In detail over de verborgen cariës, evenals de voorbeelden op de foto

Over het algemeen bestaat nosologie niet als verborgen cariës in medische naslagwerken en encyclopedieën. Al gebruiken de tandartsen zelf en hun patiënten deze term actief.

Het punt hier is dat verborgen cariës de algemene naam is voor cariës die niet op tanden kan worden gevonden zonder speciale diagnostische methoden. Dit is het belangrijkste verschil met cariës in andere manifestaties: tanden zien er absoluut gezond uit, maar het pathologische proces daarin kan zo ontwikkeld zijn dat de behandeling van de ziekte niet alleen de verwijdering van een deel van het dentine vereist, maar ook depulpatie ("zenuwverwijdering").

De onderstaande foto toont de verborgen cariës in de geëxtraheerde tand (op het contactoppervlak, dat wil zeggen op de plaats van contact met de aangrenzende tand). Het getroffen gebied bereikte de pulpakamer:

In veel gevallen gaat latente cariës gepaard met het gewone en meervoud, en alleen in uitzonderlijke gevallen ontwikkelt het zich onafhankelijk tussen andere gezonde tanden. Dergelijke gevallen worden zelden gediagnosticeerd en leiden meestal tot zeer diepe tandbeschadiging.

 

Tandschade bij verborgen cariës

Over het algemeen verschilt de schade aan tanden in de vorm van een holte met verborgen cariës weinig van die voor gevallen die met het blote oog te onderscheiden zijn. De aard en omvang van dergelijke schade wordt bepaald door de leeftijd van het carieuze proces en de lokalisatie ervan op de tand. Verborgen cariës kunnen dus de volgende lokalisaties hebben:

• Op de proximale (aansluitende) en distale (posterieure) wanden van de tand. Hier zijn de manifestaties op glazuur erg moeilijk op te merken met een spiegel of sonde.
• Onder verkeerd geplaatste vullingen of kronen. Als bacteriën uit de mondholte de ruimte tussen de tandweefsels en het vulmateriaal kunnen binnendringen, begint zich hier waarschijnlijk het carieuze proces te ontwikkelen.
• In de gebieden van de tand onder het tandvlees (voedseldeeltjes hopen zich hier vaak op en worden niet schoongemaakt met een tandenborstel).
• In kloven, natuurlijke fossa van de "achterste tanden". Als de schade aan het glazuur klein is, is het niet altijd mogelijk om het op te merken met een spiegel en een sonde, en daarom kunnen dergelijke cariës zelfs met de daadwerkelijke aanwezigheid van externe manifestaties als verborgen worden geclassificeerd.

Op de foto - typisch spleet cariës met minimale externe manifestaties:

Schade aan een tand met verborgen cariës is vergelijkbaar met die bij een visueel gediagnosticeerde vorm van de ziekte. De specificiteit van het proces leidt er echter toe dat latente cariës meestal alleen in de midden- en late stadia van ontwikkeling wordt gevonden, wanneer het een aanzienlijk deel van het dentine- en peri-pulpaweefsel bedekt. Dienovereenkomstig worden bij het openen van een aangetaste tand uitgebreide beschadigde holtes gedetecteerd.

De onderstaande foto's tonen een voorbeeld van verborgen cariës in een tand onder een vulling:

En op deze foto is er een röntgenogram van een tand met verborgen cariës in een vrij laat stadium van ontwikkeling. Te zien is dat het door cariës aangetaste gebied met de zenuw dichtbij het kanaal kwam:

Uit de praktijk van de tandarts

Een typisch klinisch geval: bij een patiënt, tussen twee door cariës aangetaste tanden, is er één, schijnbaar gezond, zonder zichtbare schade. Logica suggereert dat als twee tanden worden aangetast, het waarschijnlijk wordt aangetast door cariës en zich ertussen bevindt. Ik wijs de patiënt een röntgenfoto toe om de integriteit van de interne weefsels te controleren. Op de röntgenfoto is een goed ontwikkelde cariës te zien nabij de achterwand van de tand. De nederlaag had de pulp nog niet bereikt, maar drong diep door in het dentine. In deze situatie was het voldoende om het beschadigde gebied en de afdichting schoon te maken.

