Co to są wady zgryzu i jak się je dzisiaj leczy?

Anomalie zwarcia to różne odchylenia od normalnego ustawienia uzębienia względem siebie. Podobne odchylenia mogą pojawić się zarówno u dorosłych (na przykład po ząbkowaniu zębów mądrości lub z powodu urazu), jak iu dzieci w okresie wzrostu i powstawania uzębienia.

Nasilenie nieprawidłowego ugryzienia może się znacznie różnić - w zależności od nasilenia patologii wyróżnia się stopnie I, II i III. Jednak nawet niewielka wada zgryzu czasami stwarza bardzo poważne problemy w normalnym życiu człowieka, zaczynając od psycho-emocjonalnych, a kończąc na problemach z jedzeniem.

Dlatego porozmawiajmy o tym, jaki rodzaj wady zgryzu i jakie metody leczenia oferuje współczesna stomatologia w tej czy innej sytuacji. I, co ważne, zobaczmy, jakie środki zapobiegawcze mogą podjąć rodzice, aby chronić swoje dziecko przed problemami z gryzieniem w przyszłości.

 

Co to są wady zgryzu?

Ortodonci stosują w swojej praktyce klasyfikację Engle. Wyróżnił 3 rodzaje zgryzów, w zależności od tego, jak zbliżają się pierwsze trzonowce (czyli tak zwane trzonowce).

Pierwsza klasa Angle jest uważana za normę okluzji, rodzaj normy, którą ortodonta stara się osiągnąć, jeśli występują jakiekolwiek odchylenia od normalnego stosunku zębów. Okazało się, że zamknięcie zębów w pierwszej klasie Engle jest najbardziej fizjologiczne dla całego uzębienia osoby.

Druga i trzecia klasa wad zgryzu Angla według Engle zostaną omówione szczegółowo poniżej.

Uwaga

Do tej pory ortodonci klasyfikują nieprawidłowości zamknięcia w bocznej części zębów jako anomalie strzałkowe, a odchylenia w przedniej części uzębienia jako pionowe wady zgryzu.

Nieprawidłowości patologiczne obejmują takie patologie, gdy przy normalnym zamknięciu zębów w odcinku bocznym występują następujące wady:

• Środkowa diastema to szczelina między pierwszymi siekaczami górnej szczęki. We wczesnym gryzieniu przerywanym (od 2,5 do 4,5 roku) diastema jest normalnym stanem fizjologicznym, gdy wędzidełko górnej wargi przechodzi między tymczasowymi siekaczami środkowymi. Przy normalnym rozwoju podczas erupcji bocznych siekaczy i kłów szczelina ta zamyka się, a przyczepność wędzidełka zostaje przesunięta i wpleciona w błonę śluzową górnej wargi. W niektórych przypadkach przyczyną diastemy może być obecność nadliczbowego zęba w obszarze rozbieżności zębów środkowych górnej szczęki (tę patologię można zidentyfikować na podstawie wyników badania rentgenowskiego).
• Stłoczenie zębów - ta wada zgryzu występuje, gdy wielkość zębów i łuków zębowych nie pasuje. Około 60% dzieci w populacji europejskiej wykazuje pewien stopień zatłoczenia. W takiej sytuacji utrata zęba stałego lub tymczasowego może spowodować, że sąsiednie zęby przesuną się do obszaru wady w celu wypełnienia pustki. Stłoczenie dolnych zębów w okresie dojrzewania wynika głównie z mądrości ząbkowania i nacisku wywieranego na uzębienie.
• Trzy - przerwy między zębami. Ważne jest, aby zrozumieć, że w usuwalnym zgryzie obecność trzech jest normalnym zjawiskiem, ponieważ zęby mleczne rozchodzą się i przygotowują miejsce na stałe większe zęby. W przypadku mikrodentii mogą wystąpić trzy - niewielki rozmiar samych zębów. W każdym razie rodzice dziecka powinni zwracać uwagę na takie przerwy między zębami, ponieważ zatkają jedzenie, co przy złej higienie może prowadzić do próchnicy i chorób dziąseł.
• Transpozycja lub dystopia zębów - te podobne terminy odnoszą się do ząbkowania w nietypowym miejscu. Istnieje kilka przyczyn tego zjawiska. Na przykład może to być nienormalna pozycja zarodka zęba z powodu czynnika dziedzicznego, nieprawidłowości płodu podczas ciąży, choroby matki w pierwszych stadiach ciąży, urazu porodowego, kleszczy podczas opieki położniczej itp. Przyczyną dystopii zęba może być inna - brak miejsca w uzębieniu powoduje wybuch na zewnątrz łuku zębowego: na policzkach, wargach, powodując obrażenia dziecka podczas żucia i tworząc ognisko zapalne, ponieważ czasami trudno jest dostać się do takiego zęba podczas szczotkowania.

