Chronische gangreneuze pulpitis en moderne behandelingsmethoden

Het proces van necrotisatie van pulpa-weefsel (de zogenaamde tandzenuw) bij chronische gangreneuze pulpitis wordt voorafgegaan door een stadium van ontsteking, dat het resultaat is van een reactie op de werking van bepaalde irriterende stoffen. Meestal zijn dit bacteriën en de door hen geproduceerde gifstoffen, die de pulp binnendringen via een diepe holte in aanwezigheid van perforatie van de bodem en communicatie met de pulpakamer, of via een systeem van dentinebuizen die in de dentinelaag passeren. Soms kan een infectie de pulpakamer binnenkomen via een parodontale pocket (van onder het tandvlees) of de bloedbaan binnendringen voor infectieziekten, maar zo'n retrograde infectieweg zonder cariës is uiterst zeldzaam.

Chronische gangreneuze pulpitis is het gevolg van acute diffuse of (minder vaak) chronische vezelige pulpitis. In het acute ontstekingsstadium worden de immuunkrachten van het lichaam geactiveerd en gaan leukocyten de infectie in de pulp bestrijden, met als gevolg oedeem (toename in omvang) en vochtvorming: eerst sereus en daarna etterig.

De onderstaande foto toont de ontstoken pulp die van de tand is verwijderd, zelfs voordat deze etterende fusie onderging:

Purulent exsudaat is niets anders dan het resultaat van massale dood van leukocyten en bacteriën. De ophoping van exsudaat remt het metabolisme in de pulp en begint geleidelijk af te sterven.

Dus tegen de achtergrond van acute diffuse pulpitis, valt de 'zenuw' uiteen, wat precies de meest ernstige pijnaanvallen bepaalt, die vaak langs de takken van de zenuw in het oor, de slaap, het oog of de achterkant van het hoofd gaan. Zodra de dood van het coronale deel van de pulp en de opening van de onderkant van de carieuze holte met het vrijkomen van etterend exsudaat optreedt, treedt er een merkbaar reliëf op - de overgang acute vorm in gangreneuze pulpitis.

Chronische fibreuze pulpitis gaat alleen in de pulpagreen door de fase van verergering, wanneer zich nieuwe abcessen vormen in de weefsels van de "zenuw" als gevolg van verstoring van de uitstroom van exsudaat (bijvoorbeeld wanneer de bodem van de carieuze holte verstopt is met voedsel), die vroeg of laat verandert in chronische gangreneuze pulpitis.

 

Kenmerken van gangreneuze pulpitis

Het binnendringen van bederfelijke microflora in de pulpakamer heeft een catastrofaal effect op het verdere lot van de pulp. Hoe actiever de microben en hun gifstoffen zijn, hoe sneller het verval (necrose) van de 'zenuw' en de dood van het coronale deel van de pulp met een geleidelijke overgang naar de wortel. De naam van de ziekte verwijst rechtstreeks naar gangreen van zachte weefsels, wat de kenmerkende geschiedenis van de ziekte bij chronische gangreneuze pulpitis bepaalt.

Dus, meestal overheersen klachten van bederfelijke adem, pijnlijke pijn van hete, die lange tijd aanhoudt, zelfs na eliminatie van irriterende stoffen. Er is een gevoel van "barsten" in de tand, wat overeenkomt met oedeem van de "zenuw" en een langzame uitstroom van exsudaat uit de tandholte.

Als het bericht carieuze holte met een pulpakamer, waar de instortende "zenuw" zich bevindt, goed en ongehinderd, dan kunnen er bij gangreneuze pulpitis helemaal geen pijnsymptomen zijn. In dergelijke gevallen geeft de patiënt alleen een verandering in de kleur van de tand aan - het uiterlijk van een grijsachtige tint.

Foto van een tand met chronische gangreneuze pulpitis - een ongezonde grijze tint is duidelijk zichtbaar:

Naast de kenmerkende symptomen van chronische gangreneuze pulpitis, onderzoekt de tandarts ook de gegevens van objectieve onderzoeksmethoden om een ​​definitieve diagnose te stellen. Hiervoor wordt een visueel onderzoek van de holte uitgevoerd, palpatie van het tandvlees bij de tand, klank en percussie.Als aanvullende methoden kunnen thermometrie, EDI en radiografie worden gebruikt.

