Ortognatik ısırmanın özellikleri

Ortodontikte “ısırma” terimi, her iki çenenin birbiriyle statik (alışılmış, zahmetsiz) bir konumda kapanma tipini ifade eder. Ortognatik ısırık olarak adlandırılan ısırık doktorlar tarafından en fizyolojik olarak kabul edilir - eğer mevcutsa, bir kişi çiğneme, nefes alma ve konuşma işlevlerini tam olarak yerine getirebilir ve bu nedenle dolu bir hayat yaşayabilir.

not

Ortognatik ısırık, pürüzsüz ve güzel bir “Hollywood gülümsemesi” ile en tutarlıdır, ancak aşağıda göreceğimiz gibi, bu durumda bile idealden bazı sapmalar olabilir.

Ne tür bir ısırık olduğunu, nasıl oluştuğunu, ana belirtilerinin neler olduğunu ve ortognatik bir ısırık ile ortodontik tedavinin gerekli olup olmayacağını görelim ...

 

Ortognatik bir ısırık diş sağlığı için neden bu kadar önemlidir?

Ortognatik bir ısırık, tüm dişlerin çalışması için en uygun koşulları yaratır. Dişler, diş fırçası ile hijyeni engellemeden, sıralarda kendileri için doğal, normal yerler işgal eder ve yiyecekleri etkili bir şekilde çiğnemek için en uygun pozisyonda birbirine yakındır.

Böyle bir fizyolojik ısırıkla, bir yetişkinin normal olarak dişler arasında önemli bir boşluğu yoktur, bu da gıda kalıntılarının birikmesi için ek koşulların olmadığı anlamına gelir. İnterdental boşluklarda düzenli olarak önemli miktarlarda yiyecek kaldığında, ağız kokusu (ağız kokusu), dişeti hastalığı, mineralden arındırma ve dişlerin yan duvarlarının emayesinin yumuşamasını gerektiren çürüme süreçleri başlar.

not

Kalabalık dişlerin, anormal pozisyonlarının, üç (büyük boşlukların) varlığının normal oklüzyondan sapmaların diş çürümesi için bir risk faktörü olduğu bilinmektedir, çünkü çoğu zaman dişlerin yanlış pozisyonu gıda parçacıklarının birikmesine katkıda bulunur ve emayenin bir fırça ile tamamen temizlenmesine izin vermez plak ve bakteri filminden.

Aşağıdaki fotoğraf, maloklüzyonun diş hijyenini nasıl engelleyebileceğini göstermektedir:

Ortognatik bir ısırıkta, periodontal dokular aşırı strese ve strese maruz kalmazken, dişler normal pozisyondan saptığında, diş etleri ve bağlarda gerginlik odakları oluşur, bu da besin maddelerinin doğal süreci bozulur ve bu da diş etlerinin bitişik kısmında bir azalma ve kök çimentosunun maruz kalmasına neden olabilir. bir diş.

Oklüzyon patolojilerinin varlığında, hastalar kama şeklindeki kusurların görünümünü veya alevlenmesini, asidik, soğuk, aşırı diş silinmesine karşı artan duyarlılığı fark edebilir.

Ek olarak, kapsamlı klinik deneyime dayanan birçok ortodontist, ortognatik ısırıktan en ufak bir sapmanın varlığında bile, temporomandibular eklemin (TMJ) bir tür bağ aparatı yeniden modelleme ile reaksiyona girdiğine inanmaktadır. Ağzını açarken çiğneme ve çiğneme, ağrı ve kas gerginliği, bazen analjezikler alarak bile durdurulamayan düzenli baş ağrıları, doğru ısırmadan sapmalar nedeniyle tipik TMJ arızası belirtileridir.

not

Maloklüzyona bağlı olası problemler arasında, bruksizm ayrı ayrı bahsetmeye değer - genellikle geceleri dişlerin aşırı sıkışması ve öğütülmesi.

