Procedura usuwania torbieli zęba i jej leczenie bez operacji

Następnie dowiesz się:

• Co to jest torbiel zęba i dlaczego w rzeczywistości należy ją usunąć;
• Co może się stać, jeśli torbiel na korzeniu zęba nie zostanie wyleczona na czas (lub nie zostanie usunięta) i czy jest niebezpieczny dla sąsiednich zębów?
• Jakie są opcje terapeutycznego leczenia torbieli (czyli zachowawcze, bez operacji) i jak skuteczne są te techniki w długim okresie;
• Czy mam nadzieję na zastosowanie depoforezy lub lasera w leczeniu torbieli zębów;
• Jak wycina się wierzchołek korzenia zęba za pomocą torbieli (etapami), ile kosztuje dziś ta operacja i czy jest to 100% gwarancja całkowitego usunięcia torbieli korzenia;
• W niektórych przypadkach zęby z torbielą są najczęściej usuwane z grzechu, nawet bez prób leczenia i sposobu przeprowadzenia tej procedury;
• Czy torbiel może pozostać po usunięciu zęba lub nagle powstać w otworze i co to grozi w przyszłości;
• Jakie bardzo nieprzyjemne komplikacje mogą się zdarzyć po usunięciu zęba z torbielą i jakie zalecenia w okresie pooperacyjnym mogą zminimalizować niepożądane konsekwencje ...

Dzisiaj nawet ci, którzy nie mają wykształcenia medycznego, są zwykle świadomi, że w pewnych warunkach w ciele ludzkim mogą pojawić się torbiele, które stanowią znaczne zagrożenie dla zdrowia w ogóle. Jeśli chodzi o zęby, problem ten jest szczególnie istotny - na każdym zębie, niezależnie od tego, czy jest to ząb przedni, ząb mądrości lub jakikolwiek inny, z wielu powodów może powstać tzw. Torbiel korzenia. Co więcej, kilka takich torbieli może wystąpić na jednym zębie jednocześnie.

Co to jest torbiel zęba? Torbiel korzenia zęba jest nowotworem zlokalizowanym głównie na wierzchołku korzenia i jest rodzajem kapsułki, której wnętrze skorupy zawiera płyn. W pewnych warunkach patologicznych torbiel może rosnąć z czasem, powiększając się.

Poniższe zdjęcie pokazuje przykład usuniętego zęba z torbielami na korzeniach:

W wielu przypadkach ważne jest, aby usunąć torbiel zęba na czas, aby uniknąć rozwoju poważnych powikłań. Tutaj musisz zrozumieć, że tworzenie torbieli jest swoistym przejawem ochronnej reakcji organizmu, który próbuje izolować infekcję, która przedostała się przez kanał korzeniowy zęba do otaczających tkanek. Po pierwsze, proces zapalny zachodzi na korzeniu zęba, który często przechodzi do torbieli.

Wydaje się, że jest coś, o co należy się martwić - powstała torbiel, infekcja jest niezawodnie izolowana. Problem polega jednak na tym, że taka izolacja infekcji od zdrowych tkanek nie jest wieczna: próchnica lub źle leczony ząb w kanałach stale odżywia nowotwór bakteriami, co stanowi pewne obciążenie dla układu odpornościowego. I w pewnym momencie, na przykład po hipotermii, układ odpornościowy organizmu nie jest już w stanie powstrzymać początku infekcji, a kiedy ta „kopalnia o opóźnionym działaniu” (czyli torbiel) przebije się, możemy mówić o bardzo poważnych konsekwencjach, w tym zagrażający życiu (np. zatrucie krwi, ropowica).

Dlatego ważne jest, aby usunąć torbiel zęba na czas lub go wyleczyć.

O tym, co może się zdarzyć, jeśli zostawisz z torbielem ząb, czy można go zapisać bez operacji (bez cięcia dziąsła za pomocą skalpela) i jakie są dziś metody oszczędzania zębów z torbielami - o tym wszystkim, a także o kilku innych interesujących kwestiach, idziemy dalej i porozmawiajmy więcej ...

 

Co się stanie, jeśli torbiel na korzeniu zęba nie zostanie wyleczona na czas?

Jak wspomniano powyżej, głównymi przyczynami powstawania torbieli zęba są:

• Powikłania próchnicy (zapalenie przyzębia);
• Podobnie jak nieprofesjonalne leczenie kanałów, przechodząc w zapalenie przyzębia.

W procesie rozwoju torbiel zęba przechodzi przez 2 etapy zapalenia przyzębia, w których dochodzi do rozrzedzenia tkanki kostnej szczęki w pobliżu wierzchołka korzenia z rozmytymi granicami, i dopiero wtedy, z powodu intensywnego rozpadu zdrowych tkanek, powstaje ziarniniak, torbielowac i (lub) torbiel o wyraźnych granicach.

Żaden dentysta nie jest w stanie powiedzieć dokładnie, kiedy rozwój torbieli osiągnie punkt kulminacyjny, że ciało nie będzie już w stanie zlokalizować infekcji w utworzonej kapsułce. Z zaostrzeniem przewlekłego procesu ropny wysięk rozprzestrzenia się daleko poza granice torbieli, często prowadząc do bardzo niebezpiecznych powikłań.

