Γιατί ένα δόντι πονάει μετά από θεραπεία πνευμόνων και πονάει να το δαγκώσει;

Συχνά, μετά την θεραπεία του κονδυλίτη, οι ασθενείς, προς έκπληξή τους, βρίσκουν ότι το δόντι συνεχίζει να βλάπτει - πονάει να πιέζει, δαγκώνει ή μπορεί ακόμη και να κλαίει χωρίς εξωτερικές επιρροές. Φαίνεται ότι υπάρχει ακόμα πόνος - τελικά, το νεύρο έχει αφαιρεθεί!

Δυστυχώς, μετά την πλήρωση του πόνου μετά από θεραπεία της κονδυλίτιδας είναι ένα συχνό φαινόμενο και το πρόβλημα δεν αποβάλλεται πάντοτε από μόνο του εντός λίγων ημερών. Μερικές φορές οι άνθρωποι βασανίζονται εδώ και μήνες και τελικά συνειδητοποιούν ότι χωρίς ιατρική βοήθεια, η βασανιστική πένθος δεν θα εξαφανιστεί μόνη της.

Ας δούμε γιατί ένα τέτοιο πρόβλημα μπορεί να συμβεί, τι προκαλεί αυτό συνήθως προκαλεί και, το σημαντικότερο, πώς να ενεργήσει σε μια δεδομένη κατάσταση ...

 

Πόνος μετά από θεραπεία της κονδυλίτιδας ως κανονική επιλογή

Θα πρέπει να γίνει κατανοητό αυτό θεραπεία πνευμόνων - Η ίδια η διαδικασία είναι μάλλον τραυματική. Πολλοί ειδικοί προσεγγίζουν την χειρουργική επέμβαση, καθώς ο οδοντίατρος ανοίγει πρώτα το δόντι και στη συνέχεια αφαιρεί από τον θάλαμο πολτού φυσικούς μαλακούς ιστούς (φλεγμονώδη ή ήδη νεκρωτική νευροβλαστική δέσμη) και στη συνέχεια αντικαθιστά αυτούς τους ιστούς με τεχνητό υλικό πλήρωσης (έτσι ώστε το δόντι να μην υπήρχαν κενά στα οποία τα βακτήρια θα μπορούσαν να πολλαπλασιαστούν).

Δεδομένου ότι οι ρίζες των δοντιών είναι αρκετά μεγάλες, ο γιατρός χρησιμοποιεί ειδικές οδοντικές βελόνες (τα λεγόμενα αρχεία) - κάθε βελόνα έχει συγκεκριμένο μήκος και πάχος και έχει σχεδιαστεί για να καθαρίζει τα κανάλια των δοντιών των υπολειμμάτων φλεγμονώδους πολτού. Κατά τη διάρκεια της λειτουργίας, η βελόνα φτάνει σχεδόν στην κορυφή της ρίζας του δοντιού και μερικές φορές εξάγεται επίσης έξω από το δόντι τραυματίζοντας τους μαλακούς ιστούς δίπλα στη ρίζα.

Διαβάστε περισσότερα σχετικά με τη διαδικασία αφαίρεσης του "νεύρου" δοντιών σε ξεχωριστό άρθρο: Πώς να αφαιρέσετε ένα νεύρο από ένα δόντι και ποια προβλήματα μπορεί να προκύψουν.

Επίσης, ένα υποχρεωτικό βήμα στη θεραπεία της πνευμονίτιδας είναι η έκπλυση των καναλιών με αρκετά πυκνά διαλύματα απολυμαντικών, το κλασικό του οποίου είναι το διάλυμα υποχλωριώδους νατρίου.

Όλα αυτά είναι ένα είδος άγχους για τους ιστούς που περιβάλλουν το δόντι και η αποκατάσταση μετά από τραυματισμό χρειάζεται κάποιο χρόνο. Κάθε περίπτωση είναι ατομική, αλλά κατά μέσο όρο, ο κανονικός πόνος μετά από τη θεραπεία για την πνευμονίτιδα δεν διαρκεί περισσότερο από 5-7 ημέρες, επιδεινώνεται μέρα με τη μέρα. Όλο αυτό το διάστημα πονάει πραγματικά να πιέσει ένα δόντι ή να δαγκώσει σε αυτό κατά τη διάρκεια ενός γεύματος. Επιπλέον, στις πρώτες ημέρες μετά τη θεραπεία, η θερμοκρασία του σώματος μπορεί να αυξηθεί ως φυσική απόκριση του σώματος στην τοπική φλεγμονή λόγω τραύματος.