Poniższe anomalie wad zgryzu zostaną rozważone bardziej szczegółowo.

 

Zgryz dystalny

Zgryz dystalny jest najczęstszą wadą zgryzu w populacji europejskiej. Wiele osób kojarzy jego występowanie z naturą przyjmowanego jedzenia - zaczęliśmy jeść więcej miękkiego jedzenia, w związku z czym nie trzeba żuć i nakładać wysiłku. Szczęka dolna jest zmniejszona, nie jest już tak zaawansowana, a górna szczęka góruje nad dolną. Zgryz dystalny jest anomalią klasy II według klasyfikacji Engle'a.

Zdjęcie pokazuje przykład ugryzienia dystalnego:

W zgryzu dystalnym rozróżnia się dwie podklasy, w zależności od nachylenia siekaczy szczękowych.

Klasa II, podklasa I - siekacze górne nachylone w kierunku górnej wargi. Przyczyną powstawania tego zjawiska może być nawyk ssania palca, przedłużone ssanie sutków, nawyk układania języka między zębami, a także nadpobudliwość mięśni górnej wargi i okrągłego mięśnia ustnego.

Objawami twarzy tego rodzaju okluzji są wklęsły profil, otwarte usta, kompensacyjne przedłużenie dolnej wargi do przodu i do góry. Czasami zdarzają się przypadki nadmiernej aktywności dolnej wargi (na przykład z nawykiem gryzienia dolnej wargi), wówczas górne siekacze są wysuwane, a dolne opadają do tyłu z normalnej pozycji.

Klasa II, podklasa II - siekacze górne są nachylone w kierunku nieba. Czynnikiem prowokującym może być nawyk gryzienia górnej wargi, a także infantylny, to znaczy dziecięcy rodzaj przełykania z napięciem mięśni w ustach i policzkach. W takich przypadkach po zbadaniu pacjenta usta są zamknięte, dolna warga jest pogrubiona, podkreśla się głęboki fałd na brodzie.

Ugryzieniu dystalnemu często towarzyszy zaburzenie mowy, niemożność lub trudność w odgryzaniu pokarmu, trudności w oddychaniu, a także ból i dysfunkcja stawu skroniowo-żuchwowego.

Zwróć uwagę, jak zmienia się kształt szczęki po leczeniu zgryzu dystalnego:

 

Zgryz mezjalny

W porównaniu z zgryzem dystalnym sytuacja wygląda odwrotnie w przypadku zgryzu mezjalnego - gdy górna szczęka jest mniejsza od dolnej szczęki. Jest to trzecia klasa wad zgryzu według klasyfikacji Engle'a.

Przyczyny rozwoju zgryzu mezjalnego mogą być:

• uraz porodowy;
• wczesna ekstrakcja zębów górnej szczęki;
• predyspozycje genetyczne - na przykład dziecko ma masywną żuchwę od ojca i małą górną szczękę od matki.

Często z tą anomalią okluzji można zaobserwować zjawisko, takie jak kompensacja dziąseł: zęby na górnej szczęce są zatłoczone, podczas gdy na dużej dolnej szczęce wysuniętej do przodu są równe, mogą występować między nimi przerwy (trzy).

Znaki twarzy ugryzienia mezjalnego: wypukły profil, wydatny podbródek wystający do przodu, cofnięcie górnej wargi i wysunięcie dolnej wargi.

Zgryz mezalny przyczynia się do rozwoju zaburzeń stawu skroniowo-żuchwowego - ze względu na przednią pozycję głowy górnej szczęki w dole stawowym występuje ciągłe rozciąganie więzadeł TMJ, napięcie mięśni skroniowych i żujących, rozwój bólu podczas jedzenia, a także bóle głowy.Czasami pacjenci skarżą się na uraz górnej wargi zębami żuchwy podczas posiłków.

