ฟันผุลึกและการรักษาเช่นเดียวกับสาเหตุที่ฟันอาจเจ็บหลังจากกรอก

คำถามเกี่ยวกับสาเหตุความรุนแรงและระยะเวลาของความเจ็บปวดในระหว่างและหลังการรักษาโรคฟันผุอาจเป็นหนึ่งในสถานที่แรกในบรรดาคำถามยอดนิยมของทันตแพทย์ การรักษาโรคฟันผุลึกนั้นโดยทั่วไปแล้วการจัดการที่ยากที่สุดในการรักษาโรคฟันผุอื่น ๆ ดังนั้นน่าเสียดายที่มันไม่เสมอไปหากปราศจากความเจ็บปวดที่นี่

ตามประเภทของความลึกของกระบวนการ carious ประเภทของโรคฟันผุดังต่อไปนี้จะแตกต่าง:

• เริ่มต้น;
• ตื้น ๆ ;
• ค่าเฉลี่ย
• ลึก

ขั้นตอนสุดท้ายของการพัฒนากระบวนการ carious เกี่ยวข้องกับเนื้อเยื่อฟันที่เสียหายและติดเชื้อไปยังเยื่อกระดาษที่มีสุขภาพดี ("เส้นประสาท") ด้วยเหตุนี้จึงมีความเสี่ยงที่จะเกิดความสับสนระหว่างโรคฟันผุลึกและการเกิดโรคแทรกซ้อนในเยื่อของฟันเมื่อมีการติดเชื้อที่เข้ามา ดังนั้นในกรณีดังกล่าวการรักษาควรจะดำเนินการหลังจากการวินิจฉัยโดยละเอียดเกี่ยวกับขั้นตอนของกระบวนการ

 

ปัจจัยสำหรับการเกิดโรคฟันผุลึก

สาเหตุของการเกิดโรคฟันผุโดยทั่วไปรวมถึงส่วนลึกนั้นเกี่ยวข้องโดยตรงกับการทำงานของเชื้อจุลินทรีย์ก่อโรคในช่องปาก ในระหว่างการหมักคาร์โบไฮเดรตแบคทีเรียของสายพันธุ์ Streptococcus mutans (และบางคน) ผลิตกรดอินทรีย์ที่ทำให้เกิดการทำลายของสารเคลือบผิว (จุดผุ) เริ่มต้นด้วยกระบวนการทางพยาธิสภาพของเนื้อเยื่อเนื้อฟัน

ในกรณีนี้เนื้อฟันนิ่มเนื่องจากการปล่อยส่วนประกอบของแร่ (แคลเซียมฟอสฟอรัสสารประกอบฟลูออรีน) จากนั้นตามด้วยการสลายตัวของสารอินทรีย์ (คอลลาเจน) ภายใต้การกระทำของเอนไซม์แบคทีเรีย การก่อตัวของโพรงในฐานะโรคฟันผุขนาดกลางที่มีเนื้อฟันติดเชื้อนิ่มโดยไม่ได้รับการรักษาจะนำไปสู่กระบวนการทางพยาธิวิทยาที่ลึกและการทำลายเพิ่มขึ้น หากในขั้นตอนนี้คุณไม่รักษาโรคฟันผุลึกคุณสามารถเสียเวลาและจะมีอาการแทรกซ้อนจากการเปลี่ยนการติดเชื้อไปสู่เนื้อเยื่อเยื่อที่ไม่มีการป้องกัน ("เส้นประสาท") ภายในฟัน

น่าเสียดายที่ไม่ใช่ทุกอย่างขึ้นอยู่กับตัวเขาเอง มีอีกปัจจัยสำคัญที่บางคนพบเมื่อจัดการกับปัญหาฟัน: การเกิดขึ้นครั้งที่สองของโรคฟันผุภายใต้การกรอกในกรณีที่มีการละเมิดต่าง ๆ ในหรือภายใต้มัน หากบางขั้นตอนของการรักษาโรคฟันผุลึกด้วยเหตุผลต่างๆได้ดำเนินการโดยมีข้อผิดพลาดแล้วโรคฟันผุลึกเกิดขึ้นภายใต้ตราประทับ โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับข้อบกพร่องและชิปของแมวน้ำที่วางไว้ไม่ดี