Οι συστάσεις των οδοντιάτρων για αυτήν την περίοδο είναι συνήθεις φάρμακο για τον πόνο. Ωστόσο, συχνά οι γιατροί δεν λένε τι πρέπει να κάνουν στον ασθενή, εάν ο πόνος δεν πάει μακριά σε μια εβδομάδα και δεν παρατηρείται καμία βελτίωση.

 

Χρώματα που συνήθως δεν συζητούν οι ασθενείς

Εάν το δόντι πονάει για περισσότερο από μία εβδομάδα μετά την αντιμετώπιση του κονδυλίτιδα, αυτός είναι ένας λόγος να προσέχετε. Όπως και με άλλους γιατρούς, ορισμένα σφάλματα μπορεί να εμφανιστούν στο έργο του οδοντιάτρου, οδηγώντας σε επιπλοκές, και τέτοια σφάλματα μπορεί περιστασιακά να συμβούν ακόμη και με γιατρούς με 30 χρόνια εμπειρίας.

Προκειμένου να κατανοήσουμε καλύτερα την ουσία των πιθανών αιτιών του μεταπληρωμένου πόνου και την κρισιμότητα μιας συγκεκριμένης κατάστασης για την περαιτέρω τύχη του δοντιού, ας αναλύσουμε τα πιθανά ιατρικά λάθη με περισσότερες λεπτομέρειες.

 

Υπερθέρμανση των δοντιών

Στις περισσότερες περιπτώσεις, η απομάκρυνση των καρριακών ιστών του δοντιού, για παράδειγμα, στο φόντο βαθιά τερηδόναΕκτελείται με τη βοήθεια μηχανικών περιστρεφόμενων εργαλείων - γουρουνιών (μερικές φορές με λέιζερ). Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, υπάρχει μεγάλη θέρμανση τόσο του ίδιου του εργαλείου όσο και των σκληρών ιστών του δοντιού.

Εάν κατά τη διάρκεια της λειτουργίας δεν υπάρχει αρκετή ψύξη του χώρου εργασίας με νερό (ευτυχώς, αυτό συμβαίνει σπάνια), τότε μπορεί να συμβεί υπερθέρμανση των μαλακών ιστών δίπλα στο δόντι και το θερμικό κάψιμο τους. Λόγω της δράσης της αναισθησίας, ο ασθενής δεν θα αισθανθεί ούτε αυτό κατά τη διάρκεια της θεραπείας.

Ανάλογα με τη σοβαρότητα της εγκαυμάτων, ο πόνος μετά τη θεραπεία της κονδυλίτιδας μπορεί να περάσει κατά μέσο όρο από 7 έως 14 ημέρες. Για την περαιτέρω τύχη του δοντιού, αυτό συνήθως δεν είναι κρίσιμο.

 

Ο γιατρός δεν θεραπεύει όλα τα κανάλια του δοντιού

Με την ενδοδοντική θεραπεία, ο γιατρός πρέπει να δημιουργήσει πρόσβαση σε όλα τα ριζικά κανάλια του δοντιού - γι 'αυτό, πρέπει να τα βρείτε όλα και να ανοίξετε το στόμα. Για διαφορετικούς ανθρώπους στα δόντια με τον ίδιο αύξοντα αριθμό, ο αριθμός των καναλιών μπορεί να διαφέρει και μπορεί να υπάρχει και διαφορετικός αριθμός κλάδων.

Σημείωση

Η ανατομία του ριζικού συστήματος του δοντιού μπορεί να συγκριθεί με ένα δέντρο. Στις ρίζες των δοντιών, ο πολτός γεμίζει ειδικά κανάλια, και, κατά κανόνα, ο αριθμός τους αντιστοιχεί στον αριθμό των ριζών, αλλά συχνά υπάρχουν επιπλέον κανάλια.

