Co to jest zapalenie miazgi zęba: przyczyny i potencjalne niebezpieczeństwo

Większość osób zwraca się do dentysty na pomoc w nagłych wypadkach tylko z tego prostego powodu, że nie zwracali wystarczającej uwagi na próchnicę, uważając to za rodzaj „irytującego nieporozumienia”, które może równie dobrze czekać, aż będzie czas na jego leczenie. W rezultacie najczęściej ostry ból nie jest już powodowany przez próchnicę, ale przez zapalenie miazgi, które jest związane z uszkodzeniem tkanek miękkich wewnątrz zęba. Co więcej, często objawy zapalenia miazgi są nadal mylone z próchnicą, mając nadzieję, że jeszcze raz zaczekają lub zagłuszą ból środkami przeciwbólowymi.

Ale porażka komory miazgi zęba jest daleka od granicy. Rezultatem nadmiernej „cierpliwości” jest często przejście zapalenia miazgi na trudniejsze do leczenia choroby - zapalenie przyzębia. Często powikłaniem zapalenia miazgi jest ekstrakcja zęba, po której może nastąpić przemieszczenie sąsiednich zębów, wada zgryzu, normalne żucie pokarmu, a czasem choroby żołądka i jelit.

Zdjęcie poniżej pokazuje ząb, w którym głębokie próchnice doprowadziły do ​​rozwoju zapalenia miazgi:

Wiele osób wie z pierwszej ręki o możliwym pojawieniu się tak zwanego „topnika” (zapalenie okostnej). Ale niewiele osób wie, że topnik na dziąśle często pojawia się po długotrwałym bólu miazgi i jest wynikiem śmierci „nerwu” w kanale zębowym z utworzeniem się ropy, która po prostu nie ma dokąd pójść, i dlatego przechodzi na bok korzenia zęba, napełniając dziąsło.

Z czasem strumień może przekształcić się w przetokę (patrz zdjęcie):

Co to jest zapalenie miazgi, jakie są przyczyny jego wystąpienia, co może zagrozić zdrowiu osoby i jakie są rodzaje tej patologii - wszystko to zostanie omówione później.

To jest interesujące

Ból, który może wystąpić po wystawieniu na „nerw” zęba, był znany na długo przed pojawieniem się współczesnej stomatologii. Podczas inkwizycji do tortur używano pierwszych prymitywnych narzędzi ręcznych (coś w rodzaju wiertła), które po obróceniu kruszą szkliwo i zębinę i docierają do tkanek miękkich wewnątrz zęba, powodując w ten sposób ich podrażnienie i zniszczenie.

Oczywiście wszystko zostało zrobione w celu spowodowania nieznośnego bólu u pacjenta, a także do utraty przytomności i szoku bólowego. Następnie cierpiącego doprowadzono do rozsądku, aby kontynuować kontakt z miazgą. Czasami tortury trwały dłużej niż jeden dzień, a osoba zmarła z powodu traumatycznego szoku.

 

Czym jest zapalenie miazgi?

Zapalenie miazgi to reakcja zapalna tkanki miazgi („nerw zębowy”), która występuje w odpowiedzi na czynnik drażniący, zewnętrzny lub wewnętrzny. Miąższ to miękka tkanka przebita naczyniami i nerwami. Wewnątrz jest wiele komórek nerwowych, dlatego ból zęba jest uważany za jeden z najpotężniejszych.

Zdjęcia miazgi zęba:

Dlaczego zapalenie miazgi powoduje tak silny ból?

Ze względu na fakt, że reakcja zapalna ma fazę obrzęku, podczas wzrostu wielkości miazgi dochodzi do ucisku komórek nerwowych wraz z rozwojem silnego nieznośnego bólu. At ostre zapalenie miazgi miazga jest pokryta cienką warstwą tkanek próchniczych, aw postaciach przewlekłych, gdy ból nie jest tak wyraźny, najczęściej dno jamy próchniczej komunikuje się z komorą miazgi. W takich przypadkach ból boli i staje się wyraźny tylko wtedy, gdy podrażnienia dostaną się do „zagłębienia” zęba (gorący, ostry) lub z powodu całkowitego zablokowania otworu nad miazgą czymś (nasiona, orzechy, jabłka).

