Kenmerken van chronische fibreuze pulpitis, de diagnose en behandeling

Chronische fibreuze pulpitis is meestal het gevolg van acute pulpitis vormen. Soms is echter het primaire chronische beloop van de ziekte mogelijk, wanneer de fase van acute ontsteking van korte duur is en verdwijnt zonder de klassieke symptomen die gepaard gaan met hevige pijn.

De chronische vorm is een soort compensatie wanneer fibreuze degeneratie van pulpa-weefsel ('zenuw') optreedt met minimale exsudatie, dat wil zeggen de vorming van vocht in het kanaal. In dit geval groeit vezelig bindweefsel in de tandkanalen met een overeenkomstige afname in pulpgevoeligheid.

Structurele veranderingen in de pulpa zonder verval en pusvorming zijn het resultaat van de reactiviteit van het lichaam wanneer de toestand van ontsteking van de weefsels van de "zenuw" u in staat stelt geen acute pijn te voelen. In de meeste gevallen draagt ​​dit bij aan tandbederf tot aan de pulpakamer, wanneer de uitstroom van overtollig vocht daaruit plaatsvindt door een opening in de holte.

Foto van een tand met een diepe carieuze holte die de pulpakamer bereikt:

Zie ook artikel: Hoe tandbederf eruit kan zien: foto's.

Bij chronische fibreuze pulpitis is het, ondanks de afwezigheid van acute pijn, niet nodig om te praten over het welzijn van de tand. En de toestand is in de meeste gevallen tijdelijk, omdat vroeg of laat een deel van de pulp kan afsterven door fenomenen gangreen "zenuw"of necrotisatie van de gehele pulp met het passeren van etterende ontsteking naar het weefsel rond de wortel.

Een acuut purulent proces kan zich op zijn beurt onder het periosteum verspreiden en een 'flux' veroorzaken, wat vaak leidt tot tandextractie. Over het algemeen is de overgang van de vezelfase naar gangreen in alle opzichten onaangenaam: er komt een bedorven geur uit de mond tevoorschijn, de tand wordt grijs, reageert sterk op heet en er ontstaan ​​extra risico's op ernstige complicaties.

Daarom is het zo belangrijk om zo snel mogelijk met de behandeling van fibreuze pulpitis te beginnen, zelfs voordat de chronische vorm van de ziekte overgaat op acuut.

 

De geschiedenis en dynamiek van chronische fibreuze pulpitis

Chronische fibreuze pulpitis en andere vormen van pulpitis komen het vaakst voor en hebben een karakteristieke medische geschiedenis. Meestal heeft een persoon last van pijnlijke pijnen van verschillende soorten irriterende stoffen (koud en warm eten), die niet lang verdwijnen, zelfs niet nadat de bron van irritatie is weggenomen. Vaak worden pijnlijke pijnen gevoeld in die gevallen waarin de omgevingstemperatuur net verandert: bijvoorbeeld wanneer u van de kou naar een warme kamer gaat.

Afhankelijk van beschikbaarheid diepe carieuze holte, die in verbinding staat met de pulpakamer, mag de pijn niet storen of verschijnt alleen bij het kauwen van hard voedsel vanwege mechanische irritatie van de "zenuw". Soortgelijke casuïstiek met chronische fibreuze pulpitis wordt waargenomen in het geval van de locatie van de carieuze holte buiten de toegang van irriterende stoffen, bijvoorbeeld onder het tandvlees (wortel cariës).

Waarom heerst er 's avonds en' s nachts pijn?

Het is inderdaad bekend dat kiespijn zich 's avonds en vooral' s nachts helderder manifesteert. Ondanks het feit dat er bij chronische fibreuze pulpitis alleen milde pijn is, worden ze 's avonds en' s nachts vaak intenser.

