Η Caries είναι μια σύνθετη, συνήθως αργά εξελισσόμενη, παθολογική διαδικασία καταστροφής των σκληρών δοντιών λόγω της πολύπλοκης επίδρασης των αποκαλούμενων καρδιογόνων παραγόντων.
Όταν για πρώτη φορά στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία ο χειρούργος Archigen "διάτρησε" ένα δόντι για έναν ασθενή και με επιτυχία διεκπεραίωσε τη θεραπεία της τερηδόνας, η εμπειρία του ξεχάστηκε σταδιακά και παρέμεινε μόνο σε ιστορικά έγγραφα. Χρειάστηκε περισσότερος από έναν αιώνα για να θεραπευτεί η τερηδόνα για να θυμηθεί ξανά.
Τον Μεσαίωνα, οι άνθρωποι ενδιαφέρονται πολύ για τις αιτίες της φθοράς των δοντιών και του πόνου στα δόντια. Ωστόσο, το γεγονός ότι η τερηδόνα είναι μια ασθένεια έγινε γνωστή πολύ αργότερα.
Παρεμπιπτόντως, τον 1ο αιώνα π.Χ. ο Ρωμαίος ιατρός Scribonius προσπάθησε να προτείνει ότι η φθορά των δοντιών σχετίζεται με "κακούς χυμούς" που εισέρχονται στο στόμα με τα τρόφιμα. Από τότε έχουν προκύψει αρκετές δεκάδες θεωρίες σχετικά με το τι είναι η τερηδόνα και ποιες είναι οι αιτίες της εμφάνισής της και της εξέλιξής της, μερικές από τις οποίες έχουν επιβιώσει μέχρι σήμερα.
Βακτηριακή φύση της τερηδόνας
Η χημική-παρασιτική θεωρία του Miller για την ανάπτυξη της οδοντικής τερηδόνας άρχισε ήδη από το 1884 και εξακολουθεί να θεωρείται η καλύτερη ερμηνεία της σύγχρονης κατανόησης των αιτίων αυτής της παθολογικής διαδικασίας. Με μικρές διορθώσεις, χρησιμοποιείται σήμερα ενεργά.
Χάρη σε αυτό το έργο, η ανθρωπότητα έμαθε ότι η κύρια αιτία της τερηδόνας είναι τα ζωτικά προϊόντα των μικροοργανισμών, τα οποία απελευθερώνονται όταν ζυμώνουν υδατάνθρακες στην στοματική κοιλότητα, ιδιαίτερα στην επιφάνεια του σμάλτου των δοντιών. Με άλλα λόγια, η ζάχαρη από τα τρόφιμα αποτελεί έδαφος αναπαραγωγής για τα βακτηρίδια (για παράδειγμα, για τα αναερόβια Streptococcus mutans), τα οποία βρίσκονται σε μεγάλες ποσότητες στην πλάκα.
Η απομόνωση των οργανικών οξέων, τα οποία είναι προϊόντα ζύμωσης υδατανθράκων, καθορίζει τον κύριο λόγο της διάλυσης του σμάλτου των δοντιών με την έκπλυση ενώσεων φθορίου, ασβεστίου και φωσφόρου από αυτό, γεγονός που με τη σειρά του οδηγεί σε σταδιακή καταστροφή της κρυσταλλικής δομής.
Είναι ενδιαφέρον
Ακόμη και τότε, ο Miller αναγνώρισε την ύπαρξη ορισμένων παραγόντων, όπως η ποσότητα και η σύνθεση του σάλιου, η φύση και η διατροφή, η σύνθεση του πόσιμου νερού, καθώς και η επίδραση της κληρονομικότητας και των συνθηκών ωρίμανσης του σμάλτου, στις οποίες εξαρτιόταν άμεσα η τερηδόνα.
Βρέθηκε ότι συνήθως μόλις λίγα λεπτά μετά την κατανάλωση υδατανθράκων είναι αρκετό για να πέσει το pH στην στοματική κοιλότητα από 6 σε περίπου 4. Και όσο χαμηλότερο είναι το pH (με άλλα λόγια, τόσο μεγαλύτερη είναι η οξύτητα του μέσου), τόσο υψηλότερο είναι το ποσοστό καταστροφής του σμάλτου, τόσο πιο γρήγορα εξελίσσεται τερηδόνα.
