Nowoczesne metody leczenia zapalenia miazgi

Dziwne, ale dzisiaj nadal istnieje powszechne nieporozumienie wśród ludzi, że chociaż ząb nie boli, to leczenie go w ogóle nie jest konieczne. Nie należy jednak zapominać, że próchnica często przebiega bezobjawowo lub z łagodnymi objawami, dopóki ząb nie zapadnie się tak głęboko, że infekcja drobnoustrojowa zbliży się do komory miazgi zęba, a następnie w nią wniknie (tzn. Tzw. „Nerw” zębowy) .

Zdjęcie poniżej pokazuje odcinek zęba z próchnicą, przez który infekcja dostała się do komory miazgi:

Kiedy występuje ostry pulsujący ból w zębie, jest to już wyraźny sygnał do natychmiastowego leczenia, wskazujący w większości przypadków rozwój zapalenia miazgi. Ale to bardzo dziwne, że nawet w tym przypadku niektórzy ludzie świadomie decydują się znieść ból w nadziei, że przejdą, że wszystko jakoś „rozwiąże” i spróbują odłożyć leczenie zapalenia miazgi na czas nieokreślony.

W niektórych przypadkach dzieje się tak z dość prostych powodów: nie wszyscy ludzie wiedzą, co to jest zapalenie miazgi, a tym bardziej o tym, jak jest leczony (a tym bardziej, że nie dręczą ich obawy o możliwe powikłania, w przeciwnym razie natychmiast uciekliby do kliniki). Zgodnie z wyrażeniem „świadomy - znaczy uzbrojony” każdy powinien mieć przynajmniej ogólne pojęcie o zapaleniu miazgi i jej leczeniu, chociaż w celu zachowania zębów w sytuacjach krytycznych.

 

Dlaczego leczy się zapalenie miazgi?

Wyobraź sobie osobę, której kariera, stały brak czasu lub inny powód wydaje się rozsądnym powodem, aby nie spieszyć się z leczeniem zapalenia miazgi pomimo regularnego i silnego bólu zęba. Fundusze przychodzą na ratunek Ketanow, Nurofen, Ketorolac, Baralgin, Nise i inne związane ze środkami przeciwbólowymi.

Ważne jest, aby zrozumieć, że nawet jeśli ból ustąpił, ogromna liczba bakterii nadal znajduje się w komorze miazgi zęba i prowadzi ich destrukcyjną pracę. Nieodwracalne zmiany następują stopniowo w obrębie zęba, prędzej czy później, prowadząc do śmierci „nerwu” z powstawaniem ropy w kanałach korzeniowych.

Kiedy ropa wystaje poza korzeń w kierunku dziąseł, następuje „topnik”. W rzeczywistości można to wyrazić nie tylko lekkim obrzękiem policzków, czasami twarz może dosłownie napompować z silnym naruszeniem symetrii. W ciężkich przypadkach może to dotyczyć nie tylko zachowania zęba, ale może również rozwinąć się rozlane ropne zapalenie - ropowica. A to tylko część możliwych problemów, w rzeczywistości istnieje znacznie więcej możliwości poważnych powikłań, w tym uszkodzenia kości szczęki, zatrucia krwi itp.

Zdjęcie pokazuje ropowicę - straszne powikłanie zapalenia miazgi:

Aby zapobiec powikłaniom zapalenia miazgi, bardzo ważne jest, aby rozpocząć leczenie na czas. W niektórych przypadkach klinicznych podczas leczenia cały pakiet nerwowo-naczyniowy można zachować bez uciekania się do jego ekstrakcji z kanału, ale częściej wykonuje się amputację (częściową ekstrakcję) lub ekstirpację (całkowite usunięcie) miazgi.

Celem procedury usuwania miazgi jest całkowite usunięcie zęba źródła zakażenia i zapobieganie rozprzestrzenianiu się bakterii przez korzenie do dziąseł. Jest to jedyny sposób ochrony zęba i otaczających go tkanek przed dodatkowymi problemami.

