Czy implantacja zębów jest możliwa w przypadku zapalenia przyzębia i chorób przyzębia?

Następnie dowiesz się:

• Czy implantacja stomatologiczna jest obecnie wykonywana podczas zapalenia przyzębia i jakie trudności można zaobserwować?
• Co dokładnie dzieje się w jamie ustnej podczas zapalenia przyzębia i chorób przyzębia i jak te procesy wpływają na powodzenie zabiegu implantacji;
• Jakie są opcje protetyki w zależności od różnych sytuacji klinicznych;
• Jakie typy implantów można zastosować, jeśli pacjent ma zapalenie przyzębia (choroba przyzębia);
• Co ważne, aby zwracać uwagę po implantacji zębów, jest już w domu, aby nie dopuścić do dalszego niszczenia zapalenia przyzębia.

Zapalenie przyzębia jest dziś prawie tak częstą chorobą jak próchnica i często prowadzi do ruchliwości i ekstrakcji wielu zębów. Pytanie, czy możliwe jest umieszczenie implantów w zapaleniu przyzębia, dojrzało od momentu, gdy technologia implantów dentystycznych właśnie uzyskała naukowe uzasadnienie i stopniowo zaczęła zdobywać popularność. Wątpliwości lekarzy co do wykonalności implantacji pojawiły się w odniesieniu do choroby takiej jak choroba przyzębia (która występuje u około 1-3% pacjentów).

Ogólnie rzecz biorąc, dentyści zostali podzieleni na dwa obozy: niektórzy uważają, że wszczepienie zębów z zapaleniem przyzębia i chorobami przyzębia jest bardzo wątpliwym wydarzeniem. Jednak inni, wręcz przeciwnie, zauważają wysoką skuteczność protetyki na implantach nawet w obecności tych chorób.

Co więcej, podejście do samego problemu jest szczególnie interesujące. Na przykład chirurgowie szczękowo-twarzowi i implantolodzy uważają stratę czasu i pieniędzy za „wzmocnienie” złych zębów na tle zapalenia przyzębia, a ponadto przyzębia, podczas gdy periodontolodzy wprowadzają najnowsze osiągnięcia związane z zachowaniem zębów po ekstrakcji na tle tych chorób i zdecydowanie opowiadam się za tym, aby takie zęby wciąż próbowały ratować.

Uwaga

Implantacja zębów to innowacyjna technika protetyczna, która pozwala zastąpić utracone lub problematyczne zęby poprzez wszczepienie metalowych „korzeni” w szczękę, a następnie zamocowanie na nich koron. Takie korony na implantach pozwalają nie tylko naśladować naturalne zęby w planie estetycznym, ale także przywracać utraconą funkcję (żucie) z przywróceniem pełnego zgryzu.

Czy można zatem umieszczać implanty w chorobach przyzębia i zapaleniu przyzębia, a w jakich przypadkach preferować takie podejście? Aby lepiej zrozumieć specyfikę problemów i trudności, które mogą się w tym pojawić, przyjrzyjmy się najpierw, co dokładnie dzieje się podczas zapalenia przyzębia i chorób przyzębia z tkankami otaczającymi ząb ...

 

Co dzieje się w jamie ustnej z zapaleniem przyzębia i chorobami przyzębia

Prekursorem zapalenia przyzębia jest najczęściej zapalenie dziąseł - zapalenie dziąseł, które występuje bez naruszenia integralności stawu dziąsłowego. Zapalenie dziąseł może pojawić się w dzieciństwie i okresie dojrzewania z powodu nagromadzenia płytki bakteryjnej na zębach z powodu niewłaściwego leczenia ortodontycznego, stresu, palenia, zaburzeń odporności, ostrych i przewlekłych chorób, niedożywienia, wad zgryzu, niewystarczającej higieny jamy ustnej, braku odpowiedniego leczenia stomatologicznego itp. .d Bakterie (rzadziej grzyby i wirusy) stają się bezpośrednią przyczyną początku procesów zapalnych dziąseł, które prędzej czy później przerodzą się w zapalenie przyzębia.