หมายเหตุ

การรักษาที่ไม่เป็นธรรมของโรคฟันผุโดยทันตแพทย์มักเกี่ยวข้องกับปัจจัยต่อไปนี้:

• ด้วยโพรงที่ทำความสะอาดไม่ดีจากเนื้อฟันที่ติดเชื้อและนิ่มลงเมื่อไส้ไม่สามารถอยู่บนเนื้อเยื่ออ่อนของฟันได้
• ด้วยการแยกพื้นที่ทำงานจากน้ำลายของเหลวเหงือกและเลือด บ่อยครั้งที่ไม่ได้ใช้วิธีการแยกและเตรียมการเติมที่จำเป็นในระหว่างทำงานบ่อยครั้งวัสดุในการอุดส่วนใหญ่ดังที่คุณทราบไม่ได้รับการแก้ไขอย่างเพียงพอในสภาพแวดล้อมที่ชื้น ด้วยผลลัพธ์ระยะยาวสิ่งนี้จะทำให้สูญเสียส่วนหนึ่งหรือทั้งหมดของตราผนึก, รอยแตก, รอยร้าว, การละเมิดขอบเขตที่พอดีเป็นต้น ไม่ว่าในกรณีใดกระบวนการของฟันผุมักจะเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่องหลังการรักษา
• ในการละเมิดคำแนะนำสำหรับวัสดุบรรจุที่เลือกหรือมีการเลือกใช้วัสดุที่ไม่ถูกต้องในสถานการณ์ทางคลินิกเฉพาะ เนื่องจากความหลากหลายของการอุดฟันที่ทันสมัยทำให้เกิดข้อผิดพลาดในขั้นตอนการตั้งค่าวัสดุซึ่งมักจะเกี่ยวข้องกับการ จำกัด เวลาของแพทย์ เรื่องเล็กสำหรับการเติม "แสง" ที่ทันสมัยมีความสำคัญอย่างยิ่งและเป็นตัวกำหนดการรับประกันและความทนทาน

 

การหาตำแหน่งของฟันผุในฟันผุลึก

วันนี้เพื่อความสะดวกในการรักษาโรคฟันผุลึกแพทย์ใช้การจัดแบ่งประเภทของฟันผุสีดำขึ้นอยู่กับตำแหน่งของพวกเขาในการเคี้ยวและฟันหน้า

ชั้นที่ 1 การแปลของกระบวนการที่น่าสนใจในสถานที่ของฟอสซิลธรรมชาติและรอยแยกของฟันกรามขนาดเล็กและขนาดใหญ่

Class II การแปลรอยโรคบนพื้นผิวที่สัมผัส (ด้านข้าง) ของฟันกรามและฟันกรามน้อย (ฟันกรามขนาดใหญ่และเล็ก)

Class III ตำแหน่งของช่องบนพื้นผิวสัมผัส (ด้าน) ของเขี้ยวและซี่ฟันในขณะที่รักษาขอบคมตัดและมุมของครอบฟัน

ชั้น IV ตำแหน่งของกระบวนการ carious บนพื้นผิวหน้าสัมผัส (ด้าน) ของเขี้ยวและฟันที่มีการละเมิดขอบคมตัดและมุมของครอบฟัน

ชั้นที่ 5 การหาตำแหน่งของรอยโรคฟันผุในคอของฟันทุกกลุ่ม

มันน่าสนใจ

การจำแนกประเภทของฟันผุถูกแนะนำโดยแบล็กในปี 1896 เพื่อสร้างมาตรฐานสำหรับการเตรียมและการเติมของฟันผุและมีอยู่จนถึงทุกวันนี้ อย่างไรก็ตามวัสดุที่“ รักษาแสงได้” ที่ทันสมัยซึ่งมีพื้นฐานมาจากหลักการของ“ พันธะเคมี” ที่มีเนื้อเยื่อฟันทำให้เราไม่ยึดติดกับกฎและเทคนิคการเตรียมการของแบล็ก อย่างไรก็ตามเรื่องนี้ทันตแพทย์กำลังใช้มันในสถานการณ์ทางคลินิกต่าง ๆ เพื่อรักษาโรคฟันผุอย่างถูกต้อง

