Τι είναι οι κακώσεις και πώς αντιμετωπίζονται σήμερα;

Οι ανωμαλίες της απόφραξης είναι διάφορες αποκλίσεις από την κανονική διάταξη της οδοντοφυΐας σε σχέση με την άλλη. Παρόμοιες αποκλίσεις μπορεί να εμφανιστούν τόσο σε ενήλικες (για παράδειγμα, μετά από οδοντοφυΐα οδοντοφυΐας είτε λόγω τραύματος), και σε παιδιά κατά την περίοδο ανάπτυξης και σχηματισμού της οδοντοστοιχίας.

Η σοβαρότητα ενός ανώμαλου δαγκώματος μπορεί να διαφέρει σημαντικά - ανάλογα με τη σοβαρότητα της παθολογίας, διακρίνονται οι βαθμοί I, II και III. Ωστόσο, ακόμη και πολύ μικρή ανησυχία δημιουργεί μερικές φορές πολύ σοβαρά προβλήματα για την κανονική ζωή ενός ατόμου, ξεκινώντας από ψυχο-συναισθηματικό και καταλήγοντας σε προβλήματα με το φαγητό.

Ως εκ τούτου, ας μιλήσουμε για το είδος της κακομεταχείρισης που υπάρχει και ποιες μέθοδοι θεραπείας προσφέρει η σύγχρονη οδοντιατρική σε αυτή ή αυτή την κατάσταση. Και, σημαντικό, ας δούμε τι προληπτικά μέτρα μπορούν να λάβουν οι γονείς για να προστατεύσουν το παιδί τους από προβλήματα μαστίγας στο μέλλον.

 

Τι είναι οι μειονεξίες;

Οι ορθοδοντικοί χρησιμοποιούν την ταξινόμηση Engle στην πρακτική τους. Διακρίνει 3 τύπους δαγκώματος, ανάλογα με το πώς οι πρώτοι γομφίοι (δηλαδή οι λεγόμενοι γομφίοι) βρίσκονται κοντά.

Η πρώτη τάξη της Angle θεωρείται ο κανόνας της απόφραξης, ένα είδος προτύπου που ο ορθοδοντικός προσπαθεί να επιτύχει αν υπάρχουν αποκλίσεις από την κανονική αναλογία των δοντιών. Διαπιστώθηκε ότι το κλείσιμο των δοντιών στην πρώτη κατηγορία του Engle είναι το πιο φυσιολογικό για όλη τη οδοντοφυΐα του ατόμου.

Η δεύτερη και η τρίτη κατηγορία Angl malocclusion σύμφωνα με το Engle θα συζητηθούν λεπτομερώς παρακάτω.

Σημείωση

Μέχρι σήμερα, οι ορθοδοντικοί ταξινομούν τις ανωμαλίες του κλείστρου στο πλευρικό μέρος των δοντιών ως ανωμαλίες του ισχίου και αποκλίσεις στο πρόσθιο τμήμα της οδοντοστοιχίας ως κατακόρυφες κακουχίες.

Οι παθολογικές ανωμαλίες περιλαμβάνουν τέτοιες παθολογίες όταν, με κανονικό κλείσιμο των δοντιών, υπάρχουν τα ακόλουθα ελαττώματα στο πλευρικό τμήμα:

• Το διάμεσο διάγραμμα είναι το κενό ανάμεσα στους πρώτους κοπτήρες της άνω γνάθου. Σε ένα πρώιμο διαλείπον δάγκωμα (από 2,5 έως 4,5 έτη), ένα διάσχατο είναι μια φυσιολογική φυσιολογική κατάσταση όταν το φρενάρι του άνω χείλους περνά ανάμεσα στους προσωρινούς κεντρικούς κοπτήρες. Με φυσιολογική ανάπτυξη κατά τη διάρκεια της έκρηξης των πλευρικών κοπίδων και κυνόδοντες, αυτό το κενό κλείνει και η προσκόλληση του φρένου μετατοπίζεται και υφαίνεται μέσα στην βλεννογόνο μεμβράνη του άνω χείλους. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η αιτία του διαστήματος μπορεί να είναι η παρουσία υπεράριθμου δοντιού στην περιοχή της διαφοράς των κεντρικών δοντιών της άνω γνάθου (αυτή η παθολογία μπορεί να αναγνωριστεί από τα αποτελέσματα της ακτινογραφίας).
• Η συσσώρευση των δοντιών - αυτή η δυσλειτουργία εμφανίζεται όταν το μέγεθος των δοντιών και των οδοντικών τόξων δεν ταιριάζουν. Περίπου το 60% των παιδιών στον ευρωπαϊκό πληθυσμό παρουσιάζουν κάποιο βαθμό συνωστισμού. Σε μια τέτοια κατάσταση, η απώλεια ενός μόνιμου ή προσωρινού δοντιού μπορεί να προκαλέσει γειτονικά δόντια να μετακινηθούν στην περιοχή του ελάττωματος για να γεμίσουν το κενό. Η συσσώρευση των κάτω δοντιών στην εφηβεία οφείλεται κυρίως στη σοφία των οδόντων και στην πίεση που ασκούν στην οδοντοφυΐα.
• Τρία κενά μεταξύ των δοντιών. Είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι σε ένα αφαιρούμενο δάγκωμα, η παρουσία τριών είναι ένα φυσιολογικό φαινόμενο, λόγω του γεγονότος ότι τα δόντια του γάλακτος αποκλίνουν και προετοιμάζουν ένα χώρο για μόνιμα μεγαλύτερα δόντια. Τρεις μπορεί να συμβεί με μικρογονία - το μικρό μέγεθος των δοντιών τους. Σε κάθε περίπτωση, οι γονείς του παιδιού θα πρέπει να δίνουν προσοχή σε τέτοια κενά μεταξύ των δοντιών, καθώς φράζουν το φαγητό, το οποίο με κακή υγιεινή μπορεί να οδηγήσει σε τερηδόνα και ασθένεια των ούλων.
• Μεταφορά ή δυστοπία των δοντιών - αυτοί όμοιοι όροι αναφέρονται στην οδοντοφυΐα σε ένα ασυνήθιστο μέρος. Υπάρχουν πολλοί λόγοι για αυτό το φαινόμενο. Για παράδειγμα, αυτό μπορεί να είναι μια ανώμαλη θέση του σπέρματος των δοντιών λόγω ενός κληρονομικού παράγοντα, ανωμαλίες του εμβρύου κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, μητρική ασθένεια στα πρώτα στάδια εγκυμοσύνης, τραύμα τοκετού, λαβίδες κατά τη διάρκεια της μαιευτικής φροντίδας κλπ. Η αιτία της δυστοπίας των δοντιών μπορεί να είναι άλλη - έλλειψη χώρου στη οδοντοφυΐα τους προκαλεί να εκραγούν έξω από την οδοντιατρική αψίδα: στα μάγουλα, στα χείλη, προκαλώντας τραυματισμό στο παιδί κατά το μάσημα και σχηματισμό εστίας φλεγμονής, γιατί μερικές φορές είναι αρκετά δύσκολο να φτάσουμε σε ένα τέτοιο δόντι όταν βουρτσίζουμε.