Zapalenie przyzębia jest jedną z najczęstszych przyczyn utraty zębów, ponieważ w wyniku postępu choroby „komórki” zębowe, w których trzyma się ząb, są dosłownie niszczone.Na początkowych etapach objawy zapalenia przyzębia są nieznaczne: na tle ciężkich depozytów zębowych (kamień, płytka nazębna) dochodzi do krwawienia dziąseł, czasem można zaobserwować nawet niewielką ruchliwość zębów.

Ale zaostrzenia choroby są niezwykle trudne z punktu widzenia objawów i stanu psychicznego osoby: oprócz silnego krwawienia z dziąseł ropienie zaczyna się od kieszeni zębów, silnej ruchomości zębów z przemieszczeniami, bólu i pieczenia dziąseł, nieświeżego oddechu i aktywnej utraty kości szczęki . Wszystko to razem może powodować pewne problemy z implantacją zębów.

W przeciwieństwie do przyzębia choroba przyzębia nie jest chorobą zapalną. Dlatego w przypadku chorób przyzębia nie ma kieszeni dziąseł, ropienia i ruchliwości zębów, ale na tle ich dobrego zamocowania szyja zębów jest narażona na postępującą utratę kości. Zmniejszenie wysokości przegrody międzyzębowej na tle ognisk osteoporozy często prowadzi do usunięcia zęba, a ponieważ choroba przyzębia nie jest chorobą lokalną, ale chorobą uogólnioną, prawie wszystkie zęby, które utraciły wsparcie kości, są usuwane.

To jest interesujące

Wielu dentystów (głównie chirurgów szczękowo-twarzowych) uważa, że ​​taka choroba, jak choroba przyzębia, w ogóle nie istnieje, woląc izolować tylko zapalenie przyzębia, jako skrajną formę choroby dziąseł, prowadzącą do utraty zębów. Jednak zwolennicy tradycyjnego podejścia nie chcą uznać swoich poglądów za przestarzałe i do dziś w praktyce dentystycznej stosują roboczą klasyfikację chorób zgodnie z ICD-10, gdzie choroby przyzębia są oznaczone kodem K05.4, a przewlekłe zapalenie przyzębia jest oznaczone kodem K05.3.

 

Czy możliwe jest umieszczenie implantów w przypadku takich problemów z dziąsłami?

Wydawałoby się, że implantacja zębów podczas zapalenia przyzębia lub chorób przyzębia wśród zaburzeń przyczepienia dziąseł i rozluźnienia zębów może być nie tylko pomocna w odbudowie uzębienia, ale również w zapobieganiu dalszemu zniszczeniu kości (obciążenie tkanki kostnej zapobiega jej utracie).

Spójrzmy na najczęstsze sytuacje kliniczne:

1. Wszystkie zęby na tle zapalenia przyzębia należy usunąć;
2. Znaczna część zębów podczas zapalenia przyzębia może być nadal zachowana;
3. Pacjent ma uogólnioną chorobę przyzębia.

 

Sytuacja 1: wszystkie zęby na tle zapalenia przyzębia należy usunąć

W rzeczywistości pierwsza sytuacja, pomimo całej tragedii, jest wciąż dość częstym powodem, dla którego pacjenci udają się do dentysty. Faktem jest, że sowiecka stomatologia ukształtowała kiedyś wielu ludzi z silnym strachem przed dentystami, a nawet podejście do leczenia zapalenia przyzębia pozostawiało wiele do życzenia. Dlatego osoby w wieku 45-60 lat z objawami ciężkiego zapalenia przyzębia nadal zwracają się do dentystów, gdy nie można już uratować pozostałych ruchomych zębów.

Po oczyszczeniu jamy ustnej z beznadziejnych zębów dana osoba ma tylko dwa sposoby: albo nosić ruchome protezy, albo wykonywać protezę na implantach.

