Over kruisbeet en benaderingen voor de behandeling ervan bij kinderen en volwassenen

Dwarsbeet wordt geacht te worden gekenmerkt door de kruising (kruising) van het gebit wanneer de kaken gesloten zijn. Deze pathologie is vaak vrij moeilijk te behandelen, en de duur van de noodzakelijke procedures en hun succes worden grotendeels bepaald door de ernst van de klinische casus en de redenen die in feite hebben geleid tot het verschijnen van een kruisbeet.

Hoe het ook zij, het is belangrijk om te begrijpen dat dit malocclusie vereist een adequate en tijdige behandeling, aangezien zonder passende orthodontische interventie zeer onaangename en soms gevaarlijke gevolgen mogelijk zijn (we zullen er ook wat lager over praten).

De onderstaande foto toont voorbeelden van cross-bite bij een kind en een volwassene:

 

Soorten kruisbeet door orthodontisten

Er zijn verschillende soorten kruisbeet en afhankelijk van het type van deze pathologie kan het plan voor een passende behandeling ook anders zijn.

Laten we dus eens kijken welke soorten cross-bite artsen vandaag uitzenden.

Kruisbeet in het voorste gebied - het wordt gediagnosticeerd wanneer een of meer tanden zich in een abnormale positie bevinden, meestal schuin naar de zijkant van de tong, waardoor een overlap in de rug ontstaat. Zo kunnen één of twee snijtanden elkaar kruisen.

De onderstaande foto toont een voorbeeld van de voorste dwarsbeet:

In de regel wordt een kruisbeet in het voorste deel gecombineerd met een abnormale mesiale beet in het laterale deel van het gebit, of met de gebruikelijke verschuiving van de onderkaak naar voren en de vorming van een valse kruisbeet. In het tweede geval is het belangrijk om te begrijpen waarom het voor de patiënt handiger is om de onderkaak naar voren te duwen.

Een kruisbeet in de laterale sectie wordt ook onderscheiden - de pathologie wordt gekenmerkt door een onjuiste sluiting van premolaren en kiezen (dwz 4, 5, 6 en 7 tanden, evenals verstandskiezen). Net als in het anterieure gebied, met een kruisbeet van de posterieure tanden, kan de anomalie slechts één tand, meerdere of zelfs het hele laterale segment aantasten.

Bij het diagnosticeren van een kruisbeet in het laterale gebied, is het belangrijk om duidelijk te maken in welke richting de onderkaak wordt verplaatst en of er slechts aan één kant van het gebit een verplaatsing is, of beide. Afhankelijk hiervan onderscheiden orthodontisten een unilaterale en bilaterale laterale kruisbeet.

Een eenzijdige laterale kruisbeet kan zich op verschillende manieren manifesteren, namelijk:

• Eenzijdige kruisbeet met verplaatsing naar de tong (linguale beet). Dit type kruisbeet komt vaak voor als gevolg van drukte, als gevolg van een gebrek aan ruimte in de tandboog. Of bij kinderen met een vertraging in het wisselen van melktanden in de melkbeet;
• Eenzijdige kruisbeet met verplaatsing naar de wang (buccale beet). Dit type anomalie is vrij zeldzaam, het kan bijvoorbeeld te wijten zijn aan het onjuist leggen van de tandknoppen, waardoor de tanden buiten het gebit naar de wang uitbarsten. Hoe meer tanden zich in zo'n abnormale sluiting bevinden, hoe groter de kans dat dit type kruisbeet de oorzaak is van de asymmetrie van de ontwikkeling van de kaken;
• En tot slot een eenzijdige kruisbeet met een verschuiving naar het gehemelte (palatinale beet). Het wordt gediagnosticeerd wanneer een of meer tanden in het laterale segment naar de hemel neigen. De oorzaken van dit type occlusie kunnen macrodentia (te grote tanden) en de afwezigheid van afzonderlijke tanden zijn.In de regel komt pathologie vaker voor bij aangeboren misvormingen of verwondingen en ziekten van het temporomandibulair gewricht (TMJ).

Een voorbeeld van een eenzijdige kruisbeet bij een volwassene:

Wat bilaterale cross-bite betreft, is de meest voorkomende oorzaak van deze pathologie een verkeerde combinatie van de grootte van de tandbogen. Vaak wordt dit gecombineerd met een pathologische beet van klasse II volgens Engle en de voorste positie van de bovenkaak, die soms behandeling met een kaak- en kaakchirurg vereist om de pathologie volledig te corrigeren.