Uwaga

Wiele lat temu istniała popularna metoda leczenia zapalenia miazgi metodą resorcinol-formalina, która jest nadal aktualna w niektórych instytucjach. Dość często ludzie przychodzą do dentystów z takimi zębami - różowymi i czerwonymi, gdy prędzej czy później zaczynają się niepokoić.Po takim leczeniu trudno jest lub nie można wyleczyć zęba w zaawansowanym stadium (w zaostrzeniu). Im szybciej zaczniesz zastępować pastę rezorcynol-formalina i spłukiwać kanał przed „infekcją”, tym łatwiej jest zapobiec nieuniknionemu usunięciu zęba.

 

Klasyczne metody i podejścia do leczenia zapalenia miazgi

Wszystkie znane metody leczenia zapalenia miazgi można podzielić na dwie duże grupy:

• leczenie z pełnym zachowaniem żywej miazgi w zębie;
• i usuwanie miazgi.

Ostatnia grupa jest nadal podzielona na częściową (amputację) i całkowitą (ekstirpację) ekstrakcję miazgi.

Zdjęcie poniżej pokazuje miazgę usuniętą z zęba:

Aby ocenić możliwość zastosowania tej lub innej metody i podejścia do leczenia zapalenia miazgi, należy najpierw zrozumieć, w jakim stanie znajduje się „nerw” w kanale zębowym. Najbardziej delikatną biologiczną metodę leczenia miazgi można zastosować tylko wtedy, gdy nie ma w niej stanu zapalnego lub jeśli znajduje się ona w początkowej fazie.

To jest interesujące

Biologiczna metoda leczenia zapalenia miazgi, oprócz przestrzegania jej ścisłych wskazań oraz zasad aseptyki i środków antyseptycznych (sterylność podczas pracy), ma nawet ponad 10 podstawowych wymagań, począwszy od młodego wieku pacjenta i jego braku ostrych chorób zakaźnych, aż po stosowanie skutecznego chłodzenia powietrzem i wodą , duża liczba sterylnych wierteł itp. Dlatego w większości stomatologii metoda ta nie jest stosowana w leczeniu zapalenia miazgi, ponieważ wysokie ryzyko niepowodzenia (powtarzane bóle miazgi) prowokują lekarzy do stosowania metod mających na celu całkowite usunięcie miazga z kanałówaby zapobiec sytuacjom konfliktowym.

Leczenie chirurgiczne zapalenia miazgi, jak wspomniano powyżej, obejmuje metody częściowego lub całkowitego usunięcia miazgi z zęba:

• jeśli częściowe usunięcie „nerwu” (metoda amputacji w leczeniu zapalenia miazgi) wykonuje się natychmiast w znieczuleniu, wówczas jest to niezbędna amputacja;
• jeśli na pierwszym etapie leczenia zapalenia miazgi umieszcza się pastę dewitalizującą (aby najpierw „zabić nerw”), wówczas metodę nazywa się amputacją Devital

Podobnie ekstirpacja, czyli całkowite usunięcie miazgi, dzieli się na witalną i dewitacyjną.

Uwaga

Istotna amputacja, jako jedna z najtrudniejszych do wdrożenia metod leczenia zapalenia miazgi, ma również cały zestaw wskazań i ścisłe wymagania dotyczące przestrzegania niezbędnych warunków podczas zabiegu. Należą do nich: zdrowe przyzębia (kompleks tkanek otaczających ząb), granica wieku do 45 lat, przestrzeganie idealnej sterylności podczas pracy i inne.

Amputacja miazgi wymaga starannej pracy, a następnie formułowania leków (silnych leków przeciwzapalnych). Większość dentystów (z wyjątkiem dzieci), którzy przez wiele lat z powodzeniem ćwiczyli usuwanie całego „nerwu” (ekstirpacji), już zdając sobie sprawę z ryzyka nieprzestrzegania maksymalnej sterylności pola roboczego, gdy pacjent ma miliony drobnoustrojów w ustach, nie są gotowi do podjęcia złożonej i długiej pracy nad częściowe usunięcie miazgi.

Eksterminacja istotna i dewitacyjna od dawna stanowi element praktycznej stomatologii jako najbardziej skuteczny i niezawodny sposób leczenia zapalenia miazgi. Istotna różnica między nimi polega na tym, że istotne wytępienie lub całkowite usunięcie miazgi z kanałów odbywa się natychmiast i pod skutecznym znieczuleniem. A eksspiracja dewitalna może być wykonana bez znieczulenia (chociaż w praktyce jest ona również częściej wykonywana z nim), ale ze wstępnym ustawieniem podczas pierwszej wizyty specjalnej pasty, aby zabić „nerw”.