Μεταξύ των οξέων που σχηματίζονται στην πλάκα βρέθηκε γαλακτικό οξύ, καθώς και μυρμηκικό, προπιονικό, βουτυρικό και, σε μικρότερο βαθμό, μερικά άλλα. Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι ο κύριος υδατάνθρακας που χρειάζονται τα βακτήρια στην στοματική κοιλότητα για να σχηματίσουν αυτά τα οξέα είναι σακχαρόζη. Κατά τη ζύμωση της φρουκτόζης και της γλυκόζης σχηματίζονται σημαντικά λιγότερο εντατικά καρειογονικά οξέα.
Εντούτοις, η ξυλιτόλη ή η σορβιτόλη είναι πρακτικά αβλαβής από την άποψη των παραγόντων που προκαλούν τερηδόνα: το ενζυματικό σύστημα των μικροοργανισμών της πλάκας δεν είναι ικανό να μετατρέπει αυτές τις ουσίες σε οξέα με οποιαδήποτε σημαντική ταχύτητα.
Σήμερα, χάρη σε πολυάριθμες πρόσθετες μελέτες, μπορούμε να υποστηρίξουμε ότι η τερηδόνα είναι μια τοπική παθολογική διαδικασία που εμφανίζεται μόνο μετά από οδοντοφυΐα και σχετίζεται με την εστιακή απομετάλλωση του σμάλτου, ακολουθούμενη από μαλάκωμα των σκληρών ιστών, οδηγώντας στον σχηματισμό μιας κοιλότητας.
Από αυτό προκύπτουν ορισμένα σημαντικά σημεία:
- Η φθορά των δοντιών είναι μια παθολογία που απαιτεί έγκαιρη θεραπεία, έτσι ώστε η καταστροφή να μην οδηγήσει σε μια carious κοιλότητα.
- Η τερηδόνα είναι ακριβώς μια τοπική παθολογική διαδικασία, δηλαδή, ένα δόντι δεν μπορεί να «μολύνει» το άλλο.
- Η τερηδόνα δεν εμφανίζεται ποτέ πριν την οδοντοφυΐα. Αυτό σημαίνει ότι η ασθένεια αναπτύσσεται στην επιφάνεια του δοντιού εν μέσω της δράσης καρειογόνων παραγόντων.
Η αιτιολογία της τερηδόνας εξακολουθεί να μελετάται (ειδικότερα, ζητήματα που σχετίζονται με την επίδραση της κληρονομικότητας, διάφορους επιβλαβείς περιβαλλοντικούς παράγοντες κ.λπ.).
Ασθένεια της σύγχρονης κοινωνίας
Η τερηδόνα στα δόντια εμφανίστηκε στην αρχαιότητα, αλλά υπάρχει λόγος να πιστέψουμε ότι αυτό το πρόβλημα δεν ήταν ευρέως διαδεδομένο και η θεραπεία περιορίστηκε σε μια απλή εξόρυξη δοντιών. Ωστόσο, ήδη από τον Μεσαίωνα, η τερηδόνα έγινε πρόβλημα για τους περισσότερους ανθρώπους. Οι επιστήμονες το αποδίδουν σε μια αλλαγή στην ανθρώπινη διατροφή, καθώς και στις περιβαλλοντικές και καθημερινές συνθήκες.
Ξεκινώντας από τον 18ο αιώνα περίπου, η συχνότητα της τερηδόνας ξεκινά ασταμάτητα και σήμερα η επικράτειά της σε πολλές περιοχές του πλανήτη φτάνει το 100%. Επιπλέον, η συχνότητα της τερηδόνας στη Δυτική Ευρώπη είναι σχετικά χαμηλή, ενώ στην Αφρική και την Ασία τα ποσοστά αυτά φθάνουν το 80-97%.
Τέτοιες στατιστικές εξηγούνται από ένα πλήθος συμπληρωματικών παραγόντων:
- Η φύση της δίαιτας (ιδίως η περίσσεια ή η έλλειψη υδατανθράκων).
- Η περιεκτικότητα σε φθόριο, καθώς και άλλα μικρο και μακροστοιχεία στο πόσιμο νερό.
- Κοινωνικές και κλιματογραφικές συνθήκες (επίπεδο οδοντιατρικής φροντίδας για τον πληθυσμό, κατανάλωση πόσιμου νερού που περιέχει φθοριούχα, κλπ.).