Bij het onderzoeken van een tand is de grijze tint meestal opvallend in de aanwezigheid van een carieuze holte die zich tot diep in de mond van de wortelkanalen uitstrekt. Bij het sonderen wordt de aanwezigheid van een grote hoeveelheid carieuze, verzacht dentine opgemerkt en een diepe penetratie door het scherpe uiteinde van de sonde in de mond van de wortelkanalen is vaak pijnlijk, hoewel pijn soms optreedt wanneer een deel van de wortelpulp wordt gedood.

Bij chronische gangreneuze pulpitis is percussie (tikken op de tand) meestal pijnloos, maar met gangreen van het grootste deel van de pulp en een slechte uitstroom van etterend exsudaat, kan er lichte pijn zijn. Palpatie van het tandvlees in de projectie van de top van de wortels van de zieke tand veroorzaakt geen pijn, omdat er geen pus via de toppen van de wortels naar het tandvlees gaat.

Voor thermometrie gebruikt de tandarts een verwarmde punt van het instrument, omdat het onmogelijk is om met heet water te diagnosticeren vanwege het risico op brandwonden van het slijmvlies. Meestal wordt de punt van de tandheelkundige sonde verwarmd boven de vlam van de brander en gedurende enkele seconden voorzichtig in contact gebracht met de kroon van de tand.

In de aanwezigheid van chronische gangreneuze pulpitis treedt in dit geval een langzame toename van pijn op, die niet lang weggaat - dit duidt op de aanwezigheid van etterig exsudaat tegen de achtergrond van het verval van pulpweefsel. Reageert bijna niet op een koude tand, omdat het grootste deel van de "zenuw" al is gestorven.

In het kader van differentiële diagnostiek kan ook EDI worden gebruikt - elektroodontodiagnose, waarmee het verschil in de prikkelbaarheid van pulpa-weefsels in de verschillende toestanden kan worden bepaald. De prikkelbaarheid wordt geregeld door een speciaal apparaat waarmee een zwakke elektrische stroom door de tand wordt geleid.

Gezonde pulp reageert met een stroomsterkte van 2-6 μA, maar niet meer dan 20 μA. Pulpgangreen vermindert de prikkelbaarheid van de zenuwen tot 60-90 μA, afhankelijk van het percentage celdood in het coronale deel van de pulpa en in de kanalen.

De arts krijgt aanvullende informatie bij chronische gangreneuze pulpitis tijdens radiografie van de tand. Het moderne apparaat - een visiograaf maakt het niet alleen mogelijk om een ​​contrastrijk en duidelijk beeld te krijgen van alle tandstructuren en omliggende weefsels, maar ook om deze gegevens naar een computerschijf te schrijven.

Een diepe carieuze holte, die goed communiceert met de pulpakamer, is meestal zichtbaar op een foto of een computermonitor bij een zieke tand. Soms worden bij chronische gangreneuze pulpitis veranderingen in de weefsels rond de tand geregistreerd, bijvoorbeeld een verlenging van de parodontale opening of een lichte vernietiging van het botweefsel rond de top van de tandwortel.

 

Methoden voor de behandeling van gangreneuze pulpitis

De belangrijkste methode voor de behandeling van gangreneuze pulpitis is de zogenaamde vitale uitroeiing of, in eenvoudige bewoordingen, de volledige verwijdering (extractie) van de gehele pulp uit het wortelkanaalsysteem. Omdat deze vorm van pulpitis onomkeerbaar is, is de biologische behandelmethode (conservatief) niet geschikt, omdat er niets meer over is om in een levensvatbare toestand te blijven.

Zie een apart artikel voor interessante details over het verwijderen van de "tandzenuw".Hoe een zenuw van een tand te verwijderen en welke problemen er kunnen optreden.

Foto's van pulpresiduen verwijderd uit het wortelkanaal van de tand:

Om dezelfde redenen is het onmogelijk om vitale amputatie uit te voeren met behoud van alleen de wortelpulp, omdat het bijna altijd al betrokken is bij de processen van necrose.

Uit ervaring van de tandarts

Het is mogelijk om de pulpverwijderingsmethode te gebruiken met de voorlopige formulering van een devitaliserende pasta die arseen bevat en zonder, maar met grote zorg.Aangezien het vaak niet mogelijk is om de diepte van de dood van een "zenuw" nauwkeurig te bepalen, leidt het onnadenkend sluiten van een opzettelijk bijna dode tand met een sterke pasta met een verband vaak tot complicaties in de vorm van hevige pijn.