Οι ακόλουθες ανωμαλίες ανωμαλίας θα εξεταστούν με περισσότερες λεπτομέρειες.

 

Άπω δάγκωμα

Το μακρινό δάγκωμα είναι η συνηθέστερη κακοσμία του ευρωπαϊκού πληθυσμού. Πολλοί συσχετίζουν την εμφάνισή του με τη φύση των τροφίμων που έχουν ληφθεί - αρχίσαμε να τρώμε πιο μαλακά τρόφιμα, για τα οποία δεν υπάρχει λόγος να μασώνουμε και να κάνουμε προσπάθεια. Η κάτω γνάθο έχει μειωθεί σε μέγεθος, δεν είναι πλέον τόσο προηγμένη, και η άνω γνάθου επικρατεί πάνω από το χαμηλότερο. Άπω δάγκωμα είναι μια ανωμαλία της κατηγορίας ΙΙ σύμφωνα με την ταξινόμηση του Engle.

Η φωτογραφία δείχνει ένα παράδειγμα μακρινής μπουκιάς:

Στο απομακρυσμένο δάγκωμα διακρίνονται δύο υποκλάσεις, ανάλογα με την κλίση των άνω γαστρών.

Κατηγορία II, υποκατηγορία Ι - οι ανώτεροι κοπτήρες έχουν κλίση προς το άνω χείλος. Οι λόγοι για το σχηματισμό αυτού του φαινομένου μπορεί να είναι η συνήθεια του πιπίλισμα ενός δακτύλου, η παρατεταμένη απορρόφηση των θηλών, η συνήθεια της τοποθέτησης της γλώσσας ανάμεσα στα δόντια, καθώς και η υπερδραστηριότητα των μυών του άνω χείλους και του κυκλικού μυός του στόματος.

Τα σημάδια προσώπου αυτού του τύπου απόφραξης είναι ένα κοίλο προφίλ, ανοιχτά χείλη, αντισταθμιστική επέκταση του κάτω χείλους προς τα εμπρός και προς τα πάνω. Μερικές φορές υπάρχουν περιπτώσεις υπερβολικής δραστηριότητας του κάτω χείλους (για παράδειγμα, με τη συνήθεια του δαγκώματος του κάτω χείλους), τότε οι ανώτεροι κοπτήρες προωθούνται και οι κατώτεροι αυτοί πέφτουν προς τα πίσω από την κανονική θέση.

Κατηγορία II, υποκλάση ΙΙ - οι άνω κοπτήρες είναι κεκλιμένοι προς τον ουρανό. Ένας προκλητικός παράγοντας μπορεί να είναι η συνήθεια του δαγκώματος του άνω χείλους, καθώς και του παιδικού, δηλαδή του τύπου παιδικής κατάποσης με ένταση των μυών στα χείλη και τα μάγουλα. Σε τέτοιες περιπτώσεις, κατά την εξέταση του ασθενούς, τα χείλη είναι κλειστά, το κάτω χείλος πάχυνε, μια βαθιά πτυχή στο πηγούνι τονίζεται.

Μια μακρινή δάγκωμα συνοδεύεται συχνά από μια διαταραχή ομιλίας, αδυναμία ή δυσκολία στο δάγκωμα των τροφών, δυσκολία στην αναπνοή, καθώς και πόνο και δυσλειτουργία στον κροταφογναθικό σύνδεσμο.

Σημειώστε πώς αλλάζει το σχήμα της σιαγόνας μετά από τη θεραπεία για ένα μακρινό δάγκωμα:

 

Δάσκαλο μεσαίο

Σε σύγκριση με το μακρινό δάγκωμα, η αντίθετη κατάσταση παρατηρείται με το μεσικό δάγκωμα - όταν η άνω σιαγόνα είναι πίσω σε μέγεθος από την κάτω γνάθο. Αυτή είναι η τρίτη κατηγορία δυσλειτουργίας σύμφωνα με την ταξινόμηση του Engle.

