Αναλυτικά για την κρυμμένη τερηδόνα, καθώς και τα παραδείγματα της στη φωτογραφία

Σε γενικές γραμμές, δεν υπάρχει τέτοια νοσολογία όπως η κρυμμένη τερηδόνα στα ιατρικά βιβλία αναφοράς και τις εγκυκλοπαίδειες. Αν και οι ίδιοι οι οδοντίατροι και οι ασθενείς τους χρησιμοποιούν ενεργά αυτόν τον όρο.

Το σημείο εδώ είναι ότι η κρυμμένη τερηδόνα είναι το κοινό όνομα για οποιαδήποτε τερηδόνα που δεν μπορεί να βρεθεί στα δόντια χωρίς ειδικές διαγνωστικές μεθόδους. Αυτή είναι η κύρια διαφορά από την τερηδόνα σε άλλες εκδηλώσεις: Τα δόντια μοιάζουν τελείως υγιή, αλλά η παθολογική διαδικασία σε αυτά μπορεί να είναι τόσο ανεπτυγμένη ώστε η θεραπεία της νόσου απαιτεί όχι μόνο την απομάκρυνση μέρους της οδοντίνης αλλά και την απομάκρυνση των νεύρων.

Η παρακάτω φωτογραφία δείχνει την κρυφή τερηδόνα στο εξαγόμενο δόντι (που βρίσκεται στην επιφάνεια επαφής, δηλαδή στο σημείο επαφής με το γειτονικό δόντι). Η πληγείσα περιοχή έφτασε στο θάλαμο πολτού:

Σε πολλές περιπτώσεις, η λανθάνουσα τερηδόνα συνοδεύει το συνηθισμένο και τον πληθυντικό και μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις αναπτύσσεται ανεξάρτητα μεταξύ άλλων υγιεινών δοντιών. Τέτοιες περιπτώσεις σπάνια διαγιγνώσκονται και συχνά οδηγούν σε πολύ βαθιά βλάβη των δοντιών.

 

Βλάβη των δοντιών σε περίπτωση κρυφής τερηδόνας

Γενικά, η βλάβη των δοντιών υπό μορφή κοιλότητας με κρυφή τερηδόνα διαφέρει ελάχιστα από εκείνη των περιπτώσεων που διακρίνονται στο γυμνό μάτι. Η φύση και η έκταση αυτής της βλάβης καθορίζεται από την ηλικία της καρριακής διαδικασίας και τον εντοπισμό της στο δόντι. Έτσι, η κρυμμένη τερηδόνα μπορεί να έχει τις ακόλουθες τοποθετήσεις:

• Στο εγγύς (συνεχόμενο) και απομεμακρυσμένο (οπίσθιο) τοίχωμα του δοντιού. Εδώ, οι εκδηλώσεις του στο σμάλτο είναι πολύ δύσκολο να παρατηρηθούν με έναν καθρέφτη ή έναν καθετήρα.
• Κάτω από ακατάλληλα τοποθετημένα γεμίσματα ή κορώνα. Εάν τα βακτήρια από τη στοματική κοιλότητα μπορούν να εισέλθουν στο χώρο μεταξύ των ιστών των δοντιών και του υλικού πληρώσεως, η καριούσα διαδικασία είναι πιθανόν να αρχίσει να αναπτύσσεται εδώ.
• Στις περιοχές του δοντιού που βρίσκονται κάτω από το κόμμι (τα σωματίδια τροφίμων συχνά συσσωρεύονται εδώ και δεν καθαρίζονται με οδοντόβουρτσα).
• Σε σχισμές, φυσικό οστά των "πίσω δοντιών". Εάν η βλάβη του σμάλτου είναι μικρή εδώ, τότε δεν είναι πάντοτε δυνατό να το παρατηρήσετε με έναν καθρέφτη και έναν καθετήρα και επομένως, ακόμη και με την πραγματική παρουσία εξωτερικών εκδηλώσεων, η τερηδόνα μπορεί να χαρακτηριστεί ως κρυμμένη.

Στη φωτογραφία - τυπική σχισμή τερηδόνας με ελάχιστες εξωτερικές εκδηλώσεις:

Η βλάβη σε ένα δόντι με κρυμμένη τερηδόνα είναι παρόμοια με αυτή με μια οπτικά διαγνωσμένη μορφή της νόσου. Ωστόσο, η εξειδίκευση της διαδικασίας οδηγεί στο γεγονός ότι η τερηδόνα συνήθως βρίσκεται μόνο στα μεσαία και στα τελικά στάδια ανάπτυξης, όταν καλύπτει σημαντικό μέρος του ιστού οδοντίνης και περιαγωγού. Συνεπώς, όταν ανοιχτεί ένα προσβεβλημένο δόντι, ανιχνεύονται εκτεταμένες χαλασμένες κοιλότητες.

