Over melk (tijdelijke) beet, maar ook over kinderziektes en tandwisselingen bij kinderen

Het tandjes krijgen van de eerste tanden bij een kind is een vakantie voor trotse ouders, maar het veroorzaakt tegelijkertijd ook een aantal zorgen, omdat al in het stadium van de vorming van een melkbeet soms bepaalde problemen ontstaan ​​die een vroege oplossing vereisen.

Laten we daarom de meest gestelde vragen van jonge ouders in detail onderzoeken met betrekking tot het eerste gebit van de baby en de zorg voor hen. En kijk ook wat de norm is en in welke gevallen je contact moet opnemen met de specialisten.

 

Stadia van de vorming van melk en permanente beet

Orthodontisten hebben besloten de fasen van de vorming van een kinderbeet in verschillende specifieke perioden te verdelen, en elk heeft zijn eigen belangrijke kenmerken.

Zoals u weet, wordt normaal gesproken een kind zonder tanden geboren - in plaats daarvan heeft de pasgeborene alleen ronde gingivale ruggen. De structuren van het kaakgewricht zijn nog niet ontwikkeld, maar het kind kan de borst van de moeder actief zogen, wat op zijn beurt bijdraagt ​​aan de groei en ontwikkeling van de kaken.

De eerste tijdelijke tanden beginnen bij de baby met 6-10 maanden uit te barsten. Er is een bepaalde volgorde en timing van uitbarsting van elke tand - de overeenkomstige geschatte waarden in maanden worden weergegeven in de onderstaande afbeelding:

Over het algemeen worden afwijkingen van de gegeven uitbarstingsvoorwaarden gedurende 2-3 maanden geacht binnen het normale bereik te liggen.

Om te begrijpen dat de baby binnenkort de eerste melktand krijgt, meestal door de volgende tekenen:

• In de meeste gevallen heeft het kind meer speekselvloed;
• Als je beter kijkt, zie je vaak tandvleesuitstulpingen die overeenkomen met de vorm van de tanden in zachte weefsels. Deze verdikkingen kunnen worden gepalpeerd, dat wil zeggen dat ze goed aanvoelen;
• Het kind wordt in deze periode meer rusteloos en huilerig dan normaal;
• Alles wat onder de arm valt, trekt de baby in zijn mond, waardoor het tandvlees wordt gemasseerd en de uitbarsting van melktanden wordt gestimuleerd;
• Vaak (maar niet altijd) stijgt de temperatuur van het kind.

Opmerking

Voorheen gebruikten tandartsen zelfs de term 'tandkoorts' om de symptomen van koorts tijdens het doorkomen van kinderziektes te beschrijven, maar tegenwoordig is deze term achterhaald. Normaal gesproken kan de temperatuur van de baby oplopen tot 37,0-37,5 graden. Als de temperatuur boven deze waarden stijgt en er symptomen zijn zoals pijn en roodheid van de keel, loopneus, hoest, dan zijn dit hoogstwaarschijnlijk manifestaties van infecties bij kinderen die op tijd samenvielen met het verschijnen van de eerste tand.

Wat moeten ouders doen om de baby in deze moeilijke periode voor hem te helpen? Het is niet nodig om de temperatuur onder de 38 graden medicatie te brengen, het is voldoende om de toestand van het kind regelmatig te controleren en ervoor te zorgen dat de temperatuur niet verder stijgt. Op dit moment is het vooral belangrijk om het kind niet te overweldigen (zoals ouders die overdreven zorgzaam zijn vaak graag doen), en de baby moet voldoende vocht krijgen om waterverlies als gevolg van verhoogde lichaamstemperatuur en overmatige speekselvloed te compenseren.

Als de temperatuur van het kind 38 graden of hoger is, gebruiken ze meestal antipyretica in de vorm van zetpillen en siropen (in dit geval moet u vooraf uw kinderarts raadplegen om het juiste medicijn voor de leeftijd en het gewicht van het kind te vinden).