W wyniku obrzęku i ucisku całego pakietu tkanki łącznej dochodzi do stopniowej martwicy (martwicy) „nerwu”.

W jednej formie przewlekłe zapalenie miazgi umiera tylko część koronalna tkanki, a w kanałach częściowo pozostaje żywa.

 

Przyczyny zapalenia miazgi

Najczęstszą przyczyną (etiologią) zapalenia miazgi jest głębokie próchnicy. W procesie pogłębiania jamy próchniczej dochodzi do bezpośredniej lub pośredniej penetracji drobnoustrojów do tkanki miazgi. Przy bezpośrednim dostępie infekcja przechodzi bezpośrednio do otwartej miazgi, a przy pośrednim dostępie przez kanaliki zębinowe penetrujące grubość zębiny.

W stomatologii występuje kilka metod infekcji i zapalenia miazgi:

• przez koronę zęba (powikłanie próchnicy)
• poprzez otwarcie wierzchołka korzenia z manifestacją wstecznego zapalenia miazgi.

Wsteczna postać zapalenia miazgi występuje rzadko ze względu na specyficzny mechanizm rozwojowy (patogeneza). Przyczyny wstecznego zapalenia miazgi są:

• Hematogenna (przez krew) infekcja miazgi zęba z powszechnymi chorobami zakaźnymi (grypa, różyczka itp.), Gdy infekcja rozprzestrzenia się na obszar szczękowo-twarzowy.
• Wraz z rozprzestrzenianiem się infekcji z ognisk zakaźnych najbliższych korzeni zębów, które najczęściej stają się zatoką szczękową z zapaleniem zatok.
• Przez zainfekowaną kieszonkę przyzębną (przestrzeń między korzeniem a dziąsłem), gdy z powodu naruszenia przywiązania dziąseł infekcja pędzi na szczyt korzenia zęba, powodując zapalenie miazgi.

Ponadto jedną z najczęstszych przyczyn zapalenia miazgi są błędy lekarza lub jego złe działania. Najczęściej jest to spowodowane przegrzaniem zęba podczas jego przetwarzania (przygotowania), przypadkowym otwarciem komory miazgi, a następnie trwałym wypełnieniem, a także niewłaściwym obróceniem zęba pod koroną z powodu niezgodności z techniką i bez produkcji kapturków ochronnych po zabiegu. Ząb pulpityczny zaczyna objawiać się natychmiast lub po błędzie medycznym, często zmuszając lekarza do ponownego wykonania całej pracy.

To jest interesujące

Jednym z najrzadszych zapalenia miazgi jest uraz i kamienne zapalenie miazgi. Urazy spowodowane uderzeniem, zasinieniem i upadkiem są najczęściej charakterystyczne dla przednich zębów: w takich przypadkach zapalenie miazgi nie ma charakteru zakaźnego. Powstałe objawy zapalenia miazgi zębów przednich nie różnią się od „klasycznych” opcji rozwoju patologii.

Przy kamiennym zapaleniu miazgi w „nerwie” zębowym dochodzi do zaburzeń spowodowanych przez ząbki i petrifikaty - złogi składające się z soli (głównie związków wapnia). Te zwapnione kamienie uciskają delikatną tkankę miazgi, powodując zapalenie miazgi.

Poniższy obrazek schematycznie pokazuje klasyczny rozwój zapalenia miazgi - po głębokiej próchnicy:

 

Ostry i przewlekły przebieg choroby

Zapalenie miazgi zęba, jako choroba, może mieć kilka prądów: ostry, przewlekły i w ostrym stadium. Najczęściej powstaje ostre zapalenie miazgi, a następnie przewlekłe. W pewnym momencie postać przewlekła wchodzi w fazę zaostrzenia.