Hierover bestaan ​​verschillende versies. Volgens de eerste van hen wordt nachtpijn geassocieerd met het feit dat een persoon overdag actief is en tegen deze achtergrond geen aandacht besteedt aan milde pijn, en 's avonds en' s nachts ontspant het lichaam en wordt pijn pijnlijker gevoeld.Volgens een andere versie zijn nachtpijnen te wijten aan het feit dat de zenuwtakken die geassocieerd zijn met de nervus vagus de tand naderen, en de nacht wordt al lang het 'vaguskoninkrijk' genoemd, dat wil zeggen een toename van de activiteit van deze specifieke zenuw, dus de tand doet op dit moment nauwkeuriger pijn. Voor tandartsen ligt de verklaring echter dichterbij, omdat doordat stofwisselingsprocessen 's avonds en tijdens de slaap verzwakken, de uitstroomsnelheid van gifstoffen uit de pulp afneemt, wat de zwelling en compressie in de tand veroorzaakt. Omdat de pulp een neurovasculaire bundel is, veroorzaakt de langdurige compressie hevige pijn.

Foto van pulp verwijderd van een tand:

Case uit de praktijk.

Een 42-jarige man kwam naar de tandarts met klachten van een carieuze holte in de linkerbovenhoek, waardoor er pijnlijke pijn is bij het eten en een geleidelijke toename van pijn door kou. De patiënt concentreerde zich op het doorbreken van de opening tussen de tanden, omdat er tijdens het eten pijn in het tandvlees is en je de voedselresten met tandenstokers moet verwijderen.

Uit de medische geschiedenis: ongeveer een maand geleden verschenen acute paroxismale pijnen in deze tand, die de patiënt verwijderde Ketorol pijnstillers.

Objectief: bij visuele inspectie wordt een diepe carieuze holte gevuld met verzacht en gepigmenteerd dentine bepaald in de linkertop van de vijfde tand (2.5). De mediale contactwand en het kauwvlak van 2,5 tanden worden door een carieus proces vernietigd. Bij het tasten wordt het openingspunt van de tandholte bepaald, waarin de pulp zichtbaar is. Wanneer de sonde op dit punt raakt, bloedt de pulp pijnlijk.

Om de diagnose te verduidelijken, werden percussie van de tand, EDI en radiografie uitgevoerd. Bij tandpercussie is er geen pijn, de EDI-gegevens zijn 40 μA. Op de röntgenfoto is er een melding van de carieuze holte met de pulpakamer, er werden geen veranderingen in de periapicale weefsels gedetecteerd.

Diagnose: chronische fibreuze pulpitis 2,5 tanden.

Behandeling:

• infiltratie-anesthesie met SEPTANEST 1: 100.000 (1,7 ml) werd uitgevoerd bij de projectie van de toppen van de wortels van 25 tanden op het tandvlees;
• voorbereiding en bewerking van de carieuze holte van verzacht dentine;
• medicamenteuze behandeling met 2% chloorhexidine;
• opening spleet boor toegang tot de mond van de wortelkanalen:
• amputatie van coronale pulp;
• uitroeiing van de wortelpulp door een pulpextractor;
• opening van de mond van de mediale en palatinale kanalen met Gates Glidden-boren;
• het bepalen en vastleggen van de werklengte van de kanalen;
• doorgang en uitbreiding van kanalen met K-bestanden van nr. 15 tot nr. 40 met afwisselende medicamenteuze behandeling van kanalen van een endodontische spuit met 3,25% natriumhypochloriet;
• de kanalen drogen met papieren pinnen;
• apex locator controle van kanaallengtes;
• kanalen voor een bepaalde lengte vullen met koude laterale condensatie van guttapercha (nr. 35-40, 4 conus) met Endometason N.

Op de tand is een tijdelijke Light Clip-uithardingsvulling aangebracht. De patiënt staat gepland voor de volgende afspraak na 3 dagen.

Herhaalde ontvangst. Een tijdelijk verband werd verwijderd en de wanden van de holte werden gecorrigeerd. Er werd gebruik gemaakt van de open sandwich-techniek: er werd een sectionele matrix geïnstalleerd tussen 2,4 en 2,5 tanden met wiggen om het mediale contactpunt te herstellen.