De periode van occlusie van melktanden, die, zoals hierboven reeds opgemerkt, begint vanaf ongeveer zes maanden oud, duurt voort tot de uitbarsting van een eerste permanente tand. Tandartsen zijn van mening dat het stadium van tijdelijke tanden bij kinderen gemiddeld 3 tot 3,5 jaar duurt.

Een veel voorkomende vraag van ouders over welke tanden ontbreken en hoeveel tanden er in de babymelk zitten? Er zijn dus in totaal 20 tanden in een volle melkbeet, tien op elke kaak. Bij de tijdelijke beet zijn er geen premolaren, dat wil zeggen 4 en 5 tanden - hun plaats wordt ingenomen door melkmolaren.

Hieronder op de foto ziet u hoe een complete set melktanden op de onderkaak eruit ziet:

Normaal gesproken hebben de kaakbeenderen van het kind een halfronde vorm, de tanden staan ​​op een afstand van elkaar en staan ​​in nauw contact met elkaar, het bovenste gebit overlapt het onderste. De achteroppervlakken van tijdelijke kiezen bevinden zich in hetzelfde vlak ten opzichte van elkaar.

Opmerking

De tandheelkundige formule van een melkbeet (en ook permanent) wordt meestal aangeduid met Romeinse cijfers: I, II, III, IV, V of Arabisch 5, 6, 7, 8; Zo zijn 51 tanden de eerste centrale snijtand van de bovenkaak.

Na het verschijnen van de eerste melktand bij een kind, hebben de ouders een volledig logische vraag - hoe ze voor deze eerste tand moeten zorgen en of ze er überhaupt voor moeten zorgen. Voorzichtigheid is geboden: de industrie maakt tegenwoordig veel opties voor siliconen vingertoppen en tandpasta's, passend bij de leeftijd van de baby.

Een voorbeeld wordt getoond in de onderstaande foto:

Zoals de praktijk laat zien, is een vingertop gemaakt van siliconen niet voor iedereen geschikt en niet meteen, omdat een kind het materiaal zelf en het uiterlijk van dit product misschien niet leuk vindt. In dit geval kunt u proberen een stuk gaas om uw vinger te wikkelen of een kant-en-klare stoffen versie van de vingertop te kopen bij de apotheek en voorzichtig, in cirkelvormige bewegingen, de tand te reinigen (in eerste instantie kan dit zelfs zonder pasta).

Geleidelijk, als de baby aan de reinigingsprocedure went, kun je met tandpasta naar de siliconen vingertop gaan. Wees niet bang dat kindertandpasta de kwetsbare tand of het lichaam van de baby als geheel zal beschadigen - want heel kleine schurende en sommige chemisch actieve stoffen die deel uitmaken van veel tandpasta's voor volwassenen zijn speciaal uitgesloten van de samenstelling van de tandpasta. Tandpasta's van hoge kwaliteit voor kinderen worden in eerste instantie gemaakt, rekening houdend met het feit dat baby's volgens onderzoeksresultaten tot 40% van de tandpasta kunnen inslikken tijdens het tandenpoetsen.

Opmerking

Soms is er een absoluut misverstand van ouders dat, aangezien melktanden tijdelijk zijn, u er niet voor hoeft te zorgen. Ze zeggen dat ze hoe dan ook uitvallen, en dan is het al mogelijk om grondiger hygiëne te doen. Met deze aanpak kan de toestand van melktanden bij een baby echt catastrofaal zijn:

Het is belangrijk om te begrijpen dat problemen in de melkbeet onvermijdelijk een nadelig effect hebben op de permanente beet, en soms (zelfs bij ernstige ontstekingsprocessen) kunnen zelfs de eerste beginselen van toekomstige permanente tanden worden beschadigd.

 

Afwijkingen van kinderziektes en verandering van het melktandje

We zullen de situatie analyseren als de tijd verstrijkt en de tanden, die naar het schijnt al lang geleden hadden moeten verschijnen, niet willen uitbarsten.

Hiervoor kunnen verschillende redenen zijn - beide van algemene aard, wanneer een storing in het lichaam leidt tot een vertraging in de normale ontwikkelingsprocessen van het kind, en lokaal - in dit geval kan de vertraging worden veroorzaakt door trauma of andere specifieke effecten, wat leidt tot het niet snijden van individuele melktanden.