Jednak ten schemat nie dotyczy wszystkich przypadków: zdarza się również, że ząb nie boli ostro, a patologia natychmiast przechodzi w powolną przewlekłą formę. Często dana osoba nawet nie ma zaostrzeń, gdy przewlekła postać zapalenia miazgi płynnie przechodzi w inną trudniejszą do leczenia chorobę - zapalenie przyzębia.

Patogeneza (rozwój) zapalenia miazgi jest bezpośrednio związana z etiologią (przyczyną) jego występowania i może mieć swoją własną specyfikę, jednak każda reakcja zapalna tkanki ma wiele cech wspólnych. Niezależnie od tego, co powoduje zapalenie miazgi (infekcja, uraz lub działanie toksyczne na „nerw” materiału wypełniającego), w tkance miazgi występują poważne zmiany strukturalne:

• obrzęk miazgi;
• zaburzenie przepływu krwi;
• głód tlenu w komórkach;
• trudności w usuwaniu toksyn;
• zjawiska martwicy (martwicy).

Wśród ostrego zapalenia miazgi wyróżnia się ogniskowe i rozproszone.W obu przypadkach ząb miazgi boli nie tylko spontanicznie bez podrażnień, ale także w ich obecności (słodki, zimny itp.). Charakterystyczne są nocne bóle strzeleckie i krótkie przerwy między atakami, gdy dana osoba nie odczuwa bólu.

Różnica między ostrym rozlanym zapaleniem miazgi a ogniskowym zapaleniem miazgi polega na rozprzestrzenianiu się bólu wzdłuż gałęzi nerwu trójdzielnego: ból można podać do skroni, ucha, okolicy podoczodołowej, z tyłu głowy, do kości policzkowych itp. W takich przypadkach dana osoba nie może dokładnie wskazać lekarzowi zęba powodującego cierpienie i należy zastosować dodatkowe narzędzia diagnostyczne.

W przypadku ogniskowego zapalenia miazgi ból jest zlokalizowany w jednym konkretnym zębie, a pacjent jest w stanie precyzyjnie go wskazać.

Konsekwencją nieodwracalnych zaburzeń w miazdze zęba mogą być przewlekłe postacie zapalenia miazgi: włókniste, zgorzelinowe i przerostowe. Same nazwy mówią same za siebie:

• o godz włókniste zapalenie miazgi dochodzi do zwyrodnienia zapalnej tkanki nerwowej do tkanki włóknistej;
• o godz zgorzel - występuje zgorzel lub martwica tkanki koronalnej lub częściowo korzenia wewnątrz zęba;
• w przypadku przerostowego zapalenia miazgi dochodzi do przerostu (proliferacji) tkanki miękkiej, która często może zajmować całą próchnicę - tak zwane „dzikie mięso”.

Przewlekłe zapalenie miazgi zwykle objawia się jedynie bólami i słabą wrażliwością na czynniki drażniące (szczególnie te gorące). Ból może trwać indywidualnie, często powtarzając się przez kilka miesięcy z różną częstotliwością.

Z reguły niektóre czynniki wyzwalające (stres, hipotermia, grypa itp.) Prowadzą do zmniejszenia obrony organizmu wraz z rozwojem stadium zaostrzenia przewlekłego zapalenia miazgi, gdy cała historia z ostrym bólem powtarza się ponownie, przynosząc nowe cierpienie.