Vitrebond-glasionomeercement van lichtuithardend werd aan de onderkant toegevoegd aan de glazuur-dentine-rand, de esthetische en functionele eigenschappen van de tand werden hersteld met Filtek Z-250 lichtuithardende restauratie, slijpen en polijsten met schijven, polijstmiddelen, borstels met Detartrine Z-pasta.

De controle van de geïnstalleerde afdichting is gepland in een week.

 

Diagnose van chronische fibreuze pulpitis

De diagnose van chronische fibreuze pulpitis wordt uiteindelijk pas gesteld na passende bevestigende onderzoeken.

Meestal is er in de tand een diepe carieuze holte met verzacht geïnfecteerd dentine, dat vaak communiceert met de pulpakamer.Om de aanwezigheid van een dergelijke doorgaande boodschap te verduidelijken, gebruikt de tandarts een sonde - een gebogen en scherp metalen instrument aan het uiteinde dat sondeert.

Tijdens deze procedure wordt duidelijk of er een bericht op de bodem van de holte met de tandpulp zit. Als er een bericht is, begint de pulp na het voelen vaak pijnlijk te bloeden.

Het is interessant

Tegenwoordig nemen tandartsen zelden hun toevlucht tot de methode van diep klinken om redenen van de mensheid, of ze voeren deze zeer zorgvuldig uit. De oudere generatie kan veel verhalen vertellen dat een gewetenloze tandarts tijdens de diagnose 'met een scherpe tand in de tand' prikte 'waardoor' vonken uit zijn ogen vielen '. Dergelijke gevallen worden helaas vandaag geregistreerd, vooral bij de receptie in budgettaire klinieken.

De praktijk leert dat hevige pijn tijdens de detectieprocedure optreedt wanneer de punt van de sonde overmatige druk uitoefent op de bodem van de holte tegen de achtergrond van acute pulpitisin plaats van chronisch. In de chronische vorm levert het sonderen van de 'zenuw' die al gewond is met voedsel in de regel geen ondraaglijke pijn op, hoewel moderne tandartsen, gezien de menselijke diagnostische methoden, deze risicovolle methode weigeren.

Palpatie van het tandvlees bij de zieke tand is altijd pijnloos en percussie (tikken) op de pulpitis-tand met het stompe uiteinde van de sonde of de tandspiegel brengt geen pijn.

Een van de belangrijke stadia van diagnose is ook thermometrie - het bepalen van de reactie van een tand op temperatuurstimuli. Dus als bijvoorbeeld wanneer een tand wordt blootgesteld aan koud water wanneer deze wordt geleverd vanuit een injectiespuit met een stompe naald, de pijn niet lang weggaat, zelfs niet nadat de irriterende stof is verwijderd, duidt dit op een levende "zenuw" in de tand en zijn chronische ontsteking.

Als onderdeel van de differentiële diagnose is elektroodontodiagnose (EDI) misschien wel de meest informatieve methode, en stelt u in staat om niet alleen nauwkeurig het chronische stadium van ontsteking met fibreuze degeneratie van weefsels in de tand te bepalen, maar ook om het te onderscheiden van andere chronische vormen (pulpgangreen en zijn hypertrofie). Aangezien een gezonde pulp begint te reageren op een stroom van 2-6 μA (met diepe cariës - tot 20 μA), duiden alle ernstige afwijkingen van deze waarde op een bepaalde staat van pulponsteking. Bij fibreuze pulpitis reageert de "zenuw" met opwinding en pijn met een huidige sterkte van 35-50 μA.

De onderstaande foto toont een apparaat voor het uitvoeren van elektrische diagnostiek:

Röntgendiagnostiek is ook belangrijk. Bij chronische fibreuze pulpitis kan meestal een diepe carieuze holte, die bijna altijd communiceert met de pulpakamer, worden waargenomen op de röntgenfoto van een zieke tand. Soms wordt een kleine uitzetting van de parodontale opening (de ruimte tussen de wortel en het bot van de longblaasjes waarin deze is vastgezet) gefixeerd.