Opcja z kompletnymi protezami ruchomymi jest oczywiście wielokrotnie tańsza niż implanty dentystyczne, należy jednak pamiętać, że protezy ruchome charakteryzują się pewnymi wadami:

• Nie zatrzymują atrofii tkanki kostnej szczęki, aw niektórych przypadkach nawet pogarszają ten proces;
• Drugą wadą jest długi okres przyzwyczajania się do protez ruchomych;
• Ponadto w 60–70% przypadków protezy ruchome nie spełniają ani parametrów estetycznych, ani funkcjonalnych (innymi słowy, nie barwią zbytnio osoby i nie są zbyt wygodne w noszeniu i żuciu).

W rezultacie dzisiaj większość dentystów jest skłonna argumentować, że instalacja implantów dentystycznych w przypadku zapalenia przyzębia jest jedynym prawidłowym i obiecującym rozwiązaniem, szczególnie przy całkowitej utracie zębów.

Co więcej, istnieje naukowe uzasadnienie takiego podejścia: własne zęby w jamie ustnej łączą się z kością wyrostka zębodołowego poprzez aparat więzadłowy zęba (tkanka przyzębia). W aparacie więzadłowym dochodzi do infekcji prowadzącej do postępującej utraty tkanki kostnej podczas zapalenia przyzębia. Po usunięciu wszystkich zębów wraz z zainfekowanym aparatem więzadłowym osteointegracja implantu, to znaczy jego połączenie z kością szczęki, przejdzie całkowicie, a dzięki obciążeniu żującemu zapobiegnie się dalszej utracie kości.

 

Sytuacja 2: nadal można utrzymać znaczną część zębów z zapaleniem przyzębia

Rozważ drugi przypadek, w którym większość zębów z zapaleniem przyzębia można jeszcze zapisać. Tutaj nie wszystko jest tak jasne. Faktem jest, że na długo przed implantacją w stomatologii pojawiło się wiele zmian dotyczących wzmocnienia ruchomych zębów - na przykład ich szynowanie.

Klasyczna wersja tego okresu związana była z techniką „łączenia” zębów za pomocą spawanych koron. Łatwo jest zrozumieć tę taktykę: grupa ruchomych zębów zebrała się w jedną całość, dzięki czemu stały się bardziej odporne na obciążenia mechaniczne i przez długi czas. Obecnie popularną opcją do szynowania zębów jest „wiązanie” ich za pomocą nici aramidowej i włókna szklanego.

Dlatego jeśli wszystkie zęby (lub prawie wszystkie) zostaną zatrzymane w jamie ustnej z pierwotną postacią zapalenia przyzębia, kompleksowe leczenie tkanek przyzębia można przeprowadzić za pomocą nowoczesnych urządzeń (ultradźwięki, laser itp.) I najnowszych technologii.

Uwaga

Należy jednak pamiętać, że zapalenie przyzębia, zdaniem współczesnych naukowców, jest nieuleczalną chorobą, chociaż można je przekształcić w stabilną remisję z zachowaniem zębów przez wiele lat. To prawda, że ​​w tym przypadku, szczególnie w zaawansowanych przypadkach, wykonanie skomplikowanych manipulacji z periodontologiem przy stałym monitorowaniu (2-4 razy w miesiącu) i korektach zgodnie ze wskazaniami leczenia przyzębia zajmie dużo czasu i pieniędzy.

Jeśli z jakiegoś powodu leczenie dziąseł stanie się nieskuteczne, wówczas wykonuje się ekstrakcję zęba, co wymaga natychmiastowej wymiany wady. Niebezpieczeństwo pozostawienia powstałej „szczeliny” między zębami polega na tym, że zęby pozostawione bez sąsiadów na tle przewlekłego zapalenia przyzębia powoli, ale na pewno zaczynają się „rozpraszać”, co prowadzi do wad zgryzu i wielokrotnej utraty innych zębów w krótkim czasie.