Οι παρακάτω φωτογραφίες δείχνουν ένα παράδειγμα κρυφής τερηδόνας σε ένα δόντι κάτω από μια γέμιση:

Και σε αυτή την εικόνα υπάρχει ένα ροδοντικό διάγραμμα ενός δοντιού με κρυμμένη τερηδόνα σε ένα μάλλον αργό στάδιο ανάπτυξης. Μπορεί να φανεί ότι η περιοχή που επηρεάστηκε από την τερηδόνα ήρθε κοντά στο κανάλι με το νεύρο:

Από την πρακτική του οδοντιάτρου

Μια τυπική κλινική περίπτωση: σε έναν ασθενή, ανάμεσα σε δύο δόντια που έχουν προσβληθεί από τερηδόνα, υπάρχει ένα, φαινομενικά υγιές, χωρίς ορατή βλάβη. Η λογική υποδηλώνει ότι εάν επηρεαστούν δύο δόντια, είναι πιθανό να επηρεαστούν από τερηδόνα και να βρίσκονται μεταξύ τους. Προσθέτω μια ακτινογραφία στον ασθενή για να ελέγξει την ακεραιότητα των εσωτερικών ιστών. Μια καλά αναπτυγμένη τερηδόνα κοντά στο οπίσθιο τοίχωμα του δοντιού φαίνεται στην ακτινογραφία. Η ήττα δεν είχε φθάσει ακόμη στον πολτό, αλλά διείσδυσε βαθιά μέσα στην οδοντίνη. Σε αυτή την κατάσταση, ήταν αρκετό να καθαρίσετε την κατεστραμμένη περιοχή και να σφραγίσετε.

 

Κλινικές εκδηλώσεις

Η κρυφή τερηδόνα πρακτικά δεν εκδηλώνεται. Δεδομένου ότι δεν υπάρχει καμία ορατή βλάβη στο σμάλτο των δοντιών μαζί του ή είναι μικρές, μέχρις ότου ο πολφός εμπλακεί στην παθολογική διαδικασία, ο ασθενής συνήθως δεν αισθάνεται δυσφορία όταν ζεστά ή κρύα υγρά εισέρχονται στο δόντι, τα μασούν κανονικά.

Σε σπάνιες περιπτώσεις, η πληγείσα περιοχή επεκτείνεται προς γειτονικές περιοχές σμάλτου και με μια πιο προσεκτική ματιά στο δόντι μπορείτε να παρατηρήσετε σκοτεινές κηλίδες. Η παρακάτω φωτογραφία δείχνει ένα παράδειγμα τέτοιας κρυμμένης τερηδόνας κάτω από μια παλιά σφραγίδα:

Όταν η παθολογία εξαπλώνεται στις νευρωμένες περιοχές του δοντιού, ο ασθενής αρχίζει να παρουσιάζει πόνο όταν εκτίθεται σε κρύα ή ζεστά δόντια, καθώς και όξινα, γλυκά ή αλμυρά τρόφιμα. Τις πρώτες εβδομάδες ή μήνες, αυτός ο πόνος δεν είναι πολύ δυνατός και δεν συμβαίνει πάντα. Σταδιακά, εντείνεται και φτάνει σε ένα στάδιο στο οποίο ο ασθενής αναγκάζεται να πάει στην κλινική. Σε τέτοιες καταστάσεις, η απομάκρυνση ("απομάκρυνση νεύρων") είναι σχεδόν αναπόφευκτη.

 

Ποιος είναι ο κίνδυνος κρυφής τερηδόνας;

Ο κύριος κίνδυνος της λανθάνουσας τερηδόνας είναι η δυσδιάκριτη ανάπτυξη της παθολογικής διεργασίας σε τέτοια στάδια που απαιτούν είτε εξολόθρευση είτε εξαγωγή δοντιών εν γένει.

Επιπλέον, με την ανάπτυξη της τερηδόνας σε εγγύς επιφάνειες, είναι δυνατόν να "μεταπηδήσει" σε ένα γειτονικό δόντι, και μερικές φορές με την ανάπτυξη μιας ασθένειας σε αυτήν σε λανθάνουσα μορφή.