Σύμφωνα με μελέτες αρκετών συγγραφέων, περίπου 80-90% των παιδιών με δόντια γάλακτος παρατηρήθηκαν σε κακοήθεις βλάβες και κατά το χρόνο αποφοίτησης από το σχολείο, περίπου το 80% των παιδιών έχουν επίσης τερηδόνα - ήδη με μόνιμα δόντια.
Όσον αφορά τους ενήλικες: στις ανεπτυγμένες χώρες, περίπου το 95% αυτών έχουν τουλάχιστον ένα γέμισμα στο δόντι.
Ταξινόμηση τερηδόνας
Για πρακτική χρήση, η πιο κατάλληλη είναι ίσως η ταξινόμηση της τερηδόνας από το βάθος της διαδικασίας. Σε αυτή την περίπτωση, η τερηδόνα χωρίζεται σε δύο μεγάλες ομάδες: απλή και περίπλοκη, η τελευταία από τις οποίες περιλαμβάνει διάφορους τύπους πνευμονίας και περιοδοντίτιδας.
Όσο για την τεχνητή δυσλειτουργία της τερηδόνας, κατατάσσεται στους ακόλουθους τύπους:
- Η τερηδόνα στο στάδιο της σποράς (το σμάλτο είναι τοπικά αφαλατωμένο, με αποτέλεσμα το χρώμα της να αλλάζει και η σκληρότητα και η ομαλότητα της να μειώνονται · ο πόνος, κατά κανόνα, απουσιάζει στο στάδιο αυτό. διάγνωση της τερηδόνας στο σημειακό στάδιο, είναι σημαντικό να το διαφοροποιήσουμε με τις μη καρειικές βλάβες των δοντιών - για παράδειγμα, με υποπλασία και φθορίωση).
- Η επιφανειακή τερηδόνα (ένα άσπρο ή ασβέστη σημείο γίνεται ακατάλληλο σε αυτό το στάδιο, μπορεί να αρχίσει να χρωματίζει.) Χαρακτηριστικό γνώρισμα της κλινικής εικόνας της επιφανειακής τερηδόνας είναι η εμφάνιση πόνου από όξινο, γλυκό, κρύο, σε αυτό το στάδιο απέχει πολύ από πάντα.
- Μεσαία τερηδόνα (η περιοχή της καταστροφής διεισδύει βαθύτερα στον ιστό των δοντιών με βλάβη της οδοντίνης, ο πόνος από τους ερεθιστικούς παράγοντες γίνεται πιο έντονος και έντονος).
- Εάν η θεραπεία δεν ξεκινήσει σε αυτό το στάδιο, τότε ο θάλαμος του πολφού θα επηρεαστεί και είναι πολύ πιθανό να απαιτηθεί απομάκρυνση - απομάκρυνση του «οδοντικού νεύρου». Με βαθιά τερηδόνα ο πόνος μπορεί να είναι πολύ ισχυρός και παρατεταμένος.
Υπάρχουν και άλλοι τύποι ταξινόμησης της τερηδόνας (ανάλογα με τη σοβαρότητα της διαδικασίας, ανάλογα με τον εντοπισμό στα δόντια, ανάλογα με τη διάρκεια της πορείας, σύμφωνα με τον Π.Ο.Υ. κ.λπ.)
Τι είναι η επικίνδυνη τερηδόνα
Επί του παρόντος, οξεία και χρόνια τερηδόνα δόντια.Σε μια χρόνια πορεία, η τερηδόνα μπορεί να βρίσκεται στο ίδιο στάδιο ανάπτυξης για πολύ καιρό.
Για παράδειγμα, η εμφάνιση ενός λευκού καρυώδους σημείου στην επιφάνεια του δοντιού μπορεί σταδιακά να γίνει χρωματισμένη λόγω των χρωμάτων από τα τρόφιμα, αλλά για μεγάλο χρονικό διάστημα δεν οδηγεί στην καταστροφή των ανώτερων στρώσεων του σμάλτου. Στη χρόνια μορφή, η μετάβαση σε επιφανειακή τερηδόνα μπορεί να συμβεί μόνο πολλά χρόνια μετά την έναρξη της διαδικασίας αφαλάτωσης.