 

Klinische manifestaties

Verborgen cariës manifesteert zich praktisch niet. Omdat er ofwel geen zichtbare schade aan het tandglazuur mee is, of ze zijn klein, totdat de pulp betrokken is bij het pathologische proces, ervaart de patiënt meestal geen ongemak wanneer warme of koude vloeistoffen op de tand komen, kauwt het normaal.

In zeldzame gevallen breidt het aangetaste gebied uit naar aangrenzende glazuurgebieden en als u de tand van dichterbij bekijkt, kunt u donkere vlekken opmerken. De onderstaande foto toont een voorbeeld van zo'n verborgen cariës onder een oud zegel:

Wanneer de pathologie zich verspreidt naar de geïnnerveerde delen van de tand, begint de patiënt pijn te ervaren wanneer hij wordt blootgesteld aan koude of warme tanden, evenals aan zuur, zoet of zout voedsel. De eerste weken of maanden is deze pijn niet erg sterk en komt niet altijd voor. Geleidelijk wordt het intenser en bereikt het een stadium waarin de patiënt gedwongen wordt naar de kliniek te gaan. In dergelijke situaties is depulpatie ("zenuwverwijdering") bijna onvermijdelijk.

 

Wat is het gevaar van verborgen cariës?

Het grootste gevaar van latente cariës is de onopvallende ontwikkeling van het pathologische proces tot in die stadia die ofwel depulpatie ofwel tandextractie in het algemeen vereisen.

Bovendien is het met de ontwikkeling van cariës op proximale oppervlakken mogelijk om over te gaan naar de aangrenzende tand, en soms met de ontwikkeling van de ziekte daarin in een verborgen vorm.

Opmerking

Dit vereist opheldering: om de een of andere reden zijn veel mensen er zeker van dat cariës kan worden "overgedragen" en een aangrenzende tand kan infecteren, maar dit is niet zo, cariës is een lokaal proces en niet "besmettelijk". Het is belangrijk om te begrijpen dat er in de letterlijke zin van het woord geen overgang zal zijn naar een andere tand. Misschien is er nog iets anders: als er zich latente cariës ontwikkelt op één tand met de vorming van een holte, dan laat zelfreiniging van de opening veel te wensen over. Een constante opeenhoping van voedselresten van koolhydraten veroorzaakt een verergering van het proces in de eerste tand en het begin van een nieuwe vernietiging in de aangrenzende tand.

In zeldzame gevallen, hetzij zonder pijn, hetzij met de onwil van een patiënt om naar een arts te gaan, kan het carieuze gebied het grootste deel van de met dentine gevulde ruimte bedekken. Deze situatie is beladen met het feit dat de tand in feite verandert in een lege schaal, die zelfs met een kleine lading kan afbrokkelen.

De onderstaande foto toont verborgen cariës met een groot laesiegebied (röntgenfoto), een aanzienlijk deel van de tandkroon is bedekt met pathologie:

 

Diagnose van de ziekte

Moderne diagnostische methoden maken het mogelijk om latente cariës te onthullen bij elke lokalisatie en in elk ontwikkelingsstadium. Maar om deze methoden te kunnen gebruiken, moet de tandarts vermoedens hebben van een carieus proces, ook al is het indirect. Vaak blijven bij afwezigheid van klachten van patiënten en bij onderzoek van de mondholte onopgemerkt latente cariës en ontwikkelen ze zich veilig totdat pijn in de aangetaste tand verschijnt.