İlginç bir gerçek: birçok pratisyen (çocuk doktoru, terapist) sıklıkla helmintiyazın, yani helmint istilasının bruksizmin nedeni olduğuna inanır. Doktorlar vücutta helmintlerin varlığının, bir kişide açlığa neden olduğuna inanıyor, bu da uykusunda büyük miktarlarda tükürük salmasına ve istemeden çiğneme hareketleri yapmasına neden oluyor.Bununla birlikte, bu hipotez için bilimsel bir kanıt yoktur ... Bruksizmin bilimsel olarak kanıtlanmış nedenleri arasında olmakla birlikte, diş hekimleri stresi ve yukarıda açıklanan TMJ bozukluklarını ayırt eder.

Ortognatik bir ısırıkla, kural olarak, diksiyon rahatsız edilmez ve gülümseme güzel görünür.

 

Ortognatik ısırık belirtileri

Ortognatik ısırık bir dizi spesifik işaret ile karakterizedir - “Hollywood gülümsemesinin” ne olduğu hakkında net bir fikir sahibi olmak için onlara daha ayrıntılı olarak bakalım.

Ortodontistler dilinde, ortognatik bir ısırık, Engle'ın I sınıfına göre dişlerin kapatılmasıdır, yani: üst çenenin ilk molarının mezial tüberkülü, alt çenenin ilk molarının tüberkül boşluğunda (fissür) bulunur. Böylece, oklüzyon anahtarı denir.

Aşağıdaki şekilde bir örnek gösterilmiştir:

Oklüzyon, belirli bir sayıda dişin birbiriyle temas ettiği alt çenenin üste göre yer değiştirmesinin doğası ile belirlenir. Bu, hastaların çeşitli şikayetlerinin nedenini anlayabileceğiniz diş hekimleri için önemli bir kavramdır.

Dört ana tıkanıklık türü vardır: ön, sağ lateral, sol lateral ve son olarak merkezi tıkanıklık. Merkezi oklüzyon (merkezi ısırık), alt çenenin üste göre konumudur, burada maksimum diş sayısı aynı anda temas halindedir.

Bu nedenle, ortognatik bir ısırık ile merkezi oklüzyon birkaç işaret ile karakterizedir:

• Diş işareti - merkezi oklüzyon ile, yan dişlerin çiğneme yüzeyleri ve ön dişlerin kesme kenarları birbiriyle yakın temas halindedir, üst çenenin her dişi alt çenenin iki dişi ile (üst çenenin son molar ve alt çenenin ilk kesici hariç) kapatılır. Üst kesici dişler alt dişleri taçlarının yüksekliğinin üçte biri ile üst üste biner, ilk azı dişleri Engle'ın I sınıfına göre kapanır, üst ve alt çenelerin merkezi kesici dişleri arasından geçen orta çizgiler aynı düzlemdedir;
• Kas işareti - alt çenenin kasları miyodinamik denge durumunda olmalıdır (yani, dişlerin doğru kapanması doğal olarak gerçekleşir ve bir insandan çaba gerektirmez);
• Eklem işareti - eklemin başı ve kapsül eklem ekleminin çıkıntısının başında olmalıdır - tüberkül.

not

Ön oklüzyon, sırayla, sadece ön diş grubu bölgesinde temasların varlığı ile karakterizedir. Yan oklüzyonlarda, alt çenenin hareket ettiği tarafa çalışan taraf ve karşı taraf - dengeleyici taraf denir.

1972'de, ortodontistlerin bugüne kadar kullandığı altı tıkanıklık anahtarı tanımlandı. Ortognatik bir ısırık olan insanların çenelerinin 120 alçı modelinin bir çalışmasına dayanılarak elde edildi ve yazarın onuruna, bu anahtarlara Andrews anahtarları denir:

• İlk anahtar Engle'a göre ortognatik bir ısırık tanımına denk gelir;
• İkinci anahtar, diş kronlarının tüm diş uzunluğu boyunca eğiminin normal değerinin ne olması gerektiğini açıklar;
• Üçüncü anahtar dişlerin eğimli olarak eğim derecesini tanımlar;
• Dördüncü anahtar, normal olarak dişlerin eksen boyunca eğilmeden veya dönmeden bir yay içine yerleştirilmesi gerektiğini, yani düz durmaları gerektiğini söylüyor;
• Beşinci anahtar dişler arasındaki boşlukların olmadığını gösterir;
• Son (altıncı) anahtar, çiğneme dişlerinin oklüzal yüzeylerinin aynı düzlemde değil, üç boyutlu olması ve böylece oklüzal eğriler (Spee eğrisi ve Wilson eğrisi) oluşturması gerektiğini önermektedir. Diş hekimleri bu eğrileri tedavi planlaması ve uygun diş yerleşimi için kullanırlar.