Szczególne miejsce w rosyjskiej stomatologii zajmuje metoda amputacji Devital, która w czasach radzieckich w wielu placówkach dentystycznych była jedynym możliwym sposobem leczenia zapalenie miazgi i utrzymuj ząb w obliczu braku importowanych leków, braku czasu, braku wiedzy dentysty na temat techniki wyszukiwania i przetwarzania kanałów itp. Ta technika zaskakuje swoją prostotą i fałszywą skutecznością.

Usunięcie tylko tej części pakietu nerwowo-naczyniowego, która znajduje się w koronie zęba z częściowym lub całkowitym zachowaniem miazgi korzeniowej, stwarza warunki do dalszego rozwoju infekcji. Pomimo zastosowania różnych silnych roztworów i past do miazgi korzeniowej, które mogłyby zmienić ją w rodzaj „mumii” (suchy sznur antyseptyczny), obecność pustek w leczonym kanale z resztkami zabitej i osłabionej mikroflory stworzyła wszystkie warunki do powolnego przepływu korzenia lub korzeni, zapalenie trwało przez lata wraz ze stopniowym rozpuszczaniem tkanki kostnej.

Niewyjaśnione fakty

Najczęściej mumifikująca pasta rezorcynolowo-formalinowa, która od dawna jest zakazana w wielu krajach świata ze względu na jej drażniące, toksyczne, a nawet możliwe działanie rakotwórcze (to znaczy zdolność do prowokowania), była używana i jest nadal stosowana przez wielu dentystów do przekształcania miazgi w „mumię” tworzenie komórek rakowych). Rosja w tym względzie jest jednym z niewielu krajów, które do tej pory nie brały pod uwagę wyników badań światowej sławy naukowców.

Na tym zdjęciu widać, jak wygląda ząb po leczeniu zapalenia miazgi metodą resorcinol-formalina (amputacja Devital):

Połączone leczenie zapalenia miazgi polega na zastosowaniu z reguły dwóch metod, na przykład ekstrakcji całej miazgi korzeniowej z dostępnych kanałów (ekspiracja Devital) i częściowego usunięcia „nerwu” (amputacja Devital) z kanałów o złożonej anatomii, na przykład silnie zakrzywionej lub zerwanie narzędzia i niemożność jego usunięcia. W przeciwieństwie do amputacji Devital, metoda łączona zapewnia lepsze rokowanie, ale tylko wtedy, gdy większość kanałów jest mimo to przykryta na całej długości i uszczelniona niezawodnymi materiałami wypełniającymi.

Przydaje się również czytać o problemach, które czasem pojawiają się podczas usuwania „nerwu” zębowego.

 

Ważne niuanse procedury leczenia

Współczesna stomatologia i rynek dentystyczny mają na celu wdrażanie programów usprawniających leczenie zapalenia miazgi poprzez istotne wyniszczenie - to znaczy całkowite usunięcie miazgi bez uprzedniego jej zabicia. Każdego roku pojawiają się nowe narzędzia i urządzenia mające na celu zapobieganie błędom podczas leczenia i wygodę dentysty.

Dzięki nowoczesnym środkom znieczulającym i urządzeniom do ich kontrolowanego podawania nie jest już konieczne nakładanie pasty do dewitalizacji na otwarty „nerw” - tak zwany „arsen”. Ponieważ znieczulenie jest skuteczne, nawet wewnątrzkanałowe leczenie dolnych dużych zębów trzonowych, trudne do „zamrożenia”, związane z ekstrakcją miazgi z układu kanałowego, można teraz bezpiecznie przeprowadzić podczas jednej wizyty.