นอกจากนี้ยังเป็นที่น่าสังเกตว่าหลังจากการตายของผู้เขียนเพิ่มเกรด 6 อีกซึ่งพวกเขาเริ่มอย่างเป็นทางการชื่อ "อ้างอิงจากแบล็ก" มันรวมถึงฟันผุที่ขอบตัดของฟันและเขี้ยวและ tubercles ของฟันกราม ทันตแพทย์ส่วนใหญ่มีความเห็นว่าชั้นนี้ถูกเพิ่มเข้าในการจัดหมวดหมู่หลักอย่างไม่ถูกต้องเนื่องจากผู้เขียนไม่ได้ให้ความยินยอม

 

อาการหลักของโรคฟันผุลึก

ก่อนที่จะรักษาโรคฟันผุลึกทันตแพทย์จะตรวจสอบข้อร้องเรียนของผู้ป่วยอย่างรอบคอบเนื่องจากในขั้นตอนนี้สามารถยืนยันหรือปฏิเสธการวินิจฉัยได้

หากเรารวบรวมสถิติจากประวัติผู้ป่วยโรคฟันผุลึกจากการร้องเรียนที่พบบ่อยที่สุดและคุณลักษณะของพวกเขาสิ่งเหล่านี้สามารถแยกแยะได้ดังนี้:

• ความไม่สมบูรณ์ของความสวยงามหรือการเสียรูปของฟัน
• ความเจ็บปวดจากอุณหภูมิระคายเคือง (ร้อนและเย็น) สารเคมี (ส่วนใหญ่หวาน) และเชิงกล (เมื่ออาหารแข็งเข้าสู่โพรง)
• ลักษณะอาการปวดระยะสั้น ความเจ็บปวดจะหายไปอย่างรวดเร็วหลังจากที่กำจัดสิ่งที่ทำให้ระคายเคือง
• การละเมิดของการอุดฟัน (การหลุด, การกระจัดกระจาย, การสูญเสีย) และโรคฟันผุที่เกี่ยวข้องดำเนินการต่อไปอย่างไม่มีอาการหรือมีอาการปวดระยะสั้นดังกล่าวเมื่อฟันปวดเป็นระยะ

 

เกณฑ์สำหรับการเลือกใช้วัสดุบรรจุก่อนการรักษา

หลังจากการวินิจฉัยการรักษาโรคฟันผุลึกจะดำเนินการตามพิธีสารที่ยอมรับ ก่อนการเตรียม (การรักษา) ของโพรงฟันผุทันตแพทย์จะกำหนดชุดวัสดุอุดที่จำเป็นในสถานการณ์ทางคลินิกนี้ล่วงหน้า

ทีนี้มาพูดถึงวัสดุพื้นฐานกันดีกว่าและในกรณีใด

วัสดุอุดประเภทที่ล้าสมัยคืออะมัลกัม (เงินและทองแดง) พวกเขาไม่สามารถใช้ในฟันหน้าเพราะพวกเขาไม่ใช่ความงามดังนั้นการใช้พื้นที่ของพวกเขาคือชั้นเรียนสีดำ 1, 2 และ 5 เช่นเดียวกับฟันที่ครอบด้วยครอบฟัน

มันน่าสนใจ

สำหรับการรักษาโรคฟันผุในศตวรรษที่ XX นั้นมัลกัมเป็นวัสดุอุดที่ขาดไม่ได้ซึ่งยังคงพบ ไม่มีการอุดฟันยกเว้นการรวมกันซึ่งมีอยู่ 20-30 ปีอย่างปลอดภัยในฟัน มัลกัมเงินเป็นตราประทับโลหะที่มีฤทธิ์ต้านเชื้อแบคทีเรียของเงิน (และปรอท) ความเป็นไปได้ของการเก็บรักษานั้นเกือบจะไม่มีที่สิ้นสุด