 

Otwarty kęs

Otwarty zgryz to niezamknięcie zębów w przednim obszarze, dzięki czemu powstaje między nimi przerwa. Zwykle górne siekacze powinny zachodzić na dolne siekacze o jedną trzecią wielkości korony. Przy otwartym zgryzie zakładka jest całkowicie lub minimalnie nieobecna.

Wyróżnia się następujące typy otwartego zgryzu:

• zgryz otwarty przedni - w przedniej części uzębienia nie ma zakładek z zamkniętymi zębami bocznymi;
• zgryz boczny otwarty - gdy zęby zachodzą na siebie w odcinku przednim, zęby boczne nie zamykają się.

Wśród przyczyn tej anomalii opisano:

• czynnik dziedziczny;
• oddychanie ustne - w tym przypadku dziecko potrzebuje konsultacji z lekarzem laryngologiem, ponieważ ważne jest, aby zrozumieć, dlaczego dziecko oddycha przez usta. Być może doszło do urazu i skrzywienia przegrody nosowej lub obecności migdałków. Czasami osłabiona odporność i częste przeziębienia mogą również utrudnić dziecku oddychanie przez nos;
• nawyk ssania palca, długotrwałego ssania sutków i innych przedmiotów;
• niemowlęcy rodzaj połykania i nawyk układania języka między uzębieniem;
• wrodzone wady rozwojowe - rozszczep wyrostka zębodołowego wargi i podniebienia;
• zaburzenia endokrynologiczne;
• guzy okolicy szczękowo-twarzowej.

Oznaki otwartego ugryzienia twarzy: usta są w połowie otwarte, ale jeśli można zamknąć usta, twarz jest napięta.

Pacjenci skarżą się na niemożność pełnego odgryzienia i połknięcia jedzenia, często obserwuje się seplenienie.

Istnieją 3 stopnie dotkliwości otwartego zgryzu, w zależności od wielkości szczeliny pionowej: I stopień - do 5 mm, II stopień - od 5 do 9 mm, III stopień - więcej niż 9 mm.

Zwróć także uwagę, które zęby zamykają się w bocznych oddziałach. Ta klasyfikacja według ciężkości jest stosowana przez dentystów przy selekcji wojskowych poddawanych badaniom lekarskim.

 

Głęboki kęs

Nazywa się głębokie zgryz, w którym górne zęby nadmiernie nachodzą na dolne. Czasami dolne zęby przylegają do krawędzi tnących do błony śluzowej podniebienia, a następnie mówią o traumatycznym głębokim zgryzie.

Możliwe przyczyny (etiologia) występowania głębokiego ugryzienia:

• wczesna utrata zębów do żucia (z powodu urazu lub powikłań próchnicy prowadzących do ich usunięcia lub ich pierwotną nieobecnością jest adentia);
• naruszenie oddychania przez nos;
• niewłaściwy rodzaj połykania;
• upośledzona funkcja mowy;
• zły nawyk ssania różnych przedmiotów;
• naruszenie warunków ząbkowania, szczególnie w bocznych częściach uzębienia;
• wczesne ścieranie zębów tymczasowych.

Podobnie jak w przypadku zgryzu otwartego, rozróżnia się również trzy stopnie zgryzu głębokiego, w zależności od nasilenia anomalii (to znaczy od stopnia nakładania się uzębienia dolnego z górnym).

Objawy głębokiego ugryzienia:

• wywrócenie dolnej wargi na zewnątrz;
• nasilenie fałdu podbródka;
• skrócenie dolnej jednej trzeciej twarzy (czasami lekarze używają terminu „twarz ptaka”).

Z reguły w przypadku tej wady zgryzu pacjenci skarżą się na trudności z gryzieniem i żuciem jedzenia, a często pojawia się ból w stawie skroniowo-żuchwowym i możliwe są bóle głowy. Bardzo często dochodzi do upośledzenia mowy - pacjenci mówią przez zęby.

 

Zgryz krzyżowy

Jak sama nazwa wskazuje, z ugryzieniem krzyżowym zęby, zamknięcie krzyżują się.

Przy zgryzie krzyżowym występuje niedopasowanie wielkości szczęk w obszarze bocznym. Ortodonci przypisują ten rodzaj okluzji anomaliom poprzecznym, a patologia może być jednostronna i dwustronna.