Tutaj konieczne jest prawidłowe określenie planu odbudowy uzębienia, bez opóźnień przez długi czas. Ale co lepiej wybrać, biorąc pod uwagę istniejące zapalenie przyzębia: postaw zwykłe „mosty” (protezy) lub nadal wykonuj droższe protezy na implantach?

Oczywiście lekarz wybiera ściśle indywidualny dalszy plan leczenia, który jest odpowiedni w każdym przypadku. Warto jednak pamiętać, że w ciężkim stadium zapalenia przyzębia, nawet po długim okresie leczenia, istnieje poważne ryzyko naruszenia przywiązania dziąseł w obszarze zębów, które dentysta może podeprzeć pod mostem (i jest wiele takich przypadków).

Każdego roku od 30 do 40% przypadków utraty zębów jest rejestrowanych wraz z „mostkami” w ciągu 1-2 lat po protezie. Oznacza to, że nie ma absolutnej gwarancji, że po interwencji periodontologa i przebiegu leczenia trwającym od 2-3 miesięcy do 1-2 lat zniszczenie kości szczęki nie będzie kontynuowane. Zmniejszenie kości w przyszłości sugeruje poważne problemy, od ekstrakcji wielu zębów po dodatkowe trudności z protetyką i implantacją.

Dlatego dentyści stosują rozsądną taktykę wyboru: jeśli istnieje początkowy etap zapalenia przyzębia, przeprowadzają złożoną terapię przeciwbakteryjną i przeciwzapalną w celu uzyskania niezawodnych zębów,a implanty umieszcza się w miejscu brakujących zębów. Główną zasadą jest to, że w pobliżu zainstalowanych implantów nie powinno być zębów z patologicznymi kieszeniami dziąsłowymi z ropą i infekcją, w przeciwnym razie powodzenie implantacji będzie wątpliwe.

Jeśli lekarz nie ma pewności co do perspektyw zębów na tle ciężkiego zapalenia przyzębia, wówczas wszystkie zęby, które nie są leczone, są usuwane, a implanty wymieniane.

Informacje zwrotne

„Ostatnio zdecydowałem się zainstalować dwa implanty dla siebie na górze i na dole. Około 3 lata temu jeden z zębów został wyciągnięty przez torbiel, która pękła i wyszła z ropą, a lekarze po prostu schrzanili drugi ząb. Był leczony i leczony wiele razy w takim stopniu, że dziąsło między zębami zaczęło puchnąć i krwawić podczas szczotkowania, a nawet gryzienia jabłka. W pewnym momencie tak chrupnął na mnie, że pękł pod dziąsłem. W końcu rozdarłem mu łzy w oczach.

Kiedy chirurg-dentysta spojrzał na mnie, odkryła, że ​​zapalenie przyzębia wystąpiło w pobliżu mojego ostatniego problemu z zębami z powodu ciągłego przyjmowania pokarmu w przerwie, ale nie na wszystkich zębach. Dlatego moje dziąsła były tak obolałe i krwawiły, i ciągle żałowałem ich pastą, jak głupiec, aby nie rozproszyć ran ... ”

Anastazja, Moskwa

 

Przypadek 3: u pacjenta występuje uogólniona choroba przyzębia

Przypadki kliniczne rozpoznania choroby przyzębia są dość proste w odniesieniu do planowania leczenia. Faktem jest, że choroba przyzębia jest chorobą, która prawie zawsze prowadzi do utraty zębów. Moment odsłonięcia szyjek zębów z postępującą utratą tkanki kostnej pęcherzyków płucnych jest szczególnie trudny do tolerowania przez ludzi. Dlatego najbardziej odpowiednią taktyką leczenia chorób przyzębia jest ekstrakcja zęba i wszczepienie implantu (najlepiej ze wszystkich).

Ponieważ nie ma procesu zapalnego podczas choroby przyzębia, nie ma potrzeby specjalnego przygotowywania jamy ustnej do implantacji, dlatego większość implantologów stosuje taktykę ekstrakcji zęba i umieszczania implantu jednocześnie. W ten sposób można zatrzymać postępujące niszczenie tkanki kostnej z powodu powrotu zwykłego obciążenia. Czasami w ciężkich przypadkach konieczne jest najpierw przywrócenie utraconej kości (podniesienie zatoki), a dopiero potem - implantacja.