Οι λόγοι για την ανάπτυξη του μεσαίου δαγκώματος μπορεί να είναι:

• τραύμα γέννησης?
• πρώιμη εκχύλιση των δοντιών της άνω γνάθου.
• γενετική προδιάθεση - για παράδειγμα, ένα παιδί έχει μια τεράστια κάτω γνάθο από τον πατέρα του και μια μικρή άνω γνάθο από τη μητέρα του.

Συχνά, με αυτή την ανωμαλία της απόφραξης, μπορείτε να δείτε ένα φαινόμενο όπως η αποκατάσταση των ούλων: τα δόντια στην άνω γνάθου είναι γεμάτα, ενώ στην μεγάλη κάτω γνάθο που εκτείνεται προς τα εμπρός, είναι ίσια, μπορεί να υπάρχουν κενά μεταξύ τους (τρία).

Σημάδια προσώπου του μεσαίου δαγκώματος: ένα κυρτό προφίλ, ένα προεξέχον πηγούνι που προεξέχει προς τα εμπρός, συστολή του άνω χείλους και προεξοχή του κάτω χείλους.

Το μεσικό δάγκωμα συμβάλλει στην ανάπτυξη διαταραχών της κροταφογναθικής άρθρωσης - λόγω της πρόσθιας θέσης της κεφαλής της άνω γνάθου στο αρθρικό κύμα, υπάρχει σταθερή τάση του TMJ, τάση των κροταφικών και μασητικών μυών, ανάπτυξη του πόνου κατά τη διάρκεια του φαγητού, καθώς και πονοκεφάλους.Μερικές φορές οι ασθενείς παραπονιούνται για τραύμα στο άνω χείλος με τα δόντια της κάτω γνάθου κατά τη διάρκεια των γευμάτων.

 

Ανοιχτό δάγκωμα

Ένα ανοιχτό δάγκωμα είναι ένα μη κλείσιμο των οδόντων στην πρόσθια περιοχή, λόγω του οποίου σχηματίζεται ένα κενό μεταξύ τους. Κανονικά, οι άνω κοπτήρες πρέπει να επικαλύπτουν τους κάτω κοπτήρες κατά το ένα τρίτο του μεγέθους της κορώνας. Με ανοιχτό δάγκωμα, η επικάλυψη απουσιάζει εντελώς, ή ελάχιστα.

Οι ακόλουθοι τύποι ανοιχτών δαγκωμάτων διακρίνονται:

• μπροστά ανοιχτό δάγκωμα - δεν υπάρχει επικάλυψη στο πρόσθιο τμήμα της οδοντοστοιχίας με κλειστά πλευρικά δόντια.
• πλευρικό ανοιχτό δάγκωμα - όταν τα δόντια επικαλύπτονται στο πρόσθιο τμήμα, τα πλευρικά δόντια δεν κλείνουν.

Μεταξύ των αιτιών αυτής της ανωμαλίας περιγράφονται:

• κληρονομικό παράγοντα.
• στοματική αναπνοή - σε αυτή την περίπτωση, το παιδί χρειάζεται μια συνεννόηση με έναν γιατρό ΟΓΤ, επειδή είναι σημαντικό να καταλάβουμε γιατί το παιδί αναπνέει από το στόμα. Ίσως υπήρξε ένας τραυματισμός και υπάρχει μια καμπυλότητα του ρινικού διαφράγματος, ή η παρουσία αδενοειδών. Μερικές φορές αποδυναμωθεί η ανοσία και τα συχνά κρυολογήματα μπορεί επίσης να κάνει δύσκολο για ένα παιδί να αναπνεύσει ρινικά?
• η συνήθεια να πιπιλίζουν ένα δάκτυλο, η παρατεταμένη αναρρόφηση θηλών και άλλων αντικειμένων.
• τον παιδικό τύπο κατάποσης και τη συνήθεια της τοποθέτησης της γλώσσας μεταξύ της οδοντοστοιχίας.
• συγγενείς δυσπλασίες - διακεκομμένη κυψελιδική κορυφογραμμή του χείλους και του ουρανίσκου.
• ενδοκρινικές διαταραχές.
• όγκους της περιοχής της γναθοπροσωπικής περιοχής.

Τα σημάδια του προσώπου ενός ανοιχτού δαγκώματος: το στόμα είναι μισάνοιχτο, αν είναι δυνατό να κλείσει το στόμα, τότε το πρόσωπο είναι τεταμένο.

Οι ασθενείς παραπονιούνται για την ανικανότητα να δαγκώνουν και να καταπιούν πλήρως τα τρόφιμα, συχνά παρατηρώντας την αποτυχία.

Υπάρχουν 3 βαθμοί σοβαρότητας ενός ανοιχτού δαγκώματος, ανάλογα με το μέγεθος του κάθετου χάσματος: Ι βαθμός - μέχρι 5 mm, βαθμός II - από 5 έως 9 mm, βαθμός III - περισσότερο από 9 mm.

Επίσης, δώστε προσοχή στα δόντια που κλείνουν στα πλευρικά τμήματα. Αυτή η ταξινόμηση σύμφωνα με τη σοβαρότητα χρησιμοποιείται από τους οδοντιάτρους για την επιλογή στρατιωτικών που υποβάλλονται σε ιατρική εξέταση.

 

Βαθιά δάγκωμα

Θεωρείται μια βαθιά μπουκιά στην οποία τα ανώτερα δόντια υπερκαλύπτουν υπερβολικά το χαμηλότερο. Μερικές φορές τα κάτω δόντια ακουμπούν τις ακμές κοπής επί της βλεννώδους μεμβράνης του ουρανίσκου, τότε μιλούν για ένα τραυματικό βαθύ δάγκωμα.