Informacje zwrotne:

„Nie lubię chodzić do lekarzy, więc czekałem. Przez kilka dni ząb był strasznie chory, musiałem połykać pigułki, a potem oto ząb przestał boleć! Myślałem nawet - cóż, jest to konieczne, wszystko rozwiązało, a teraz nie trzeba umawiać się na wizytę u lekarza. A potem w ciągu tygodnia poczułem coś na dziąśle ponad chorego zęba, takie jak ból, a jego smak jest tak okropny. Czysto intuicyjnie zgadłem, że ta ropa wychodzi. Ogólnie rzecz biorąc, nie obyło się bez lekarza - wszyscy mnie tam wiercili, oczyszczali kanały, był już martwy ząb. ”

Maxim, Nowosibirsk

 

Opcje rozwoju zapalenia miazgi dla różnych grup zębów

Zapalenie miazgi może rozwinąć się na dowolnym zębie, ale istnieją pewne grupy zębów, które najczęściej są podatne na takie uszkodzenie. Pierwsze miejsce w częstotliwości występowania zajmują pierwsze zęby trzonowe lub, w przeciwnym razie, szóste zęby, które pojawiają się wśród pierwszych (w wieku 6 lat) i znajdują się w najbardziej niechronionej strefie, często wciąż mają głębokie i zamknięte szczeliny (fossae). Kiedy pojawiają się plamy w tych obszarach u dziecka, rodzice nie rozumieją od razu, co to jest, ale wraz z pogłębianiem się tego procesu codziennie zbliża się moment, w którym dziecko zaczyna narzekać na silny spontaniczny ból zęba - jest to już zapalenie miazgi.

Z przednich zębów zapalenie miazgi najczęściej rozwija się na środkowych i bocznych siekaczach. Kły są najmniej podatne na próchnicę ze względu na ich masywność i cechy strukturalne.

Dolne przednie zęby z reguły są najmniej podatne na rozwój próchnicy, a w przyszłości - zapalenie miazgi ze względu na wysoki stopień zmywania przez ślinę. Ponieważ ślina jest rodzajem „płynnego szkliwa”, właśnie w tej grupie zębów utracone składniki mineralne (wapń, fosfor) wracają szybciej.

Jednak nie należy zapominać, że pomimo takiego „szczęścia” dolnych zębów przednich w odniesieniu do ryzyka wystąpienia powikłań próchnicowych (zapalenie miazgi i zapalenie ozębnej), dolne zęby są bardziej podatne na osadzanie się na nich kamienia nazębnego właśnie z powodu tej samej bardzo zasolonej śliny ( patrz przykład na zdjęciu).

 

Najniebezpieczniejsze powikłania zapalenia miazgi

Najniebezpieczniejsze powikłania zapalenia miazgi występują na tle długotrwałej cierpliwości lub regularności przyjmowanie środków przeciwbólowych. Najczęściej po zapaleniu miazgi rozwija się ostre lub przewlekłe zapalenie przyzębia - zapalenie tkanek wokół korzenia.

W ostrej postaci zapalenia przyzębia w większości przypadków ludzie udają się do kliniki dentystycznej z powodu bardzo silnych bólów pulsacyjnych i po prostu niemożliwe jest dotknięcie zęba, a czasem nawet języka. Często, gdy tak się dzieje, temperatura ciała wzrasta i ma się wrażenie, że ząb „urósł”. Jeśli na tym etapie procesu skonsultuje się lekarza, to po leczeniu zęba i wniknięciu w obszar, w którym powinna znajdować się miazga, z kanału wydostaje się obfita ropa o nieprzyjemnym zapachu.

W przewlekłych postaciach zapalenia przyzębia najbardziej nieprzyjemnymi formacjami dziąseł są przetoki. Są to kanały, które odchodzą od zapalnego korzenia zęba i z którego okresowo wychodzi nieprzyjemnie pachnąca ropa, ułatwiając cierpienie.

Najtrudniejszym do leczenia i niebezpiecznym dla zdrowia jest przewlekłe zapalenie przyzębia związane z tak zwanymi torbielami. Niektórzy ludzie są świadomi możliwego wzrostu tkanek wokół korzenia w postaci ziarniniaków i torbieli, ponieważ zobaczyli ten obraz po usunięciu zęba. Te „ropne worki” na wyciągniętych zębach zwisają z korzeni i mają kolor od czerwonego do cyjanotycznego. To zdjęcie nie pozostawia nikogo obojętnym i zostaje zapamiętane na długo.