Τα ριζικά κανάλια έχουν ένα τμήμα της εκβολής (αρχή) που επικοινωνεί με το στέμμα και ένα κορυφαίο τμήμα (στο τελικό τμήμα της ρίζας), στο οποίο υπάρχει ένα ανατομικό άνοιγμα - η κορυφή μέσω της οποίας συμβαίνει η επικοινωνία με τους περιβάλλοντες ιστούς των ούλων και των οστών των γνάθων.

Επομένως, είναι απαράδεκτο να αφήνετε τουλάχιστον ένα κανάλι με τη μόλυνση μέσα. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι σε αυτή την περίπτωση, η εστίαση της φλεγμονής δεν θα πάει πουθενά - θα υπενθυμίσει στον εαυτό της μετά τη θεραπεία της πνευμονίας, δηλαδή, το δόντι θα βλάψει. Μπορεί να μην υπάρχουν πόνους νύχτας, αλλά θα είναι επώδυνο να δαγκώσετε το δόντι για μεγάλο χρονικό διάστημα και η παθολογία μπορεί να μετατραπεί σε χρόνια μορφή με το σχηματισμό κύστεις στη ρίζα του δοντιού.

Η παρακάτω φωτογραφία δείχνει ένα δεδομένο δόντι με κύστη στη ρίζα:

Είναι αδύνατο να αφήσουμε μια τέτοια εστία μόλυνσης χωρίς θεραπεία, δηλαδή, στην περίπτωση αυτή, το πρόβλημα είναι κρίσιμο για την περαιτέρω τύχη του δοντιού. Ένα μη επεξεργασμένο κανάλι δοντιού που έχει παραμείνει ανέγγιχτο αργά ή γρήγορα θα αναγκάσει τον ασθενή να δει ξανά έναν γιατρό και μερικές φορές η μόνη επιλογή είναι να αφαιρέσει το δόντι εν μέσω της επιδείνωσης της περιοδοντίτιδας.

 

Χτυπώντας ένα εργαλείο σε ένα κανάλι

Το σπάσιμο στο κανάλι ενός οδοντιατρικού οργάνου (συνήθως ένα κομμάτι του αρχείου ξεσπάται) είναι μια από τις πιο δυσάρεστες επιπλοκές της θεραπείας τόσο για τον γιατρό όσο και για τον ασθενή. Αφήνοντας το εργαλείο στο κανάλι, εάν δεν αφαιρεθεί, είναι γεμάτο με μια δυσμενή πρόβλεψη - εξόρυξη δοντιών τα επόμενα χρόνια.

Επιπλέον, μετά από θεραπεία της πνευμονίας, το δόντι μπορεί να αρρωστήσει για μεγάλο χρονικό διάστημα - μέχρι και αρκετές εβδομάδες (αν και σε μερικές περιπτώσεις ο πόνος μπορεί να απομακρυνθεί κανονικά, σε λίγες μόνο μέρες, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει λοίμωξη στην περιοχή του σπασμένου οργάνου).

Γιατί το θήλαστρο που χρησιμοποιείται για τον καθαρισμό των καναλιών μερικές φορές σπάει; Οι πιο συνηθισμένοι λόγοι για αυτό είναι:

• Η εφαρμογή υπερβολικής δύναμης κατά την εργασία με ένα αρχείο.
• Παράλειψη συμμόρφωσης με τις αρχές της εργασίας με το εργαλείο - ορισμένες γωνίες κλίσης του αρχείου.
• Πάρα πολύ μεγάλη εργασία με ένα ήδη παραμορφωμένο εργαλείο. Κάθε αρχείο έχει σχεδιαστεί για έναν ορισμένο αριθμό χειρισμών, αλλά μερικές φορές οι γιατροί παραμελούν αυτό, αλλά δεν αλλάζουν το αρχείο σε νέο κατά την επεξεργασία του καναλιού.

Εάν ο φάκελος έσπασε στην αρχή της επεξεργασίας του καναλιού, τότε αυτό δεν είναι τόσο τρομακτικό, αφού ο γιατρός μπορεί να αφαιρέσει σχετικά εύκολα το σπασμένο τμήμα χρησιμοποιώντας ειδικά ακροφύσια υπερήχων. Εάν το αρχείο σπάσει πιο κοντά στο τέλος του καναλιού, τότε το τσιπ μπορεί να είναι πολύ δύσκολο να το πάρει.