Poniżej wymienione są tylko niektóre z możliwych konsekwencji ciągłego wzrostu i „pęknięcia” torbieli:

• Ropne i zapalne choroby okolicy szczękowo-twarzowej (zapalenie okostnej, zapalenie kości i szpiku, ropień, ropowica, posocznica);
• Odontogenne zapalenie zatok;
• Kiełkowanie tkanki torbieli w zatoce szczękowej;
• „Przerzedzenie” kości szczęki (do możliwego złamania szczęki podczas żucia pokarmów stałych);
• Uchwyć korzenie zdrowych zębów za pomocą torbieli.

Poniższe zdjęcie pokazuje przykład ogromnej torbieli, która nie została usunięta w odpowiednim czasie i, zwiększając objętość, wyrosła do korzeni sąsiedniego zęba:

Komentarz praktykującego dentysty

W rzeczywistości torbiel jest kopalnią o opóźnionym działaniu, rodzajem ropnej torebki, która może opadać, dzięki czemu w najlepszym przypadku twarz staje się dwa razy szersza, aw najgorszym przypadku cała infekcja przyspieszy wzdłuż okolicy szczękowo-twarzowej do szyi i stanowi zagrożenie dla normalnego oddychania, dopóki się nie zatrzyma lub śmierć nastąpi z powodu zatrucia organizmu z powodu krwiotwórczego (przez krew) rozprzestrzeniania się bakterii w organizmie.

Kiedy ząb na torbieli znajduje się na górnej szczęce, procesy ropne prowadzące do zagrożenia życia występują znacznie rzadziej niż w przypadku szczęki dolnej. Jednak ze względu na bliskość zatoki szczękowej do górnej części chorego zęba w górnej szczęce zapalenie zatok, którego nie można wyleczyć klasycznymi metodami, może rozwinąć się jako powikłanie. Oznacza to, że niedoświadczony lekarz laryngologiczny może przepisać sesje z kukułką na nieskończenie długi czas, aby uwolnić zatoki szczękowe od ropy, antybiotyków i innych leków, ale sukces zostanie osiągnięty tylko przez krótki czas, ponieważ zakaźne skupienie u podstawy zęba będzie nadal odżywiać proces zapalny .

Dziś coraz częściej słychać, że istnieje wyraźny związek między obecnością torbieli na zębie a rozwojem chorób sercowo-naczyniowych. Jak naprawdę wygląda sytuacja?

Około 10-15 lat temu informacje o wpływie wierzchołkowych ognisk zakaźnych na rozwój chorób sercowo-naczyniowych przypisywano bardziej spekulacjom teoretycznym niż faktom. Jednak dzisiaj społeczność medyczna słucha danych z masowego badania 508 osób o średnim wieku 62 lat cierpiących na różnego rodzaju choroby serca. Ostry zespół wieńcowy odnotowano w grupie z wieloma ogniskami zakaźnymi na korzeniach zębów, a niewielki odsetek osób z pojedynczymi ogniskami miał niewyrażoną chorobę wieńcową. Ponad połowa „rdzeni” (około 60%) miała co najmniej jeden proces zapalny u podstawy zęba.

Oczywiście, z punktu widzenia dowodów, badanie nie jest idealne, ponieważ na obecność chorób sercowo-naczyniowych wpływają również takie aspekty, jak otyłość, palenie tytoniu, cukrzyca itp. Dlatego dziś eksperci uważają obecność torbieli korzeniowych na zębach tylko za kolejny czynnik ryzyka zdrowie serca i naczyń krwionośnych.

 

Leczenie (konserwatywne) torbieli

Biorąc pod uwagę fakt, że torbiel może nieść tak wiele zagrożeń dla zdrowia ludzkiego, natychmiast po jej wykryciu (zwykle ze zdjęcia), powstaje całkowicie logiczne pytanie o potrzebę jej usunięcia. Często usuwa się ząb wraz z torbielą na korzeniu.

Ale czy tak naprawdę nie ma sposobu, który pozwala nie tylko obejść się bez ekstrakcji zęba za pomocą torbieli, ale ogólnie - bez interwencji chirurgicznej związanej na przykład z wycięciem torbieli? Może można to jakoś wyleczyć zachowawczo?

Zanim zastanowimy się nad nowoczesnymi metodami „usuwania” torbieli bez interwencji chirurgicznej, najpierw zapoznajmy się z niektórymi cechami nowotworów, które mogą występować na wierzchołkach korzeni zębów:

1. Granuloma to przerośnięta ziarnina w okolicy wierzchołka korzenia zęba, która pojawia się w odpowiedzi na podstawowe zapalenie. Uważa się, że ziarniniak jest początkowym etapem torbieli i że stopniowo narastający ziarniniak prędzej czy później staje się pełnoprawną torbielą. W praktyce czasami występują duże ziarniniaki (o średnicy do 10-12 mm), chociaż zdjęcia korzenia zęba uporczywie pokazują torbiel;
2. Cystogranuloma jest etapem przejściowym między ziarniniakiem a torbielą. Różni się od poprzedniego tworzenia niektórymi cechami tkanek (chociaż w tej chwili nie wszyscy eksperci uważają, że cystogranuloma należy odróżnić jako osobny rodzaj nowotworu);
3. I wreszcie torbiel - w swojej strukturze wygląda jak jajko, które zawiera pewną ilość płynu (ropy) pod skorupą.

Ogólnie rzecz biorąc, nie tak ważne, ziarniniak lub torbiel uformowana na korzeniach zęba. Torbiel różni się od ziarniniaka, głównie z punktu widzenia histologii, ale w praktyce dentysty nie ma zasadniczej różnicy między tymi formami, aby uzyskać pozytywny wynik leczenia: leczenie przeprowadza się tymi samymi metodami bez pobierania tkanki do biopsji.