Σημείωση

Αυτό απαιτεί διευκρίνιση: για κάποιο λόγο, πολλοί άνθρωποι είναι σίγουροι ότι η τερηδόνα μπορεί να "μεταδοθεί" και να μολύνει ένα γειτονικό δόντι, αλλά αυτό δεν συμβαίνει, η τερηδόνα είναι μια τοπική διαδικασία και όχι "μεταδοτική". Είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι με την κυριολεκτική έννοια της λέξης, δεν θα υπάρξει μετάβαση σε άλλο δόντι. Ίσως υπάρχει κάτι άλλο: εάν η τερηδόνα αναπτύσσεται σε ένα δόντι με το σχηματισμό μιας κοιλότητας, τότε ο αυτοκαθαρισμός του χάσματος αφήνει πολύ επιθυμητό. Η συνεχής συσσώρευση των υπολειμμάτων τροφίμων με υδατάνθρακες προκαλεί επιδείνωση της διαδικασίας στο πρώτο δόντι και την αρχή μιας νέας καταστροφής στη γειτονική.

Σε σπάνιες περιπτώσεις, είτε χωρίς πόνο, είτε με την απροθυμία του ασθενούς να δει έναν γιατρό, ο χώρος της καριέρας μπορεί να καλύψει το μεγαλύτερο μέρος του χώρου που έχει γεμίσει με οδοντίνη. Αυτή η κατάσταση είναι γεμάτη με το γεγονός ότι το δόντι, στην πραγματικότητα, μετατρέπεται σε ένα άδειο κέλυφος, το οποίο μπορεί να καταρρεύσει ακόμη και με ένα μικρό φορτίο.

Η φωτογραφία που ακολουθεί δείχνει κρυμμένη τερηδόνα με μια μεγάλη περιοχή αλλοιώσεων (ακτίνων Χ), ένα σημαντικό μέρος της κορώνας των δοντιών καλύπτεται από παθολογία:

 

Διάγνωση της νόσου

Οι σύγχρονες μέθοδοι διάγνωσης επιτρέπουν την αποκάλυψη λανθάνουσας τερηδόνας σε οποιαδήποτε τοποθεσία της και σε οποιοδήποτε στάδιο ανάπτυξης. Αλλά για να φτάσει στη χρήση αυτών των μεθόδων, ο οδοντίατρος πρέπει να έχει υποψίες για μια περίεργη διαδικασία, έστω και έμμεση. Συχνά, ελλείψει καταγγελιών ασθενών και όταν εξετάζεται η στοματική κοιλότητα, η τερηδόνα παραμένει απαρατήρητη και αναπτύσσεται με ασφάλεια μέχρις ότου εμφανιστεί πόνος στο προσβεβλημένο δόντι.

Σε πολλές περιπτώσεις, η λανθάνουσα παθολογία αναπτύσσεται παράλληλα με καρωτικές αλλοιώσεις, οι οποίες είναι σαφώς ορατές σε άλλα δόντια. Σε αυτήν την περίπτωση, ένας έμπειρος οδοντίατρος εκτιμά σωστά τη γενική κατάσταση της καρδιογένεσης στην στοματική κοιλότητα, καταλαβαίνει ότι με συχνές και πολλαπλές βλάβες άλλων δοντιών, η πιθανότητα ανάπτυξης κρυμμένης τερηδόνας είναι πολύ υψηλή και προδιαγράφει τη διάγνωση χρησιμοποιώντας ειδικές μεθόδους. Αυτά περιλαμβάνουν, για παράδειγμα:

• Μια ακτινογραφία στην οποία οι περιοχές με κρυμμένη τερηδόνα φαίνονται πιο σκούρες από ό, τι οι υγιείς γείτονες.
• Διαφωτισμού και φωταύγειας διάγνωσης. Και οι δύο αυτές μέθοδοι αποκαλύπτουν κρυμμένα φαινομενική βλάβη των δοντιών σε οποιοδήποτε στάδιο.
• Διαγνωστικά με λέιζερ.

Είναι σχεδόν αδύνατο να εντοπιστεί ανεξάρτητα κρυμμένη τερηδόνα. Πριν από την ανάπτυξη της πνευμονίας, δεν θα ανιχνευθεί κατά το χτύπημα του δοντιού και την επεξεργασία του με κρύο ή ζεστό νερό.

Επομένως για νωρίς διάγνωση κρυμμένης τερηδόνας οι τακτικές προληπτικές επισκέψεις στον οδοντίατρο είναι πολύ σημαντικές.