Σημείωση

Η χρήση ενός οδοντικού μικροσκοπίου βοηθά πολύ με αυτή την εργασία, αλλά όχι όλες οι κλινικές διαθέτουν τέτοιο εξοπλισμό. Επομένως, ο γιατρός μερικές φορές τεχνικά δεν μπορεί να αποσπάσει ένα κομμάτι του αρχείου από το κανάλι και αναγκάζεται να το γεμίσει όπως είναι - δηλαδή, με ένα κομμάτι μέσα στο κανάλι (δεν είναι όλοι έτοιμοι να παραδεχτούν το λάθος του, καθώς και την αδυναμία να το διορθώσει,στέλνοντας τον ασθενή σε άλλη κλινική).

Η παρακάτω φωτογραφία εμφανίζει ένα τσιπ εργαλείων που εξάγεται από το κανάλι ρίζας:

Ωστόσο, εξακολουθεί να είναι απαραίτητο να αποκτήσετε το τσιπ, καθώς το τμήμα του εργαλείου που παραμένει στο κανάλι μπλοκάρει ένα ορισμένο τμήμα της ρίζας και δεν επιτρέπει την ολοκλήρωση της επεξεργασίας του - κατά συνέπεια, σχηματίζεται μια εστία μη λοίμωξης, η οποία στο μέλλον μπορεί να οδηγήσει σε εξαγωγή δοντιού.

 

Η έξοδος του υλικού πληρώσεως για την κορυφή της ρίζας των δοντιών

Ένα σύγχρονο και ευρέως χρησιμοποιούμενο υλικό για την πλήρωση των καναλιών είναι οι καρφίτσες γουταπέρκας. Αυτά αντιστοιχούν στη σήμανση των αρχείων με τα οποία προετοιμάζεται το κανάλι και ταιριάζουν στο μήκος της ρίζας και δεν φτάνουν αρκετά στο ανατομικό άνοιγμα της εξόδου στον υποκείμενο ιστό.

Σημείωση

Το Gutta-percha είναι μια φυσική ρητίνη, παρόμοια σε χημική σύνθεση με τη σύνθεση του φυσικού καουτσούκ. Η μοριακή αλυσίδα του είναι μεγαλύτερη, επομένως είναι λιγότερο όλκιμη από το καουτσούκ. Χρησιμοποιείται ευρέως ως μη απορροφήσιμο υλικό πλήρωσης για τη γέμιση των ριζικών καναλιών.

Μία άλλη παραλλαγή του υλικού πλήρωσης είναι διάφορα τσιμέντα που μοιάζουν με πάστα, τα οποία σκληρύνουν μέσα στο κανάλι του δοντιού μετά από ένα σύντομο χρονικό διάστημα.

Στην οδοντιατρική χρησιμοποιούνται τα υλικά βιοτεχνολογίας, δηλαδή, θεωρείται ότι είναι αβλαβή για το σώμα. Ωστόσο, αν το υλικό πλήρωσης ληφθεί έξω από τη ρίζα, τότε μπορεί να προκαλέσει φλεγμονή των περιβαλλόντων ιστών - όπως ένα σπάσιμο στο δάχτυλο.

Με την υπερβολική αφαίρεση του υλικού πλήρωσης για την κορυφή, οι πόνοι μετά την πλήρωση μπορεί να είναι πολύ μεγάλοι. Μερικές φορές ο πόνος με πίεση στο δόντι μπορεί να παραμείνει για μήνες.

Σε τέτοιες περιπτώσεις, το δόντι πρέπει να αντιμετωπιστεί, διότι αν το σφάλμα δεν διορθωθεί, το πρόβλημα μπορεί να μην εξαφανιστεί εντελώς σε έξι μήνες (επιπλέον, μπορεί να σχηματιστεί κύστη στη ρίζα).

Σχόλια:

"Γεια σας! Πριν από έξι μήνες, αντιμετώπισε τον κονδυλίτη, αφαιρέθηκε το νεύρο στο 12ο δόντι. Όταν η αναισθησία είχε φύγει, υπήρξε έντονος πόνος. Η εικόνα δείχνει την έξοδο πλήρωσης πέρα ​​από τη ρίζα κατά περίπου 2 mm. Μετά από ένα μήνα και μισό, οι κόλασσες σφραγίστηκαν. Ο πόνος έγινε λίγο λιγότερο, αλλά όχι στο βαθμό που θα μπορούσε να γίνει ανεκτό.