Przeczytaj więcej na temat tworzenia torbieli na korzeniu zęba, jego zagrożenia dla zdrowia i możliwych komplikacji podczas usuwania wczytanego osobny artykuł.

Jeśli pomyślałeś, że ten „horror” się skończy, będziesz musiał zawieść. Powyższe powikłania zapalenia miazgi były najbardziej „pokojowe”, które najczęściej prowadzą tylko do utraty zębów, ale istnieją choroby, które wpływają na ogólny stan zdrowia osoby: zapalenie okostnej, zapalenie kości i szpiku, ropień, ropowica, posocznica.

Zapalenie okostnej to zapalenie okostnej szczęki pośród rozprzestrzeniania się ropy pod nią. W rezultacie samopoczucie pogarsza się, temperatura wzrasta do wysokich wartości, kształt twarzy może się zmieniać, w dziąsłach w pobliżu chorego zęba czuje się pełnia. Często po tych ciężkich warunkach osoba niejednokrotnie żałuje, że nie wyleczył na czas stosunkowo nieszkodliwego zapalenia miazgi.

Zapalenie kości i szpiku - topienie lub rozpuszczanie kości, gdy ropny proces pokrywa przestrzeń szczęki tak bardzo, że oprócz chorego zęba sąsiednie zęby zaczynają się zataczać.

Uwaga

Przy przedłużonym rozwoju zapalenia kości i szpiku osoba może szukać pomocy u dentysty-chirurga, aby wyeliminować źródło infekcji, ale wynikiem usunięcia chorego zęba może być fragmentacja szczęki wraz z nią lub złamanie. Ponieważ w procesie postępu zapalenia kości i szpiku kość staje się mniej trwała z powodu „rozpuszczenia”, nawet niewielki wysiłek często prowadzi do obrażeń o różnym nasileniu.

Ropień (ograniczone ropne zapalenie) i ropowica (rozlane ropne zapalenie) to choroby, które rozwijają się wśród powikłań zapalenia miazgi i często prowadzą do śmierci osoby. Są one związane z aktywnym kiełkowaniem ogniska infekcji w przestrzeniach między mięśniami, gdzie występują istotne formacje (naczynia, nerwy).

Na poniższym zdjęciu - flegmon:

Sepsa to infekcja krwi toksycznymi produktami infekcji, prowadząca do zatrucia organizmu, naruszenia jego sił ochronnych, a czasem nawet śmierci.

 

Jak rozpoznać zapalenie miazgi na własną rękę

Aby zapobiec poważnym powikłaniom w czasie, warto najpierw móc samodzielnie rozpoznać zapalenie miazgi objawy. Diagnozowanie siebie nie jest takie trudne.

Jeśli masz bóle zębów, powinieneś przede wszystkim zrozumieć ich naturę: w przypadku próchnicy nie występuje ostry ból spontaniczny, pojawia się tylko z zewnętrznych czynników drażniących. W ostrym zapaleniu miazgi i zaostrzeniu występują oba te objawy.A przy ostrym zapaleniu przyzębia najczęściej nie można w ogóle dotknąć zęba, twoje samopoczucie może się pogorszyć, gorąco gwałtownie intensyfikuje i tak już nie do zniesienia pulsujący ból.

Przewlekłe zapalenie miazgi jest trudniejsze do wykrycia, ale jeśli możliwe jest zbadanie jamy, zapalenie miazgi staje się łatwiejsze do zidentyfikowania. Jeśli jakaś tkanka miękka zajmuje jamę próchniczą, najprawdopodobniej rozwija się przewlekłe przerostowe zapalenie miazgi. Jeśli długo bolący ból pojawia się, gdy pokarm dostaje się do zęba, wówczas bardzo prawdopodobne jest otwarcie nerwu, jak w przypadku włóknistego lub zgorzelinowe zapalenie miazgi.