 

Πώς θεραπεύεται η λανθάνουσα τερηδόνα;

Η θεραπεία της λανθάνουσας τερηδόνας στις περισσότερες περιπτώσεις συνίσταται στην απομάκρυνση των θιγόμενων κοιλοτήτων και στην περαιτέρω πλήρωση του δοντιού. Επιπλέον, αν η παθολογία αναπτύσσεται στην αυχενική ζώνη ή κάτω από το κόμμι, ο οδοντίατρος πρέπει να ρυθμίσει τους μαλακούς ιστούς που περιβάλλουν το δόντι.

Οι παρακάτω εικόνες παρουσιάζουν παραδείγματα προετοιμασίας κοιλοτήτων:

Σε μερικές περιπτώσεις, ανιχνεύεται τερηδόνα στη φάση της λεκτικής ή επιφανειακής βλάβης του σμάλτου χωρίς διείσδυση στην οδοντίνη. Σε αυτές τις περιπτώσεις, για επιτυχή θεραπεία, είναι δυνατόν να γίνει χωρίς αυτοψία. Ο γιατρός μπορεί να ενισχύσει το σμάλτο με παρασκευάσματα ασβεστίου και φθορίου για να το αποκαταστήσει (remineralization).

Σε περιπτώσεις που υπάρχει κρυμμένη περιττωματική διαδικασία κάτω από μια τρεμάμενη πλήρωση, οι ζημιές περιοχές καθαρίζονται και ένα νέο γέμισμα τοποθετείται στη θέση τους.

Μια τέτοια θεραπεία είναι συνήθως ανώδυνη και μόνο περιστασιακά μπορεί να προκαλέσει τσούξιμο. Εάν εμφανιστεί οξύς πόνος κατά τη διάρκεια απογύμνωσης οδοντίνης ασθενούς, αυτό υποδεικνύει την εμπλοκή του πολφού στη διαδικασία και απαιτεί την απομάκρυνση του νεύρου με περαιτέρω πλήρωση των καναλιών.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, η χειρουργική θεραπεία της λανθάνουσας τερηδόνας γίνεται με αναισθησία (τοπική αναισθησία), ακόμη και αν δεν απαιτείται βαθιά "διάτρηση". Συνήθως αυτή η ερώτηση είναι συνεπής με τον ασθενή πριν από τη θεραπεία και η απόφαση γίνεται αμοιβαία.

Σε σπάνιες περιπτώσεις, με μεγάλης κλίμακας αλλοιώσεις των δοντιών, απαιτείται εκτομή όλων των ιστών που έχουν υποστεί βλάβη από την τερηδόνα, μέχρι το επίπεδο των ούλων, που ακολουθείται από την τοποθέτηση μιας κορώνας ή ακόμα και την εξαγωγή των δοντιών και την εμφύτευση των εμφυτευμάτων. Κατά κανόνα, με τακτικές επισκέψεις στο γιατρό και συνεχείς εξετάσεις, είναι δυνατόν να αποφευχθεί η ασθένεια σε τέτοια παραμελημένα στάδια και να διατηρηθούν τα γεμάτα αλλά εγγενή δόντια.

 

Η πρόληψη της κρυφής τερηδόνας δεν διαφέρει από εκείνη των άλλων μορφών της: είναι απαραίτητο να παρατηρήσετε την στοματική υγιεινή, να αφαιρέσετε τα τρόφιμα που έχουν κολλήσει ανάμεσα στα δόντια, να περιορίσετε τη χρήση γλυκών μεταξύ των γευμάτων και να χρησιμοποιήσετε παρασκευάσματα ασβεστίου και φθορίου, όταν συνταγογραφούνται από γιατρό. Και το πιο σημαντικό - υποβάλλονται τακτικά σε εξετάσεις στον οδοντίατρο. Η κρυφή τερηδόνα είναι ένα καλό παράδειγμα του γεγονότος ότι η επίσκεψη στο γιατρό είναι απαραίτητη ακόμη και χωρίς πόνο στα δόντια και άλλα εμφανή σημάδια της εξέλιξης της παθολογικής διαδικασίας.

 

Αιτίες της τερηδόνας και αποτελεσματικές μέθοδοι προστασίας έναντι αυτής

 

Και έτσι, στην πραγματικότητα, η προετοιμασία της κοιλότητας και η εγκατάσταση της πλήρωσης πραγματοποιείται ζωντανά