Κατά τους επόμενους 3 μήνες, προστέθηκε ασβέστιο και πλύθηκε. Ο αλγόριθμος του πόνου ήταν ο ακόλουθος: όταν εκτελέσθηκε η διαδικασία και αμέσως μετά από έντονο πόνο για 7-10 ημέρες (ήταν αδύνατον να φάει, έτρωγε και έπινε μέσω σωλήνα, ήταν αδύνατο να αγγίξει το δόντι). Στη συνέχεια, ο πόνος υποχώρησε λίγο, κατά 5-7 ημέρες, και στη συνέχεια εντατικοποιήθηκε και σε αυξανόμενη βάση. Έτσι, περνούν 3 εβδομάδες, πλένονται πάλι, βάλτε ασβέστιο. Εντούτοις, στο ίδιο σενάριο.

Αντικαταστάθηκε ο γιατρός. Ο νέος γιατρός αποφάσισε για τέταρτη φορά να αντικαταστήσει το ασβέστιο και να βάλει άλλο ιωδιοφόρο. 4 φορές λιγότερο πόνο από ό, τι κατά τη διάρκεια όλων αυτών των χρόνων θεραπείας. Αλλά δεν πήγε τελείως - δεν ήταν δυνατό ούτε το μάσημα ούτε το δάγκωμα, δηλαδή ο πόνος παρέμεινε, αλλά θα μπορούσε να γίνει ήδη ανεκτός. Σε γενικές γραμμές, ο πόνος των δοντιών δεν σταμάτησε. Και ο γιατρός αποφάσισε να βάλει γτουτα-πέρκα και μόνιμη σφραγίδα ούτως ή άλλως. Βάλτε το. Και όπως συμβαίνει με το συνηθισμένο σενάριο: τις πρώτες 7 ημέρες πονάει πάρα πολύ, έπειτα λιγότερο από μία εβδομάδα, και πάλι ο πόνος εντείνεται ...

Όλγα, Μόσχα

Και αυτό είναι μόνο ένα παράδειγμα από πολλές περιπτώσεις, όταν μετά την πλήρωση των πόνων μετά την θεραπεία του κονδυλίτη κατά την αφαίρεση του υλικού πληρώσεως στην κορυφή της ρίζας διαρκεί για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα.

 

Ο θραύση της ρίζας των δοντιών

Το κάταγμα της ρίζας του δοντιού είναι μια μάλλον σπάνια και δύσκολα διαγνωστική επιπλοκή της ενδοδοντικής θεραπείας (δεν μπορεί πάντα να αναγνωριστεί σε μια συνηθισμένη ακτινογραφία). Τα ριζικά κανάλια μπορούν να σφραγιστούν σύμφωνα με όλους τους κανόνες, αλλά μερικές φορές κατά τη διάρκεια της εργασίας, μπορεί να εμφανιστεί μικροκρυστάλλωση στη ρίζα, η οποία μπορεί να παρατηρηθεί μόνο στην CT.

Το κάταγμα της ρίζας του δοντιού στις περισσότερες περιπτώσεις αποτελεί απόλυτη ένδειξη για την εξαγωγή των δοντιών.

Με την ευκαιρία, η απομάκρυνση της ρίζας των δοντιών απέχει πολύ από μια ευχάριστη διαδικασία.Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα για αυτό, καθώς και να δείτε οπτικά ορισμένες στιγμές στις φωτογραφίες, στο αυτό το άρθρο.

Σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις, ένα ριζικό κάταγμα μπορεί να θεραπευτεί χρησιμοποιώντας διάφορες τεχνικές για τη στερέωση θραυσμάτων μεταξύ τους. Αλλά αυτό δεν είναι πάντα εφικτό.

Το κάταγμα δεν αναπτύσσεται μαζί και σύντομα σχηματίζεται φλεγμονή μαλακών ιστών γύρω από αυτό. Είναι αδύνατο να μασάτε σε ένα τέτοιο δόντι, το παραμικρό φορτίο θα προκαλέσει έντονο πόνο.