En dit is vrij logisch als het gaat om de exsudatiefase tegen de achtergrond van een bederfelijk proces. Als er bij het eerste bezoek passend bewijs is of als u een devitaliserende pasta wilt aanbrengen, moet u er meerdere keren voor zorgen dat het het wortelgedeelte, maar de levende 'zenuw' bedekt. Het is belangrijk om rekening te houden met de criteria voor de tijd dat het op de tand zat, aangezien medicijnfabrikanten de gemiddelde tijd berekenen, aangezien bijna alle pulp nog leeft, en in het geval van chronische gangreneuze pulpitis, is een individuele benadering vereist, rekening houdend met de hoeveelheid zacht weefsel dat niet wordt beïnvloed door necrose in de tand.

Behandeling van chronische gangreneuze pulpitis omvat verschillende hoofdfasen:

1. Anesthesie Als een injectie met een verdovingsmiddel wordt gedaan op het niveau (in projectie) van de wortels van de zieke tand, wordt de anesthesie infiltratie genoemd en als de hele zenuwstam "bevroren" is, is het de geleider.
2. Tandisolatie met een kofferdam voor bereiding of het gebruik van steriele geprefabriceerde of voorgedraaide katoenen rollen tijdens het vullen en vullen van kanalen.
3. Dissectie van de carieuze holte en mechanische verwijdering van het "vuile" geïnfecteerde en gepigmenteerde dentine met medicamenteuze behandeling met antiseptica (chloorhexidine, waterstofperoxide).
4. Openbaarmaking van de monding van het kanaal.
5. De doorgang van de wortelkanalen met vijlen (speciale "intra-channel" naalden "met snijranden), gevolgd door uitzetting en de vorming van een conische vorm met de gewenste diameter. Tijdens de procedure wordt het verplichte uitwassen van de kanalen van de overblijfselen van pulp, etter, vuil zaagsel van de muren, enz. Uitgevoerd. Moderne tandheelkunde heeft verschillende methoden om de kanalen te "wassen", maar jet lavage met natriumhypochlorietoplossing is wijdverbreid geworden met gangreneuze pulpitis en zijn andere typen.
6. Het zetten van speciale ontstekingsremmende, antibacteriële en antiseptische pasta's (alleen indien aangegeven) enkele dagen voor de definitieve vulling van de kanalen.
7. Bepaling van de lengte van het wortelkanaal door speciale apparaten (apexlocators) of met behulp van röntgenstralen met behulp van bestanden of guttapercha-pinnen.
8. Kanalen drogen en vullen met verhardingspasta of combineren met primaire harde materialen (guttapercha-pinnen).
9. Kwaliteitscontrole van vulkanalen met behulp van een visiograaf of contact "film" radiografie.
10. Het herstel van de functie en esthetiek van de tand met behulp van moderne vulmaterialen (composieten) wordt bijna altijd uitgevoerd bij het volgende bezoek, omdat het materiaal in de grachten binnen enkele dagen volledig moet uitharden.

 

Geneesmiddelen voor de behandeling van kanalen met gangreneuze pulpitis

Ondanks het feit dat bij chronische gangreneuze pulpitis, langdurige behandeling van de kanalen met dossiers en grondige medische reiniging met hypochlorietoplossingen met en zonder activering van ultrasone apparaten met een laser worden gebruikt, zijn een aantal tandartsen van mening dat om de persistentie van een residuele infectie nabij de worteltop te voorkomen en het risico op herhaling van het infectieproces te verminderen , het is noodzakelijk om een ​​ontstekingsremmend en krachtig antibacterieel medicijn enkele dagen te plaatsen voordat de laatste vulling van het kanaal het medicijn.

Uit de praktijk van de tandarts

Voor het tijdelijk vullen van geïnfecteerde kanalen met gangreneuze pulpitis om de steriliteit te verhogen, wordt het medicijn "Gangraena-Merz" gebruikt. Dit is een materiaal op basis van calciumhydroxide, dat zorgt voor een hoge pH-waarde (tot 12), waarbij de meeste microben afsterven in de meest afgelegen hoeken van de kanalen.U moet echter niet alleen vertrouwen op de unieke positieve eigenschappen van preparaten op basis van calciumhydroxide, aangezien een geïntegreerde aanpak voor het behoud van de tand belangrijk is: een grondige grondige reiniging van de kanalen en hun irrigatie (irrigatie) met desinfecterende oplossingen, en alleen dan, toepassing gedurende meerdere dagen (tot een week) " Gangraena-Merz "of zijn analogen.