Πιθανές αιτίες (αιτιολογία) εμφάνισης βαθείας δαγκώματος:

• πρώιμη απώλεια των δοντιών μάσησης (λόγω τραύματος ή επιπλοκών της τερηδόνας που οδηγούν στην απομάκρυνσή τους, ή η πρωταρχική τους απουσία είναι adentia).
• παραβίαση της ρινικής αναπνοής.
• λάθος τύπος κατάποσης.
• μειωμένη λειτουργία ομιλίας.
• κακή συνήθεια του αναρρόφησης διαφόρων αντικειμένων.
• παραβίαση των όρων της οδοντοφυΐας, ειδικά στα πλευρικά τμήματα της οδοντοστοιχίας.
• πρώιμη τριβή των προσωρινών δοντιών.

Όπως και στην περίπτωση ενός ανοιχτού δαγκώματος, διακρίνονται επίσης τρεις βαθμοί μιας βαθιάς τσιμπήματος, ανάλογα με τη σοβαρότητα της ανωμαλίας (δηλαδή, από την ποσότητα επικάλυψης της κατώτερης οδοντοστοιχίας με το άνω μέρος).

Τα σημάδια του προσώπου από μια βαθιά δάγκωμα:

• την εκδήλωση του κάτω χείλους προς τα έξω.
• τη σοβαρότητα της πτυχής του πηγσού.
• μείωση του κατώτερου τρίτου του προσώπου (μερικές φορές οι γιατροί χρησιμοποιούν τον όρο "πρόσωπο του πουλιού").

Κατά κανόνα, με αυτή την κακοήθεια, οι ασθενείς παραπονιούνται για δυσκολία στο δάγκωμα και τη μάσηση των τροφών και συχνά συμβαίνει πόνος στην κροταφογναθική άρθρωση και είναι δυνατοί οι πονοκέφαλοι. Πολύ συχνά συμβαίνει μια δυσλειτουργία ομιλίας - οι ασθενείς μιλούν μέσα από τα δόντια τους.

 

Σταυρωτό δάγκωμα

Όπως υποδηλώνει το όνομα, με ένα σταυροειδές δάγκωμα, τα δόντια, το κλείσιμο, τέμνονται.

Με ένα σταυροειδές δάγκωμα, υπάρχει μια αναντιστοιχία στο μέγεθος των γνάθων στην πλευρική περιοχή. Οι ορθοδοντικοί αποδίδουν αυτόν τον τύπο απόφραξης σε εγκάρσιες ανωμαλίες και η παθολογία μπορεί να είναι μονόπλευρη και αμφίπλευρη.

Η διασταύρωση παρατηρείται τόσο στην πρόσθια όσο και στην πλευρική περιοχή.

Με έναν πλευρικό τύπο απόφραξης, οι ορθοδοντικοί διακρίνουν τους ακόλουθους τύπους αυτής της ανωμαλίας:

• όταν η κατώτερη σιαγόνα μετατοπίζεται προς τη γλώσσα - ένα γλωσσικό σταυρό δάγκωμα.
• στο πλάι του μάγουλο - στοματικό δάγκωμα σταυρών.
• και στην πλευρά του ουρανού - παλατινά σταυροειδή δάγκωμα.

Τα αίτια της ανωμαλίας:

• κακές συνήθειες (που αναφέρονται παραπάνω).
• τραύμα ή βλάβη της γνάθου, συμπεριλαμβανομένης της τραυματισμού κατά τη γέννηση.
• η εφαρμογή λαβίδων κατά τη διάρκεια της μαιευτικής φροντίδας.
• έλλειψη ξεχωριστών δοντιών.
• διαταραχές της κροταφογναθικής άρθρωσης (TMJ) - αγκύλωση, συνήθης εξάρθρωση της άρθρωσης, υπανάπτυξη της άρθρωσης στη μία πλευρά,
• ανεξίτηλο των επιφανειών των πρωτευόντων δοντιών ·
• παραβίαση της ακολουθίας και χρονισμού της οδοντοφυΐας.

Η παρακάτω φωτογραφία δείχνει ένα παράδειγμα διασταυρούμενου δαγκώματος σε έναν ενήλικα:

Συχνές καταγγελίες ασθενών και γονέων:

• την παρουσία αισθητικού ελαττώματος με αισθητή διαφορά μεταξύ του μεγέθους και της θέσης των σιαγόνων,
• δυσκολία στην κατανάλωση.
• παραβίαση της προφοράς ήχου ·
• ασθένεια των ούλων λόγω πιθανού τραυματισμού κατά τη διάρκεια της μάσησης και της ομιλίας.
• προβλήματα με το γαστρεντερικό σωλήνα.

Κατά κανόνα, η κάθετη δυσλειτουργία συνδυάζεται με ανωμαλίες στην οβελιαία κατεύθυνση.

 

Η πρώτη υποδοχή στον ορθοδοντικό - ως συνήθως

Συχνά, όταν οι γονείς και τα παιδιά έρχονται στον ορθοδοντικό για μια διαβούλευση, η πρώτη ερώτησή τους είναι κάτι σαν αυτό: "Γιατρός, δεν καθυστερούμε για θεραπεία;" Και πράγματι, είναι πολύ σημαντικό να φτάσουμε εγκαίρως, καθώς οι μέθοδοι ορθοδοντικής θεραπείας εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την συγκεκριμένη ηλικία του παιδιού.

Πρέπει επίσης να έχουμε κατά νου ότι εάν ένα παιδί είναι πειθαρχημένο και προσαρμοσμένο στη θεραπεία, τότε η τσίμπημα μπορεί συνήθως να διορθωθεί γρηγορότερα και αποτελεσματικότερα από ό, τι στην ενηλικίωση.