Τι δεν μπορεί να πει κανείς οξεία τερηδόναόταν, μέσα σε λίγες εβδομάδες ή μήνες, ένα ελάττωμα επιφάνειας αναπτύσσεται πρώτα από ένα χρωματισμένο ή λευκό σημείο, και στη συνέχεια η κοιλότητα αναπτύσσεται ως μεσαία ή βαθιά τερηδόνα. Χωρίς θεραπεία, μια τέτοια ταχεία διαδικασία συνήθως οδηγεί σε επιπλοκές της τερηδόνας: πνευρίτιδα και περιοδοντίτιδα.
Στη θεραπεία της κονδυλίτιδας, γίνεται η αποκαλούμενη απομάκρυνση - απομάκρυνση του οδοντικού νεύρου. Ένα νεκρό δόντι στις περισσότερες περιπτώσεις θα εξυπηρετεί λιγότερο από ένα ζωντανό δόντι.
Η απομάκρυνση των δοντιών ως αποτέλεσμα της περιοδοντίτιδας είναι η χειρότερη επιλογή για ένα δάγκωμα: απουσία ενός ή περισσότερων δοντιών, οι άλλοι συχνά αρχίζουν να μετακινούνται σταδιακά σε σχέση με την αρχική τους κανονική θέση. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η έγκαιρη θεραπεία είναι τόσο σημαντική ήδη στα αρχικά στάδια της εξέλιξης της παθολογίας (κηλίδες κηλίδας), όταν μπορούν να απαλλαγούν οι συντηρητικές μέθοδοι θεραπείας.
Συχνά προκύπτουν μεγάλες δυσκολίες με πολλαπλές βλάβες της αποκαλούμενης "φιάλης" τερηδόνας φυλλοβόλων δοντιών σε μικρά παιδιά ηλικίας 2 έως 3-4 ετών.
Σημείωση
Κατά κανόνα, η τερηδόνα στα μπουκάλια εμφανίζεται σε παιδιά με μειωμένη ανοσία, σε διάφορες παθολογικές καταστάσεις, ωστόσο, οι περιπτώσεις ανάπτυξης της σε υγιή μωρά δεν είναι επίσης ασυνήθιστα λόγω της κατώτερης δομής ιστού του σμάλτου και άλλων παραγόντων που προκαλούν τερηδόνα. Αυτές περιλαμβάνουν, κυρίως, ακατάλληλη σίτιση και έλλειψη κατάλληλης στοματικής υγιεινής μετά από αυτήν. Τα κατάλοιπα τροφίμων μετά τη σίτιση (ειδικά τη νύχτα) με αδύναμη σιαλίωση και (ή) ανεπαρκή ανόργανο συστατικό του σίλου επιτρέπουν στους μικροοργανισμούς που σχηματίζονται στα δόντια της πλάκας να οδηγούν γρήγορα σε φθορά των δοντιών.
Οι παρακάτω φωτογραφίες δείχνουν μερικά παραδείγματα τερηδόνας:
Όλα ξεκινούν με τις συνήθεις ζώνες εστιακής αφαλάτωσης ή κηλίδας στην περιοχή του τραχήλου της μήτρας και στη συνέχεια η έναρξη της καταστροφής μπορεί να μετατραπεί σε σοβαρή μορφή τερηδόνας - κυκλική τερηδόνα, μέχρι να σπάσει μέρος ή ολόκληρη η κορώνα του δοντιού. Ταυτόχρονα, τα δόντια μπορεί να μην είναι άρρωστα για μεγάλο χρονικό διάστημα λόγω των προστατευτικών δυνατοτήτων τους για να σχηματίσουν οδοντίνη αντικατάστασης, που εξοικονομεί από το τυχαίο άνοιγμα του πολτού ("νεύρο").
Αν δεν ξεκινήσετε την έγκαιρη θεραπεία, οι συνέπειες της τερηδόνας μπορεί να είναι πολύ σοβαρές. Κανένας δεν γνωρίζει ακριβώς σε ποια ημέρα θα ξεκινήσει ο πόνος από τα αποσυντιθέμενα δόντια, αλλά είναι σε εξαιρετικά άσχημη στιγμή το μωρό να αρνηθεί να φάει κανονικά και ακόμη και να κοιμηθεί.