Opmerking

Cross bite is waar en onwaar. In het geval van een echte kruisbeet stelt de arts deze diagnose, rekening houdend met de informatie verkregen tijdens de hoofd- en aanvullende onderzoeksmethoden. Een valse kruisbeet treedt op wanneer de patiënt, om welke reden dan ook, de onderkaak in zijn gebruikelijke positie duwt, waardoor kruisblokkerende contacten ontstaan.

Daarom is het bij het onderzoeken van een patiënt erg belangrijk om de positie van de zogenaamde centrale occlusie te bepalen, dat wil zeggen de positie van de tanden, handig voor de persoon in rust. Om dit te doen, vraagt ​​de arts de patiënt om zijn mond te openen en, nadat hij de onderkaak heeft ontspannen, rustig zijn mond te sluiten, zonder opzettelijk de positie van de kaken aan te passen (interessant genoeg kan niet iedereen dit de eerste keer doen).

De tweede manier om de centrale verhouding te bepalen, is dat de arts zijn duimen op de huidoriëntatiepunten van de hoeken van de onderkaak plaatst, de patiënt zijn mond opent met zijn hoofd lichtjes achterover gekanteld, de arts de patiënt vraagt ​​om de kaak te ontspannen, lichtjes te schudden en spierontspanning te voelen, leidt de kaak snel zonder moeite omhoog. Deze procedure wordt meestal ook meerdere keren herhaald om ervoor te zorgen dat de centrale verhouding wordt bereikt.

 

Oorzaken van pathologie

In de kindertijd wordt in de regel een kruisbeet gevormd. Hier kunnen verschillende redenen voor zijn - laten we de belangrijkste in meer detail bekijken.

• Slechte gewoonten in de vroege kinderjaren. Bij een kind zijn de structuren in het lichaam buigzamer dan bij een volwassene, en de maxillofaciale regio is geen uitzondering. Zelfs de geringste regelmatige druk draagt ​​soms bij aan de ontwikkeling van afwijkingen. Bijvoorbeeld de gewoonte om aan één kant te slapen met de arm onder het hoofd, de gewoonte om op de lip te bijten, vingers te zuigen en andere vreemde voorwerpen, de gewoonte om de wang met de hand te steunen - al deze dagelijkse herhaalde handelingen dragen vaak bij tot de verplaatsing van de onderkaak, individuele tanden en in sommige gevallen zelfs de normale groei verstoren kaken;
• Ankylose en artritis van de TMJ. Ankylose is een pathologische samensmelting van de elementen van het gewricht onderling, wat in ons geval de mobiliteit van de onderkaak beperkt. Dit proces kan het gevolg zijn van langdurige artritis, dat wil zeggen een ontstekingsproces of het gevolg van een blessure - bijvoorbeeld bij het toepassen van een tang tijdens verloskundige zorg. Behandeling van ankylose is meestal erg bewerkelijk en vereist langdurige orthodontische behandeling in een team met een maxillofaciale chirurg. Soms duurt de behandeling respectievelijk 10 jaar of langer en wordt de kruisbeet geleidelijk gecorrigeerd naarmate de patiënt ouder wordt. Een voorbeeld van een patiënt met ankylose wordt weergegeven in de onderstaande foto:
• Overtredingen van de timing en volgorde van kinderziektes. Elke tand moet normaal gesproken in het gebit uitbarsten bij het bepalen van de tijd en op de plaats die voor deze tand is gespecificeerd. Als bijvoorbeeld een tand om de een of andere reden lange tijd niet uitbarst, bewegen bestaande tanden vaak om een ​​holte te vullen (compenseren een gebit) - als gevolg hiervan worden pathologische contacten gecreëerd, wat de reden is voor de ontwikkeling van een kruisbeet.En als de tanden veel later losbarsten, als het gebit al is gevormd, dan moeten 'verlate kameraden' letterlijk een plekje voor zichzelf zoeken. Een tand kan bijvoorbeeld door de overgangsvouwen van het tandvlees snijden, richting de lippen, wangen of gehemelte;
• Ziekten van de KNO-organen (frequente verkoudheid, verstopte neus, tonsillitis, adenoïden). Het is een feit dat een pathologische vergroting van de amandelen vaak leidt tot problemen met nasale ademhaling, geforceerde orale ademhaling, wat direct verband houdt met de vorming van een pathologische beet. Ontstekingsprocessen van het oor kunnen de structuren van het temporomandibulair gewricht beïnvloeden, omdat het zich dicht bij de oren bevindt, en de septa die de ene formatie van de andere scheiden, zijn vrij dun. Dienovereenkomstig kan een ontsteking in het middenoor artritis veroorzaken of, in ernstigere gevallen, ankylose van het gewricht. Daarom merken patiënten bij otitis media soms moeilijke pijnlijke opening van de mond en zwelling net onder de oorlel op;
• Vroegtijdig verlies van primaire tanden. Het verwijderen van tijdelijke tanden als gevolg van cariës en de complicaties ervan leidt vaak tot de vorming van een kruis en andere vormen van abnormale beet. Zoals ze zeggen, tolereert de natuur geen leegte, en als er een vrije ruimte is, zullen de overgebleven melktanden deze met zichzelf vullen, bukken en naar het defect toe bewegen, waardoor verdere permanente tanden buiten het gebit moeten uitbarsten, of met een helling of rotatie langs de as;
• Congenitale misvormingen (verschillende syndromen). Een voorbeeld is het syndroom van de eerste en tweede takbogen - deze ziekte is erfelijk, het is gebaseerd op schendingen van de vorming van deze formaties in het menselijke embryo in de eerste weken van zijn ontwikkeling in de baarmoeder. En zoals je weet, zijn het vanuit de kieuwbogen dat de structuren van het maxillofaciale gebied, de boven- en onderkaak worden gevormd. Het uiterlijk van een patiënt met hemifaciale microsomie (de wetenschappelijke naam van de ziekte) wordt weergegeven op de onderstaande foto:
• Een gespleten lip en alveolaire richel van het gehemelte kunnen ook de redenen worden voor de vorming van een kruisbeet. Deze aangeboren afwijkingen van het kind worden gekenmerkt door de aanwezigheid van een anastomose tussen de mondholte en de neusholte, wat de normale ontwikkeling van het kind, de voeding, spraak en occlusievorming enorm bemoeilijkt. Behandeling van kinderen met een gespleten lip en alveolaire gehemelte is een complex en lang proces, gepland vanaf het moment dat de pathologie van de foetus wordt ontdekt. Na de geboorte, in bepaalde groeifasen, ondergaat het kind een chirurgische behandeling om het defect te corrigeren en de anastomose te sluiten.