Usuwanie miazgi odbywa się w znieczuleniu miejscowym, do którego częściej stosuje się preparaty z serii artykain: Ubistesin, Alfacain, Septonest, Ultracain itp. Po osiągnięciu przez ząb stabilnego „zamrożenia” dentysta najpierw amputuje miazgę (borem lub koparką), a następnie ekstirpuje, usuwając ją z kanału wiązka nerwowo-naczyniowa jest natychmiast w całości lub w części. Następnie rozpoczyna się najbardziej krytyczny etap leczenia zapalenia miazgi, kiedy za pomocą małych „igieł” (obrzeży i pilników) lekarz przepuszcza kanały na całej długości, rozszerza je i jednocześnie leczy je lekami za pomocą roztworów antyseptycznych.

To nie przypadek, że wielu wiodących dentystów stosuje w swojej pracy następującą zasadę: nie odgrywa znaczącej roli w tym, z czym kanał zostanie uszczelniony, ważne jest, jak dobrze jest przygotowany.Właśnie ta „jakość” obejmuje długą i żmudną pracę polegającą na wypłukaniu całego „brudu” z kanałów: drobnoustrojów żywych i umarłych, trocin z zainfekowanych wewnętrznych ścian kanału, zanieczyszczeń krwi, resztek nerwowych ze wszystkich kanałów itp.

Kanały zęba można porównać do drzewa, które ma wiele dużych i małych gałęzi. Za pomocą „igieł” (ekstraktorów miazgi, pilników itp.) Można usunąć nerw tylko z głównych kanałów (maksymalnie 4-5), ale cienkie gałęzie rozciągające się od głównych do grubości ścian zębów są trudne do mechanicznego czyszczenia. Dlatego leczenie farmakologiczne nowoczesnymi środkami antyseptycznymi pozwala nie tylko uczynić kanał sterylnym, ale także rozpuścić resztki nerwowe w niedostępnej strefie. Wymaga to czasu i wystarczającej ilości roztworu antyseptycznego.

To jest interesujące

Wśród najskuteczniejszych środków antyseptycznych stosowanych w leczeniu zapalenia miazgi wciąż pozostaje roztwór podchlorynu sodu. Można stosować zarówno 3%, jak i 5% roztwory. Skuteczne przetwarzanie kanałów polega na dokładnym i bezpiecznym przetwarzaniu atramentowym ze specjalnej strzykawki. Profesjonalizm, sprzętowa kontrola pracy, brak pośpiechu itp. pozwala uniknąć poważnych błędów w postaci usuwania rozwiązania poza korzeń, gdzie może mieć silny efekt drażniący.

Leczenie kanałów kończy się ich wypełnieniem do wierzchołka - zwężeniem fizjologicznym lub maksymalnym punktem zwężenia.

Popularnymi materiałami wypełniającymi są pasty do ugniatania makaronu (Endometasone, AN Plus itp.) I szpilki gutaperkowe. Wysoką ocenę zastosowania utrzymuje technika uszczelnienia objętościowego wszystkich gałęzi kanału gorącego systemu gutaperkowego „Termafil”. Z reguły zgodnie z protokołem leczy się zapalenie miazgi podczas 2-3 wizyt.

Zdjęcie zęba miazgi na początku leczenia i po jego zakończeniu:

Usuwanie miazgi z jej wstępnym zabiciem ma te same zasady i etapy leczenia zapalenia miazgi, ale tylko podczas drugiej wizyty. I podczas pierwszej wizyty ze znieczuleniem lub bez niego, mały kawałek pasty (arsenowy lub nie-arsenowy) umieszcza się na otwartym rogu miazgi.

Pastę arsenową umieszcza się na 24 godziny (leczenie zębów jednokorzeniowych) i na 48 godzin (leczenie zapalenia korzeni miazgi) Ze względu na fakt, że tego rodzaju leczenie jest trudne do kontrolowania, a często pacjent może pojawić się później niż w wyznaczonym czasie, często zdarza się, że w nagłych wypadkach dochodzi do toksycznego działania arsenu na korzeń zęba. Ciągłe skargi pacjentów i badanie wpływu pasty na tkanki otaczające korzeń doprowadziły lekarzy do wniosku, że lepiej jest zrezygnować ze stosowania substancji zawierających arsen w leczeniu zapalenia miazgi na rzecz alternatywnych past niezawierających arsenu.