Ανεπιθύμητα επιλεγμένα παυσίπονα μπορούν να βλάψουν τη γενική υγεία του παιδιού και η διακοπή του πόνου για λίγο δεν είναι θετικό αποτέλεσμα αλλά φανταστική ευεξία. Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, στις ρίζες των δοντιών του γάλακτος μπορεί να εμφανιστούν σοβαρές φλεγμονώδεις διεργασίες (συχνά εκδηλώνονται με "ροή" στα ούλα), οδηγώντας στην ανάγκη για εκχύλιση δοντιών.
Η πολλαπλή αφαίρεση των δοντιών του γάλακτος συνεπάγεται παραβίαση του δαγκώματος του γάλακτος. Κακοήθης μόλυνση, φλεγμονή, πρόωρη εκχύλιση φυλλοβόλων δοντιών - όλα αυτά επηρεάζουν άμεσα ή έμμεσα την κανονική ανάπτυξη και την οδοντοφυΐα των μόνιμων δοντιών. Προκειμένου να αποφευχθούν τέτοιες τρομερές συνέπειες, είναι απαραίτητο να αντιμετωπιστεί έγκαιρα η τερηδόνα ακόμη και στα δόντια του γάλακτος, χωρίς να δικαιολογείται η αδράνεια από το γεγονός ότι σύντομα θα πέσουν έξω.
Μην υποτιμάτε την επίδραση των ασθενών δοντιών στην ποιότητα της ανθρώπινης διατροφής. Με βαθιά τερηδόνα, η κατανάλωση τροφής και η κανονική μάσηση μπορεί να είναι πολύ περίπλοκη και σε μεγάλο χρονικό διάστημα αυτό συνήθως έχει γενική αρνητική επίδραση στο σώμα.
Επιπλέον, τα αποσπασμένα δόντια στη ζώνη χαμόγελου οδηγούν συχνά σε ψυχολογικά συμπλέγματα, ειδικά στα παιδιά. Ο φόβος για χαμόγελο σε γενικές γραμμές, η συνεχής κάλυψη κατά τη διάρκεια του στόματος γελά με το χέρι σας - όλα αυτά μπορούν να αποδοθούν σε ένα είδος ψυχολογικού κινδύνου που συνδέεται με την παρουσία τερηδόνας.
Οδοντική τερηδόνα
Η τερηδόνα στο στάδιο μιας λευκής κηλίδας είναι η πλέον ευνοϊκή για συντηρητική θεραπεία στην οδοντιατρική χωρίς τη χρήση τρυπανιού. Για το σκοπό αυτό, μπορούν να χρησιμοποιηθούν διάφορα φάρμακα και τεχνολογίες.
Οι δημοφιλείς επιλογές θεραπείας για την εστίαση της αφαλάτωσης του σμάλτου είναι τα φάρμακα και τα μέσα αναπλήρωσης για βαθιά φθορίωση:
- Γλουθοφόρο;
- Remodent;
- Υγρό σφράγισης σμάλτου.
- Belagel Ca / Ρ, Belagel F, κλπ.
Η δράση αυτών των φαρμάκων βασίζεται στο γεγονός ότι η αφαλάτωση του σμάλτου είναι αναστρέψιμη κατά την αρχική τερηδόνα. Επιπλέον, η διαδικασία της αποκατάστασής της σε κανονικές συνθήκες σε ένα υγιές άτομο είναι σε εξέλιξη: όλα τα απαραίτητα συστατικά για τα ορυκτά περιλαμβάνονται ήδη στο σάλιο (γι 'αυτό το σάλιο ονομάζεται ακόμη και "υγρό σμάλτο").
Η συγκέντρωση ανόργανων συστατικών σε παρασκευάσματα αναμίξεως είναι εκατοντάδες φορές υψηλότερη από ό, τι στο σάλιο, επομένως, σε σύντομο χρονικό διάστημα, είναι σε θέση να κορεώνουν το σμάλτο των δοντιών με όλα τα απαραίτητα συστατικά σε επαρκείς ποσότητες για διαδικασίες εντατικής ανάκτησης. Ωστόσο, αυτή η αποκατάσταση δεν είναι πάντοτε δυνατή: το κριτήριο της αναστρεψιμότητας της καταστροφής του σμάλτου με τερηδόνα είναι η διατήρηση της πρωτεϊνικής μήτρας, η οποία καθορίζει την ταξινομημένη διάταξη ορυκτών σωματιδίων στους ιστούς των δοντιών. Εάν οι ίνες κολλαγόνου της μήτρας καταστραφούν, τότε οι συντηρητικές μέθοδοι θεραπείας δεν θα είναι αρκετές και θα απαιτηθεί η εγκατάσταση σφραγίδας.