Opmerking

Een belangrijke rol onder de oorzaken van algemene aard wordt gespeeld door erfelijkheid: als in het gezin van een van de ouders een langdurige afwezigheid van bepaalde tanden in de kindertijd kenmerkend is, dan is de kans groot dat dit kenmerk van generatie op generatie op een kind kan worden overgedragen.

Onder de oorzaken van systemische aard kunnen we ziekten onderscheiden zoals:

• Downsyndroom is een specifieke genetische mutatie van chromosomen, waardoor nog eens 47 chromosomen worden gevormd in de celset.Downsyndroom manifesteert zich door de aanwezigheid van bepaalde tekenen bij het kind, zoals de atypische vorm van de schedel, een afgeplat gezicht en de achterstand van de baby in mentale en fysieke ontwikkeling. De normale timing van de ontwikkeling van een melkbeet wordt ook geschonden;
• Claviculaire-craniale dysostose (claviculaire-craniale dysplasie) is een tamelijk zeldzame genetische ziekte die wordt gekenmerkt door onderontwikkeling van de sleutelbeenderen en botten van de schedel, die zich manifesteert door langdurige sluiting van de fontanel bij een baby, een veranderde schedelvorm en, in het bijzonder, een vertraging in de ontwikkeling van het maxillofaciale gebied als geheel;
• Congenitale gespleten lip en gehemelte - een aangeboren afwijking waarbij tijdens de intra-uteriene ontwikkeling de mondholte en de neusholte niet volledig van elkaar zijn gescheiden, waardoor er een niet-gesloten anastomose tussen zit. Dit verstoort de normale voeding, groei en ontwikkeling van het kind, het dentofaciale systeem kan niet goed worden gevormd - dit alles vereist de tussenkomst van een orthodontist samen met de kaakchirurg voor de noodzakelijke correctie;
• Rachitis - de ontwikkeling van deze aandoening wordt bepaald door stofwisselingsstoornissen als gevolg van een tekort aan vitamine D. De ziekte manifesteert zich door botvervormingen van het hele skelet, kwetsbaarheid en kwetsbaarheid van botten. Bij kinderen met rachitis zijn er bepaalde veranderingen in de vorm van de kaakbotten, evenals ernstige afwijkingen van de normale ontwikkeling van de melkbeet.

Wat betreft de lokale oorzaken die kunnen leiden tot afwijkingen in de uitbarsting en verandering van melktanden, kan het volgende worden onderscheiden:

• Aangeboren adentia (vanwege het ontbreken van de eerste beginselen van individuele tanden) - dit kenmerk kan erfelijk zijn, intra-uteriene trauma's aan de foetus veroorzaken of een effect op het lichaam van de moeder tijdens de zwangerschap. Het leggen van primordia van de tanden begint na 6-7 weken foetale ontwikkeling en de vorming van het maxillofaciale gebied en skelet begint met 1-2 maanden zwangerschap. Dienovereenkomstig kan elk ernstig nadelig effect op het lichaam van een zwangere vrouw tijdens deze periode (het nemen van bepaalde medicijnen, vooral antibiotica, eerdere infectieziekten, overmatig alcoholgebruik, roken) onherstelbare schade toebrengen aan de toekomstige toestand van de tanden en het skelet van het kind;
• Dilaceration - deze term verwijst naar de abnormale structuur van de tandwortel, waarbij de wortel begint te groeien onder een hoek ten opzichte van de kruin. Meestal ontwikkelt deze aandoening zich na een verwonding aan een reeds uitgebarsten tand of zijn embryo. In de meeste gevallen moeten tanden met verwijding worden verwijderd;
• Abnormale positie van de tandkiem. Soms ligt de reden voor de pathologieën van de melkbeet en de zogenaamde "kromme tanden" in het feit dat de tandkiem oorspronkelijk niet op zijn plaats was gevormd. Dit kan gebeuren in het stadium van intra-uteriene ontwikkeling en kan ook het gevolg zijn van trauma tijdens verloskundige zorg en het aanbrengen van een tang op het hoofd van de baby. Bovendien kunnen tumor- en tumorachtige formaties van de kaak de eerste beginselen van de tanden verplaatsen. Deze afwijking kan worden vermoed door een specialist tijdens onderzoek en palpatie van het gebit van het kind, of, meer waarschijnlijk, deze pathologie kan op een röntgenfoto worden geïnstalleerd;
• Primaire overtreding van kinderziektes - deze pathologie wordt gekenmerkt door het ontbreken van het tandjesproces als zodanig bij tanden die niet zijn versmolten met het onderliggende bot. Dat wil zeggen dat een melk (of permanente) tand in het bot het obstakel in de vorm van botweefsel niet kan overwinnen, omdat het noodzakelijke verzachtende tandvleesmechanisme hiervoor niet optreedt. Een dergelijke anomalie kan bijvoorbeeld het gevolg zijn van een onjuist vullen van de primaire tanden, waarna de wortel van de tijdelijke tand niet wordt opgenomen en een obstakel vormt voor de uitbarsting van een permanente tand.