Uwaga

Trudno jest ustalić na podstawie obrazu celującego, a nawet tomografii komputerowej ze 100% dokładnością, jaka forma procesu zapalnego występuje na korzeniu (zębach) zęba. Zwykle widoczny obszar oświecenia z wyraźnymi konturami, zwykle zaokrąglony lub owalny. To „koło” można zlokalizować nie tylko na jednym korzeniu, ale także uchwycić 2-3 korzenie jednego zęba, a nawet przejść w bezpośrednim sąsiedztwie wierzchołków korzeni sąsiednich zębów, wskazując dentystowi na skalę tragedii.

Kluczową kwestią, która pojawia się w praktyce, jest decyzja: czy warto rozpocząć leczenie torbieli, czy należy zastosować usunięcie części korzenia zęba, czy też całkowite usunięcie zęba za pomocą torbieli?

Na ostateczną decyzję wpływ mają następujące czynniki:

• Istnieją protokoły rządzące zdolnością do zachowania zęba;
• Kwalifikacje i doświadczenie dentysty mają duży wpływ na ostateczną decyzję (niedoświadczony lekarz może nie mieć innych możliwości, ale po prostu usunąć problematyczny ząb z grzechu);
• Wysoki poziom wyposażenia kliniki stwarza warunki do zachowawczego leczenia torbieli przy zachowaniu zęba.

Jeśli chodzi o protokoły, którymi kierują się lekarze, należy rozumieć, że dokumentacja pod wieloma względami nie nadąża za postępem technicznym, a opracowane dziś formuły (pasty), które są wprowadzane do kanału w celu „usunięcia” torbieli, często pozwalają na sukces nawet przy dużych ziarniniakach i torbiele

Ponadto w ostatnich latach coraz częściej opisano przypadki zachowawczego leczenia torbieli korzeniowych o dużej objętości bez zastosowania klasycznych past opartych na wodorotlenku wapnia. Istnieje opinia, że ​​wystarczy przetworzyć system kanału zęba za pomocą podchlorynu sodu i ultradźwięków, po czym dzięki sterylnym kanałom torbiel po prostu przestaje być niezbędny dla organizmu i znika w ciągu 4-15 miesięcy.

Zachowawcze leczenie torbieli zęba (czyli jej „usunięcie” bez operacji) jest procesem długotrwałym, ale dziś niekoniecznie wygląda jak rutyna. Rutynową opcją leczenia torbieli jest wizyta u lekarza prawie codziennie w celu wstrzyknięcia nowych porcji wodorotlenku wapnia do kanałów.

Korzystając z nowoczesnych technik, pacjent, po jednej wizycie u lekarza, chodzi z zamkniętymi kanałami i tymczasową odbudową, okresowo odwiedzając dentystę w celu analizy obecnego stanu torbieli na podstawie obrazu zęba. Częstotliwość wizyt jest wybierana przez lekarza, ale zwykle spotkanie odbywa się po 2 tygodniach, miesiącu, 3 miesiącach, 6 miesiącach, roku i dwóch latach.

Krótkie podsumowanie: doświadczony lekarz z odpowiednim sprzętem może bardzo dobrze uratować ząb przed ekstrakcją, nawet przy dużej torbieli. Należy jednak pamiętać, że mogą również wystąpić awarie - czasami po wielu próbach bezużytecznego leczenia ząb jest po prostu usuwany razem z torbielą.

 

Zastosowanie depoforezy i lasera do usunięcia torbieli zęba

Jedną z nowoczesnych metod usuwania torbieli korzenia z zachowaniem zęba jest zastosowanie depoforezy, a także lasera. Zobaczmy, czy te metody naprawdę pozwalają „raz na zawsze” zniszczyć torbiel na szczycie korzenia zęba.

Zastosowanie depoforezy w stomatologii ma swoje korzenie w Niemczech, ale w Rosji zaczęto ją aktywnie wykorzystywać od około 1990 roku. W tym czasie technika skupiła się wokół siebie zarówno fanów, jak i przeciwników, którzy twierdzili nawet, że depoforeza w leczeniu endodontycznym jest kategorycznie niedopuszczalna.

Uwaga

Celem depoforezy jest wstrzykiwanie cząsteczek i jonów silnych leków przeciwzapalnych i regenerujących tkankę kostną pod wpływem prądu elektrycznego. W przypadku leczenia torbieli zęba jedna elektroda jest połączona z przejściowym fałdem jamy ustnej, a druga jest umieszczana w kanale razem z wodorotlenkiem miedziowo-wapniowym. Leczenie obejmuje trzy wizyty: w ostatnim, alkaliczny cement atatsamit jest wstrzykiwany do kanału (kanałów) do górnej trzeciej.

Jednym z obszarów zastosowania depoforezy było leczenie procesów zapalnych na końcach korzeni zębów z zapaleniem przyzębia (w tym torbieli korzeniowych). W rzeczywistości depoforeza wodorotlenkiem miedzi i wapnia jest rodzajem symbiozy leczenia farmakologicznego i wypełniania kanałów. I jest to rodzaj marzeń każdego złego dentysty: nie musisz rozwijać całego kanału, iść po najbardziej nieprzewidywalnej krzywiźnie, walczyć z nieprzepuszczalnymi kanałami zęba rezorcyny z formaliną, niekoniecznie próbować wprowadzić materiał przeciwzapalny jak najbliżej wierzchołka, a nawet przypadkowo złamać końcówkę instrumentu lub zrobić przypadkowo perforacja - według autorów depoforeza „wszystko odpisze”.