 

Μετά την θεραπεία της πνευμονίας, είναι οδυνηρό να δαγκώνετε ένα δόντι

Σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις, μετά από την αγωγή των δοντιών, μπορεί να εμφανιστεί πόνος όταν δαγκώνεται στο δόντι και μερικές φορές ακόμη και η αίσθηση ότι πονάει ολόκληρη η πλευρά της γνάθου.

Σε σπάνιες περιπτώσεις, λόγω του έντονου πόνου, μπορεί να προκύψει μια αίσθηση ότι το δόντι άρχισε να απομακρύνεται από τα ούλα. Στην οδοντιατρική, υπάρχει ακόμη ένας όρος - «η αίσθηση ενός αναπτυγμένου δοντιού». Μια παρόμοια αίσθηση εμφανίζεται στους ασθενείς λόγω της περιοδοντίτιδας - μια ασθένεια που αποτελεί επιπλοκή της πνευμονίας (φλεγμονή και παρακέντηση των ιστών δίπλα στη ρίζα του δοντιού).

Αν μιλάμε για την οξεία φάση της νόσου, τότε ο πόνος κατά τη μάσηση θα είναι πολύ ισχυρός, μπορεί επίσης να "κνηστίσει" και να βλάψει τα ούλα για μεγάλο μήκος γύρω από το δόντι. Εάν η διαδικασία είναι χρόνια, τότε αυτές οι αισθήσεις δεν θα είναι τόσο έντονες. Η περιοδοντίτιδα μπορεί να αναπτυχθεί απουσία θεραπείας για κονδυλίτιδα, αλλά και (σε ​​πολύ πιο σπάνιες περιπτώσεις) - μετά από κακή θεραπεία της πνευμονίτιδας.

 

Υπερεκτίμηση μιας σφραγίδας - τι θα συμβεί αν δεν γίνει τίποτα;

Η οδοντοστοιχία είναι πολύ ευαίσθητη σε οποιεσδήποτε αλλαγές σε αυτήν, επομένως, ακόμα και αν ο παλλινίτης που έχει υποβληθεί σε θεραπεία με το γιατρό, σύμφωνα με όλους τους κανόνες και με ελάχιστη ζημιά στον ιστό των δοντιών, είναι δύσκολο να αισθανθεί δυσφορία και ακόμη και πόνο όταν δαγκώνει λόγω πλήρωσης - επιφανειακούς γομφίους.

Μετά τη θεραπεία, τα δόντια κάποιες φορές κλείνουν ελαφρώς διαφορετικά, όχι τόσο συχνά. Η αίσθηση της ταλαιπωρίας από μια νέα γέμιση μπορεί κανονικά να είναι από 5 έως 7 ημέρες.

Εάν ο ασθενής αισθάνεται δυσφορία περισσότερο από αυτή τη φορά, εάν το δόντι παρεμβάλλεται με το δάγκωμα και υπάρχει η αίσθηση ότι είναι υψηλότερο από το υπόλοιπο των δοντιών, τότε χωρίς την παρέμβαση του γιατρού αυτό μπορεί να οδηγήσει σε διάφορα προβλήματα - ξεκινώντας από την χαλάρωση του ίδιου του δοντιού που τελειώνει με προβλήματα με την κροταφογναθική άρθρωση.

Εδώ είναι μερικές από τις πιθανές συνέπειες της υπερπληρωμής του τσιμπήματος, που μερικές φορές εμφανίζονται με την πάροδο του χρόνου:

• Δύσκολο, επώδυνο άνοιγμα του στόματος.
• Πόνοι τσίχλας (σε ορισμένες περιπτώσεις, πόνος μπορεί να δώσει στο αυτί)?
• Κάνοντας κλικ στις αρθρώσεις της σιαγόνας όταν ανοίγετε το στόμα.
• Ταχεία εξάλειψη μεμονωμένων δοντιών.
• Κανονικοί πονοκέφαλοι.
• Ένα σταθερό αυξημένο φορτίο στο δόντι μπορεί επίσης να προκαλέσει τραυματική περιοδοντίτιδα.