Bovendien hebben artsen met enige voorzichtigheid betrekking op afwijkingen als:

• De geboorte van een kind met geboortetanden - dat wil zeggen, een kind wordt al geboren met individuele tanden in de mondholte. Dit zijn in de regel de onderste snijtanden. Dergelijke gevallen vereisen zorgvuldige observatie - meestal worden geboortetanden snel stabiel en vormen ze geen bedreiging voor de verdere normale ontwikkeling van de melkbeet. Als de tand wankelt (kan uitvallen en in de luchtwegen komen) of de voeding aanzienlijk belemmert (krabt aan de tepel van de moeder), moet deze worden verwijderd;
• Een kinderziekte cyste (een holte gevuld met vloeistof) - wanneer een tandjes tand soms van de onderliggende laag van het tandvlees afbladdert, wordt een ruimte gevormd die gevuld is met bloed, lymfe of, in ernstige gevallen, vervalproducten, d.w.z. etter. De beslissing om in deze situatie al dan niet naar de dokter te gaan, wordt gemaakt afhankelijk van de algemene toestand van het kind. In principe gaat een cyste voorbij zonder gevolgen, maar vereist soms de tussenkomst van een specialist;
• Dystopie - kinderziektes zijn niet op hun plaats. Dystopie kan een gevolg zijn van een gebrek aan ruimte in het gebit, of wordt gevormd als gevolg van onjuiste plaatsing van tandheelkundige beginselen, of als gevolg van een genetische aanleg;
• Macro en microdentia zijn een anomalie in de grootte van tanden wanneer ze te klein of te groot zijn, waardoor de kaakbeenderen en het gebit niet overeenkomen. In de regel is het erfelijk.

Als de tandjes voor individuele tanden al zijn aangebroken, kunt u een soort tandjesstimulerende middelen gebruiken. Zo worden er bijvoorbeeld in apotheken en kinderwinkels diverse speeltjes van dicht rubber of siliconen verkocht, spelend waarmee de baby tandvleesmassage maakt en tandjes stimuleert.

Opmerking

Om de uitbarsting van melktanden te vergemakkelijken, gebruiken orthodontisten speciale scheidingsringen, die in de opening tussen bestaande tanden worden geïnstalleerd. Dus de druk die op de tand wordt uitgeoefend, zorgt ervoor dat deze volledig uitbarst. Deze methode kan worden gebruikt wanneer de kroon halverwege het bot is.

Als er een vermoeden bestaat van een vertraging of pathologie van het doorkomen van tijdelijke tanden, neem dan contact op met uw kindertandarts of rechtstreeks met de orthodontist.

Om de redenen te verduidelijken, kan de arts het kind naar een röntgenfoto sturen (het onderzoek gebeurt strikt volgens de indicaties, om het lichaam van de kinderen niet te beschadigen met overmatige straling). Orthodontisten sturen kinderen in de regel op de leeftijd van 4-5 jaar voor het eerst voor een röntgenfoto om te zien hoe het gebit wordt gevormd en welke acties nu kunnen worden ondernomen.