 

Hoe wordt cross-bite gediagnosticeerd?

De diagnose van een kruisbeet bij een kind begint met een routinematig extern onderzoek. Naast het eerste onderzoek moet de orthodontist zorgvuldig een anamnese van het leven van het kind verzamelen en nagaan hoe de moeder door de zwangerschap en de bevalling is gegaan.

Het is ook belangrijk om te verduidelijken of er sprake was van ernstig letsel, stoten, vallen, dat wil zeggen factoren die de ontwikkeling van het maxillofaciale gebied zouden kunnen beïnvloeden.

Het tweede belangrijke diagnosepunt is het bepalen van de positie van de centrale occlusie volgens de hierboven beschreven methoden of het gebruik van andere methoden, bijvoorbeeld met wasbeetpatronen (orthopedisten gebruiken deze methode voor protheses bij patiënten met volledig of gedeeltelijk tandverlies om de prothese correct te maken).

Het is interessant

In zeldzame gevallen merken patiënten na protheses (dat wil zeggen na orthopedische behandeling) dat hun beet onjuist is geworden - er kunnen bijvoorbeeld tekenen zijn van een kruisbeet.Met andere woorden, bij het gebruik van de prothese verschijnen er contacten die de normale sluiting van de kaak blokkeren, wat ongemak veroorzaakt bij het praten en kauwen op voedsel. Dit kan een teken zijn van de zogenaamde kunstmatig gevormde kruisbeet en is een gevolg van het feit dat de arts de centrale verhouding van de kaken van de patiënt verkeerd heeft bepaald.

Andere verplichte diagnostische methoden voor bijtpathologieën, inclusief kruisbeet, omvatten functionele tests. Er kan bijvoorbeeld een test worden uitgevoerd volgens Ilyina-Markosyan - met deze test kunt u de mate van pathologische verplaatsing van de onderkaak beoordelen:

• Eerst evalueert de arts het gezicht van de patiënt in rust en tijdens een gesprek (om onbalans in het werk van spieren en hun overmatige spanning te identificeren);
• Vervolgens wordt de patiënt gevraagd zijn mond te sluiten en zijn tanden te knarsen zonder zijn lippen te openen. Met deze techniek kunt u de gebruikelijke verplaatsing van de onderkaak in een of andere richting evalueren;
• Vervolgens wordt de patiënt gevraagd zijn mond wijd te openen en op te letten hoeveel de onderkaak wordt gemengd ten opzichte van de middellijn van het gezicht;
• Na het bepalen van de centrale ratio, evalueert de arts hoeveel het gezicht van de patiënt in deze positie esthetisch verbetert in vergelijking met zijn gebruikelijke occlusie.