น่าเสียดายที่รัสเซียถูกยกเลิกอย่างเร่งด่วนเนื่องจากมีโอกาสติดเชื้อในร่างกายด้วยปรอทเนื่องจากผงเงินถูกนวดลงบนมันทันตแพทย์อเมริกันประสบความสำเร็จในการพิสูจน์ตรงกันข้าม: พวกเขาดำเนินการศึกษาจำนวนมากและไม่ได้ระบุความเป็นไปได้ของการเป็นพิษของสารปรอทแม้กระทั่งสำหรับบุคลากรโดยปฏิบัติตามมาตรฐานการอนุรักษ์ จากข้อมูลล่าสุดตั้งแต่ปี 2000 ทันตแพทย์ชาวอเมริกันได้ทำการรวมกันเป็นประจำทุกปีสำหรับฟันหลายล้านซี่ ในรัสเซียอะมัลกัมแทบจะไม่เคยใช้เลยแม้ว่าการรักษาด้วยฟันผุลึกที่มีการใช้งานจะค่อนข้างมีประสิทธิภาพ

วัสดุการบรรจุแบบใหม่ที่ทันสมัยกว่าเรียกว่า glass ionomer cements (SIC) ส่วนใหญ่มักจะใช้ SIC ในการรักษาฟันผุลึกเป็นวัสดุซับสำหรับการอุดฟันหรือการบูรณะจากวัสดุผสมเกือบทุกชั้นสีดำ (ทั้งหมดขึ้นอยู่กับเกรดของวัสดุ) สำหรับการกรอกฟันทุกชั้นของฟันปิดผนึกรอยแยกยึดมงกุฎ ฯลฯ

แพทย์อาจให้ความสำคัญกับเนื้อหานี้ในกรณีต่อไปนี้:

• สุขอนามัยช่องปากแย่มาก
• ฟันผุหลาย บนฟัน;
• สถานที่ตั้งของโพรง carious ต่ำกว่าระดับของเหงือก (ภายใต้เหงือก);
• เป็นไปไม่ได้ที่จะแยกพื้นที่ทำงานออกจากความชื้น

วัสดุซีลอีกประเภทหนึ่งคือคอมโพสิต เราจะไม่อยู่ในรายละเอียดเกี่ยวกับประเภทของพวกเขาเราเพียงทราบว่ามีคอมโพสิตของสารเคมีและแสงบ่ม

คลินิกยุคใหม่ให้ความสำคัญกับวัสดุที่ใช้งานได้และมีความสวยงามที่ได้รับการพิสูจน์แล้วในการรักษาโรคฟันผุ พวกมันถูกวางไว้บนฟันผุของคลาสทุกประเภทใช้งานได้สะดวกติดกับเนื้อเยื่อฟันได้ง่ายและแน่นหนาและทนทานต่อการใช้งานจริงของรายละเอียดทางเทคนิคของการผลิต

น่าเสียดายที่แต่ละ บริษัท ผลิตคอมโพสิตด้วยชุดของคุณสมบัติที่สามารถมีทั้งด้านบวกและด้านลบ ราคาของวัสดุดังกล่าวยังแตกต่างกันไป ไม่ว่าในกรณีใดพวกเขาไม่พึงประสงค์ที่จะใช้สำหรับการเจาะลึกลงไปในหลุม subgingival เมื่อไม่มีความเป็นไปได้ที่จะแยกตัวออกจากความชื้น การรักษาโรคฟันผุลึกเช่นนี้อาจไม่ได้ผล

 

ขั้นตอนของการรักษาโรคฟันผุลึก

การรักษาโรคฟันผุลึกประกอบด้วยชุดของขั้นตอนดำเนินการโดยทันตแพทย์ในการสั่งซื้อที่จำเป็นสำหรับสถานการณ์ทางคลินิกที่กำหนด