De arts is in de eerste plaats geïnteresseerd in de vraag of er alle beginselen van melk en permanente tanden zijn, of ze zich op hun anatomische plaatsen bevinden, welke obstakels in de weg van de tand hem beletten het bot te verlaten. Daarnaast wordt de aandacht gevestigd op de structuur van de maxillaire sinus, het mandibulaire kanaal en andere belangrijke structuren van de maxillofaciale regio.

 

Voortijdig verlies van melktanden en welke problemen dit in de toekomst kan veroorzaken

Het verlies van melktanden is volgens veel ouders geen probleem, want dan worden ze toch vervangen door permanente. Het voortijdig verlies van zelfs maar één melktand kan zelfs ernstige gevolgen hebben en ertoe leiden dat het kind een abnormale beet krijgt.

Het is interessant

Zoals ze zeggen, tolereert de natuur geen leegte, en volgens deze wet verschuiven tanden vaak naar de gevormde vrije ruimte: permanente boventanden kunnen bijvoorbeeld bij het verplaatsen van melk niet strikt naar beneden, maar een beetje opzij uit het bot komen en proberen de bestaande leegte te vullen.

Laten we nu in detail kijken naar wat het voortijdige verlies van individuele melktanden kan bedreigen.

Melksnijtanden: door het verlies van snijtanden kunnen de hoektanden naar het defect verschuiven, evenals de rotatie en helling van de resterende tanden.

Melkachtige hoektanden: Over het algemeen zijn hoektanden zeer belangrijke tanden. Ten eerste dragen ze een belangrijke functionele belasting, ze hebben een enorme wortel en een kroon met een spits uiteinde, de hoektanden zijn ontworpen om stukjes voedsel af te scheuren. Ten tweede, naast de belangrijke functionele rol, zijn hoektanden belangrijk vanuit het oogpunt van esthetiek, omdat ze zich in de smile-zone bevinden.

Vanuit het oogpunt van orthodontie is het verlies van melktanden een vrij ernstig probleem, omdat het altijd leidt tot verplaatsing van de snijtanden ten opzichte van de middellijn van het gezicht.

Opmerking

De middellijn van het gezicht, of cosmetisch centrum, is een voorwaardelijk getekende lijn die het gezicht van een persoon in twee helften verdeelt. Idealiter zou het moeten passeren tussen twee centrale snijtanden.

De verschuiving van het cosmetische centrum kan gepaard gaan met pathologische contacten tussen de tanden, hun overbelasting en voortijdige slijtage.

Eerste melkmolaren (kauwtanden): het verlies van een tijdelijke kies aan één kant van het gebit kan een verschuiving in het cosmetische centrum van het gezicht veroorzaken. Om deze complicatie te voorkomen, bieden sommige orthodontisten de zogenaamde balanceringsverwijdering aan, dat wil zeggen het verwijderen van de gelijknamige tand aan de andere kant van het gebit (maar veel ouders weigeren trouwens om een ​​gezonde tand van het kind te verwijderen).

Kinderen met verlies van de eerste melkmolaar moeten onder toezicht staan ​​van een arts en als de menging van de middellijn van het gezicht nog steeds optreedt, is het beter om de eerste molaar aan de andere kant te laten zitten.

Zuivel tweede kiezen: wanneer een tweede melkmolaar wordt verwijderd, bestaat de kans dat de permanente tand tijdens het doorkomen naar voren schuift, waardoor een pathologische beet ontstaat.

Als het verwijderen van een melktand om de een of andere reden echter niet kon worden vermeden, is het beter om onmiddellijk contact op te nemen met een orthodontist en de behoefte aan aanvullende behandeling te beoordelen. De taak van de arts in dit geval is om een ​​plaats in het gebit te behouden voor normale uitbarsting van permanente tanden. Daartoe worden voor de vorming van een normale beet verschillende verwijderbare en niet-verwijderbare apparaten gebruikt, waardoor nieuwe tanden hun rechtmatige plaats kunnen innemen.