 

Nowe techniki i urządzenia do skutecznego leczenia zapalenia miazgi

Jeśli dentyści dziecięcy nadal aktywnie korzystają z leczenia zapalenia miazgi nabiał i zęby stałe z nieformowanymi korzeniami niezbędną i dewitacyjną amputacją, dla dorosłych populacji najbardziej akceptowalnymi metodami całkowitego usunięcia miazgi. Aby stworzyć maksymalną sterylność kanałów, rynek dentystyczny wypuszcza co roku nowe urządzenia i leki, a także opracowuje się nowe metody leczenia zapalenia miazgi, które pozwalają uratować ząb na całe życie.

Ulepszoną dezynfekcję kanałów można przeprowadzić za pomocą urządzeń i narzędzi ultradźwiękowych i laserowych. Depoforeza wodorotlenku miedzi i wapnia jest również uważana za skuteczną metodę leczenia.

To jest interesujące

Wodorotlenek miedzi i wapnia ma nie tylko działanie bakteriobójcze, ale także niszczy zarodniki i grzyby w kanałach. Ze względu na niszczący wpływ na białka nawet małe gałęzie kanału są oczyszczane z dowolnej formy życia.

Fizjoterapia zapalenia miazgi, a także zapalenia przyzębia, jest metodą najczęściej stosowaną w leczeniu bólów po napełnieniu, które często powstają na tle adaptacji do materiału wypełniającego. W ramach procedur fizjoterapeutycznych można na przykład zastosować urządzenie DiaDENS, aparat darsonwalizacji, Amplipulse i inne. Ogólnie należy zauważyć, że fizjoterapia jest rzadko stosowana w leczeniu zapalenia miazgi.

 

Częste błędy w leczeniu zapalenia miazgi i jak może grozić

Nowoczesne metody leczenia zapalenia miazgi pozwalają uniknąć większości błędów popełnianych przez dentystów ubiegłego wieku podczas przetwarzania i wypełniania kanałów dentystycznych. Mimo to z wielu powodów (na przykład pośpiechu, braku profesjonalizmu, złego wyposażenia kliniki) takie błędy pojawiają się jako naruszenie integralności kanału, zerwanie w nim instrumentu, niepełne wypełnienie lub nadmierne wypełnienie.

Naruszenie integralności kanału jest być może jednym z najbardziej problematycznych powikłań podczas leczenia zapalenia miazgi: tworzy to fałszywą dziurę lub perforację na pewnym poziomie korzenia: na początku, na końcu i na środku. W takim przypadku narzędzie do przypadkowego przejścia lub rozszerzenia kanału pojawia się poza korzeniem w otaczających tkankach. To powikłanie komplikuje normalne przetwarzanie i wypełnienie prawdziwego kanału, a także wywołuje obecność ogniska zapalnego w miejscu „rany” na korzeniu w przyszłości.

To jest interesujące

Podczas perforacji pacjent często zauważa siebie, jakby lekarz przebił dziąsło, odsunął się od zęba, „dotknął ciała”. To objawia się jako nagły ból gdzieś w głębi. Co więcej, krew często pojawia się w plwocinie podczas plucia.

Złamany instrument w kanale: jeśli jest nieprawidłowo obsługiwany małymi instrumentami endodontycznymi, możliwe jest zablokowanie końca „igły” z jego późniejszym złamaniem, co nie pozwala na jakościowe zapalenie miazgi. Część kanału nie jest przetwarzana i nie jest zapieczętowana. Jeśli drobnoustroje nadal się rozmnażają w pustych przestrzeniach korzenia, prowadzi to do wystąpienia bólu w zapaleniu przyzębia, co wskazuje na stan zapalny korzenia.

Niecałkowicie zamknięty kanał: zwykle powinien być uszczelniony do zwężenia fizjologicznego, to znaczy nie dociera do wizualnie określonego wierzchołka radiologicznego korzenia zęba o około 1-2 mm. Niezależnie od wybranego materiału wymóg ten musi spełniać protokół leczenia zapalenia miazgi. W przeciwnym razie nastąpi zapalenie korzenia.