Differentiële diagnose van chronische fibreuze pulpitis wordt uitgevoerd met diepe cariës, acute pulpitis en chronische gangreneuze pulpitis. Het is met deze ziekten dat fibreuze pulpitis het meest lijkt.

Diepe cariës communiceert nooit met het tandpulp en sonderen is pijnlijk langs de bodem en niet op een gegeven moment. De pijn verdwijnt snel met het wegvallen van de prikkel, in tegenstelling tot fibreuze pulpitis. Indicaties van EDI voor diepe cariës zijn niet meer dan 20 μA en voor fibreuze pulpitis vanaf 35 μA.

De acute vorm van pulpitis wordt gemakkelijk verward met de chronische. De meeste verschillen komen aan het licht bij het bestuderen van de geschiedenis van de ziekte, aangezien er bij chronische fibreuze pulpitis geen klachten zijn van acute spontane pijn en pijn die ergens uitstraalt (naar de slaap, oor, nek, enz.). De patiënt geeft aan dat al deze symptomen vroeger waren, maar na verloop van tijd verdwenen ze en bleven alleen langdurige pijnklachten bestaan. Bij het onderzoeken van de onderkant van de holte op de achtergrond acute pulpitis meestal is er geen communicatie van de carieuze holte met de "zenuw", in tegenstelling tot fibreuze pulpitis.

Gangreneuze pulpitis (gangreenpulp) kan worden verward met vezelig, maar het fundamentele verschil is het uiterlijk van de tand (grijsachtige tint), bedorven geur uit de holte, tandbederf naar de monding van de kanalen en pijn bij het onderzoeken van de kanalen. Ook de leidende indicator in de diagnose in dit geval zijn de EDI-gegevens, die 60 pu bereiken met gangreenpulp.

 

Chirurgische behandelingen voor fibreuze pulpitis

Aangezien fibreuze pulpitis een onomkeerbare ontsteking van het pulpa-weefsel is, omvat de behandeling chirurgische ingrepen: gedeeltelijke of volledige extractie van pulp uit de kanalen. Je kunt de opwindende nuances van deze procedure hier lezen: Hoe een zenuw van een tand te verwijderen en welke problemen er kunnen optreden.

Het is interessant

Literaire bronnen aan het einde van de vorige eeuw melden dat bij chronische fibreuze pulpitis een biologische (conservatieve) behandelingsmethode kan worden gebruikt, maar de meeste praktiserende auteurs van moderne wetenschappelijke artikelen zijn tot de conclusie gekomen dat het effect van een dergelijke behandeling zeer twijfelachtig is en dat de prognose voor de toekomst niet gunstig is. Structurele veranderingen in de pulpa-weefsels zorgen ervoor dat het niet terugkeert naar zijn vorige staat, zelfs niet als gevolg van sterke geneesmiddelen op basis van antibiotica en calciumhydroxide.

Gedeeltelijke verwijdering van pulp als behandeling voor chronische fibreuze pulpitis is uiterst zeldzaam, omdat het moeilijk te diagnosticeren is als er ernstige fibrotische veranderingen in de wortelpulp zijn. Het is tenslotte de wortelpulp met deze behandelmethode die wordt bespaard en er worden medicijnen op gezet om ontstekingen te verlichten. De moeilijkheid om een ​​perfecte steriliteit in het werkgebied te behouden en de mogelijkheid van herhaalde ontsteking van de pulparesten laten tandartsen niet toe op succes te hopen met dit type behandeling, en het vooruitzicht om het werk opnieuw te doen bepaalt de keuze voor de methode om de pulp volledig uit het wortelkanaalsysteem te verwijderen.

Volledige extractie van pulp uit de wortelkanalen stelt u in staat om de tand betrouwbaar te verwijderen van de infectiebron die pijn in de tand veroorzaakt. Gebruik hiervoor de methode van gelijktijdige extractie van de "zenuw" gevolgd door zuivering van de kanalen met antiseptica, of met voorafgaande devitalisatie (doden) van de pulp met arseenpasta of arseenvrije analogen.