Częściowa i całkowita wyjmowana protetyka bez implantacji podczas choroby przyzębia nie zatrzymuje procesów atrofii procesów zębodołowych, a często nawet je zaostrza.

Uwaga

Powierzchnia zainstalowanego implantu jest taka, że ​​po „splicowaniu” go tkanką kostną struktura staje się mocniejsza niż w przypadku zęba natywnego. Dzięki właściwemu wyborowi systemu implantacji i zgodności z technologią implantacji, nawet w przypadku zapalenia przyzębia i paradontozy, zainstalowane implanty mogą w pełni służyć do 25 lat lub dłużej.

Ważnym niuansem, biorąc pod uwagę indywidualne cechy tkanki kostnej wyrostka zębodołowego szczęki, jest liczba zainstalowanych implantów, które powinny zapewnić optymalne obciążenie tkanki kostnej, aby zapobiec jej dalszemu zanikowi. O długowieczności decydują nie tylko kwalifikacje implantologa, nawet najnowsze i najbardziej zaawansowane techniki, ale także przestrzeganie zasad higieny i dbanie o gotowe konstrukcje przez samego pacjenta (patrz poniżej).

 

Jak wykonuje się implantację podczas zapalenia przyzębia i chorób przyzębia

Wszczepienie przyzębia zwykle odbywa się w kilku etapach:

1. Wstępne przygotowanie do implantacji;
2. Wybór systemu implantologicznego;
3. „Implantacja” implantów;
4. Protetyka implantologiczna.

Etap wstępny jest jednym z najważniejszych, ponieważ pomaga zminimalizować ryzyko podczas i po implantacji. Obejmuje cały program leczenia choroby podstawowej, to znaczy zapalenia ozębnej lub choroby przyzębia. W zależności od możliwości zachowania zębów w jamie ustnej opracowywany jest indywidualny plan leczenia.

Na przykład, jeśli mówimy o zachowaniu grup zębów podczas zapalenia przyzębia w początkowej fazie, to wstępne przygotowanie przed zainstalowaniem implantów można przeprowadzić zgodnie z następującym schematem:

• Profesjonalne szczotkowanie zębów z kamienia nazębnego i płytki nazębnej;
• Lecznicze (opatrunki, maści itp.), Chirurgiczne (patchwork, łyżeczkowanie itp.), Ortopedyczne (selektywne zgrzytanie zębami, szynowanie itp.) Oraz leczenie ortodontyczne zapalenia przyzębia;
• Usuwanie zębów, które nie podlegają konserwacji.

Właściwie przeprowadzone leczenie choroby podstawowej może znacznie zmniejszyć ryzyko powikłania po wszczepieniu (np. odrzucenie implantów dentystycznych) W obszarze zainstalowanych implantów nie powinno być miejsc aktywnego procesu zapalnego.

Równie ważny jest ogólny stan jamy ustnej (poziom higieny, pielęgnacja jamy ustnej) i kształtowanie właściwych nawyków.

Ale choroby przyzębia nie zawsze są podatne na leczenie zachowawcze, a proces zaniku kości może się nasilać każdego roku. Dlatego powodzenie dalszego leczenia zależy w każdym przypadku od taktyki lekarza. Najczęściej przygotowanie do chorób przyzębia sprowadza się do usunięcia wszystkich nieodpowiednich dla funkcjonalnych i estetycznych wskaźników zębów, a następnie implantacji i protetyki.

Szczególnie interesujący jest wybór techniki implantacji implantów na tle zapalenia przyzębia lub choroby przyzębia. W tej chwili implantolodzy zazwyczaj wybierają następujące opcje:

• Klasyczna implantacja;
• Metoda ekspresowa;
• Podstawowa implantacja.

