Οδοντική τερηδόνα σε μη αντιρροπούμενη μορφή

Η μη αντιρροπούμενη μορφή τερηδόνας είναι, στην πραγματικότητα, μια τεράστια ανάπτυξη τερηδόνας, μια παθολογική διαδικασία που είναι πολύ δραστική στους σκληρούς ιστούς του δοντιού και οδηγεί στην ταχεία καταστροφή τους. Συχνά καριές κοιλότητες με αυτή τη μορφή της νόσου είναι πολλαπλές και υπάρχουν σε πολλά δόντια ταυτόχρονα.

Στην οδοντιατρική υπάρχουν διάφορες ταξινομήσεις τερηδόνας. Κατά την ταξινόμηση της σοβαρότητας της διαδικασίας, διακρίνονται οι ακόλουθες μορφές ασθένειας:

• αποζημίωση ·
• μη αντισταθμισμένο;
• χωρίς αποζημίωση.

Η απολυμαντική (οξεία, ανθισμένη) τερηδόνα είναι η πιο επικίνδυνη μορφή, καθώς αναπτύσσεται πολύ γρηγορότερα από ότι σε αντισταθμισμένες και υποπληρωμένες μορφές. Η οξεία τερηδόνα μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια δοντιών μέσα σε λίγες μόνο εβδομάδες. Σε αυτή την περίπτωση, το σμάλτο και η οδοντίνη καταστρέφονται πολύ γρήγορα και η μετάβαση από το αρχικό στάδιο στο βαθύ εμφανίζεται πολλές φορές πιο γρήγορα από ό, τι στη χρόνια εξέλιξη της νόσου.

Σημείωση

Το ίδιο το όνομα "decompensated form" σημαίνει ότι η ανάπτυξη της carious διαδικασίας δεν αντισταθμίζεται με κανένα τρόπο από την ανταπόκριση του σώματος. Ελλείψει οποιωνδήποτε εμποδίων, η διαδικασία προχωρά ιδιαίτερα γρήγορα και με πολύ σοβαρές συνέπειες.

Οι λόγοι για την ανάπτυξη της παθολογίας σε μη αντιρροπούμενη μορφή είναι οι μειωμένες βακτηριοκτόνες ιδιότητες του σάλιου, η έλλειψη στοματικής υγιεινής, η δυσμενής διατροφή και οι κληρονομικοί παράγοντες, ένας ανθυγιεινός τρόπος ζωής. Μερικές φορές αναπτύσσεται οξεία τερηδόνα λόγω της εξασθενημένης ανοσίας.

 

Διάγνωση της μη αντιρροπούμενης τερηδόνας

Η οξεία τερηδόνα είναι πιο επικίνδυνη όταν δεν θεραπεύεται το δόντι. Αλλά σε αντίθεση με άλλες μορφές, εντοπίζεται εύκολα. Τα κύρια συμπτώματα που σηματοδοτούν ένα σοβαρό πρόβλημα είναι τα εξής:

• πολλαπλές αισθητές εξωτερικές εκδηλώσεις τερηδόνας στην επιφάνεια του σμάλτου των δοντιών.
• οξεία παρατεταμένος πόνος στα δόντια.
• ισχυρή αντίδραση σε κρύο, χημικά, μηχανικά ερεθιστικά.

Εάν συναντήσετε τέτοιες αισθήσεις στην στοματική κοιλότητα, θα πρέπει να συμβουλευτείτε αμέσως έναν οδοντίατρο.

Σημαντικό:

Αν η κακή διάβρωση της επιφάνειας είναι πολύ μικρή, αλλά τα περιγραφόμενα συμπτώματα είναι παρόντα, δεν πρέπει να αναβάλλετε την επίσκεψη στο γιατρό. Κάτω από μια μικρή είσοδο μπορεί να υπάρχει μια μεγάλη carious κοιλότητα. Μια επιπλέον ένδειξη θα είναι η απώλεια σμάλτου λάμψη, γκριζωπό ή chalky σκιά του.

Ο οδοντίατρος διαγιγνώσκει εύκολα την μη αντιρροπούμενη μορφή της τερηδόνας με τις ακόλουθες ενδείξεις:

• ευρύ βάσης carious μορφή?
• στενή είσοδος.
• μια μεγάλη ποσότητα μαλακωμένης οδοντίνης.
• αιχμηρά πόνους κατά τη διαδικασία της ανίχνευσης.

Ένας καθετήρας και ένας οδοντικός καθρέφτης συνήθως επαρκούν για τη διάγνωση. Αλλά εάν η καριώδης κοιλότητα σε ένα ξεχωριστό δόντι είναι κρυμμένη από την όψη, λαμβάνεται μια ακτινογραφία ή χρησιμοποιείται διαφυλισμός (μέθοδος "επισήμανσης" κρυμμένες περιοχές φωτεινή φωτεινή ροή λαμπτήρων). Επίσης, με μια μη αντιρροπούμενη μορφή χρησιμοποιείται συχνά φρισοτομή (αυτή είναι μια μέθοδος για τη διαγνωστική αναζήτηση κρυμμένης τερηδόνας με προφυλακτική εκτομή των "σκοτεινών" κοιλοτήτων και των κοιλοτήτων σμάλτου στα δόντια μάσησης).