Zgryz krzyżowy występuje zarówno w obszarze przednim, jak i bocznym.

Przy bocznym typie okluzji ortodonci rozróżniają następujące typy tej anomalii:

• kiedy dolna szczęka jest przesunięta w kierunku języka - ukąszenie językowe;
• z boku policzka - ugryzienie policzkowe;
• i na bok nieba - ugryzienie podniebienne.

Przyczyny anomalii:

• złe nawyki (wymienione powyżej);
• uraz lub uszkodzenie szczęki, w tym uraz porodowy;
• stosowanie kleszczy podczas opieki położniczej;
• brak oddzielnych zębów;
• zaburzenia stawu skroniowo-żuchwowego (TMJ) - zesztywnienie, nawykowe zwichnięcie stawu, niedorozwój stawu z jednej strony;
• nieusuwalność powierzchni zębów pierwotnych;
• naruszenie sekwencji i czasu ząbkowania.

Poniższe zdjęcie pokazuje przykład ugryzienia krzyżowego u osoby dorosłej:

Częste skargi od pacjentów i rodziców:

• obecność wady estetycznej z zauważalną rozbieżnością między rozmiarem a położeniem szczęk;
• trudności z jedzeniem;
• naruszenie wymowy dźwięku;
• choroba dziąseł spowodowana możliwym urazem podczas żucia i mowy;
• problemy z przewodem pokarmowym.

Z reguły wada pionowa jest połączona z anomaliami w kierunku strzałkowym.

 

Pierwsze przyjęcie u ortodonta - jak zwykle

Często, kiedy rodzice i dzieci przychodzą do ortodonta na konsultację, ich pierwsze pytanie brzmi: „Doktorze, czy nie spóźniamy się na leczenie?” Rzeczywiście bardzo ważne jest, aby przybyć na czas, ponieważ metody leczenia ortodontycznego w dużej mierze zależą od konkretnego wieku dziecka.

Należy również pamiętać, że jeśli dziecko jest zdyscyplinowane i dostosowane do leczenia, ugryzienie można zwykle skorygować szybciej i skuteczniej niż w wieku dorosłym.

Pierwszą wizytę najlepiej zaplanować na 6-7 lat, ponieważ w tym wieku wycina się pierwsze zęby stałe górnej i dolnej szczęki. Możesz jednak złożyć wniosek wcześniej, jeśli zauważysz, że zęby wyrastają nieco inaczej niż powinno - aby się zabezpieczyć i nie zacząć sytuacji.

Ważne jest, aby odpowiednio przygotować dziecko przed pójściem do lekarza, aby wyjaśnić, że lekarz będzie patrzył tylko na zęby (aby dziecko nie bało się i było gotowe do współpracy z lekarzem).

Podczas wstępnej konsultacji, w wieku 4-5 lat, kiedy dzieci są już bardziej świadome, lekarz może skierować cię do zdjęcia - ortopantomogramu. Pomoże to ocenić stan układu zębowo-twarzowego, obecność lub brak podstaw wszystkich zębów stałych u dziecka, lokalizację korzeni zębów tymczasowych, a także etap rozwoju zębów. Czasami zęby tymczasowe są opóźnione w szczęce i stanowią przeszkodę w wyjściu zębów stałych.

Ponadto za pomocą ortopantomogramu można ocenić obecność próchnicy, ich głębokość, zobaczyć ogniska procesu zapalnego w korzeniu zęba, zobaczyć stan podstawowych struktur kości górnej i dolnej szczęki (zatokę szczękową, kanał żuchwy). Wszystko to pomaga właściwie zaplanować przebieg leczenia wad zgryzu.

Podczas pierwszej wizyty ortodonta może robić zdjęcia twarzy i uzębienia pacjenta, a także, ewentualnie, wykonywać rzuty z górnej i dolnej szczęki, aby w pełni ocenić ugryzienie dziecka.

Uwaga

Czasami lekarze planują wziąć obsady jako osobną wizytę (zwykle rano). Odlewy są wykonywane za pomocą specjalnych łyżek dentystycznych o wielkości i kształcie szczęk.