 

Jakie technologie i systemy implantów są najbardziej odpowiednie

Każda z powyższych trzech technologii implantacji jest wybierana dla konkretnego pacjenta, biorąc pod uwagę nasilenie zapalenia przyzębia lub choroby przyzębia. Oprócz stopnia zaniku tkanki kostnej lekarz bierze również pod uwagę wiek pacjenta, obecność współistniejących chorób, cechy okolicy szczękowo-twarzowej itp. Jest to zintegrowane podejście na początkowym etapie (diagnoza), które pozwala wybrać właściwą metodę umieszczenia implantu.

Nowoczesne kliniki, biorąc pod uwagę powyższe punkty, najczęściej mają tendencję do metody ekspresowej i podstawowej implantacji. Faktem jest, że klasyczna implantacja jest dwuetapowa i nie jest wykonywana natychmiast po ekstrakcji zęba. A po wszczepieniu implantów upływa ponad miesiąc, zanim lekarz rozpocznie protetykę.

W przeciwieństwie do klasycznej implantacji metoda ekspresowa pozwala nawet na zapalenie przyzębia lub chorobę przyzębia (zgodnie ze wskazaniami) na wykonanie implantacji jednoetapowej natychmiast po ekstrakcji zęba. Przyspiesza to proces regeneracji kości, zmniejsza poziom inwazyjności interwencji i ryzyko infekcji otwartej rany. Jednak w przypadku metody ekspresowej szczególnie ważne jest przestrzeganie wszystkich niuansów technicznych, których jest wiele, i dokładne monitorowanie podczas instalacji implantów.

Jeśli chodzi o podstawową implantację - stosuje się ją w przypadku atrofii tkanki kostnej, która często towarzyszy zapaleniu przyzębia i chorobom przyzębia. Czasami tylko ta technika jest odpowiednia do znacznej utraty tkanki kostnej. Takie implanty są wszczepiane natychmiast z filarem (część przejściowa, na której zamocowana jest proteza lub korona) pod kątem, w którym tkanka kostna jest wystarczająca dla maksymalnej stabilności.

Struktura i kształt podstawowych implantów może wytrzymać duże obciążenia i zatrzymać dalszy zanik kości. Po 5-7 dniach konieczne jest wykonanie protez, które powinny zapewnić natychmiastowe obciążenie. Tak krótki okres od implantacji do protetyki daje implantom podstawowym znaczące zalety - wielu pacjentów bardzo cieszy się pięknym uśmiechem już kilka dni po ekstrakcji zęba.

Uwaga

Klasyczne typy implantacji mogą być wykonywane nawet przy znacznym zaniku kości, ale przy wstępnej operacji podnoszenia zatoki: jeśli kość nie wystarczy do zamocowania implantu lub jest zbyt „luźna”, wówczas dentysta najpierw buduje tkankę kostną (lifting zatoki) w obszarach, w których przyszłe implanty zostaną zainstalowane. Jak tylko minie okres rekonwalescencji, lekarz ustala je, a następnie działa zgodnie ze standardowym protokołem leczenia, aż do ostatecznej protezy po 4-9 miesiącach (czasem 1-1,5 roku), w zależności od konkretnego przypadku klinicznego.

Wybór systemu implantacji jest kluczowym etapem, do którego należy podejść najpoważniej. Dzisiaj, wybierając konkretną odmianę implantu, kierują się trzema głównymi kryteriami: gwarancją, stabilnością, kosztem.

Dzisiaj istnieje rodzaj oceny implantu według tych kryteriów.

Na przykład następujące implanty należą do klasy premium:

• Astra Tech (Astra Tech) - system implantologiczny ze Szwecji. Dziś jest to jedna z najpopularniejszych ze względu na doskonałe parametry techniczne, łatwość użytkowania, a co najważniejsze - długą gwarancję i stabilność wszczepienia;
• Nobel Biocare to jeden z najdroższych projektów o wysokiej jakości. Ten typ implantu nadaje się do różnych sytuacji klinicznych;
• XIVE (Xive, Niemcy). Również implanty o bardzo wysokiej jakości;
• Anthogyr - system francuski.