Dzięki tej technice odbudowa tkanki kostnej w centrum stanu zapalnego jest powolna, ale prawdziwa. Według niektórych autorów prawdopodobieństwo powodzenia takiego leczenia wynosi około 90–95% i trwa średnio 10–12 miesięcy.

Jednocześnie wielu ekspertów jest skłonnych wierzyć, że depoforeza za pomocą wodorotlenku miedziowo-wapniowego powinna być stosowana tylko jako ostatnia opcja, gdy inne konserwatywne metody usuwania torbieli zębów nie są przydatne. Ogólnie, dzisiejsza depoforeza nie jest powszechną techniką, nawet przy pozytywnych wynikach leczenia opisanych w literaturze.

W przeciwieństwie do depoforezy, użycie lasera do usunięcia torbieli miga znacznie częściej w ofertach dentystycznych. Jak jednak uzasadnione jest jego użycie?

Mówiąc o laserowym leczeniu torbieli, mamy na myśli dwa obszary jego zastosowania, a mianowicie:

• Dodatkowe antyseptyczne laserowe leczenie kanałów (sterylizacja);
• Jak również transkanalna dializa laserowa.

Jeśli chodzi o pierwszy kierunek: laserowa sterylizacja kanałów dentystycznych ma taki sam cel jak w przypadku ultradźwiękowego leczenia kanałów podchlorynem sodu.Wielu ekspertów uważa, że ​​zastosowanie lasera do takiego przetwarzania kanału nie jest całkowicie uzasadnione, ponieważ laser, w przeciwieństwie do techniki sondowania kanału podchlorynem, nie może tak skutecznie usuwać substancji organicznych. Laser może przynieść znacznie więcej korzyści w chirurgicznych metodach usuwania torbieli, które zostaną omówione poniżej.

Jeśli chodzi o transkanalną dializę laserową, technika ta polega na wprowadzeniu włókna laserowego do kanałów dentystycznych, pod wpływem którego promieniowanie, zgodnie z materiałami reklamowymi klinik, umiera (dosłownie odparowuje), a jama torbieli staje się sterylna. Niestety zastosowanie lasera w leczeniu torbieli jest bardziej chwytem reklamowym niż prawdziwą koniecznością, ponieważ oprócz lasera metoda ta musi koniecznie wykorzystywać te same leki do wprowadzenia do jamy torbieli, które są również stosowane bez użycia lasera.

Ale jak modnie i łatwiej uzasadnić wzrost kosztów zabiegu - jest to laser ...

 

Co warto wiedzieć o niektórych operacjach zachowujących zęby

Powyżej rozmawialiśmy o zachowawczym (terapeutycznym) leczeniu torbieli zęba, to znaczy, gdy dentysta nie wykonuje operacji i nie wycina torbieli, a jedynie stwarza pewne warunki jej resorpcji. Zazwyczaj takie leczenie trwa średnio 6-12 miesięcy, czasem dłużej, ale bez operacji.

Usunięcie torbieli w dosłownym znaczeniu tego słowa odbywa się metodami chirurgicznymi. Wśród nich są:

1. Resekcja wierzchołka korzenia z cystektomią (usunięcie torbieli);
2. Hemisekcja;
3. Coronal Radicular Separation.

Dwie ostatnie metody konserwacji zębów nie są tak często stosowane w praktyce lekarzy, ale resekcja wierzchołka korzenia zęba wraz z torbielą ma podstawowe znaczenie.

Zwykle ta operacja jest przeprowadzana w następujący sposób:

1. W pierwszym etapie przeprowadzane jest wstępne przygotowanie, które może obejmować konsultacje z dentystami o różnych profilach (terapeuta, ortopeda, periodontolog) - rozstrzyga się kwestię celowości utrzymania zęba z torbielą i określa się stan zdrowia pacjenta;
2. Periodontolog wykonuje profesjonalną higienę jamy ustnej (usuwanie kamienia nazębnego i płytki nazębnej), dentysta-dentysta wypełnia kanały (cementem, gutaperką lub systemem Thermafil);
3. W trzecim etapie chirurg dentysta lub chirurg szczękowo-twarzowy rozpoczyna operację usunięcia torbieli. Znieczulenie przeprowadza się zgodnie z ogólnie przyjętymi zasadami - najczęściej kliniki działają w znieczuleniu miejscowym, gdy dana osoba jest przytomna, ale w pewnych sytuacjach klinicznych i zgodnie ze wskazaniami ucieka się do znieczulenia - wprowadzając pacjenta w sztuczny sen;
4. Po znieczuleniu operowanego obszaru chirurg dentystyczny nacina dziąsła wzdłuż fałdu przejściowego w rzucie wierzchołka korzenia zęba dotkniętego torbielem, a następnie za pomocą frezu tworzy dostęp do torbieli (wycina „okno” w tkance kostnej);
5. Następnie wierzchołek korzenia zęba jest odcinany frezem (z reguły pod kątem, aby zobaczyć jakość wypełnienia kanału terapeutą);
6. Następnie zeskrobuje się zawartość jamy torbieli;
7. Po łyżeczkowaniu torbiel musi zostać wypełniona. Do skutecznego gojenia odpowiednie są ksenoprzeszczepy lub materiały wykonane z wiórów kostnych i krwi pacjenta;
8. Szycie pomaga zmniejszyć prześwit obszaru interwencji, pozbyć się rany infekcji i przyspieszyć jej gojenie z maksymalnym komfortem;
9. Pod koniec zabiegu zalecana jest kompleksowa terapia przeciwzapalna i przeciwbakteryjna, a także badania kontrolne (zdjęcia są wykonywane raz w miesiącu w celu śledzenia dynamiki odbudowy kości w obszarze usuniętej tkanki).