Lepiej jest wykonać tę procedurę na czczo lub po 2 godzinach po jedzeniu, ponieważ określone ciało obce w kontakcie z tkankami miękkimi jamy ustnej może powodować odruch wymiotny. To z kolei pozostawi nieprzyjemne wrażenie na dziecku i może wpłynąć na jakość wrażenia.

 

Na co zwraca uwagę ortodonta?

Przede wszystkim ortodonta zwraca uwagę na skargi dziecka i jego rodziców. Oceniono także:

• harmonijny rozwój twarzy;
• przywiązanie wędzidełka górnej wargi i języka;
• głębokość przedsionka jamy ustnej;
• stan błony śluzowej jamy ustnej;
• mowa pacjenta (być może dziecko będzie potrzebowało interwencji logopedy).

Jak wszyscy lekarze, ortodonta zbiera historię życia i zdrowia dziecka.Ważne jest również, aby lekarz dowiedział się o przebiegu ciąży i porodu. Ponadto rodzaj żywienia odgrywa znaczącą rolę w powstawaniu anomalii zębowo-pęcherzykowych.

Jeśli pojawią się dolegliwości związane z bólem lub napięciem mięśni w okolicy stawu skroniowo-żuchwowego, lekarz może przepisać dodatkowe badania - prześwietlenie TMJ podczas otwierania i zamykania jamy ustnej, elektromiografia - metoda, która pozwala ocenić skoordynowaną pracę i napięcie mięśni żucia i skroniowych.

W niektórych przypadkach wymagana jest tomografia komputerowa (aby zakończyć ocenę stanu struktur regionu szczękowo-twarzowego).

W wieku 12-14 lat i później głównym kryterium postawienia prawidłowej diagnozy jest badanie teleradiografu głowy w projekcji bocznej. Ten rodzaj badań pozwala lekarzowi poznać naturę wzrostu kości szczęki względem siebie i podstawy czaszki. A także o formie patologii okluzji - wadę zgryzu utworzono tylko z powodu braku miejsca na zęby w łuku zębowym lub z powodu niedorozwoju i nieprawidłowego położenia samych szczęk, co można naprawić, ale czasami wymaga interwencji chirurga szczękowo-twarzowego.

 

Leczenie wad zgryzu

W leczeniu wad zgryzu u dzieci lekarz może stosować różne kombinacje funkcjonalnych urządzeń.

Na przykład mogą to być wyjmowane urządzenia płytowe ze śrubą rozprężną i kombinacjami dodatkowych elementów. Zadaniem tych urządzeń jest normalizacja wzrostu szczęk względem siebie. Płytki oczywiście wywierają nacisk na zęby za pomocą elementów łukowych lub pętli (na przykład pętli Reinbacha do zamykania diastemy), ale nie mogą one w wystarczającym stopniu wpływać na charakter nachylenia zębów.

Dlatego przy znacznym stłoczeniu i niewłaściwej pozycji zębów lekarz może zalecić stosowanie systemu wsporników, ponieważ to aparaty ortodontyczne mogą w pełni wpływać na pozycję i nachylenie zębów.

Jest ważne

Lekarz określa sposób noszenia wymiennych urządzeń rozszerzających. Główna zasada - jeśli chcesz osiągnąć wyniki leczenia, musisz nosić urządzenie tak często, jak to możliwe w dzień iw nocy. Czasami pacjenci, a głównie rodzice dzieci, narzekają, że tutaj, jak mówią, zapłaciliśmy pieniądze, ale nie ma to żadnego efektu. Lekarz zaczyna pytać: „Jak się ubierasz?”. Odpowiedź: „Cóż, po szkole kilka godzin, w nocy dziecko nie chce spać z płytą ...”

Istnieją również wyjmowane urządzenia, które korygują nieprawidłowy zgryz poprzez normalizację mięśni okolicy szczękowo-twarzowej - na przykład funkcjonalny regulator Frenkel. Jego konstrukcja zawiera specjalne elementy: boczne osłony na policzki i wargi sromowe, połączone metalowym łukiem.

Regulator Frenkela dzieli się na trzy typy, w zależności od wad zgryzu dziecka. Wpływa na zamknięcie warg, oddychanie i pozycję języka.