1. ยาระงับความรู้สึก นี่เป็นขั้นตอนสำคัญของการบรรเทาอาการปวดเมื่อฟันหายในระหว่างการรักษา ช่วยให้ผู้ป่วยรู้สึกสบายและไม่กลัว
2. การรักษาทางกลของฟันผุจากเนื้อเยื่อฟันผุ (เตรียม) การชลประทานยาด้วยน้ำยาฆ่าเชื้อ
3. แผ่นรักษาแคลเซียมไฮดรอกไซด์ - บางครั้งใช้ในการรักษาโรคฟันผุลึกและวางที่ด้านล่างของโพรง carious เพื่อป้องกันความเสี่ยงของ pulpitis (การอักเสบของเนื้อเยื่ออ่อน) กิจกรรมต้านเชื้อแบคทีเรียของมันเป็นที่รู้จักกันมานาน
4. การวางปะเก็นฉนวน เมื่อเติมด้วยอะมัลกัมหรือคอมโพสิต (ยกเว้นแก้วไอโอโนเมอร์ซีเมนต์) จำเป็นต้องแยกวัสดุออกจากเนื้อฟันเพื่อป้องกันความเป็นพิษของส่วนประกอบที่รวมอยู่ในองค์ประกอบการเติม สำหรับการวางในการรักษาโรคฟันผุลึกให้ใช้: ซีเมนต์สังกะสีฟอสเฟต, ซีเมนต์แก้วไอโอโนเมอร์ซีเมนต์, คอมพิวเตอร์ (รวมคุณสมบัติของ SIC และคอมโพสิต) ฯลฯ
5. และในที่สุดการกำหนดตราประทับที่เลือกตามลักษณะของช่องที่จะเติม

วิดีโอต่อไปนี้แสดงตัวอย่างการรักษาโรคฟันผุลึก:

 

ดังนั้นในความเป็นจริงการรักษาโรคฟันผุจึงเกิดขึ้น (ตั้งแต่การขุดจนถึงการติดตั้งตราประทับ)

ความเห็นของผู้เชี่ยวชาญ

ผู้เชี่ยวชาญส่วนใหญ่มาสรุปว่าการใช้แผ่นทางการแพทย์ที่มีฟันผุลึกตามด้วยการปิดช่องว่างด้วยตราประทับในการเยี่ยมชมครั้งเดียวเป็นความเสี่ยงที่ไม่มีเหตุผลในระยะยาว ความจริงก็คือการหายตัวไปของปะเก็นจากแคลเซียมไฮดรอกไซด์ได้รับการพิสูจน์ในเวลาอันสั้น Dentin ดูดซับปะเก็นอย่างแข็งขันด้วยการสร้างพื้นที่ใต้ซีล ในทางกลับกันสิ่งนี้ทำให้เกิดการหดตัวและเกิดความเสียหายต่อไส้ซึ่งนำไปสู่การติดเชื้อของเนื้อเยื่อฟันผ่านทางจุลภาค

นักวิจัยเห็นด้วยว่าควรใช้ปะเก็นแพทย์ภายใต้ตราประทับชั่วคราวและหลังจากนั้นครู่หนึ่ง (5-14 วัน) ให้ติดตั้งปะเก็นฉนวนและซีลถาวรโดยไม่ใช้หรือไม่ใช้ปะเก็นทางการแพทย์แม้จะเป็นโรคฟันผุลึกก็ตาม ในกรณีส่วนใหญ่สิ่งนี้จะไม่ส่งผลต่อคุณภาพของการรักษาตามเทคโนโลยีที่ทันสมัย

 

อาจเกิดภาวะแทรกซ้อนหลังการรักษา

บางครั้งคนคนหนึ่งมีประสบการณ์ความเจ็บปวดที่เห็นได้ชัดเจนหลังจากการรักษาโรคฟันผุลึกหรือปวดฟัน เกือบตลอดเวลา - นี่คือผลลัพธ์ของข้อผิดพลาดบางอย่างในส่วนของแพทย์ที่เข้าร่วม โดยปกติแล้วความเจ็บปวดไม่ควรจะเป็น