Specjaliści wykonują resekcję korzenia zęba za pomocą torbieli w około 20-30 minut.Ta operacja jest dziś jedną z najczęstszych i najskuteczniejszych metod ochrony zębów, na których korzenie ma wpływ torbiel (koszt resekcji korzenia zęba w klinikach wynosi dziś około 10 000 rubli).

Sukces imprezy zależy bezpośrednio od idealnie przeprowadzonego każdego etapu. Jeśli na przykład nie usuniesz całkowicie torbieli, wypełnisz obszar usuniętej torbieli specjalnymi materiałami lub nie wykonasz antybiotykoterapii po operacji, może to doprowadzić do nawrotu procesu infekcji. W takich przypadkach już wkrótce ząb jest ponownie zagrożony ekstrakcją.

Informacje zwrotne:

„Pięć lat temu, kiedy upadłem, uderzyłem się w twarz tak mocno, że oba przednie górne zęby przesunęły się do wewnątrz. Nie poszedłem wtedy do lekarza, tylko czekałem, aż przestaną się toczyć. Myślę, że to był mój wielki błąd. Po kilku miesiącach, kiedy zęby już się nie zachwiały, po lewej wyśliznęła się mała pryszcz, z której wypłynęła ropa. Pobiegłem do dentysty, na zdjęciu rentgenowskim była torbiel. Początkowo chcieli usunąć ząb, ale potem postanowili wykonać operację na torbieli i usunąć ją. Wcześniej nerwy zostały usunięte z przednich zębów i sklejone ze sobą za pomocą szyny. Po operacji lekarz powiedział, że przyszedł i ma przeszczep kości, ponieważ torbiel była duża. Ale nigdy nie przyszedłem, bo bardzo się bałem, że znów się uciną. Minęło 5 lat, wszystko jest w porządku z zębami ... ”

Elena, Sankt Petersburg

 

W jakich przypadkach najczęściej usuwane są zęby z torbielą i jak to się dzieje

Jeśli zęba z torbielą nie da się wyleczyć, zakłada się, że należy go jak najszybciej usunąć - już wcześniej wspomniano, jak ryzykowne jest dalsze „powiększanie” torbieli. Szczególnie często usuwa się ząb w przypadkach, w których wystąpiło zaostrzenie z powodu torbieli z obrzękiem twarzy, gorączką, trudnościami z otwieraniem ust, silnym bólem itp.

Jednak ostateczną decyzję, czy usunąć ząb za pomocą torbieli, czy podjąć próbę leczenia, podejmuje dentysta. W tym przypadku lekarz kieruje się nie tylko oficjalnie istniejącymi zeznaniami (protokołami), ale także opiera się na swoim wieloletnim doświadczeniu, a często na opiniach kolegów z powiązanych specjalności medycznych. Są to nie tylko dentyści o innych profilach (dentyści, ortopedzi, chirurdzy, periodontycy, ortodonci), ale także neurolodzy, kardiolodzy, otorynolaryngolodzy itp.

Dla lepszego zrozumienia poniższych sytuacji są dwa typowe przykłady.

78-letni pacjent (mężczyzna) z historią został przywieziony do dentysty-terapeuty w celu leczenia przedniego zęba za pomocą torbieli. Mianowicie, pacjent jest zarejestrowany u lokalnego terapeuty z powodu choroby niedokrwiennej serca i chirurga z zaburzeniami układu mięśniowo-szkieletowego. Mówiąc najprościej, nie tylko trudno jest się poruszać, ale z góry można powiedzieć, że nie toleruje długotrwałego leczenia.

Czy w tym przypadku warto usunąć ząb za pomocą torbieli, czy lepiej jest wybrać opcję leczenia zachowawczego?

Formalnie na zdjęciu torbiel jest mała (2-3 mm), przedni ząb jest nieruchomy, jednokorzeniowy, korzeń jest równy, ale czy poważnie chora osoba może przejść wiele miesięcy terapii kanałowej i częste wizyty u lekarza? A jak ważny jest ten ząb w przyszłości dla protetyki? Jeśli zdecydujesz się usunąć ząb za pomocą torbieli, jakie jest ryzyko poważnych problemów z sercem u pacjenta na krześle lekarza?

Obecnie u dentystów jest wielu takich pacjentów, a każdy przypadek jest indywidualny. W rezultacie sam lekarz często nie ma odpowiedzi na wszystkie te pytania, więc na pomoc przychodzi zdrowy rozsądek i porady kolegów.

Uwaga

Jeśli pacjent ze słabym sercem poszukuje pomocy w nagłych wypadkach (ząb z torbielą ulega zaostrzeniu i prowadzi do asymetrii twarzy), wówczas dentysta-chirurg musi pilnie usunąć ząb pod nadzorem lekarza prowadzącego (miejscowego lekarza ogólnego, kardiologa, karetki pogotowia itp. )Często ryzyko jest tak duże, że usuwanie odbywa się w szpitalu i stale monitoruje funkcje życiowe organizmu.