İlginç gerçek

Normal koşullar altında, hastalar normal oklüzyon pozisyonunda ağızlarını kapatırlar ve bu pozisyon her zaman merkezi oklüzyona karşılık gelmez.Bu arada, bu pozisyon protez ve evreleme için ortodonti ve ortopedik diş hekimliğinde önemlidir, bu nedenle doktorların dişlerin merkezi oranını belirlemek için genellikle çeşitli numaralara başvurmaları gerekir.

 

Başka hangi ısırık türleri fizyolojik normdur?

Ortognatiklere ek olarak, yiyecekleri tamamen çiğnemenize, ağız hijyenini normal düzeyde konuşmanıza ve korumanıza izin veren başka ısırık türleri de vardır:

• Doğrudan ısırma - bununla, azı dişlerinin oranı Engle'ın birinci sınıfına karşılık gelir, ancak kesici dişler eklem ile birleştirilir. Doğrudan bir ısırmanın önemli bir dezavantajı, yaşla birlikte bu tip bir kapağın kesici dişlerin kesici kenarlarının aşınmasına yol açmasıdır;
• Biprognatik ısırık - yanal kısımlarda normal bir diş oranı ile karakterize edilir, ancak üst ve alt çenelerin kesici dişleri aşırı ileriye doğru uzatılır ve kesici kenarlarla kapatılır;
• Prognatik bir ısırık, anatomik alveolar kemiğin ve maksiller kesici dişlerin üst dudağa doğru eğildiği başka bir fizyolojik ısırık türüdür;
• Projenik ısırık (“pro” - ileri, “cins” - çene) - dişlemenin ön kısmında, ters insizal üst üste binme gözlenir, yani çene ilerletilir ve alt kesici dişler üst olanlarla örtüşür (mezial oklüzyon).

Genel olarak, bu tür ısırıklar zorunlu düzeltme gerektirmez, ancak bazen hastalar görünüşlerini ve daha sonra ortodontisti, azı dişleri oranını ihlal etmeden, sadece diş grubunun pozisyonunu değiştirmeye çalışırken, ortodontistleri sevmezler.

 

Fizyolojik ısırık oluşum dönemleri: ebeveynlerin bilmesi gereken nedir

Çocuğun dişlerinin oluşumu genellikle birkaç döneme ayrılır. Ortognatik bir ısırık oluşumu için genetik önkoşullar olsa bile, aşamaların her birinin ciddi patolojiler olmadan sorunsuz bir şekilde ilerlemesi önemlidir. Her dönemi analiz edelim ve bebeğin ebeveynlerine nelere dikkat edilmesi gerektiğini görelim.

Birincisi yenidoğan dönemi ve geçici dişlerin diş çıkarma başlangıcıdır. Bu dönemde emme refleksi hakimdir ve emme fonksiyonu sayesinde çenelerin, özellikle alt çenenin gelişimi ve büyümesi meydana gelir.

Şu anda, bebeğin ağzında dişsiz yarım daire biçimli sırtlar görülebilir. Alt çene, üst çeneye göre distal bir pozisyonda, yani arkasında - doktorlar bu fenomene bebek retrogenisi diyorlar. Temporomandibular eklemin yapıları henüz ifade edilmemiştir, bu da bebeğin aktif emme hareketleri yapmasına izin verir.

6-7 aylıkken, ilk geçici dişlerin patlaması başlar, belirli bir sırada patlarlar (genellikle alt dişler önce görünür, sonra üst dişler görünür).