Τα παραπάνω φάρμακα προορίζονται αποκλειστικά για επαγγελματική χρήση, αλλά μπορούν να συνδυαστούν με τη θεραπεία της τερηδόνας στο σπίτι - οδοντόκρεμες και πηκτές αναμίξεως:
- Κρέμα αφαίρεσης για δόντια GC Tooth Mousse;
- Αλοιφές πηκτώματος O.C.S. Ιατρικά ορυκτά?
- Ενεργή φθοριούχο οδοντόκρεμα Fluorodent;
- Μια άλλη οδοντόκρεμα με φθόριο είναι το νέο φθοριούχο μαργαριτάρι.
- Colgate Maximum;
- Lacalut Fluor;
- Pepsodent
Και άλλα
Μεταξύ των σύγχρονων τεχνολογιών για τη θεραπεία της τερηδόνας στο στάδιο της κηλίδας, η μη επεμβατική τεχνική ICON κερδίζει δημοτικότητα - η επεξεργασία της τερηδόνας χωρίς τρυπάνι, η οποία περιλαμβάνει την διείσδυση πολυμερών ρητινών του φαρμάκου στη ζώνη προετοιμασμένου και επεξεργασμένου αφαλατωμένου σμάλτου εκ των προτέρων.
Η θεραπεία της επιφανειακής, μεσαίας και βαθιάς τερηδόνας συνήθως δεν γίνεται χωρίς τη χρήση ενός τρυπανιού και αποτελείται από διάφορα στάδια:
- Αναισθησία (γενική ή τοπική αναισθησία, εάν ενδείκνυται).
- Αφαίρεση πλάκας (πέτρας) από την επιφάνεια των δοντιών.
- Απομόνωση του χειρουργικού πεδίου με ελαστικό φράγμα ή συμβατικά βαμβακερά επιχρίσματα.
- Προετοιμασία χρησιμοποιώντας άκρες ή άκρες στροβίλου για έναν μικροκινητήρα με υποχρεωτική ψύξη με αέρα-νερό.
- Επέκταση της κοιλότητας με την απομάκρυνση των μαλακωμένων και χρωματισμένων (σε ορισμένες περιπτώσεις) οδοντίνης και ελαττωματικών σμάλτων.
- Ο σχηματισμός μιας κοιλότητας για ένα προεπιλεγμένο υλικό για μια σφράγιση.
- Ρυθμίστε τη σφραγίδα σύμφωνα με τις οδηγίες.
- Τελειώνοντας
Παρακάτω παρατίθενται μερικά σύγχρονα υλικά από το οπλοστάσιο ενός επαγγελματία οδοντιάτρου:
- Σύνθετα υλικά.
- Γυαλιστικά ιονομερή τσιμέντα
- Συστατικά.
- Ormoker (βιολογικά τροποποιημένα κεραμικά).
Μέσα πρόληψης: διαχωρίζουμε την αλήθεια από τη διαφήμιση
Οι περισσότερες διαφημίσεις σας κάνουν να πιστεύετε ότι η χρήση οδοντόκρεμων που περιέχουν υψηλές συγκεντρώσεις φθορίου θα οδηγήσει σε αξιόπιστη διάθεση της φθοράς των δοντιών. Το ίδιο ισχύει και για τα κλιματιστικά φθορίου.
Κάποιος θέλει πάντα να πιστεύει σε ένα θαύμα, ειδικά όταν οι ειδικοί των οδοντιάτρων συμβουλεύουν τις οθόνες εξηγώντας την εμπειρία τους από τη χρήση αυτών των προϊόντων υγιεινής.Στην πραγματικότητα, η απλή χρήση πάστας φθορίου ή λαμπρυντικού θα είναι εξαιρετικά ανεπαρκής, δεδομένου ότι η εκτέλεση των καθηκόντων πρόληψης της εμφάνισης και της ανάπτυξης τερηδόνας απαιτεί σειρά διαδοχικών μέτρων:
- Περιορίστε την πρόσληψη υδατανθράκων (τυχόν είδη ζαχαροπλαστικής).