ในบางกรณีอาการปวดหายไปภายใน 1-2 สัปดาห์ มันเรียกว่าความไวหลังการผ่าตัด (หลังการเติม) ซึ่งเป็นลักษณะโดย:

• ความเจ็บปวดด้วยความกดดันต่อตราประทับ;
• ความไวจากสิ่งเร้าอุณหภูมิ (เพิ่มเติมจากความเย็น);
• ความรู้สึกของความรู้สึกไม่สบาย

หากคุณมีอาการปวดฟันหลังจากรักษาโรคฟันผุลึกคุณควรปรึกษาแพทย์อย่างแน่นอน เป็นสิ่งสำคัญอย่างยิ่งที่จะต้องปรากฏขึ้นที่แผนกต้อนรับทันทีหลังจากวางตราประทับในกรณีต่อไปนี้:

• อาการปวดเฉียบพลัน (paroxysmal และเกิดขึ้นเอง)
• อาการปวดที่สังเกตได้ชัดเจนซึ่งไม่สามารถกำจัดได้แม้จะใช้ยาแก้ปวด
• ปฏิกิริยาจากด้านข้างของเหงือกใกล้กับฟันที่รับการรักษา (บวม)
• สัญญาณที่ชัดเจนของการประเมินค่าสูงของตราประทับและปฏิกิริยาต่อปัจจัยที่กระทบกระเทือนจิตใจ หากมีเหตุผลบางอย่างที่ทันตแพทย์ไม่ได้ทำการขัดไส้อย่างสมบูรณ์ซึ่งจะรบกวนการปิดฟันและเคี้ยวของเขาจากนั้นความเจ็บปวดก็จะเกิดขึ้นในไม่ช้าและปฏิกิริยาต่อปัจจัยด้านบาดแผลจะเกิดขึ้นในภายหลัง pulpitis บาดแผล หรือปริทันต์อักเสบ ไม่มีประเด็นใดที่จะรอให้ตราประทับ“ ถู” ตามที่ผู้ป่วยบางรายเชื่อว่าสิ่งนี้จะไม่เกิดขึ้นด้วยตัวเอง ต้องไปพบแพทย์ที่เข้าร่วม

อาการปวดหลังการรักษาโรคฟันผุลึกมักจะบ่งบอกถึงภาวะแทรกซ้อนของมัน: pulpitis, ปริทันต์, periostitis หรือแม้กระทั่งการบาดเจ็บฟันเฉียบพลันหรือเรื้อรังกับพื้นหลังของการประเมินค่าสูงเกินไป

การให้ความช่วยเหลือทันเวลาไม่เพียง แต่สามารถป้องกันไม่ให้เกิดผลกระทบร้ายแรงต่อฟันเท่านั้น ความช่วยเหลือที่ทันตแพทย์สามารถให้บริการได้ที่แผนกต้อนรับสำหรับภาวะแทรกซ้อนของโรคฟันผุลึก:

• การเปลี่ยนปะเก็นและซีลด้วยตัวเลือกอื่น (สำหรับความเจ็บปวดหลังการเติม)
• การรักษาฟันในคลองที่มีการบรรจุที่ตามมาในการเยี่ยมชมครั้งที่สอง
• การแก้ไขของตราประทับที่มีการกล่าวเกินจริงหากไม่มีผลกระทบร้ายแรงจากการบาดเจ็บดังกล่าว
• การรักษาคลองฟันและขั้นตอนการผ่าตัดเพิ่มเติม (แผล, การผ่าตัดราก, hemisection, ฯลฯ ) เพื่อบันทึกฟันทั้งหมดหรือบางส่วนในหลุมที่ดีโดยใช้วิธีการรวม

ในการสรุป: หากคุณมีอาการปวดฟันหลังจากรักษาโรคฟันผุลึกคุณไม่จำเป็นต้องอดทนและรอผลที่ตามมาจะดีกว่าเสมอหากคุณต้องการคำแนะนำจากแพทย์