I kilka innych.

Implanty średniej ceny - na przykład:

• Schutz (Niemcy) - konstrukcje składane i nierozkładalne;
• Zimmer (USA) - mini implanty, standardowe odmiany, a także implanty do implantacji w cienką kość;
• Niko - rosyjskie systemy implantologiczne, które są tworzone z niemieckich komponentów.

Niektóre systemy implantologiczne z Izraela (na przykład AlphaBio) są słyszane przez wielu praktyków i są poszukiwane wśród ludności rosyjskiej ze względu na stosunkowo niską cenę. Pod względem jakości w niektórych sytuacjach klinicznych nie są gorsze od najdroższych implantów z Niemiec i Szwecji.

Jeśli chodzi o chińskie, niektóre rosyjskie i ukraińskie systemy implantologiczne, wielu dentystów sceptycznie podchodzi do wątpliwych cech i średniej stabilności, chociaż jest ponad stu implantologów, którzy co roku z powodzeniem instalują tysiące takich struktur. Jak mówią, ile osób - tyle opinii.

 

Cechy opieki nad implantami w domu: jak zapobiegać dalszemu niszczącemu zapaleniu przyzębia

Na sukces protetyki na implantach wpływa nie tylko przygotowanie i etapy umieszczania implantów, ale także pooperacyjna opieka domowa nad strukturami. Jest to szczególnie ważne w przypadku uporczywego zapalenia przyzębia lub choroby przyzębia, gdy powodzenie implantacji zależy bezpośrednio od wdrożenia specjalnych zasad.

Zasada numer 1.

Implanty dentystyczne wymagają dokładniejszej higieny, ponieważ ryzyko rozwoju zapalenia przyzębia w ich okolicy jest znacznie wyższe niż w przypadku zębów rodzimych. Szczególnie ważne jest leczenie tylnej części implantu, gdzie bardziej prawdopodobne jest tworzenie się płytki nazębnej. Zła higiena stwarza dodatkowe ryzyko odrzucenia konstrukcji.

Zasada numer 2.

Powierzchnie kontaktowe (międzyzębowe) powinny być spłaszczone. Jednak niektórzy dentyści traktują takie nici negatywnie, takie jak czynniki ryzyka trwałego uszkodzenia dziąseł z powodu niewłaściwego użycia, dlatego są skłonni do innych metod usuwania luk, na przykład przy użyciu szczotek międzyzębowych lub irygatorów. Ponadto irygator pozwala nie tylko skutecznie czyścić nawet najbardziej odległe i niedostępne obszary, w których gromadzi się dużo resztek jedzenia, ale także poprawia krążenie krwi w dziąsłach, masując je.

Zasada numer 3.

Ważne jest, aby odwiedzać dentystę co najmniej raz na 6 miesięcy w celu profesjonalnego czyszczenia zębów i implantów wraz z projektami.

 

Szczególnie ważne jest przestrzeganie zaleceń lekarza na pierwszych etapach pooperacyjnych, kiedy ważna jest jakaś drobiazg. Na przykład w prawie wszystkich przypadkach klinicznych, po raz pierwszy po założeniu implantów (szczególnie w przypadku zapalenia przyzębia i chorób przyzębia) nie można palić, pić alkoholu, uprawiać sportu i ciężkiej pracy fizycznej. Powinieneś przestrzegać diety oszczędzającej, wziąć niezbędne leki i przeprowadzić, oprócz czyszczenia zębów z płytki nazębnej, antyseptyczne płukanie jamy ustnej.

Wszystko to pozwala znacznie wydłużyć żywotność implantów, aż do okresu eksploatacji bez żadnych problemów.

Bądź zdrowy!

 

Ciekawe wideo: co wybrać, implantację lub klasyczną protetykę?

 

O stadiach i powikłaniach choroby przyzębia, a także implantacji w tej chorobie