W przypadku skarg dotyczących stawu skroniowo-żuchwowego lekarz może zalecić noszenie szyny silikonowej stawu. Obecnie produkowanych jest wiele różnych kombinacji tych urządzeń, zarówno krajowych, jak i zagranicznych producentów. Wybór rodzaju takiego aparatu zależy również od rodzaju wady zgryzu i wieku dziecka.

Zadaniem stawowych opon silikonowych jest rozładowanie mięśni otaczających staw i „przeprogramowanie” ich pracy w celu znormalizowania funkcji stawu i zmniejszenia obciążenia jego elementów konstrukcyjnych (torebki, więzadeł). Ważne jest również przestrzeganie harmonogramu zużycia zaleconego przez lekarza, aby leczenie nie poszło na marne.

Uwaga

Ortodonta może zalecić miogimnastykę - jest to zestaw ćwiczeń fizjoterapeutycznych zapewniających skoordynowaną pracę niektórych mięśni.Kompleks można przepisać jako osobną opcję leczenia lub w celu zapobiegania powstawaniu wad zgryzu. Miogimnastyka wymaga dyscypliny i zainteresowania ze strony dziecka, a także wizyty u lekarza w celu monitorowania ćwiczenia co dwa tygodnie, więc nie wszyscy ortodonci stosują tę metodę w codziennej praktyce, chociaż jest ona bardzo skuteczna.

Zastosowanie systemu wsporników w leczeniu wad zgryzu jest metodą z wyboru (w tym w wieku dorosłym). Co to jest system wsporników? Mówiąc najprościej, aparaty ortodontyczne to stałe urządzenia przymocowane do zębów, z zamkami, które zawierają specjalny program do poruszania zębami. Ruch odbywa się dzięki łukowi, który jest zamocowany w tych zamkach, łuk porusza się i osiąga idealny kształt łuku zębowego.

Średni czas leczenia aparatów ortodontycznych wynosi 1,5-2 lata.

Obecnie istnieje wiele modyfikacji systemów wsporników. Na przykład:

• podwiązane szelki, to znaczy łuk jest wiązany ze wspornikiem za pomocą specjalnych metalowych lub gumowych ligatur. Ligatury zapewniają sztywne przyleganie łuku do wspornika i ograniczają ślizganie się wzdłuż łuku zębowego. Wadą tego sprzętu jest konieczność częstych wizyt u lekarza raz w miesiącu (a niektórzy lekarze przepisują pacjentów co dwa tygodnie). Wizyty są konieczne, aby zastąpić ligatury, ponieważ mają tendencję do osłabiania.
• Systemy wsporników samoligaturujących różnią się od poprzednich tym, że konstrukcja wspornika ma pokrywę, która utrzymuje łuk wewnątrz zamka. Zapewnia to swobodniejsze przesuwanie się metalowego łuku wzdłuż uzębienia, co jest wygodniejsze dla pacjenta, zmniejsza liczbę wizyt u lekarza i czas leczenia. Ale takie aparaty są droższe niż systemy ligatur.

Ponadto systemy wsporników różnią się materiałem, z którego są wykonane:

• Najprostsze i najbardziej zauważalne są metalowe szelki. Ich zaletą jest to, że są bardzo trwałe. Jeśli wspornik odpadnie, można go ponownie przykleić. Praktyka pokazuje, że metalowe szelki gwarantują skrócenie czasu leczenia nieprawidłowego zgryzu.
• Szelki plastikowe są bardziej estetyczne, ponieważ pokrywają się z naturalnym kolorem zębów. Minusy - są pomalowane jedzeniem i nie tak trwałe jak metal, co czasami zmusza lekarza do przyklejenia nowego wspornika z powodu awarii oryginału, a to jest dodatkowy koszt dla pacjenta.
• Szelki ceramiczne - niewidoczne na zębach, bardziej wytrzymałe niż plastikowe. Z minusów - ze względu na wysoki stopień tarcia łuku w zamku zwiększa się całkowity czas leczenia. Koszt takich aparatów jest wyższy niż metal i plastik.
• Szafirowe aparaty ortodontyczne - tak przezroczyste i niewidoczne na zębach, jak to możliwe, ale znacznie droższe niż analogi.
• Aparat ortodontyczny - ten rodzaj aparatu ortodontycznego jest mocowany przez lekarza po językowej stronie zębów. Dlatego nie są widoczne dla innych. Jednak podczas noszenia takich aparatów ortodontycznych pojawiają się pewne trudności: ciągłe podrażnienie języka, upośledzenie dykcji. Aparat ortodontyczny wymaga dokładniejszej pielęgnacji i higieny niż aparat ortodontyczny. Lekarz zamawia cały zestaw indywidualnie dla każdego pacjenta i odpowiednio, jeśli wspornik lub łuk pęknie, wówczas wystąpią trudności z naprawą i wymianą, ponieważ łuki i wsporniki z innych systemów nie będą w tym przypadku działać. Koszt leczenia aparatami językowymi jest znacznie wyższy niż w przypadku konwencjonalnych systemów.