Σημείωση

Στις περισσότερες κλινικές, οι οδοντίατροι σήμερα χρησιμοποιούν υλικά που θεραπεύουν το φως για οδοντικά γεμίσματα. Αυτό οφείλεται στην υψηλή αντοχή, την αντοχή και την αισθητική τους. Τα συμπληρώματα από αυτά τα υλικά δεν διαγράφονται για μεγάλο χρονικό διάστημα κατά τη μάσηση, επομένως δεν πρέπει να περιμένετε ότι η σφραγίδα θα χαθεί σύντομα και το πρόβλημα θα εξαφανιστεί από μόνο του. Αφαιρέστε σωστά τα υπερβολικά γεμίσματα σε ύψος μπορεί να είναι μόνο γιατρός με τρυπάνι.

 

Μετά τη θεραπεία της πνευμονίας, το μάγουλο είναι πρησμένο

Είναι σημαντικό να γίνει κατανοητό ότι η διόγκωση του μάγουλου που εμφανίζεται μετά τη θεραπεία της πνευμονίτιδας είναι ένα σαφές σημάδι φλεγμονής των μαλακών ιστών που περιβάλλουν το δόντι (και μερικές φορές επιπλέον του οστού της γνάθου). Αυτή η κατάσταση μπορεί να συνοδεύεται από γενική δυσφορία και αδυναμία, αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος, ανικανότητα ή δυσκολία στην κατανάλωση λόγω έντονου πόνου.

Κανονικά, δεν παρατηρείται καθόλου οίδημα στο μάγουλο μετά από ενδοδοντική θεραπεία. Η θερμοκρασία μπορεί πραγματικά να αυξηθεί (μέχρι 38-38,5 μοίρες), Ωστόσο, αν παρατηρηθεί ταυτόχρονα σοβαρό οίδημα, ο πυρετός και ο πόνος στο επεξεργασμένο δόντι είναι ένα ανησυχητικό σημάδι.

Τέτοιες καταστάσεις είναι αρκετά επικίνδυνες, επομένως δεν πρέπει να περιμένετε και να χάσετε χρόνο, πιστεύοντας ότι η διόγκωση θα επιλυθεί την επόμενη μέρα και η θερμοκρασία θα περάσει.Αυτό μπορεί να μην συμβεί, επιπλέον, η κατάσταση μπορεί να επιδεινωθεί σημαντικά και ταχέως (έως το φλέγμα - μία θανατηφόρα φλεγόμενη φλεγμονή). Επομένως, η άμεση επίσκεψη σε γιατρό, ακόμη και για αντασφάλιση και εξέταση, θα είναι η πιο σωστή απόφαση.

Σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να θερμανθεί ένα πρησμένο μάγουλο, αυτό θα επιδεινώσει μόνο την κατάσταση. Επίσης, δεν πρέπει να κοιμάστε στο πλάι του πρησμένου μάγου, για να μην επιδεινώσετε το οίδημα.

Αν παρατηρήσετε ένα "σπυράκι" (απόστημα) ή το συρίγγιο στο ούλα, κοντά στον τόπο όπου θεραπεύτηκε η πνευμονία, δεν μπορεί να ανοιχτεί ή να καθαριστεί από τον εαυτό σας. Είναι απαραίτητο να συμβουλευτείτε ξανά έναν γιατρό και να προσαρμόσετε τη θεραπεία (πιθανότατα, εμφανίστηκε μια εστία φλεγμονής στη ρίζα του δοντιού, και το πύο άνοιξε το δρόμο της στην στοματική κοιλότητα με το τήγμα του ιστού των ούλων).

 

Όπως μπορείτε να δείτε, μπορεί να υπάρξουν πολλές πιθανές αιτίες της πληγής των δοντιών μετά από θεραπεία με πολφίτιδα και χωρίς πρόσθετη εξέταση είναι συνήθως δύσκολο να πούμε ποια είναι ακριβώς η πηγή του πόνου. Αν ο πόνος επιμένει για περισσότερο από μία εβδομάδα από τη στιγμή της θεραπείας ή υπάρχει σημαντικό πρήξιμο στο μάγουλο ή άλλες καταγγελίες που δεν παρατηρήθηκαν πριν πάτε στο γιατρό, σε τέτοιες περιπτώσεις πρέπει να πάτε σε δεύτερο ραντεβού για να διευκρινιστεί η κατάσταση.

 

Γιατί ένας πονόδοντος μετά από θεραπεία καναλιών: σχόλια ενός οδοντιάτρου

 

Χρήσιμο βίντεο για την εμφάνιση του πονόδοντου μετά την πλήρωση των δοντιών