικία των 10-12 ετών, εάν δεν ήταν δυνατόν να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα σε αφαιρούμενο εξοπλισμό, μπορούν να χρησιμοποιηθούν συσκευές πλαισίου που κατασκευάζονται μεμονωμένα σύμφωνα με το μοντέλο των σιαγόνων του παιδιού. Η συσκευή πλαισίου συγκολλάται στους ορθοδοντικούς δακτυλίους που επιλέγονται εκ των προτέρων από τον ορθοδοντικό. Ο γιατρός ρυθμίζει τη συσκευή έτσι ώστε να ενισχύσει την επίδρασή της στην επιθυμητή πλευρά της οδοντοστοιχίας.

Με τη σημαντική μείωση της άνω γνάθου, ο γιατρός μπορεί να χρησιμοποιήσει διασταλτικές δομές όπως η συσκευή Biderman για ταχεία επέκταση στο υπερώο για να θεραπεύσει μια διασταύρωση (επίσης με βίδα, ο γιατρός θέτει τον τρόπο ενεργοποίησης). Η ενεργοποίηση πραγματοποιείται είτε από τους γονείς είτε από τον ίδιο τον ασθενή, κατά μέσο όρο μία φορά κάθε 7-10 ημέρες.

Ένα παράδειγμα μιας τέτοιας συσκευής φαίνεται στη φωτογραφία:

Μερικές φορές η διόρθωση του σταυροειδούς δαγκώματος πραγματοποιείται σε δύο στάδια, δηλαδή η θεραπεία με τη βοήθεια των συσκευών είναι ένα προπαρασκευαστικό στάδιο επεξεργασίας στο σύστημα των βραχιόνων, το οποίο λειτουργεί άμεσα με τη γωνία κλίσης των δοντιών, διορθώνει τις υπερβολικές περιστροφές και τοποθετεί κάθε δόντι στη θέση του στην αψίδα της σιαγόνας.

 

Θεραπεία διασταυρούμενης απόφραξης σε ενήλικες

Σε ενήλικες ασθενείς, η θεραπεία του σταυροειδούς δαγκώματος αρχίζει συνήθως στο σύστημα των βραχιόνων. Είναι επίσης δυνατή η χρήση των διατάξεων επέκτασης πλαισίου που περιγράφηκαν παραπάνω, σε συνδυασμό με το σύστημα βραχίονα ή πριν από την προετοιμασία των στηριγμάτων στερέωσης.

Για να διορθώσει την πραγματική σταυροειδής επικάλυψη στο στάδιο της χρήσης άκαμπτων ορθογώνιων τόξων, ο γιατρός συνδέει επιπλέον την ελαστική εγκάρσια έλξη στα πλευρικά και εμπρόσθια τμήματα της οδοντοστοιχίας, τα οποία φοράει ο ασθενής 12 ώρες την ημέρα και τη νύχτα, ξεκινώντας με τα γεύματα.

Μερικές φορές μπορείτε να περιορίσετε τον εαυτό σας στη μερική στερέωση των τιράντες μόνο σε εκείνα τα τμήματα της οδοντοστοιχίας που χρειάζονται θεραπεία.

Σημείωση

Με έντονη σοβαρότητα της παθολογίας, ο ορθοδοντικός καθορίζει με τον ασθενή τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσει ορθογναθική χειρουργική επέμβαση. Εάν ο ασθενής συμφωνεί με χειρουργική επέμβαση, τότε το σχέδιο θεραπείας προσαρμόζεται ανάλογα με το τι ακριβώς χρειάζεται να επιτευχθεί για να λειτουργήσει σωστά ο χειρουργός.

Συχνά, οι ασθενείς εγκαταλείπουν αμέσως αυτή τη μέθοδο θεραπείας εξαιτίας του φόβου της χειρουργικής επέμβασης στην περιοχή της γναθοπροσωπικής περιοχής. Στη συνέχεια, ο ορθοδοντικός, όσο είναι δυνατόν, διορθώνει την παθολογία μόνο με τη βοήθεια διόρθωσης απόφραξης, εντούτοις, ενώ τα οστά των γνάθων παραμένουν σε λάθος θέση.

 

Προληπτικά μέτρα

Για να αποφευχθεί η ανάπτυξη διασταυρούμενης μαστίγας σε ένα παιδί, είναι σημαντικό από την παιδική ηλικία να αντιμετωπιστούν οι κακές συνήθειες του μωρού, επισκέπτονται τακτικά έναν παιδίατρο και έναν οδοντίατρο (η τερηδόνα στα δόντια του μωρού πρέπει να αντιμετωπίζεται αμέσως και έγκαιρα).

Σε ηλικία 5-6 ετών, καλό είναι να πάτε σε ιατρική συμβουλή με έναν ορθοδοντικό για να ασφαλίσετε τον εαυτό του και να αρχίσετε την θεραπεία εγκαίρως, εάν είναι απαραίτητο. Είναι πολύ σημαντικό να παρακολουθήσετε τον σχηματισμό της σωστής στάσης του παιδιού: πραγματοποιήθηκαν πολλές επιστημονικές έρευνες που αποδεικνύουν τη σχέση μεταξύ της επίμονης διαταραχής της στάσης και του παθολογικού τσίμπημα.

Πηγαίνετε για τον αθλητισμό, παρακολουθήσετε μαθήματα θεραπευτικής μασάζ Αυτό θα βοηθήσει στην αποφυγή πολλών προβλημάτων υγείας και όχι μόνο στο δάγκωμα, διότι το σώμα μας είναι ένα ενιαίο σύνολο και όλα σε αυτό είναι στενά διασυνδεδεμένα.

Να είστε υγιείς!

 

(Εάν έχετε προσωπική εμπειρία διόρθωσης σταυροειδούς δαγκώματος στον εαυτό σας ή σε ένα παιδί, φροντίστε να αφήσετε την αναθεώρησή σας στο κάτω μέρος αυτής της σελίδας στο πλαίσιο σχολίων. Οι πληροφορίες αυτές θα έχουν μεγάλο ενδιαφέρον για όσους βρίσκονται σε παρόμοια κατάσταση, αλλά μόλις αρχίζουν το μονοπάτι για ένα όμορφο χαμόγελο ...)

 

Χρήσιμο βίντεο: ένα κορίτσι μιλάει για την περίπτωσή της διόρθωσης σταυροειδούς δαγκώματος

 

Τι πρέπει να γνωρίζετε για τη διόρθωση τσιμπήματος σε διάφορα στάδια του σχηματισμού του