 

Ποιος κινδυνεύει

Η μη αντιρροπούμενη μορφή της τερηδόνας αναπτύσσεται τόσο ταχύτερα όσο χαμηλότερη είναι η αντοχή του σώματος. Επομένως, η οξεία μορφή παρατηρείται συχνότερα σε άτομα με εξασθενημένη ανοσία.

Υπάρχουν διάφορες ομάδες ασθενών που κινδυνεύουν περισσότερο από αυτή την παθολογία:

• παιδιά με δόντια μωρών.
• άτομα που έχουν πρόσφατα μολυσματικές ασθένειες ·
• άτομα με μεταβολικές διαταραχές.
• ηλικιωμένοι με εξασθενημένη ασυλία.

Για να αποφευχθεί η ανάπτυξη οξείας τερηδόνας, συνιστάται να υποβληθεί σε προγραμματισμένη αποκατάσταση της στοματικής κοιλότητας 1-3 φορές το χρόνο.

 

Κίνδυνος της μη αντιρροπούμενης μορφής

Η οξεία τερηδόνα είναι επικίνδυνη για πολλούς λόγους. Μια παραμελημένη μορφή της νόσου συχνά οδηγεί στα ακόλουθα προβλήματα:

• την ανάπτυξη πνευμόνων και περιοδοντίτιδας,
• ανάπτυξη περιοδοντίτιδας.
• διάσπαση των δοντιών.
• απώλεια δοντιών.

Επιπλέον, η μη αντιρροπούμενη μορφή είναι ένα σήμα δυσλειτουργίας ολόκληρου του οργανισμού. Ακατέργαστη τερηδόνα συχνά ως συνέπεια της μείωσης της παραγωγής σάλιου και της μείωσης των βακτηριοκτόνων ιδιοτήτων της, η οποία επηρεάζει τη γενική κατάσταση της στοματικής κοιλότητας ως σύνολο. Στις εγκύους, αυτό μπορεί να επηρεάσει τη γενική φυσική κατάσταση της μέλλουσας μητέρας και την υγεία του εμβρύου.

 

Είδη ασθενειών

Η οξεία τερηδόνα έχει δύο μορφές:

• μέτρια οξεία?
• βαθιά αιχμηρή.

Η διαφορά μεταξύ μέσης και βαθιάς οξείας μορφής είναι το μέγεθος της καριούς κοιλότητας. Με μέτρια οξεία τερηδόνα, δεν υπάρχει ανάγκη να αφαιρεθεί το νεύρο και το δόντι μπορεί να αντιμετωπιστεί και να αποκατασταθεί. Με οξεία οξεία τερηδόνα απαιτείται συνήθως απομάκρυνση και με σοβαρή τερηδόνα, είναι απαραίτητο να αφαιρεθεί.

Επειδή στην οξεία μορφή της παθολογίας, η καταστροφή των δοντιών γίνεται πολύ γρήγορα και τα παιδιά είναι πιο ευαίσθητα στην ασθένεια, στην παιδιατρική οδοντιατρική η ομάδα τους έχει ως εξής:

1. Αντισταθμισμένη μορφή (ομάδα Ι).
2. Υποαντισταθμισμένη (ομάδα II);
3. Μη αντιρροπούμενη (ομάδα III).

Ομάδες που δημιουργήθηκαν για την εφαρμογή της παρακολούθησης.

Ο οδοντίατρος παιδιών Vinogradova T. F. εντόπισε διάφορες οάδες ιατρείων:

• υγιή δόντια.
• αντισταθμισμένη μορφή ·
• μη αντισταθμισμένη μορφή ·
• μη αντιρροπούμενη μορφή.

Τα παιδιά με αντισταθμισμένη μορφή εξετάζονται μία φορά το χρόνο, με υποπληρωμένη - 2 φορές, με μη αντιρροπούμενη - 3 φορές. Η αποκατάσταση μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης επιπλοκών κατά την ανάπτυξη της τερηδόνας, μειώνεται ο αριθμός των γεμάτων και τα εκχυλισμένα δόντια. Επίσης, η ανάγκη για θεραπεία είναι σχεδόν κατά το ήμισυ, ο αριθμός των ετήσιων προγραμματισμένων εξετάσεων μειώνεται.

Η παρακολούθηση ομάδων κινδύνου σας επιτρέπει να παρακολουθείτε ορισμένα κριτήρια:

• γενική αποσύνθεση.
• αναμνησία της ζωής.
• κατάσταση της υγείας ·
• τη σοβαρότητα της νόσου.

Η αποκατάσταση είναι προγραμματισμένη και έγκαιρη διάγνωση της τερηδόνας σε ενήλικες και παιδιά, παρέχουν μια ευκαιρία όχι μόνο να την θεραπεύσουν στα αρχικά στάδια αλλά και να αποτρέψουν την ανάπτυξη τερηδόνας.