W przewlekłym przebiegu zapalenia przyzębia z torbielem, gdy objawy nie są tak żywe i nie ma poważnego ryzyka dla życia i zdrowia, dentysta musi rozważyć zalety i wady, poznać opinie kolegów i dopiero wtedy zdecydować, czy leczyć, czy usunąć.

A teraz przykład z innej sytuacji klinicznej, która jest znacznie częstsza (prawie co drugi dzień). Pacjent, 45-letni mężczyzna, odkrył dużą liczbę brakujących zębów, które wkrótce zostaną wymienione. Nie skonsultowano się z ortopedą, ale pacjent postanowił wyleczyć prawy dolny ząb mądrości za pomocą torbieli, ponieważ jest ostatnią nadzieją na „most” jako wsparcie końcowe.

Często ludzie zwracający się do dentysty z pewnym wyczuciem lub specjalną intuicją przyjmują znaczenie określonego zęba dla przyszłości i pod każdym względem starają się przekonać lekarza o potrzebie zachowania zęba. Jeśli lekarz nie ma doświadczenia, zwróci uwagę tylko na zdjęcie zęba - i na przykład zobaczy tylko szerokie, równe kanały, nie wygięte korzenie i małą torbiel (ziarniniak), a także łatwość dostępu do kanałów, ponieważ pacjent może szeroko otworzyć usta. Ale lekarz może zauważyć 2-3 stopień ruchomości zęba tylko w trakcie leczenia, kiedy tak trudno jest powiedzieć pacjentowi: „Wiesz, ale ząb okazuje się ruchomy”. To tak samo, jak przyznanie się do swojej niekompetencji.

Dlatego często zdarza się, że młody lekarz z sukcesem kończy leczenie zęba torbielem (w ciągu 2-4 miesięcy) i wysyła pacjenta do protetyki, a dentysta ortopeda, sprawdzając ruchliwość zęba, stwierdza potrzebę jego usunięcia i jego absolutną niezdatność jako wsparcie dla mostu. Ze względu na duże obciążenie „mostu” w nadchodzących miesiącach przednie podparcie, które wcześniej było najbardziej niezawodne, stałoby się mobilne.

Oznacza to, że pierwszy lekarz, który nie sprawdził mobilności zęba i nie skonsultował się z kolegą, nie ma myślenia klinicznego, a jednostronne decyzje (z powodu braku doświadczenia lub „kartki papieru”) prowadzą do tego, że leczenie zęba torbielem staje się, co najmniej odległe, perspektywą bezużyteczne.

Co jeszcze może powstrzymać kompetentnego lekarza od leczenia zęba torbielem:

• Poważne nieprawidłowości ortodontyczne (wada zgryzu);
• Zła higiena pacjenta;
• Znacząca utrata korony zęba;
• Poważne błędy poprzednich lekarzy w kanale (kanałach) zęba popełnione podczas leczenia endodontycznego;
• Warunki wstępne przeciążenia zębów podczas żucia żywności;
• Patologiczne ścieranie ciężkiego szkliwa;
• Duży rozmiar torbieli, gdy stwarza poważne ryzyko dla korzeni sąsiednich zębów;
• Chęć pacjenta do definitywnego usunięcia zęba.

Ogólnie można powiedzieć, że istnieje wiele przypadków, w których długotrwałe leczenie torbieli zakończyło się niepowodzeniem i pociągnęło za sobą szereg rozczarowań dla pacjenta (i lekarza).

Uwaga

Nawiasem mówiąc, o chęci pacjenta do usunięcia zęba za wszelką cenę. Stomatolog nie ma prawa odrzucić wniosku pacjenta, ale wcześniej właściwy lekarz, oceniając sytuację kliniczną, musi uzasadnić ewentualne leczenie zęba. Z wielu powodów (w tym psychologicznych i finansowych) pacjent nie zawsze może sobie pozwolić na długoterminowe leczenie zęba torbielem, nie mówiąc już o chirurgii zachowawczej (resekcja wierzchołka korzenia). Dlatego jego wniosek ma prawo do spełnienia po podpisaniu dokumentu „Świadoma dobrowolna zgoda na interwencję medyczną”.

Technicznie rzecz biorąc, ekstrakcja zęba za pomocą torbieli prawie nie różni się od ekstrakcji zęba bez torbieli. Najczęściej procedura jest przeprowadzana za pomocą kleszczy i wind.

Jak usuwa się torbiel lub ziarniniak?

Podczas usuwania torbiel prawie zawsze jest ewakuowana wraz z korzeniem zęba, ale zdarza się również, że odrywa się od wierzchołka korzenia, a nawet odrywa się wierzchołek korzenia. Po usunięciu torbieli dentysta-chirurg drapie jamę łyżeczką łyżeczką lub kielnią. W przypadku złamania korzenia można go usunąć za pomocą wind, łyżki kiretowej lub przez cięcie wiertłem, a następnie zszycie rany.

Czy można zrobić bez bólu podczas usuwania zęba z torbielą?

Przed każdą interwencją chirurgiczną dentysta zawsze wykonuje znieczulenie. Wynik pracy zależy w dużej mierze od jego jakości, ponieważ tylko w spokojnym otoczeniu można jakościowo usunąć ząb z torbielą - dokładnie i przy minimalnym urazie tkanek otaczających korzeń zęba. Właśnie dlatego współczesna stomatologia ma duży arsenał narzędzi (znieczulających i komponentów), które prawie zawsze umożliwiają dowolne, nawet skomplikowane usunięcie zęba bez bólu u pacjenta.