 

Behouden melktanden

Als het schema voor het wisselen van tijdelijke tanden naar permanent zes maanden of langer afwijkt, is dit in de regel een teken van een verborgen reden die het natuurlijke proces van het wisselen van melktanden belemmert. In dit geval wordt aanbevolen om een ​​arts te raadplegen en een röntgenonderzoek uit te voeren om er zeker van te zijn dat er rudimenten van permanente tanden zijn.

Als er rudimenten zijn, dan rijst de vraag om de melkvoorganger te verwijderen, wat het verlaten van een permanente tand verhindert.

In sommige gevallen moet de verwijdering zo snel mogelijk plaatsvinden, bijvoorbeeld:

• Melkmolaren ondergedompeld in het tandvlees zijn een fenomeen wanneer een tand de tand op de tegenoverliggende kaak niet bereikt en in het tandvlees opgesloten blijft. In principe zitten dergelijke kiezen eerst met al hun tanden in de melkbeet en zinken ze vervolgens geleidelijk in het tandvlees. Als de kies aan het einde van de vorming van de wortel van de permanente tand onder het tandvleesniveau is, moet een dergelijke kies worden verwijderd (omdat anders de permanente tand niet normaal kan uitbarsten). In andere gevallen laten artsen dergelijke kiezen onder observatie;
• De impact van permanente kiezen is een fenomeen waarbij een permanente kies niet kan uitbarsten, omdat deze wordt geblokkeerd door aangrenzende tijdelijke of permanente tanden. U kunt proberen de tand door te snijden met behulp van de eerder genoemde rubberen scheidingsringen of met behulp van een metalen ligatuur, die de arts in de tandvleesruimte tussen de tanden plaatst.De druk die op deze manier wordt uitgeoefend, draagt ​​bij aan het verlaten van de tand uit het tandvlees (om de nodige ruimte te creëren, moet een van de tanden die de veroorzaker blokkeert, worden verwijderd);
• Supercomplete tanden - in de meeste gevallen veroorzaken ze occlusieproblemen (verdringing, diastema, dat wil zeggen de opening tussen de centrale snijtanden, evenals de helling en rotatie van de tanden in de tandboog). Overmaatse tanden kunnen soms per ongeluk worden gedetecteerd na een röntgenfoto. Bij tandjes krijgen boventallige tanden vaak een abnormale vorm en worden ze bijna altijd verwijderd.

De onderstaande foto toont een voorbeeld van de aanwezigheid van een kaaktand in de kaak:

Opmerking

Er zijn ook zogenaamde extra tanden - in hun vorm lijken ze op de tanden van een bepaalde groep en staan ​​ze in de regel aan het einde van de overeenkomstige groep.

Als er geen vaste tanden zijn, moeten melktanden op hun plaats worden gehouden. In dit geval, na de voorbereidende fase van het dragen van de beugel van het systeem en het creëren van een plaats, wordt de patiënt vervangen door de bestaande afwijking door een tandheelkundig implantaat.

 

Principes van behandeling bij melkbeet

Al in het stadium van de vorming van een melkbeet, kan het duidelijk worden dat het moet worden gecorrigeerd, omdat het anders kan leiden tot een onjuiste ontwikkeling van het hele gebit, om nog maar te zwijgen van de voor de hand liggende esthetische nadelen.

In het bijzonder is het nodig om een ​​melkbeet te corrigeren in de volgende gevallen:

• met ernstige opeenhoping van de tanden (wanneer ze niet genoeg ruimte in de kaak hebben, beginnen ze "willekeurig" te groeien);
• met een vertraging of gebrek aan tandjes van individuele tanden;
• in situaties waarin je ziet dat de tanden van het kind gewoon krom worden;
• na het gedwongen verwijderen van melkkiezen of andere tijdelijke tanden vanwege cariës en de complicaties ervan;

... en anderen

In al deze gevallen moet u naar een arts gaan, hij zal de toestand van de beet beoordelen en, indien nodig, het kind naar de foto sturen en vervolgens beslissen of hij in dit stadium ingrijpt, of dat het beter is om het kind onder observatie te nemen om niet te missen juiste moment om de behandeling te starten.