 

Πώς είναι η θεραπεία της ανθισμένης τερηδόνας

Η θεραπεία μιας μη αντισταθμισμένης μορφής τερηδόνας μπορεί να χωριστεί χωριστά σε τρία στάδια:

• αφαίρεση όλων των ιστών των δοντιών που έχουν προσβληθεί από τερηδόνα.
• απομάκρυνση νεύρων (εάν είναι απαραίτητο).
• αποκατάσταση δοντιών.

Δεδομένου ότι η τερηδόνα είναι πολύ οδυνηρή, όλα τα στάδια της θεραπείας διεξάγονται με τοπική αναισθησία ή με γενική αναισθησία (λιγότερο συχνά). Δηλαδή, για τον ασθενή, οι διαδικασίες είναι ανώδυνη. Τα σύγχρονα αναισθητικά είναι απολύτως ασφαλή, υποαλλεργικά, οπότε αυτή η θεραπεία είναι διαθέσιμη ακόμη και για τις έγκυες γυναίκες.

Η απομάκρυνση των προσβεβλημένων ιστών πραγματοποιείται κατά κύριο λόγο χρησιμοποιώντας ένα τρυπάνι. Αλλά αυτή δεν είναι η μόνη ευκαιρία. Υπάρχουν πιο σύγχρονες μέθοδοι: έξαψη με οδοντικό αμμοβολή, εξάτμιση με οδοντικό λέιζερ. Δυστυχώς, αυτές οι σύγχρονες μέθοδοι δεν έχουν ακόμα μια καλή βάση για την αποτελεσματικότητά τους στη θεραπεία σοβαρών καρειδών βλαβών και δεν έχουν λάβει μεγάλη διανομή στη χώρα μας.

Στο επόμενο στάδιο της θεραπείας (εάν υπάρχει ανάγκη), το οδοντικό νεύρο αφαιρείται χρησιμοποιώντας ειδικό εξοπλισμό. Στη συνέχεια, τα οδοντικά κανάλια καθαρίζονται και γεμίζονται.

Η αποκατάσταση είναι το τελευταίο στάδιο της θεραπείας. Με τη βοήθεια των υλικών πλήρωσης, ο οδοντίατρος αποκαθιστά το αρχικό σχήμα του δοντιού.

Η θεραπεία της οξείας τερηδόνας είναι μια σύνθετη και χρονοβόρα διαδικασία. Τις περισσότερες φορές λαμβάνει χώρα σε δύο επισκέψεις.Κατά τη διάρκεια της πρώτης, αφαιρούνται οι προσβεβλημένοι ιστοί και εκτελείται θεραπεία με φάρμακα. Κατά τη δεύτερη επίσκεψη γίνεται αποκατάσταση δοντιών.

 

Πρόληψη μιας μη αντιρροπούμενης μορφής της ασθένειας

Για την πρόληψη της ανάπτυξης οξείας τερηδόνας για όλους. Ακόμη και με κληρονομική προδιάθεση, προβλήματα οδοντικής εμφάνισης συμβαίνουν όταν η στοματική υγιεινή και η κακή διατροφή δεν ακολουθούνται.

Η πρόληψη της μη αντιρροπούμενης μορφής της νόσου είναι αρκετά απλή. Για την εφαρμογή του είναι απαραίτητο:

• βουρτσίστε τα δόντια σας το πρωί και το βράδυ.
• χρήση οδοντόπαστας φθορίου.
• μεσοδόντια διαστήματα νήματος.
• Μην τρώτε πολύ κρύο και καίγοντας φαγητό, ποτά.
• να περιορίσετε την ποσότητα του μαλακού και γλυκού φαγητού, αφού αφού ληφθεί, σχηματίζεται μια πλάκα στα δόντια, η οποία συμβάλλει στην απομάκρυνση του αδαμαντίνης.
• Επισκεφθείτε τον οδοντίατρο 1-3 φορές το χρόνο.

Η προγραμματισμένη αναδιοργάνωση της στοματικής κοιλότητας καθιστά δυνατή την ανίχνευση της τερηδόνας στα αρχικά στάδια και την αποτροπή της μετάβασης της σε οξεία μορφή. Οι τακτικές επισκέψεις στον γιατρό σας επιτρέπουν να εντοπίζετε έγκαιρα τις αδυναμίες στη φροντίδα των δοντιών και των ούλων, να κάνετε προσαρμογές και να σταματάτε τις ασθένειες. Ως εκ τούτου, μια επίσκεψη στην οδοντιατρική κλινική για να ελέγξει την κατάσταση των δοντιών θα πρέπει να είναι ο κανόνας για όλους όσους ενδιαφέρονται για την υγεία τους.

 

Χρήσιμο βίντεο: τι είναι σημαντικό να γνωρίζετε για τη θεραπεία της τερηδόνας και των επιπλοκών της

 

Και εδώ είναι η πραγματική επεξεργασία ενός δοντιού με ένα τρυπάνι και η εγκατάσταση μιας σφραγίδας

 

Πώς να βουρτσίζετε σωστά τα δόντια σας με μια οδοντόβουρτσα