 

Czy torbiel po usunięciu zęba może pozostać lub utworzyć się w otworze i na czym to grozi?

Załóżmy, że wszystko pozostało po stronie pacjenta: lekarz bezpiecznie usunął korzenie zęba za pomocą torbieli, zatrzymał krwawienie i wydał zalecenia. Ale nie sprawdziłem jakości usunięcia torbieli!

Czy w zasadzie można zrozumieć, że cała patologiczna tkanka jest zdrapywana z dna otworu i jego ścian, jeśli przegląd jest często zamknięty z powodu zwiększonego krwawienia? A co się stanie, jeśli część torbieli pozostanie w dziurze?

Torbiel pozostawiona przez dentystę w otworze po ekstrakcji zęba jest nazywana resztkową. A ten cel infekcji nie jest dobry na przyszłość. Resztkowa torbiel może zamarzać przez wiele lat, aby „strzelać” w postaci obrzęku twarzy (topnik), ropnia, ropowicy, zapalenia zatok lub wyrasta w zatokę szczękową, kanał żuchwy itp. Lub od samego początku nie pozwoli normalnie wyleczyć dziury w wygodnych warunkach - powstanie pęcherzyków płucnych, które będą niezwykle trudne do wyleczenia bez wyeliminowania pierwotnej przyczyny.

Nie zdarza się, aby sama torbiel „z niczego” powstała po wysokiej jakości ekstrakcji zęba. Jeśli się utworzy, oznacza to, że nie cała patologiczna tkanka została usunięta z gniazda lub końcówka korzenia zęba może odłamać się podczas procedury ekstrakcji. Opuszczona torbiel lub ziarniniak ma tendencję do zarastania i powikłań - warto o tym pamiętać.

Informacje zwrotne:

„Kilka miesięcy temu pojechałem do naszego szpitala, gdzie usunęli mój górny ząb górny, który dręczył mnie od dawna. Coś pękło podczas usuwania, ale lekarz powiedział, że wszystko było w porządku. Dał mi listę leków i szybko odesłał go do domu, ponieważ miał pełny korytarz dla ludzi. Drugiego dnia zdałem sobie sprawę, że umieram: moja twarz była spuchnięta, temperatura wynosiła 39, a ból nie był już usuwany. Pobiegłem do tego lekarza, a on był już prawie u moich drzwi: mówią, że to się dzieje, zafunduj sobie to, co do tej pory. Splunąłem i poszedłem do prywatnego kupca, a tam zrobili mi zdjęcie. Na zdjęciu znaleźliśmy kawałek korzenia z torbielą. Mały odłamek, ale z ogromną torbielą, jak powiedział nowy lekarz. Dał zastrzyk i po 15 minutach usunął tę brudną sztuczkę. Ból całkowicie zniknął, temperatura wróciła do normy, a obrzęk ustąpił. Więc w tym przypadku najważniejsze jest znalezienie dobrego specjalisty i nie poleganie na rzeźnikach w klinikach ... ”

Witalij S., Stary Oskol

 

Możliwe komplikacje i metody ich zapobiegania

W niektórych przypadkach po usunięciu zęba z torbielą pacjenci napotykają sytuacje, które są dla nich niezrozumiałe (i bardzo nieprzyjemne), które czasami powodują prawie panikę. W szczególności żaden pojedynczy dentysta nie jest całkowicie odporny na:

• Przedłużone krwawienie z dziury;
• Alveolitis;
• Perforacja zatoki szczękowej;
• Złamanie szczęki (już w domu, na przykład podczas posiłku);
• Parestezja (uporczywe drętwienie części twarzy);

itd.

Na szczęście trzy ostatnie powikłania po usunięciu zęba z torbielą występują dość rzadko.

Perforacja zatoki szczękowej czasami występuje z powodu bliskości do niej korzeni zębów górnej szczęki (głównie górnych 4, 5, 6 i 7 zębów) - na przykład, gdy chirurg dentysta nie jest bardzo ostrożny. Ponadto możliwe jest kiełkowanie torbieli w zatoce szczękowej - w tym przypadku po ekstrakcji zęba za pomocą torbieli pojawia się komunikat o zatoce i jamie ustnej.

Dentysta może zbadać perforację zatoki szczękowej po ekstrakcji zęba w następujący sposób:

1. Pacjent szczypie nos i próbuje wydychać przez niego powietrze. Podczas perforacji zatoki powietrze jest odprowadzane z niej do jamy ustnej;
2. Jeśli policzki są napompowane, wówczas podczas perforacji zatoki szczękowej powietrze natychmiast opuszcza jamę nosową (tę technikę należy stosować tylko w skrajnych przypadkach ze względu na ryzyko wrzucenia mikroflory do zatoki).

Uwaga

Czasami dochodzi do perforacji przy niewłaściwej technice ekstrakcji zęba: nadmierny nacisk narzędzia na jego korzeń lub wierzchołek korzenia lub bezpośrednio na dno zatoki.

Parestezja okolic twarzy (drętwienie) jest charakterystyczna dla przypadków, gdy torbiel rośnie w kanale żuchwy, gdzie przechodzi nerw. Rzadziej, z nadmiernym urazem interwencji, gdy włókno nerwowe jest uszkadzane bezpośrednio przez instrument lub jest ściskane przez krwiaka.

Złamanie szczęki po ekstrakcji zęba może wystąpić z powodu znacznej utraty tkanki kostnej, gdy torbiel zajmowała znaczną objętość szczęki (o średnicy większej niż 1 cm).