In veel gevallen ontwikkelt zich latente pathologie parallel met carieuze laesies, die duidelijk zichtbaar zijn op andere tanden. In dit geval beoordeelt een ervaren tandarts de algemene cariogene situatie in de mondholte correct, begrijpt hij dat bij frequente en meervoudige laesies van andere tanden de kans op het ontwikkelen van verborgen cariës erg groot is en schrijft hij de diagnose voor met behulp van speciale methoden. Deze omvatten bijvoorbeeld:

• Een röntgenfoto waarbij gebieden met verborgen cariës er donkerder uitzien dan gezonde buren.
• Transilluminatie en lichtgevende diagnostiek. Beide methoden onthullen verborgen carieuze tandbeschadiging in elk stadium.
• Laser diagnostiek.

Het is bijna onmogelijk om verborgen cariës onafhankelijk te detecteren. Vóór de ontwikkeling van pulpitis wordt het niet gedetecteerd wanneer u op de tand tikt en deze met koud of warm water behandelt.

Daarom voor vroeg diagnose van verborgen cariës regelmatige preventieve bezoeken aan de tandarts zijn erg belangrijk.

 

Hoe wordt latente cariës behandeld?

De behandeling van latente cariës bestaat in de meeste gevallen uit het verwijderen van de aangetaste holtes en het verder vullen van de tand. Bovendien, als de pathologie zich ontwikkelt in de cervicale zone of onder het tandvlees, moet de tandarts de zachte weefsels rond de tand aanpassen.

De onderstaande afbeeldingen tonen voorbeelden van de voorbereiding van holtes:

In sommige gevallen worden latente cariës gedetecteerd in het stadium van vlek of oppervlaktebeschadiging van het glazuur zonder penetratie in het dentine. In deze gevallen is het voor een succesvolle behandeling mogelijk om een ​​autopsie te doen. De arts kan het glazuur versterken met calcium- en fluoridepreparaten om het te herstellen (remineralisatie).

In gevallen waar een verborgen carieus proces wordt gevonden onder een wankele vulling, worden de beschadigde gebieden schoongemaakt en wordt er een nieuwe vulling op hun plaats geïnstalleerd.

Een dergelijke behandeling is meestal pijnloos en kan slechts af en toe tintelingen veroorzaken. Als acute pijn optreedt tijdens het strippen van dentine van de patiënt, duidt dit op betrokkenheid van de pulp in het proces en moet de zenuw worden verwijderd met verdere vulling van de kanalen.

In de meeste gevallen wordt chirurgische behandeling van latente cariës uitgevoerd met behulp van anesthesie (lokale anesthesie), zelfs als diep boren niet nodig is. Meestal is deze vraag vóór de behandeling consistent met de patiënt en wordt de beslissing wederzijds genomen.

In zeldzame gevallen, met een grootschalige beschadiging van de tand, is excisie van alle door cariës beschadigde weefsels, tot aan het tandvlees, met daaropvolgende plaatsing van een kroon, of zelfs tandextractie en implantatie van implantaten, vereist. In de regel is het met regelmatige doktersbezoeken en constante onderzoeken mogelijk om de ziekte in dergelijke verwaarloosde stadia te vermijden en de gevulde, maar inheemse tanden te behouden.

 

Preventie van verborgen cariës verschilt niet van die van zijn andere vormen: het is noodzakelijk om de mondhygiëne in acht te nemen, voedselresten tussen de tanden te verwijderen, het gebruik van snoep tussen maaltijden te beperken en calcium- en fluoridepreparaten te gebruiken wanneer voorgeschreven door een arts. En nog belangrijker - onderga regelmatig onderzoeken bij de tandarts. Verborgen cariës is een goed voorbeeld van het feit dat een bezoek aan de dokter noodzakelijk is, zelfs zonder pijn in de tanden en andere duidelijke tekenen van de ontwikkeling van het pathologische proces.

 

Oorzaken van cariës en effectieve beschermingsmethoden ertegen

 

En dus vindt in feite de voorbereiding van de holte en de installatie van de vulling live plaats