Aşağıdaki tablo standart prosedürü ve diş çıkarma koşullarını göstermektedir (parantez içinde diş hekimliğinde kabul edilen dişlerin seri numaralarıdır):

Geçici diş	Diş çıkarma süresi, aylar
Merkezi kesici dişler (I)	6-7
Yan kesici dişler (II)	8-12
Dişler (III)	12-16
İlk geçici azı dişleri (IV)	16-20
İkinci Geçici Molar (V)	20-20

Tabloda belirtilen tarihlerden bir ya da başka bir yönde 2-3 aylık sapmalar normal kabul edilir, ancak dişler bu süre içinde patlamazsa, bu, gecikmenin nedenini bulmak için bir pediatrik dişçiyi ziyaret etme vesilesidir.

İlginç

Bazen bir bebek ağız boşluğunda doğum dişleri ile doğar. Bu panik için bir neden değildir, ancak bebeğin gelişiminin sadece bireysel bir özelliğidir.

Böylece, geçici dişlerin tıkanma dönemi izler. Böyle bir ısırık oluşumu 3-3.5 yıl biter. Bu aşama aşağıdaki özelliklerle karakterize edilir:

• Yan dişlerin yüzeyleri dikey bir düzlemde bulunur;
• Arka dişlerin bölgesinde sıkı temaslar vardır, ön üst kesici dişler alt dişlerle örtüşür.
• Dişler üç (boşluk) olmadan arka arkaya düzenlenir.

Diş değişimi için ara hazırlık dönemi de ayırt edilir. Bu aşama, üç süt dişinin ayrılmasıyla karakterize edilir ve kalıcı olanlar için bir yer hazırlar. Çene kemiklerinin büyümesi önden arkaya gözlenir.

Şu anda, çiğneme fonksiyonu baskındır ve alt çene aktif olarak büyür, ileri doğru hareket eder, kesici dişlerin kesme yüzeyleri fizyolojik bir silme işlemine maruz kalır:

Sonra geçici dişlerin kalıcı olanlara dönüşümü gelir - kalıcı ilk azı dişlerinin patlaması ile başlar.

Aşağıdaki tablo, kalıcı dişlerin sırası ve patlama zamanını göstermektedir:

Kalıcı dişler	Diş çıkarma zamanı
İlk azı dişleri (6)	6-7 yaşında
Merkezi kesici dişler (1)	7-8 yaşında
Yan kesici dişler (2)	8-9 yaşında
Premolarlar (4)	9-11 yaş
Dişler (3)	10-12 yaşında
İkinci Premolarlar (5)	11-12 yaşında
İkinci azı dişleri (7)	12-13 yaş

Genellikle bu dönemde, ebeveynler bebekte dişlerin, özellikle alt kesici dişlerin kalabalık olduğunu fark eder. Bu telafi edici fenomen, kalıcı dişlerin daha büyük boyutta olması ve kendileri için daha fazla yer gerektirmesinden kaynaklanmaktadır. Konum da bir rol oynar - örneğin, alt yan kesici dişler daha lingualdır ve büyük kalıcı dişler için bir yer hazırlar.

Alt ön kesici dişler eksenel olarak bükülebilir veya eksen boyunca dönebilir, yani biraz yan durabilir. Üst merkezi kesici dişlerde biraz kalabalık görülebilir.

Ortodontistler bu aşamayı “çirkin ördek yavrusu” aşaması olarak adlandırırlar, ancak yine de bu, ısırık oluşumunun normal bir aşamasıdır. Dişlerin patlamasından sonra kesici dişler hizalanır ve dişler arasındaki trem kendiliğinden kaybolur.

not

Bir çocuğun erken hareket kabiliyeti nedeniyle dişi yutma riski varsa, böyle bir diş çıkarılmalıdır (ayrıca hava yolu tıkanıklığı riski vardır). Bu tür dişlerin çıkarılmasından sonra, bebeğin dentofasiyal sisteminin daha da normal gelişimi için koşullar yaratmak için ortodontistin dikkatle izlenmesi gerekir. "Komşular" tarafından işgal edilmemesi ve düşmüş dişin yerine kalıcı bir patlamanın oluşabilmesi için üst üste bir yer "tutmak" gerekir. Bunu yapmak için, doktor yapay bir dişle çıkarılabilir plaka aparatı yapabilir.