Voor zeer jonge kinderen kan een orthodontist het dragen van orthodontische transparante capes (trainers) aanbieden - om de bestaande ruimte in het gebit te behouden na verlies van een tand of tanden.

Vervolgens wordt de bak vervangen door een plaatapparaat met een expansieschroef en kunsttanden die een rijdefect vervangen. Een voorbeeld wordt getoond in de onderstaande foto:

Opmerking

Om de fixatie van apparaten op kleine, onvolledig uitgebarsten tanden of in een tandeloze mond te verbeteren, raden orthodontisten aan speciale middelen te gebruiken - gels, crèmes. Ze worden puntsgewijs aangebracht op het deel van het apparaat dat grenst aan de lucht, waarna ze tegen de lucht worden gedrukt en vervolgens ongeveer 30 seconden wachten.

Sommige ouders hebben klachten dat de apparaten de melkbeet niet helpen corrigeren. En bij ondervraging blijkt dat het kind weigerde het bord of de gebitsbeschermer te dragen, huilt, en op zijn best zetten ouders het apparaat een uur of slechts enkele tientallen minuten per dag op het kind. Ondertussen, hoe vaker u het apparaat gebruikt, hoe sneller het kind eraan zal wennen, en in de toekomst zal het zelfs comfortabeler zijn om een ​​plaat in zijn mond te dragen dan zonder.

Op een meer volwassen leeftijd (3,4, 5 jaar) kunt u uw kind in een spel een speciale reeks oefeningen leren die de beet helpen corrigeren - de zogenaamde myogymnastiek.

Om bijvoorbeeld het werk van de cirkelvormige spier van de mond te normaliseren met een opkomende open beet, kunt u de volgende oefeningen uitvoeren:

• Trek aan de lippen, verzamel ze met een buis en blaas een kaars uit;
• Blaas de wangen op en blaas ze vervolgens uit met je handen en strek je lippen uit.

De arts selecteert voor elke patiënt afzonderlijk een reeks oefeningen, rekening houdend met een specifieke malocclusie.

Soms is het bij een melkbeet noodzakelijk om vaste apparatuur te gebruiken, dat wil zeggen, de beugel van het systeem te bevestigen, of verschillende draadframe-boogapparaten op ringen die afzonderlijk zijn gemaakt.

Het gebruik van niet-verwijderbare apparaten is bijvoorbeeld nodig bij aangeboren misvormingen, in het geval van rotaties en kanteltanden die niet kunnen worden verholpen met verwijderbare apparaten. En ook voor het corrigeren van verwijderbare bijten, wanneer het kind verwijderbare apparaten onregelmatig draagt, of helemaal weigert de platen te gebruiken.

Tot slot is het misschien de moeite waard om dit moment op te merken. Omdat orthodontische behandelingen tegenwoordig vrij duur zijn, doen veel ouders liever niets, in de hoop dat het probleem met de tanden van het opgroeiende kind vanzelf zal verdwijnen. Dus - een soortgelijke beslissing van ouders kan een kind op volwassen leeftijd ernstige problemen bezorgen, variërend van problemen met kauwen en spreken, en eindigen met een verminderd gevoel van eigenwaarde, isolatie en depressie (wanneer een kind jaren met kromme tanden loopt en zich schaamt om zelfs te glimlachen - dit laat zijn sporen achter soms voor de rest van mijn leven).

Tegelijkertijd kunnen zelfs zeer ernstige occlusieproblemen vrij snel en kwalitatief worden gecorrigeerd bij een melkbeet, maar alleen als de ouders (en het kind zelf) serieus geïnteresseerd zijn in en afgestemd zijn op de behandeling. En het is beter om in de beginfase, tijdens het bijten van tijdelijke tanden, voldoende aandacht te besteden aan dit probleem, zodat het kind in de toekomst geen onnodige problemen op dit gebied heeft.

Gezondheid voor jou en je kinderen!

 

Interessante video: hoe een kind voor te bereiden op een tandarts

 

Over de timing van kinderziektes bij baby's