Długotrwałe krwawienie z dziury i pęcherzyków płucnych występuje częściej w praktyce niż inne powikłania.

Przyczyny niepowstrzymanego krwawienia mogą być różne: od uszkodzenia dużych naczyń podczas ekstrakcji zęba do pacjenta przyjmującego leki „rozcieńczające” krew lub na tle wysokiego ciśnienia krwi. Ryzyko pogorszenia ogólnego stanu pacjenta jest możliwe przy ciągłej utracie krwi przez studzienkę przez ponad 6-12 godzin. Dlatego w przypadku przedłużającego się krwawienia nie ma sensu czekać godzinami, aż zatrzyma się sama krew - lepiej jest podjąć odpowiednie kroki w odpowiednim czasie.

Przed wizytą u lekarza należy:

1. Zmierz ciśnienie krwi i znormalizuj je, biorąc leki przepisane przez terapeutę;
2. Przestań brać leki przeciwzakrzepowe;
3. Umieść sterylną kulkę z gazy na otworze i dociśnij ją przez 15-20 minut. Najważniejsze jest siła ściskająca (ale bez fanatyzmu), ponieważ efekt hemostatyczny zależy od tego czynnika;
4. Jeśli poprzednia metoda jest nieskuteczna, możesz wlać trochę 3% nadtlenku wodoru na środek sterylnej gazy gazowej, a także mocno przytrzymać wacik między otworem a przeciwległym zębem (nadtlenek wodoru ma właściwości hemostatyczne);
5. W skrajnych przypadkach (jeśli w ogóle nie ma sposobu, aby skontaktować się z lekarzem), możesz kupić gąbkę hemostatyczną w aptece i umieścić ją na dziurze lub częściowo w dziurze, naciskając również na nią przez 10-15 minut sterylnym gazikiem.

Alveolitis (zapalenie otworu po usunięciu zęba) może być wynikiem złego oczyszczenia rany z resztek torbieli i fragmentów zęba. Często sam pacjent ponosi winę za rozwój zapalenia pęcherzyków płucnych - jeśli zalecenia lekarza nie są przestrzegane. Konsekwencje takiego niewłaściwego zachowania są różne: silny ból w dziurze, obrzęk, gorączka, zgniły oddech (a nawet poważniejszy, aż do zapalenia kości i ropnia).

 

Najważniejsze zalecenia po usunięciu zęba za pomocą torbieli

Zobaczmy teraz, co zrobić po usunięciu zęba za pomocą torbieli, aby otwór nie bolał i goił się szybciej. Jeśli taktyka dentysty podczas usuwania zęba była prawidłowa, dalsze zapobieganie powikłaniom zależy tylko od pacjenta, któremu lekarz powinien wydać listę zaleceń.

Niestety często zdarza się, że dentysta nie informuje pacjenta o czynnościach po usunięciu zęba za pomocą torbieli (albo zapomina, albo po prostu nie chce na to poświęcać czasu).Dzieje się tak zarówno w Moskwie, jak iw regionach - w prywatnych szpitalach, gdzie każdego dnia dentysta-chirurg, wyczerpany „kilometrowymi” uderzeniami pacjentów, usuwa partiami zęby, a cena pytania może być absurdalna (200-300 rubli) lub usługa jest ogólnie bezpłatna .

Poniżej znajduje się uniwersalna lista zaleceń po usunięciu zęba (z torbielami i bez), jest dość „uruchomiona”, zgodnie z pozytywnymi opiniami specjalistów medycznych:

1. 3 godziny nie jedz;
2. Zastosuj zimny kompres w obszarze usuwania z policzka przez 15-20 minut co 2 godziny, unikając hipotermii;
3. Przez 4 dni powstrzymuj się od szorstkich, pikantnych i gorących potraw;
4. Wyklucz ciężki wysiłek fizyczny, gorące prysznice, kąpiele, sauny, łaźnie parowe itp.;
5. Nie naruszaj rany (nie wchodź do niej dłonią i wykałaczkami, chroń przed podrażnieniami);
6. Utrzymuj odpowiedni poziom higieny jamy ustnej (używaj miękkiej szczoteczki do zębów, nie zaniedbując mycia zębów w pobliżu otworu).

Te wskazówki są najlepiej dostosowane dla większości pacjentów. Jednak nawet przy tych zaleceniach nie ma 100% gwarancji, że po usunięciu zęba z torbielą studnia zagoi się bez problemów.

Prawdopodobieństwo problemów z przestrzeganiem tych zaleceń zostanie zminimalizowane w przypadku prostych ekstrakcji zębów, które nie znajdują się w ostrej fazie. Jeśli torbiel była duża, a ropa dosłownie wyciekła z otworu po ekstrakcji zęba, mówimy o potrzebie wykorzystania przez lekarza dodatkowego arsenału leków: antybiotyków, leków przeciwhistaminowych, środków przeciwbólowych i ran.

Tak czy inaczej, warto słuchać swojego ciała i kierować się zdrowym rozsądkiem. A jeśli na przykład dziura boli przez długi czas lub wystają z niej niezrozumiałe ostre fragmenty, lepiej ponownie zobaczyć się z lekarzem, nie wstydząc się mu przeszkadzać.

 

Ciekawy film o nowoczesnym podejściu do problemu torbieli zębów

 

Przykład usunięcia torbieli w górnej szczęce, a następnie przeszczep kości i zszycie