Uwaga

Ważne jest, aby zachować odpowiedni poziom higieny podczas leczenia aparatem ortodontycznym, myć zęby po każdym posiłku i używać zestawów szczotek do czyszczenia obszaru wokół wspornika, między łukiem a zębami, oprócz szczotki. Jeśli zaniedbujesz higienę, możliwe jest tworzenie białych plam na zębach - ogniska demineralizacji szkliwa w miejsce aparatów ortodontycznych, same plamy nie przechodzą w przyszłości i wymagają leczenia.

 

Metody zapobiegania wadom zgryzu

Dobrze wiadomo, że zawsze lepiej jest zapobiegać rozwojowi choroby niż leczyć jej konsekwencje.

Aby zapobiec rozwojowi wad zgryzu, należy dostosować złe nawyki dziecka. Na przykład w porę, aby ekskomunikować dziecko ze sutka. Jeśli nie możesz samodzielnie wpływać na dziecko, możesz kupić specjalny zestaw urządzeń do zapobiegania wadom zgryzu odpowiadającym wiekowi dziecka (w tym celu lepiej skonsultować się z lekarzem, aby znaleźć odpowiedni sprzęt).

Wśród zestawu urządzeń zapobiegających powstawaniu wad zgryzu można na przykład wyróżnić:

• Płytka przedsionkowa Kerbitza - jest podobna do sutka, przylega do powierzchni przedsionkowej zębów, tym samym odsuwając dziecko od szkodliwego nawyku ssania palców, sutka, warg, układania języka między zębami itp.
• Płytka przedsionkowa Krausa - wskazana w przypadku złego nawyku ssania języka i upośledzenia funkcji połykania.
• Pędnik Müleman - to urządzenie zapobiega oddychaniu ustnemu, jest wskazane do leczenia i zapobiegania okluzji dystalnej i zgryzowi otwartemu, utrzymuje szczękę w pozycji wysuniętej i dzieli zęby do żucia.

Istnieją inne rodzaje urządzeń do zapobiegania wadom zgryzu i dla każdego rodzaju okluzji.

Monitorowanie zdrowia dziecka wymaga połączenia zarówno dentystów, jak i lekarzy ogólnych w celu monitorowania prawidłowego rozwoju wszystkich narządów i układów. Regularne wizyty u pediatry, terapeuty, otolaryngologa i logopedy pomogą Ci z czasem zauważyć problemy z układem zębowo-twarzowym.

Oczywiście leczenie ortodontyczne zwykle nie jest przeprowadzane zgodnie z istotnymi wskazaniami, ale zależy wyłącznie od chęci osoby do poprawy swojego wyglądu (lub wyglądu dziecka). Ale nie zapominaj o tak ważnym czynniku, jak stan psycho-emocjonalny dziecka z nienormalnym zgryzem: nawet jeśli istnieje pozornie niewielka wada, dziecko już czuje się inne niż wszyscy inni, często popada w depresję i zamyka się. To z kolei znajduje odzwierciedlenie w jego komunikacji z innymi i poczuciu własnej wartości, co często pozostawia ślad w całym jego przyszłym życiu.

Niezależnie od wybranej metody leczenia, wiele zależy od nastroju Ciebie i Twojego dziecka do długotrwałego leczenia zgodnie ze szczegółowymi zaleceniami dotyczącymi noszenia urządzenia, a także od zaufania do lekarza i koordynacji działań z nim.

Bądź zdrowy i uważny na zdrowie swoich dzieci!

 

Ciekawe wideo na temat klasyfikacji wad zgryzu i metod leczenia w odpowiednich sytuacjach

 

Dentysta ortodonta mówi o ważnych niuansach korekcji wad zgryzu