Nadmiernie szczelny kanał: przy usuwaniu dużej ilości materiału wypełniającego poza korzeń dentysta ryzykuje przekazanie pacjentowi silny ból zęba po leczeniu zapalenia miazgi, także duże problemy w przyszłości. Faktem jest, że standardy leczenia zapalenia miazgi przewidują wyraźne wypełnienie kanału zgodnie z jego długością roboczą, mierzoną za pomocą linijki, za pomocą specjalnego urządzenia, promieniowania rentgenowskiego itp. Kiedy materiał dociera do wierzchołka korzenia, jest postrzegany jako ciało obce, co pociąga za sobą reakcję i wywołuje stan zapalny tkanek otaczających korzeń.

Bardzo rzadko odnotowuje się nawet przypadki usunięcia materiału wypełniającego w zatoce szczękowej z rozwojem zapalenia zatok i w kanale żuchwowym z drętwieniem szczęki przez długi czas. Wszystko to jest dość poważne.

Porozmawiajmy teraz o cenach leczenia zapalenia miazgi ...

 

Ile kosztuje leczenie miazgi?

Koszt leczenia zapalenia miazgi zależy częściowo od położenia geograficznego placówki dentystycznej. Na przykład leczenie w małym miasteczku może znacznie różnić się ceną za te same usługi, ale już w Petersburgu lub Moskwie. Aby lepiej zrozumieć, dlaczego tak naprawdę płacisz, warto dowiedzieć się czegoś o polityce cenowej klinik.

Większość dentystów obejmuje koszty leczenia znieczulenia zapalenia miazgi zęba, przejścia kanałów, korzystania z narzędzi do ich mechanicznego i farmakologicznego leczenia, materiału do „wypełnienia korzenia”, materiału wypełniającego na koniec leczenia, a także niektórych innych etapów i użytych materiałów. Organizacje niskobudżetowe prawie nie uwzględniają reklamy, wysokiej jakości usług, poziomu komfortu itp. W cenie leczenia zapalenia miazgi.

Z obserwacji dentysty

Niektórzy zaawansowani pacjenci, którzy nie mają dobrego życia podczas leczenia zapalenia miazgi, zachowują się jak prawdziwy Ostap Bender. Najtrudniejsze leczenie kanałowe, które wymaga dużo czasu, wysokiego poziomu wyposażenia, profesjonalizmu lekarza, kontroli jakości w postaci zdjęć, spędzają w dobrej klinice na przyzwoitym poziomie. W takim przypadku osoba prosi dentystę o leczenie zapalenia miazgi bez wypełnienia, aby można go było zainstalować za darmo lub za minimalną opłatą w instytucji budżetowej (klinice lub szpitalu). Niestety, to wydarzenie może być skazane na niepowodzenie, ponieważ niska jakość wypełnienia budżetu często wpływa na możliwość przedostania się drobnoustrojów do jamy ustnej do dobrze uszczelnionego systemu kanałowego kilka lat lub wcześniej. Rezultatem jest powtarzające się kosztowne ponowne leczenie zęba.

Wielu dentystów leczy zapalenie miazgi za jednym razem z natychmiastową zapłatą za to. Badania wykazały, że komercyjne pragnienie kliniki szybkiego otrzymania pełnej kwoty za wykonaną trudną pracę jest obarczone przyszłymi komplikacjami dla pacjenta, ponieważ większość instytucji dentystycznych pracuje z takim zestawem materiałów, które albo nie mogą być łączone, albo mogą nie przylegać dobrze podczas napełniania ząb natychmiast po zabiegu. Istnieje również ryzyko mikrokurczenia („wpadnięcia”) uszczelki, gdy materiał umieszczony w kanałach zaczyna twardnieć, a uszczelka naturalnie wpada w puste przestrzenie utworzone z powstawaniem pęknięć wzdłuż jej krawędzi.

 

Najlepszym sposobem uniknięcia kosztownego leczenia jest zapobieganie zapaleniu miazgi. Składa się z terminowych leczenie próchnicy na dowolnym etapie procesu, profesjonalna higiena jamy ustnej z płytki nazębnej i kamienia, a także z tworzenia właściwej kultury żywności z ograniczeniem słodyczy wszystkich rodzajów, prawidłowego i regularnego mycia zębów, stosowania nici dentystycznej i odżywek.

 

Interesujący film pokazujący, czego możesz się spodziewać w klinice podczas leczenia zapalenia miazgi

 

Usuwanie złamanego instrumentu z kanału zęba