Het is interessant

Dankzij niet de meest bekwame uitleg van tandartsen, geloven mensen nog steeds dat na het eerste bezoek aan een arts voor de behandeling van pulpitis, eerst een 'medicijn' in de tand wordt gevestigd. Voor degenen die pech hadden met de dokter, veroorzaakt zo'n 'medicijn' ook hevige pijn, omdat blijkt dat deze arseenpasta niet goed in de carieuze holte was aangebracht en in plaats van het doden van de pulp het alleen maar erg irriteert. Zo'n pasta heeft natuurlijk geen eigenschappen van het medicijn en soms wordt het vergiftigd in de handen van een onervaren tandarts voor de tand en het lichaam als geheel.

Moderne tandartsen voor de behandeling van chronische fibreuze pulpitis van elke tand kiezen de methode voor volledige extractie van pulp uit de kanalen onder effectieve anesthesie. Na een goede "bevriezing" wordt eerst het coronale deel van de "zenuw" verwijderd en vervolgens wordt de wortel verwijderd met behulp van pulpextractors (dunne naalden waarmee de pulp kan worden verwijderd dankzij speciale haken). Daarna leidt de tandarts de doorgang en uitbreiding van de kanalen met vijlen (gereedschappen met snijkanten en een handvat om vast te houden), samen met de medicamenteuze behandeling van alle kanaalvertakkingen met antiseptische oplossingen.

Meestal duurt de behandeling van chronische fibreuze pulpitis 1-2 bezoeken, afhankelijk van de tactiek van de arts.In bepaalde klinische situaties kan de tandarts oplossingen of pasta's met sterke antiseptica in het kanaalsysteem plaatsen om kanaalsterilisatie te verbeteren en verergering in een reeds dode tand te voorkomen, dus een volgend bezoek verschijnt.

 

Kenmerken van de behandeling van fibreuze pulpitis van melktanden bij kinderen

Voor de behandeling van fibreuze pulpitis bij kinderen tegenwoordig worden verschillende methoden gebruikt, afhankelijk van:

• niveau van tandheelkundige organisatie (budget of particulier);
• klinisch geval (wortels worden gevormd of niet);
• professionele tandarts

enz.

Meestal voor de behandeling van fibroticum pulpitis van primaire tanden met gevormde wortels wordt een techniek gebruikt die niet verschilt van die bij volwassenen. Het enige onderscheidende punt is dat bij kinderen, vanwege de specifieke kenmerken van de behandeling (overmatige activiteit en timiditeit), vaak pasta wordt geplaatst voor voorlopige devitalisatie van de pulp (meestal niet-arseen) om zich voor te bereiden op extractie bij het volgende bezoek.

Opmerking

Als devitaliserende pasta bij kinderen wordt bijvoorbeeld Devit-C gebruikt, of - een krachtige devitaliserende pasta die geen arseen bevat. Als werkzame stof bevat het paraformaldehyde, dat de pulp betrouwbaar "doodt". Om deze pasta voor chronische pulpitis in een melktand in te stellen, moet de toegang tot de pulpakamer goed worden geopend. Meestal is een pasta ter grootte van een gierstzaadje voldoende, maar voor meerwortelige melktanden wordt de dosis individueel verhoogd. Pasta wordt gemiddeld 3-5 dagen en soms tot een week gebruikt.

Omdat kinderen meestal niet alle manipulaties voor kanaalbehandeling uitvoeren, wat veel tijd kost om een ​​positief resultaat te bereiken, kiezen kindertandartsen, vooral in budgettaire klinieken, soms voor methoden voor devital-amputatie, dat wil zeggen, verwijdering van coronale pulp na devitaliserende pasta en mummificatie van de wortel. Het bewaren van de "dode" wortelpulp na het gebruik van krachtige mummificerende middelen is een nogal riskante gebeurtenisomdat de gemummificeerde "zenuw" chronische ontstekingen in de wortel kan veroorzaken, tot het verschijnen van fistels op het tandvlees of cysten op de wortel van de melktand, en dit zal direct of indirect de basis van een permanente tand beïnvloeden.