Το πρώτο ραντεβού προγραμματίζεται καλύτερα σε 6-7 χρόνια, αφού σε αυτή την ηλικία κόβονται τα πρώτα μόνιμα δόντια της άνω και της κάτω γνάθου. Ωστόσο, μπορείτε να εφαρμόσετε νωρίτερα αν έχετε δει ότι τα δόντια αναπτύσσονται λίγο διαφορετικά από αυτά που υποτίθεται ότι είναι - να ασφαλίσετε τον εαυτό σας και να μην ξεκινήσετε την κατάσταση.

Είναι σημαντικό να προετοιμαστείτε σωστά το παιδί πριν πάτε στο γιατρό, για να εξηγήσετε ότι ο γιατρός θα κοιτάξει μόνο τα δόντια του (έτσι ώστε το παιδί να μην φοβάται και είναι έτοιμο να συνεργαστεί με τον γιατρό).

Κατά την αρχική διαβούλευση, από την ηλικία των 4-5 ετών και άνω, όταν τα παιδιά είναι ήδη περισσότερο συνειδητοποιημένα, ο γιατρός μπορεί να σας παραπέμψει στην εικόνα - ένα ορθο-ρομαντογράφημα. Αυτό θα βοηθήσει στην εκτίμηση της κατάστασης του οδοντιατρικού συστήματος, της παρουσίας ή της απουσίας των βασανισμών όλων των μόνιμων δοντιών, της θέσης των ριζών των προσωρινών δοντιών και του σταδίου ανάπτυξης των δοντιών. Μερικές φορές τα προσωρινά δόντια καθυστερούν στο σαγόνι και αποτελούν εμπόδιο στην έξοδο μόνιμων.

Επίσης, χρησιμοποιώντας την ορθοτονογραφία, μπορείτε να αξιολογήσετε την παρουσία των carious κοιλοτήτων, το βάθος τους, να δείτε τις εστίες της φλεγμονώδους διαδικασίας στη ρίζα του δοντιού, να δείτε την κατάσταση των υποκείμενων οστικών δομών της άνω και κάτω γνάθου (άνω φλεβοκομβικό κόλπο, κανοταινικό κανάλι). Όλα αυτά βοηθούν στο σωστό σχεδιασμό της πορείας της θεραπείας της κακής συσσώρευσης.

Κατά το πρώτο ραντεβού, ο ορθοδοντικός μπορεί να φωτογραφίζει το πρόσωπο και τα δόντια του ασθενούς και επίσης, ενδεχομένως, να ρίχνει χέρια από την άνω και κάτω γνάθο για να αξιολογήσει πλήρως το δάγκωμα του παιδιού.

Σημείωση

Μερικές φορές οι γιατροί σχεδιάζουν να κάνουν τα casts ως ξεχωριστή επίσκεψη (συνήθως το πρωί). Τα τύμπανα λαμβάνονται με τη χρήση ειδικών οδοντικών κουταλιών στο μέγεθος και το σχήμα των σιαγόνων.

Είναι καλύτερο να πραγματοποιηθεί αυτή η διαδικασία με άδειο στομάχι ή μετά από 2 ώρες μετά το φαγητό, επειδή ένα συγκεκριμένο ξένο σώμα που έρχεται σε επαφή με τους μαλακούς ιστούς της στοματικής κοιλότητας μπορεί να προκαλέσει αντανακλαστικό εμέτου. Αυτό, με τη σειρά του, θα αφήσει μια δυσάρεστη εντύπωση στο παιδί και μπορεί να επηρεάσει την ποιότητα της εντύπωσης.

 

Τι πρέπει να προσέχει ο ορθοδοντικός;

Πρώτα απ 'όλα, ο ορθοδοντικός δίνει προσοχή στις καταγγελίες του παιδιού και των γονέων του. Αξιολογείται επίσης:

• αρμονική ανάπτυξη του προσώπου.
• προσκόλληση του φρένου του άνω χείλους και της γλώσσας.
• το βάθος του προθάλαμου της στοματικής κοιλότητας.
• την κατάσταση του στοματικού βλεννογόνου.
• την ομιλία του ασθενούς (ίσως το παιδί θα χρειαστεί την παρέμβαση ενός λογοθεραπευτή).

Όπως όλοι οι γιατροί, ένας ορθοδοντικός συλλέγει ένα ιστορικό της ζωής και της υγείας ενός παιδιού.Είναι επίσης σημαντικό για το γιατρό να ανακαλύψει τη φύση της πορείας της εγκυμοσύνης και του τοκετού. Επιπλέον, ο τύπος της διατροφής παίζει σημαντικό ρόλο στο σχηματισμό των dentoalveolar ανωμαλιών.

Εάν υπάρχουν καταγγελίες για πόνο ή ένταση μυών στην περιοχή του κροταφογναθικού συνδέσμου, τότε ο γιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει επιπλέον μελέτες - μια ακτινογραφία του TMJ όταν ανοίγει και κλείνει το στόμα, ηλεκτρομυογραφία - μια μέθοδος που σας επιτρέπει να αξιολογήσετε τη συντονισμένη εργασία και τον τόνο των μυϊκών μαστών και των κροταφικών μυών.

Σε ορισμένες περιπτώσεις, απαιτείται υπολογιστική τομογραφία (για να ολοκληρωθεί η αξιολόγηση της κατάστασης των δομών της περιοχής της γναθοπροσωπικής περιοχής).