 

Ortognatik bir ısırığı tedavi etmek gerekli mi?

Ortognatik bir ısırıkla bile, bazen bazen ortodontik tedavi gerektiren anormallikleri tespit etmek mümkündür.

En yaygın oklüzyon anormallikleri şunları içerir:

• Kalabalık dişlerin gelişimini gerektiren dişlerin ve çenelerin boyutunda uyumsuzluk. Klinik deneyimler anatomik azı dişlerinin oldukça büyük olduğunu ve kendileri için daha fazla yer gerektirdiğini göstermektedir - bu nedenle diş çıkarma sırasında tüm dişlere baskı uygularlar ve kesici dişler eksenlerinde dönerek daha az boş alan kaplar;
• Normal konumunun dışındaki diş çıkarma - embriyogenezde diş mikroplarının yanlış yerleştirilmesi veya süt dişlerinin erken kaybından kaynaklanabilir;
• Tremalar, ayrıca diastema (üst çenenin ilk kesici dişleri arasında bir kret). Dişlemede sabit dişlerin ortaya çıkmasından sonra, diastema normal olarak bağımsız olarak kapanır, ancak bu olmazsa, diş hekimi veya ortodontist, dudağın frenulumunu düzeltmek için çocuğu cerraha yönlendirebilir. Bazen bir diastema, merkezi kesici dişler arasındaki alanda üst çenede bir süpernümerer dişin varlığının bir sonucu olarak ortaya çıkar ve bu sadece röntgen ile tespit edilebilir. Üçüne gelince, dişler mevcut çenelerin büyüklüğü için olması gerekenden daha küçükse telafi edici görünürler;
• Süt dişlerinin üst üste tutulması - bu fenomen ya kalıcı dişlerin rudimentlerinin olmaması ya da rudimentin kendisinin kemikte yanlış pozisyondan geçmesini önler.

Tüm bu durumlarda, ısırmanın genel fizyolojik doğasına rağmen, bir doktor müdahalesi gerekebilir.

 

Birinci sınıf malokluzyon tedavisinde modern yaklaşımlar

Dişte yer eksikliği ve bireysel dişlerin pozisyonunda hafif sapmalar ile, bazen en doğru taktikler müdahale etmez, çünkü bu durumda tedavinin durumu nasıl kötüleştirebileceği, hasta için uzun ve yorucu olabilir.

4 milimetreden daha fazla alan sıkıntısı varsa, hastaya tek tek dişlerin daha doğru pozisyonda yeniden düzenlenmesi ile şeffaf kapaklar yapması önerilebilir. Bu gibi durumlarda, hastanın çenelerinin alçı modellerinde, hareket ettirilmesi gereken dişleri dikkatlice kaldıran ve başka bir konuma yerleşen doktor - daha sonra bu modele göre ağızlık şeffaf malzemeden yapılır.

Daha karmaşık maloklüzyon ile doktor, birinci sınıf oranını bozmamak için bir braket sistemi ile tedavi önerebilir. Bu durumda, büyük bir genişleme gerekli değildir, bu nedenle, ligasyon braket sistemleri bu amaç için daha kabul edilebilir olarak kabul edilir. Doktorun bireysel dişlerin eğimlerini net bir şekilde izlemesine izin veren ligatür diş telleridir ve bu sistemlerdeki kemerler daha dardır, bu da dişlerin aşırı genişlemesinin olmamasını garanti eder.

 

Gördüğünüz gibi, ortognatik bir ısırıkla bile, bir ortodontistin yardımı bazen yerinde değildir. Sağlıklı olun!

 

Doğru ve yanlış ısırık nedir: bir ortodontistin yorumları

 

Ebeveynler için bir çocukta doğru ısırmanın oluşumu hakkında bilmek ne önemlidir?