- Υποχρεωτική κατανάλωση στερεών τροφών, όπως φρούτα και λαχανικά.
- Υποχρεωτική στοματική υγιεινή μετά από κάθε γεύμα (τουλάχιστον ξεπλύνετε το στόμα μετά το φαγητό).
- Εκτέλεση της σωστής τεχνικής βούρτσισμα - όλες τις διαθέσιμες επιφάνειες.
Είναι ενδιαφέρον
Σε ορισμένες βιομηχανικές χώρες, τα βρέφη ηλικίας κάτω του 1 έτους έχουν ήδη τεράστια φθορά των δοντιών. Μέχρι το τέλος των 2 χρόνων ζωής, ο αριθμός των παιδιών με τερηδόνα είναι περίπου διπλάσιος. Στην ηλικία των 5 ετών, η διάγνωση της τερηδόνας γίνεται περίπου στο 75% των παιδιών.
Η αποσύνθεση των ρωγμών κυριαρχεί στα δόντια του γάλακτος και η αναλογία της τερηδόνας (επαφής) αυξάνεται με την ηλικία. Αυτό οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην κουλτούρα της διατροφής και στην υπεροχή της υψηλής μαγειρικής επεξεργασίας τροφίμων στις ανεπτυγμένες χώρες.
Και παρόλο που η διαφήμιση σιωπά για πολλά πράγματα, απέχει πολύ από το να βρίσκεται πάντα: η οδοντόκρεμα που περιέχει φθόριο θα είναι ιδιαίτερα χρήσιμη εάν χρησιμοποιηθεί σε συνδυασμό με ένα έκπλυμα στο στόμα που περιέχει φθόριο, καθώς και όταν χρησιμοποιεί οδοντικό νήμα για να καθαρίσει τους μεσοδόντιους χώρους.
Πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι η σύνθεση, η ποσότητα και οι βακτηριοκτόνες ιδιότητες του σάλιου σε κάθε άτομο είναι μεμονωμένες. Όλοι δεν είναι τυχεροί με υψηλά ποσοστά αναπνοής του στοματικού υγρού, αλλά υπάρχουν και εκείνοι που έχουν τα πάντα εντάξει με αυτό. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που, αν και καταναλώνουν τακτικά γλυκά, μπορεί να μην βουρτσίζουν ή να μην ακολουθούν την τεχνική του βουρτσίσματος των δοντιών τους, αλλά δεν έχουν προβλήματα με την τερηδόνα.
Ωστόσο, σε κάθε περίπτωση, δεν πρέπει να βασίζεστε αποκλειστικά στις δυνατότητες του σώματός σας, χωρίς να προσπαθείτε να διατηρήσετε την υγεία των δικών σας δοντιών. Η τακτική προφύλαξη από την τερηδόνα δεν απαιτεί τόσο μεγάλη προσπάθεια για να την παραμελήσει, γι 'αυτό φροντίστε τα δόντια σας από τη νεολαία και να είστε υγιείς!
Τι είναι η τερηδόνα και πώς να προστατευτείτε από αυτήν
Όταν οι οδοντόκρεμες με φθόριο μπορεί να είναι ανθυγιεινές
Πώς να κρατάτε τα δόντια σας υγιή μέχρι την ηλικία: πρακτικές συμβουλές
Η μη αντιρροπούμενη μορφή της τερηδόνας είναι, στην πραγματικότητα, μια τεράστια αναπτυσσόμενη τερηδόνα, μια παθολογική διαδικασία που είναι πολύ δραστική σε στερεά ...
Οι περισσότεροι άνθρωποι αναρωτήθηκαν περισσότερες από μία φορές για το τι σημαίνει η λέξη "τερηδόνα", ακόμη και αν έχει καταστεί σαφέστερη η κατανόηση των διαδικασιών ...
Σε γενικές γραμμές, δεν υπάρχει τέτοια νοσολογία όπως η κρυμμένη τερηδόνα στα ιατρικά βιβλία αναφοράς και τις εγκυκλοπαίδειες. Αν και οι ίδιοι οι οδοντίατροι και οι ασθενείς τους με αυτόν τον όρο ...