Bij een budgettaire receptie in een ziekenhuis of kliniek kunnen tandartsen de kanalen met gangreneuze pulpitis niet altijd in één keer grondig behandelen, omdat de behandeling wordt verlengd voor 2-3 bezoeken wanneer één of twee antiseptica worden gebruikt. Tot op heden wordt de voorkeur voor de chronische gangreneuze vorm van pulpitis niet gegeven aan pasta's voor intracanale behandeling van pulpitis en parodontitis, maar aan vloeistoffen.

Dit is een soort economische optie waarmee je zo lang mogelijk betaalbare bactericiden kunt gebruiken. De meest effectieve en betaalbare middelen zijn Krezofen.

Het is interessant

Kresofen is een bacteriedodend preparaat op basis van dexamethason, parachloorfenol, thymol en kamfer voor een effectieve antiseptische behandeling van kanalen. Na het verwijderen van de bederfproducten van de pulp en het op de gebruikelijke manier wassen, evenals na het drogen, wordt in elk kanaal een druppel Krezofen geplaatst. Het is in staat om in korte tijd gemakkelijk door te dringen in moeilijk begaanbare gebieden, waardoor steriliteit ontstaat.

Om de resultaten te verbeteren en te consolideren, kan Krezofen enkele dagen op katoenen turunds worden gelaten onder een luchtdicht tijdelijk verband, wat maximale steriliteit creëert en mogelijke complicaties als gevolg van resterende infectie voorkomt. Bij een volgend bezoek volstaat het om de grachten van Krezofen gewoon te drogen en ze betaalbaar af te sluiten.

 

Behandeling van gangreneuze pulpitis bij kinderen

Kindertandartsen zijn van mening dat met pulpnecrose in melktanden alles moet "op een volwassen manier" gebeuren: verwijder de rottende pulp, reinig de kanalen en spoel ze af van infectie, gevolgd door een of meer bezoeken af ​​te leggen. Kinderen maken echter altijd hun eigen aanpassingen, niet alleen door hun gedrag, maar ook door de eigenaardigheden van de structuur van de primaire tanden, de kans op een ongevormde en niet gesloten top van de tandwortel of een gedeeltelijk geabsorbeerde wortel tijdens een fysiologische tandwisseling.

Als gevolg hiervan kiest de kindertandarts een methode voor de behandeling van chronische gangreneuze pulpitis op basis van de individuele kenmerken van het kind, de kenmerken van de melk of de permanente tand, evenals het uitrustingsniveau van de kliniek en zijn professionele vaardigheden.

Omdat het niet mogelijk is om een ​​biologische behandelmethode en vitale amputatie te kiezen vanwege de verregaande necrose van het pulpa weefsel, ofwel de vitale (devital) extirpatiemethode met volledige pulpextractie of de lang gebruikte methode van devital amputatie met mummificatie van de wortelpulp nadat deze is gekozen voor melktanden doden.

Vaker worden hiervoor geneesmiddelen op basis van resorcinol-formaline-pasta gebruikt. Afhankelijk van de specifieke samenstelling en fabrikant kunnen ze min of meer giftig zijn, maar bevatten in principe dezelfde basiscomponenten voor het mummificeren van een dode "zenuw" en het behoud van de tand totdat deze wordt veranderd. Op dit moment gebruikt Rusland de Zwitserse Mummifying Paste (Mummifying Paste), Foredent (Tsjechië), Resodent (Rusland), Endoform (Polen) en hun analogen.

Het is interessant

Rond 1912 stelde de Duitse arts Julius Albrecht de resorcinol-formaline-methode voor, waarvan het debat tot dusver niet is opgehouden. De 'vader' van een van de meest populaire en goedkoopste methoden voor wortelkanaalbehandeling werkte tot het einde van zijn leven als tandarts, zonder professor of zelfs assistent-professor te worden.Er is weinig bekend over zijn biografie, er is geen exacte geboortedatum en dood. Er wordt aangenomen dat de wetenschapper hoogstwaarschijnlijk is gedood door honger en ziekte.

Sinds de creatie van de methode is er discussie geweest over de validiteit en effectiviteit van de toepassing ervan, zijn er tegenstanders en supporters onder jonge en oude professoren en wetenschappers over de hele wereld. Voor gebruiksgemak en goedkoopheid kreeg hij de eer voor wijdverbreid gebruik voor alle groepen tanden, maar niemand dacht toen aan de negatieve eigenschappen ervan. Tandenvlekken in roze tinten tot voor kort, weinig mensen schaamden zich en de mogelijkheid tand extractie na 5-10 jaar of meer stopte ze niemand: noch dokters, noch patiënten.