Στην ηλικία των 12-14 ετών και αργότερα, το κύριο κριτήριο για τη σωστή διάγνωση είναι η μελέτη ενός τηλεραδιογράμματος του κεφαλιού στην πλευρική προβολή. Αυτός ο τύπος μελέτης επιτρέπει στον γιατρό να πάρει μια ιδέα για τη φύση της ανάπτυξης των οστών των γνάθων σε σχέση μεταξύ τους και τη βάση του κρανίου. Και επίσης για τη μορφή της παθολογίας της απόφραξης - είτε η δυσπλασία σχηματίστηκε μόνο λόγω της έλλειψης χώρου για δόντια στην οδοντιατρική αψίδα, είτε οφείλεται σε υπανάπτυξη και εσφαλμένη θέση των σαγονιών, η οποία είναι διορθωτική, αλλά μερικές φορές απαιτεί την επέμβαση του γναθοπροσωπικού χειρουργού.

 

Θεραπείες για κακοήθεια

Κατά τη θεραπεία της κακής συσχέτισης στα παιδιά, ο γιατρός μπορεί να χρησιμοποιήσει ποικίλους συνδυασμούς λειτουργικών συσκευών.

Για παράδειγμα, μπορεί να είναι συσκευές αφαιρούμενων πλακών με βίδα διαστολής και συνδυασμούς πρόσθετων στοιχείων. Το καθήκον αυτών των συσκευών είναι να εξομαλύνει την ανάπτυξη των σιαγόνων σε σχέση μεταξύ τους. Οι πλάκες, βεβαίως, ασκούν πίεση στα δόντια με τη βοήθεια στοιχείων τόξου ή βρόχων (για παράδειγμα, ο βρόχος Reinbach για το κλείσιμο του διαστήματος), αλλά δεν μπορούν να επηρεάσουν επαρκώς τη φύση της κλίσης των δοντιών.

Επομένως, με τη σημαντική συσσώρευση και την ακατάλληλη τοποθέτηση των δοντιών, ο γιατρός μπορεί να συστήσει τη χρήση ενός συστήματος βραχίονα, καθώς είναι τιράντες που μπορούν να επηρεάσουν πλήρως τη θέση και την κλίση των δοντιών.

Είναι σημαντικό

Ο τρόπος χρήσης των αφαιρούμενων συσκευών επέκτασης πλάκας συνταγογραφείται από το γιατρό. Ο βασικός κανόνας - αν θέλετε να επιτύχετε αποτελέσματα από τη θεραπεία, τότε θα πρέπει να φοράτε τη συσκευή όσο το δυνατόν περισσότερο ημέρα και νύχτα. Μερικές φορές οι ασθενείς, και κυρίως οι γονείς των παιδιών, διαμαρτύρονται ότι εδώ, λένε, πληρώσαμε χρήματα, αλλά δεν υπάρχει κανένα αποτέλεσμα. Ο γιατρός αρχίζει να ρωτάει: "Πώς φοράτε;". Απάντηση: "Λοιπόν, μετά το σχολείο δύο ώρες, το βράδυ το παιδί αρνείται να κοιμηθεί με το ρεκόρ ..."

Υπάρχουν επίσης αφαιρούμενες συσκευές που διορθώνουν ένα ανώμαλο δάγκωμα, κανονικοποιώντας τους μυς της περιοχής της γναθοπροσωπικής περιοχής - για παράδειγμα, τον λειτουργικό ρυθμιστή Frenkel. Η σχεδίασή του περιλαμβάνει ειδικά στοιχεία: πλευρικές ασπίδες για μάγουλα και χειλικές πέτρες, στερεωμένες μαζί με μεταλλικό τόξο.

Ο ρυθμιστής Frenkel χωρίζεται σε τρεις τύπους, ανάλογα με την κακή συμπεριφορά του παιδιού. Επηρεάζει το κλείσιμο των χειλιών, την αναπνοή και τη θέση της γλώσσας.

Εάν υπάρχουν παράπονα σχετικά με την κροταφογναθική αρθρίτιδα, ο γιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει ένα κοινό νάρθηκα σιλικόνης. Τώρα παράγεται ένας μεγάλος αριθμός διαφορετικών συνδυασμών αυτών των συσκευών, τόσο εγχώριων όσο και ξένων κατασκευαστών. Η επιλογή του τύπου μιας τέτοιας συσκευής εξαρτάται επίσης από το είδος της κακομεταχείρισης και την ηλικία του παιδιού.

Το καθήκον των κοινών ελαστικών σιλικόνης είναι να εκφορτώσουν τους μύες που περιβάλλουν την άρθρωση και να "επαναπρογραμματίσουν" την εργασία τους προκειμένου να ομαλοποιήσουν τις λειτουργίες της άρθρωσης και να μειώσουν το φορτίο στα δομικά τους στοιχεία (κάψουλα, συνδέσμους). Είναι επίσης σημαντικό να συμμορφώνεστε με το χρονοδιάγραμμα φθοράς που καθορίζεται από το γιατρό σας έτσι ώστε η θεραπεία να μην πάει σε απόρριψη.

Σημείωση

Ένας ορθοδοντικός μπορεί να συστήσει μυογυνανική - αυτό είναι ένα σύνολο φυσιοθεραπευτικών ασκήσεων που εξασφαλίζουν το συντονισμένο έργο ορισμένων μυών.Το σύμπλεγμα μπορεί να συνταγογραφηθεί ως ξεχωριστή θεραπευτική επιλογή ή με στόχο την πρόληψη του σχηματισμού κακοηθών. Η μυογυναμική απαιτεί πειθαρχία και ενδιαφέρον από το παιδί καθώς και επισκέπτονται γιατρό για να παρακολουθούν την άσκηση κάθε δύο εβδομάδες, έτσι ώστε όλοι οι ορθοδοντικοί να μην χρησιμοποιούν αυτή την μέθοδο στην καθημερινή τους πρακτική, αν και είναι πολύ αποτελεσματική.