Van de aanvullende diagnostische methoden zijn radiologische onderzoeken verplicht:

• Orthopantomogram (bij kinderen ouder dan 5 jaar). Hiermee kunt u de asymmetrie van de botstructuren van de kaken evalueren;
• Het röntgenogram. Hiermee kunt u de schedel van de patiënt als geheel evalueren en zien welke fragmenten van de kaakbeenderen korter zijn dan andere;
• Röntgenfoto van de hand van het kind - uitgevoerd tijdens de adolescentie om te begrijpen in welk stadium van botgroei het kind zich nu bevindt (dit is belangrijk voor het kiezen van het beste behandelplan);
• Een TMJ-röntgenfoto in de open en gesloten mond van de patiënt wordt uitgevoerd door de arts om ervoor te zorgen dat het kaakgewricht niet de oorzaak is van de kruisbeet.

 

Welke problemen kunnen er ontstaan ​​als er een kruisbeet is?

Tanden die buiten het gebit snijden en kruiscontact veroorzaken, kunnen de slijmvliezen van de mondholte tijdens het gesprek en tijdens het eten ernstig beschadigen. Patiënten klagen vaak over het bijten van hun wangen, lipletsel - in dergelijke gevallen moet u zo snel mogelijk hulp zoeken bij een orthodontist, aangezien permanent letsel aan zachte weefsels gevaarlijk is en kan leiden tot ulceratie van de wonden en hun ettering. Bovendien, als dit proces lang (chronisch) duurt, kunnen dergelijke verwondingen degenereren tot kwaadaardige formaties van de mondholte.

Volgende. Door de overmatige pathologische belasting van de tanden in de kruisbeet bestaat het gevaar van verhoogde slijtage van de tanden, bijvoorbeeld de snijkanten van de snijtanden. Soms is dit probleem erg acuut wanneer er een soort "stronken" van de tanden achterblijven.

In ernstige gevallen kunnen patiënten worden gestoord door ernstige asymmetrie in het gezicht, pijn in de TMJ en moeite met het openen van de mond en regelmatige hoofdpijn.

Als je de beoordelingen van volwassen patiënten bestudeert, merken mensen, naast de andere beschreven problemen, soms de onmogelijkheid op om vast voedsel in te nemen en problemen met het maagdarmkanaal (als gevolg van een onevenwichtige voeding).

Ouders van kinderen met een uitgesproken kruisbeet merken vaak hun overmatige verlegenheid, isolatie, communicatieproblemen, een laag zelfbeeld op, omdat esthetische gebreken in de kindertijd vaak belachelijk worden gemaakt door leeftijdsgenoten. In sommige van dergelijke gevallen kan de orthodontist, om het beste behandelingseffect te bereiken, ook lessen aanbevelen bij een gekwalificeerde psycholoog die de emotionele status van het kind zal verbeteren.

 

Benaderingen voor de behandeling van pathologie bij kinderen

Afhankelijk van de ernst van de kruisbeet en de leeftijd van het kind, kan de behandeling van de pathologie aanzienlijk variëren.

Bij een vroeg verwijderbare beet (maar meestal niet eerder dan een kind van 5-6 jaar), zal de voorkeursbehandeling op verwijderbare plaatapparaten met een expanderende schroef en een sectorale snede de voorkeursmethode zijn. Dat wil zeggen, de schroef zal precies het segment van het gebit uitbreiden dat een dergelijke correctie nodig heeft.

Bovendien kan de arts aanvullende elementen opnemen in het ontwerp van het apparaat voor het corrigeren van kruisbeet - buccale en labiale pelotten om de werking van de spieren in dit gebied te normaliseren, en om zachte weefsels van de tanden weg te bewegen - om ongewenste druk te voorkomen die weefsels op de tanden kunnen uitoefenen.

Over het algemeen kan een ervaren orthodontist een verscheidenheid aan aanvullende elementen opnemen in het ontwerp van een verwijderbaar apparaat om de effectiviteit van de behandeling te vergroten.

Dergelijke functioneel werkende apparaten als de regulator van de Frenkel-functie werken goed bij het corrigeren van de kruisbeet: dit apparaat normaliseert de natuurlijke myodynamische balans van het maxillofaciale gebied.