คำถามไปหาหมอฟัน

ยินดีต้อนรับ! สามวันที่ผ่านมาเขาอยู่ที่หมอฟันและเขาเจาะฟันของฉันอย่างสุดซึ้งจนเขาเข้าไปในประสาทแม้ว่าฟันจะไม่เจ็บ ฉันไม่รู้สึกอะไรเลยตั้งแต่ฉีดเข้าไปในเหงือก ฉันขอให้คุณตอบคำถามสองข้อ: ทำไมแพทย์จึงตัดสินใจลบเส้นประสาทออกจากฟันที่มีชีวิต แต่เขาไม่ป่วยและอธิบายเหตุผลของอาการปวดสั้นที่เกิดขึ้นหลังการรักษาเมื่อเคี้ยวฟันโดยเฉพาะเนื้อสัตว์และผลไม้?

Alexander, มอสโก

หมอฟัน: สวัสดีอเล็กซานเดอร์! น่าเสียดายที่ผู้ป่วยมักจะเกิดปัญหาขึ้นช้าจนไม่สามารถรักษาฟันด้วยการวินิจฉัยโรคฟันผุได้ นี่คือสาเหตุที่ฟันผุอย่างรุนแรงด้วยการมีส่วนร่วมของ "เส้นประสาท" ในกระบวนการติดเชื้อ ดังนั้นเพื่อให้ฟันไม่ได้ป่วยภายใต้การเติมแพทย์จะทำการลบล้าง (ลบ "เส้นประสาท") จากนั้นหลังจากเวลาหนึ่ง (บ่อยครั้ง - น้อยลง - ทันที) จะทำการติดตั้งตราประทับ ในบางกรณีในวันแรกหลังการรักษาอาการปวดหรือความไวภายหลังการผ่าตัดอาจเกิดขึ้นเนื่องจากการประมวลผลและการเติมคลอง

นี่เป็นเพราะการปรับเปลี่ยนในช่องทางของตัวเองและบ่อยครั้งที่เกิดข้อผิดพลาดในการใช้งาน โดยปกติอาการปวดจะหายไปภายใน 2-5 วัน หากความเจ็บปวดยาวนานขึ้น - คุณควรปรึกษาแพทย์เพื่อขอคำปรึกษาก่อนการเข้ารับการบรรจุอย่างถาวร คุณควรติดต่อทันตแพทย์ทันทีหลังจาก:

1. อุณหภูมิสูง
2. อาการบวมน้ำในพื้นที่ของฟันที่รักษาในคลอง;
3. ความเจ็บปวดที่แข็งแกร่งและทนไม่ได้ที่น่าทึ่งในฟันที่เต็มไป
4. มึนงงในขากรรไกรหลังการรักษา

 

ลักษณะราคาของการรักษา

ราคาของการรักษาโรคฟันผุลึกนั้นขึ้นอยู่กับหลายปัจจัย:

• จำนวนการเข้าชมที่คุณทำกับคลินิก
• วัสดุที่ใช้
• สถานะคลินิก
• ระดับการเตรียมความพร้อมของแพทย์
• และแม้แต่ค่าใช้จ่ายทางการตลาดของคลินิก

การรักษาโรคฟันผุลึกนั้นมีความซับซ้อนของการผสมที่ซับซ้อนดังนั้นราคาจะถูกกำหนดโดยการ จำกัด ของช่องที่มีฟันผุตามสีดำ: ตัวอย่างเช่นการอุดฟันบนฟันหน้ามักจะมีราคาแพงกว่าฟันกราม นี่เป็นเพราะความต้องการของรูปแบบและความสวยงาม คุณต้องใช้วัสดุที่มีราคาแพงเพื่อสร้างสำเนาซี่ฟันที่แน่นอน

ดูแลฟันของคุณและมีสุขภาพดี!

 

วิดีโอที่น่าสนใจ: การเตรียมโพรงฟันผุของคลาส 1 ตามแบล็ก

 

วิธีการกำจัดความกลัวของทันตแพทย์ - เคล็ดลับการปฏิบัติ