Przewlekłe zapalenie przyzębia ma wiele wspólnego z przewlekłym zapaleniem miazgi, ale tylko przy przewlekłych postaciach zapalenia przyzębia mogą znajdować się przetoki na dziąsłach w pobliżu chorego zęba. Tylko przy zapaleniu przyzębia dziąsło w pobliżu zęba może „puchnąć”, boleć, a ropa jest często uwalniana spod niego.

Pomimo możliwości samodiagnozy tylko dentysta może postawić ostateczną diagnozę, wykonując zestaw środków diagnostycznych (badanie, badanie dotykowe, perkusja, termometria, EDI, radiografia).

Poniższe zdjęcie pokazuje wiziograf do radiografii:

 

Leczenie i zapobieganie zapaleniu miazgi

Po ustaleniu zapalenia miazgi lekarz opracowuje plan leczenia. Istnieją 3 podejścia do leczenia zapalenia miazgi: z zachowaniem całego „nerwu”, z jego częściowym usunięciem, z całkowitą ekstrakcją miazgi z układu kanałów końskich.

Pierwszy sposób na utrzymanie całej miazgi w żywotnym stanie nie jest obecnie popularny z powodu częstych powikłań, więc lekarze zwykle wolą tę drugą opcję. Stosuje się również częściowe usuwanie miazgi, ale tylko wtedy, gdy nie ma możliwości przejścia przez cały kanał ze względu na jego złożoną strukturę lub obecność w nim ciał obcych.

Najważniejsze w pełnym leczeniu zapalenia miazgi jest dobre leczenie farmakologiczne kanałów i ich wypełnienie do wierzchołka fizjologicznego (wierzchołka). Aby to zrobić, konieczne jest znieczulenie, kanały są traktowane specjalnymi narzędziami podobnymi do igieł (pilników), myte roztworami antyseptycznymi i uszczelniane pastami utwardzającymi z lub bez szpilek gutaperkowych.

Uwaga

Często leczenie zapalenia miazgi trwa od 1-2 do 3-4 wizyt. Wynika to z podejścia do leczenia, z zastosowaniem lub bez użycia past do nekrotyzacji „nerwu” (arsenu lub niezawierającego arsenu), ze specjalnymi środkami antyseptycznymi lub lekami do dodatkowej dezynfekcji kanałów, zaprojektowanymi na kilka dni.

Więcej informacji na temat interesujących niuansów leczenia zapalenia miazgi można znaleźć w artykule Nowoczesne metody leczenia zapalenia miazgi.

Normalne po leczeniu zapalenia miazgi nie powinno być bólu. Z ograniczeniami obecność bólów po napełnieniu jest dozwolona przez okres nie dłuższy niż 5-7 dni, co objawia się jedynie dyskomfortem podczas gryzienia zęba (szczególnie pokarmem stałym).

Aby zapobiec rozwojowi zapalenia miazgi, ważne jest szybkie leczenie próchnicy, która występuje na zębie. To jest minimalny program. Jeśli chodzi o maksymalny program, profilaktykę należy rozpocząć nawet przed wystąpieniem próchnicy i postępować zgodnie z zaleceniami dotyczącymi wzmocnienia zębów i ich ochrony:

1. Do czyszczenia za pomocą szczoteczek do zębów i past ze wszystkich dostępnych powierzchni zębów za każdym razem po jedzeniu;
2. Do czyszczenia stref przestrzeni między zębami za pomocą flossów (flossów);
3. Nie nadużywaj słodyczy;
4. Przeprowadzaj profesjonalną higienę raz na sześć miesięcy (czyszczenie płytki nazębnej i kamienia);
5. Wykonaj remineralizującą terapię i głęboką fluoryzację wszystkich zębów w porozumieniu z dentystą.

Wdrożenie tych zaleceń pozwoli nie tylko nie poczuć horroru bólu miazgi, ale także ochroni zęby przed rozwojem próchnicy.

 

Ciekawy film o zapaleniu miazgi

 

A oto leczenie zapalenia miazgi

 

Leczenie kanałowe