Bovendien wordt de kruisbeet vaak gecombineerd met een onjuiste sluiting van de eerste kiezen, dus de orthodontist kan het gebruik van apparaten zoals de Andresen-Goiplya-activator en Persina-activator aanbevelen voor de behandeling van afwijkingen van klasse II en III.

Opmerking

Vanaf de leeftijd van 10-12 jaar, als het gewenste effect niet kon worden bereikt op verwijderbare apparatuur, kunnen frame-apparaten worden gebruikt die individueel zijn gemaakt volgens het model van de kaken van het kind. Het frame-apparaat is gesoldeerd aan de orthodontische ringen die vooraf door de orthodontist zijn geselecteerd. De arts past het apparaat aan om het effect op de gewenste kant van het gebit te versterken.

Met een aanzienlijke vernauwing van de bovenkaak, kan de arts expanderende structuren zoals het Biderman-apparaat gebruiken voor snelle palatinale expansie om een ​​kruisbeet te behandelen (ook met een schroef stelt de arts de activeringsmodus in). Activering wordt uitgevoerd door de ouders of door de patiënt zelf, gemiddeld eens in de 7-10 dagen.

Een voorbeeld van zo'n apparaat wordt getoond op de foto:

Soms wordt de correctie van de kruisbeet in twee fasen uitgevoerd, dat wil zeggen behandeling met behulp van apparaten is een voorbereidende fase voor behandeling op het beugelsysteem, dat direct werkt met de hellingshoek van de tanden, overmatige rotaties corrigeert en elke tand op zijn plaats in de kaakboog plaatst.

 

Cross-bite behandeling bij volwassenen

Bij volwassen patiënten begint de behandeling van de kruisbeet meestal op het beugelsysteem. Het is ook mogelijk om de hierboven beschreven frame-uitbreidingsinrichtingen te gebruiken in combinatie met het beugelsysteem of voordat u zich voorbereidt op het bevestigen van beugels.

Om de daadwerkelijke kruisoverlap in het stadium van het dragen van stijve rechthoekige bogen te corrigeren, verbindt de arts bovendien elastische kruistractie in de laterale en voorste delen van het gebit, die de patiënt 12 uur per dag en 's nachts draagt ​​tijdens het opstijgen tijdens de maaltijd.

Soms kunt u zich beperken tot gedeeltelijke fixatie van beugels alleen op die delen van het gebit die behandeling nodig hebben.

Opmerking

Met een uitgesproken ernst van de pathologie, bedingt de orthodontist met de patiënt de mogelijkheid om orthognathische chirurgie te gebruiken. Als de patiënt instemt met een operatie, wordt het behandelplan aangepast aan wat er precies moet worden bereikt om de chirurg goed te laten werken.

Vaak verlaten patiënten deze behandelmethode onmiddellijk vanwege angst voor een operatie aan de maxillofaciale regio. Vervolgens corrigeert de orthodontist, voor zover mogelijk, de pathologie alleen met behulp van occlusiecorrectie, terwijl de kaakbeenderen in de verkeerde positie blijven.

 

Preventieve maatregelen

Om de ontwikkeling van een kruisbeet bij een kind te voorkomen, is het van kinds af aan belangrijk om de slechte gewoonten van de baby te bestrijden, regelmatig een kinderarts en een tandarts te bezoeken (cariës op melktanden moet snel en op tijd worden behandeld).

Op de leeftijd van 5-6 jaar is het raadzaam om naar een doktersconsult te gaan met een orthodontist om zich te verzekeren en indien nodig tijdig met de behandeling te beginnen. Het is erg belangrijk om de vorming van de juiste houding van het kind te volgen: er is veel wetenschappelijk onderzoek gedaan naar de relatie tussen aanhoudende gestoorde houding en een pathologische beet.

Ga sporten, volg therapeutische massagecursussen. Dit zal helpen om veel gezondheidsproblemen te voorkomen en niet alleen bijten, omdat ons lichaam één geheel is en alles daarin nauw met elkaar verbonden is.

Wees gezond!

 

(Als u persoonlijke ervaring heeft met het corrigeren van een kruisbeet bij uzelf of bij een kind, laat dan uw beoordeling onderaan deze pagina achter in het opmerkingenveld. Dergelijke informatie zal van groot belang zijn voor degenen die zich in een vergelijkbare situatie bevinden, maar net beginnen met hun het pad naar een mooie glimlach ...)

 

Handige video: een meisje vertelt over haar geval van het corrigeren van een kruisbeet

 

Wat u moet weten over bijtcorrectie in verschillende stadia van de vorming