Η χρήση του συστήματος βραχίονα για τη θεραπεία της κακοσμίας είναι η μέθοδος επιλογής (συμπεριλαμβανομένης της ενηλικίωσης). Τι είναι ένα σύστημα βραχίονα; Με απλά λόγια, τα τιράντες είναι σταθερές συσκευές στερεωμένες στα δόντια, με κλειδαριές, οι οποίες περιέχουν ειδικό πρόγραμμα για τη μετακίνηση των δοντιών. Η κίνηση πραγματοποιείται λόγω του τόξου, το οποίο στερεώνεται σε αυτές τις κλειδαριές, το τόξο κινείται και φτάνει στο ιδανικό σχήμα της οδοντικής καμάρας.

Ο μέσος χρόνος θεραπείας για τα τιράντες είναι 1,5-2 έτη.

Σήμερα υπάρχουν πολλές τροποποιήσεις των συστημάτων στήριξης. Για παράδειγμα:

• συνδέονται με το τιμόνι, δηλαδή το τόξο είναι συνδεδεμένο με το στήριγμα χρησιμοποιώντας ειδικές μεταλλικές ή ελαστικές συνδέσεις. Οι συστοιχίες παρέχουν άκαμπτη πρόσφυση της αψίδας στο βραχίονα και περιορίζουν την ολίσθηση κατά μήκος της οδοντικής αψίδας. Το μειονέκτημα αυτού του εξοπλισμού είναι η ανάγκη συχνών επισκέψεων στο γιατρό μία φορά το μήνα (και ορισμένοι γιατροί συνταγογραφούν ασθενείς κάθε δύο εβδομάδες). Οι επισκέψεις είναι απαραίτητες για την αντικατάσταση των δεσμών, επειδή τείνουν να εξασθενίσουν.
• Τα αυτοκόλλητα συστήματα βραχίονα διαφέρουν από τα προηγούμενα δεδομένου ότι το σχέδιο βραχίονα έχει ένα καπάκι που συγκρατεί το τόξο μέσα στην κλειδαριά. Αυτό παρέχει μια πιο ελεύθερη ολίσθηση της μεταλλικής αψίδας κατά μήκος της οδοντοστοιχίας, η οποία είναι πιο άνετη για τον ασθενή, μειώνει τον αριθμό των επισκέψεων στο γιατρό και το χρόνο θεραπείας. Αλλά τέτοιου είδους τιράντες είναι πιο ακριβά από τα συστήματα απολιπασμάτων.

Επίσης, τα συστήματα βραχίονα διαφέρουν στο υλικό από το οποίο κατασκευάζονται:

• Το απλούστερο και πιο αξιοσημείωτο είναι τα μεταλλικά τιράντες. Το πλεονέκτημά τους είναι ότι είναι πολύ ανθεκτικά. Αν το βραχίονα σβήσει, τότε μπορεί να κολληθεί ξανά. Η πρακτική δείχνει ότι οι μεταλλικές θωρακίσεις εγγυώνται μείωση του χρόνου θεραπείας για μη φυσιολογικό δάγκωμα.
• Τα πλαστικά τιράντες είναι πιο αισθητικά, καθώς συμπίπτουν με το φυσικό χρώμα των δοντιών. Από τα μείγματα - είναι ζωγραφισμένα με τρόφιμα και όχι τόσο ανθεκτικά από το μέταλλο, που μερικές φορές αναγκάζει τον γιατρό να κολλήσει ένα νέο βραχίονα λόγω της αποτυχίας του πρωτοτύπου, και αυτό είναι ένα πρόσθετο κόστος για τον ασθενή.
• Κεραμικά τιράντες - δεν είναι ορατά στα δόντια, πιο ανθεκτικά από τα πλαστικά. Από τα μείγματα - λόγω του υψηλού βαθμού τριβής του τόξου στο κάστρο, ο συνολικός χρόνος θεραπείας αυξάνεται. Το κόστος τέτοιων τιράντες είναι υψηλότερο από το μέταλλο και το πλαστικό.
• Ζαφείρια σαπφείρου - ως διαφανή και αόρατα στα δόντια όσο το δυνατόν, αλλά πολύ πιο ακριβά από τα ανάλογα.
• Γλωσσικά άγκιστρα - αυτό το είδος των τιράντες καθορίζεται από τον γιατρό στην γλωσσική πλευρά των δοντιών. Έτσι, δεν είναι ορατά σε άλλους. Ωστόσο, όταν φορούν τέτοιου είδους τιράντες, δημιουργούνται ορισμένες δυσκολίες: συνεχής ερεθισμός της γλώσσας, εξασθενημένη δήλωση. Τα γλωσσικά τιράντες απαιτούν πιο προσεκτική φροντίδα και υγιεινή από ό, τι με τα συμβατικά τιράντες. Ο γιατρός παραγγέλλει ολόκληρο το σετ ξεχωριστά για κάθε ασθενή και, συνεπώς, αν ο βραχίονας ή η αψίδα σπάσει, τότε θα υπάρξουν δυσκολίες στην επισκευή και την αντικατάσταση, δεδομένου ότι τα τόξα και τα τιράντες από άλλα συστήματα δεν θα λειτουργήσουν στην περίπτωση αυτή. Το κόστος της θεραπείας με γλωσσικά τιράντες είναι πολύ υψηλότερο από ό, τι στα συμβατικά συστήματα.