Foto van een tand genezen van pulpitis met behulp van resorcinol-formaline-pasta:

 

Kosten van behandeling

Chronische gangreneuze pulpitis wordt meestal behandeld in twee tot drie bezoeken. In klinieken is de prijs gebaseerd op het niveau van de instelling, professionele apparatuur, kwalificaties van artsen, aantal personeelsleden, behandelmethode, gebruikt materiaal, aantal bezoeken en andere factoren. De prijslijst geeft meestal elke procedure aan die tijdens de behandeling wordt uitgevoerd.

Het prijsprincipe voor de behandeling van pulpitis kan worden gevolgd volgens het volgende standaardschema, waarbij wordt betaald voor de volgende fasen:

• anesthesie (sommige bedrijven plus elke injectie met verdoving);
• doorgang en wassen van elk kanaal afzonderlijk (als er 4 in de tand zitten, stijgt de prijs voor deze manipulaties 4 keer);
• elk kanaal vullen met een specifiek materiaal (grote bedrijven bieden de keuze tussen "eenvoudig" vullen van koude guttapercha met pasta's en driedimensionaal vullen van hete guttapercha "Thermafil", wat veel duurder is);
• het gebruik van echografie of een laser om antiseptica te activeren bij de verwerking van kanalen (sommige bedrijven nemen dit gedeelte op in de betaling voor doorgang en wassen van kanalen);
• De vulling waarmee de behandeling is voltooid (onder de lichtuithardende composieten zijn er economy en business-class materialen, die is voorgeschreven in de prijslijst).

Als de tandheelkundige kliniek elk bezoek in rekening brengt, wordt elk van deze secties selectief weergegeven in het ontvangstbewijs voor betaling van diensten. Natuurlijk, als u bijvoorbeeld 2-3 duizend roebel moet betalen voor een lichtuithardende vulling met anesthesie, dan kan de rest van de procedures een nette hoeveelheid opleveren, omdat het standaard wassen van één kanaal gemiddeld 1000 roebel kost (voor een 4-kanaals - al 4 duizend blijkt).

Voor aanvullende "opties" bepaalt het bedrijf de prijs op een willekeurige manier - ergens meer, ergens minder.

Het is niet moeilijk om te berekenen dat voor één bezoek, waarbij alle vier de kanalen van de molaar (boven of onder) met gangreneuze pulpitis zullen worden doorgegeven en verzegeld, de behandelingskosten ongeveer 7-8 duizend roebel zullen zijn en de uiteindelijke verzegeling nog eens 2-3 duizend is, als u neemt gemiddelde behandelingskosten. Met andere woorden, hoe kleiner de kanalen in de tand, hoe goedkoper het zal zijn om pulpitis te behandelen.

Zie nuances voor een voorbeeld. behandeling van pulpitis van een driekanaals tand.

In veel privéklinieken zijn tandartsen rechtstreeks geïnteresseerd in het uitbreiden van de behandeling van pulpitis voor verschillende bezoeken om de kosten te verhogen. Bovendien maakt het niveau van moderne tandheelkundige instellingen het mogelijk om zulke steriele omstandigheden in het kanaalsysteem te creëren en de tand zo strak van de externe omgeving af te sluiten tot het volgende bezoek dat de nutteloosheid van het opnieuw wassen van de kanalen voor de arts duidelijk is, maar de patiënt is zich hiervan niet eens bewust.

Wat de kliniek in één bezoek kan doen, kan zich uitstrekken tot verschillende dure procedures, aangezien chronische gangreneuze pulpitis vaak voor de patiënt wordt gepositioneerd, aangezien parodontitis is begonnen - ontsteking van de wortel, die bij verschillende bezoeken moet worden behandeld met behulp van complexe technologieën en noodzakelijkerwijs duur is.

In tegenstelling tot commerciële bedrijven, onderschatten tandartsen in staatseigendom daarentegen het belang van het doorspoelen van de kanalen en het zelden gebruiken van hun stralen, waarbij ze zich beperken tot handmatig routinematig spoelen met antiseptica op katoenen turunds. Zoals altijd is het moeilijkste deel om een ​​middenweg te vinden ...

Wees gezond!

 

Interessante video: een voorbeeld van de behandeling van etterende pulpitis van een kies (kauwtand)

 

In detail over het mechanisme van de ontwikkeling van pulpitis en kenmerken van de behandeling