Σημείωση

Είναι σημαντικό να διατηρείτε ένα καλό επίπεδο υγιεινής κατά τη θεραπεία τιράντες, να βουρτσίζετε τα δόντια σας μετά από κάθε γεύμα και να χρησιμοποιείτε σύνολα βούρτσας για να καθαρίζετε την περιοχή γύρω από το βραχίονα, ανάμεσα στην καμάρα και τα δόντια, επιπλέον της βούρτσας. Εάν παραμελήσετε την υγιεινή, είναι δυνατό να σχηματιστούν λευκές κηλίδες στα δόντια - εστίες αφαλάτωσης του σμάλτου στη θέση των στηριγμάτων, τα οποία τα ίδια τα σημεία δεν περνούν στο μέλλον και απαιτούν θεραπεία.

 

Μέθοδοι για την πρόληψη της κακής συσσώρευσης

Είναι γνωστό ότι είναι πάντα καλύτερο να προλαμβάνεται η ανάπτυξη μιας νόσου από το να αντιμετωπιστούν οι συνέπειές της.

Προκειμένου να αποφευχθεί η εμφάνιση δυσλειτουργίας, πρέπει να προσαρμοστούν οι κακές συνήθειες του παιδιού. Για παράδειγμα, εγκαίρως για να αποκλείσετε το μωρό από τη θηλή. Αν δεν μπορείτε να επηρεάσετε το παιδί μόνος του, τότε μπορείτε να αγοράσετε ένα ειδικό σύνολο συσκευών για την πρόληψη της κακομεταχείρισης που αντιστοιχεί στην ηλικία του παιδιού (γι 'αυτό προτιμάτε να συμβουλευτείτε έναν γιατρό για να βρείτε τον κατάλληλο εξοπλισμό).

Μεταξύ των διατάξεων για την πρόληψη του σχηματισμού κακοηθών, για παράδειγμα, διακρίνονται τα εξής:

• Το αιθουσαίο έλασμα του Kerbitz - είναι παρόμοιο με τη θηλή, προσκολλάται στην αιθουσαία επιφάνεια των δοντιών, απογαλακτίζοντας έτσι το παιδί από την επιβλαβή συνήθεια του να πιπιλίζουν τα δάχτυλα, τη θηλή, τα χείλη, τοποθετώντας τη γλώσσα ανάμεσα στα δόντια κ.λπ.
• Kraus αιθουσαία πλάκα - υποδεικνύεται με την παρουσία κακής συνήθειας για το πιπίλισμα της γλώσσας και τη δυσλειτουργία της κατάποσης.
• Ο κινητήρας Müleman - η συσκευή αυτή αποτρέπει την αναπνοή από το στόμα, ενδείκνυται για τη θεραπεία και αποτροπή της περιφερικής απόφραξης και του ανοιχτού δαγκώματος, συγκρατεί τη σιαγόνα στην εκτεταμένη θέση και διαιρεί τα δόντια μάσησης.

Υπάρχουν άλλοι τύποι συσκευών για την πρόληψη της κακής συσσώρευσης και για κάθε τύπο απόφραξης.

Η παρακολούθηση της υγείας του παιδιού απαιτεί τη σύνδεση τόσο των οδοντιάτρων όσο και των γενικών ιατρών για την παρακολούθηση της σωστής ανάπτυξης όλων των οργάνων και συστημάτων. Οι τακτικές επισκέψεις στον παιδίατρο, τον θεραπευτή, τον ωτορινολαρυγγολόγο και τον λογοθεραπευτή θα σας βοηθήσουν να παρατηρήσετε έγκαιρα τα προβλήματα του οδοντιατρικού συστήματος.

Φυσικά, η ορθοδοντική θεραπεία συνήθως δεν πραγματοποιείται σύμφωνα με τις ζωτικές ενδείξεις, αλλά εξαρτάται μόνο από την επιθυμία ενός ατόμου να βελτιώσει την εμφάνισή του (ή την εμφάνιση του παιδιού). Αλλά μην ξεχνάτε έναν τόσο σημαντικό παράγοντα όπως η ψυχο-συναισθηματική κατάσταση του παιδιού με μια ανώμαλη τσίμπημα: ακόμα και αν υπάρχει ένα φαινομενικά μικρό ελάττωμα, το παιδί αισθάνεται ήδη διαφορετικό από όλους τους άλλους, συχνά γίνεται καταθλιπτικός και κλειστός. Με τη σειρά του, αυτό αντικατοπτρίζεται στην επικοινωνία του με τους άλλους και στην αυτοεκτίμηση, η οποία συχνά αφήνει το σημάδι του σε ολόκληρη τη μελλοντική του ζωή.

Όποια και αν είναι η μέθοδος θεραπείας που επιλέγετε, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη διάθεση σας και του παιδιού σας για μακροχρόνια θεραπεία, σύμφωνα με τις συγκεκριμένες συστάσεις του σχήματος που φοράει η συσκευή, καθώς και την εμπιστοσύνη σας στον γιατρό και τον συντονισμό των ενεργειών σας μαζί του.

Να είστε υγιείς και προσεκτικοί στην υγεία των παιδιών σας!

 

Ένα ενδιαφέρον βίντεο σχετικά με την ταξινόμηση της κακομεταχείρισης και των μεθόδων θεραπείας σε σχετικές καταστάσεις

 

Ένας ορθοδοντικός οδοντίατρος μιλά για τις σημαντικές αποχρώσεις της διόρθωσης μιας κακής συσσώρευσης