Aanvullende informatie is te vinden in een apart artikel: Behandeling van pulpitis van melktanden bij kinderen.

Uit ervaring van de tandarts

In sommige tandheelkundige klinieken worden resorcinol-formaline-pasta en zijn analogen in de vorm van afgewerkte preparaten, die in alle landen behalve Rusland verboden zijn, nog steeds gebruikt als mummificerende middelen. Tanden (melk of permanent), genezen met deze methode, kijk, om het zacht uit te drukken, niet erg mooi: na enige tijd is het hele kroongedeelte van de tand geverfd in een roze of rode tint, wat voor anderen erg opvallend is als de behandelde tand zich in de glimlachzone bevindt.

 

Problemen die zich tijdens de behandeling kunnen voordoen

Tijdens de behandeling van pulpitis kunnen er zowel milde als ernstige complicaties zijn. Milde complicaties zijn onder meer de complicaties die gemakkelijker te verhelpen zijn en die niet zo gevaarlijk zijn voor de menselijke gezondheid en het leven.

De meest voorkomende fouten bij de behandeling van fibreuze pulpitis zijn bijvoorbeeld het niet vullen van de tandkanalen. De kwaliteitsnorm voor het behandelen van kanalen zorgt ervoor dat ze over de hele lengte strak en tot aan de top worden gevuld - fysiologische vernauwing. Als het kanaal niet tot de aangegeven markering is verzegeld, kunnen er in de toekomst grote problemen zijn met de activering van infectie in de holtes van het kanaal. Het is vooral gevaarlijk wanneer het kanaal slechts 20-50% afgedicht is.

Bovendien worden tandartsen geconfronteerd met situaties waarin ze in de (vrije) tandheelkunde niet de grachten helemaal vullen of vasthouden met pasta's, die op de wanden van de grachten zijn uitgespreid, wat zich voordoet als afgewerkte behandeling. Uiteraard doen hun collega's in bijna 100% van de gevallen het werk opnieuw over pijn of ongemak na onjuiste behandeling.

Het is het moeilijkst om de fout te corrigeren die gepaard gaat met het verwijderen van het intracanale vulmateriaal buiten de wortel.Soms is een dergelijke fout de gezondheid van de patiënt waard als het materiaal diep in de kaakholte gaat (bij het behandelen van de kanalen van de boventand) of in het onderkaakkanaal (bij het behandelen van de ondertand).

In dergelijke gevallen werkt het verwijderde vulmateriaal als een vreemd lichaam, irriteert het de weefsels en veroorzaakt het hevige pijn. Sinusitis ontwikkelt zich in de maxillaire sinus en neuritis ontwikkelt zich in het maxillaire kanaal. Tijdige hulp in de vorm van een chirurgische ingreep door een tandarts-chirurg om overtollig materiaal te extraheren, bespaart de patiënt gezondheid en vaak leven. Om voor de hand liggende redenen moet een tand met een dergelijke complicatie vaak worden verwijderd om een ​​betere toegang tot vreemd materiaal te bieden.

 

Fysiotherapeutische behandeling

Fysiotherapeutische methoden voor de behandeling van fibreuze pulpitis worden zowel tijdens als na de behandeling gebruikt. Bij kanaalbehandeling bijvoorbeeld:

• diathermocoagulatie van de "zenuw";
• transcanale elektroforese van jodium.

Diathermocoagulatie is de denaturatie van het pulp-eiwit of, met andere woorden, de thermische coagulatie. Door de zeer verwarmde punt van de naald die in het kanaal wordt ingebracht, wordt warmte gegenereerd, die binnen enkele seconden (2-4 seconden) pulpnecrose veroorzaakt, waardoor het risico op bloeding bij het verwijderen wordt verminderd. Ook sterven micro-organismen af, waardoor de penetratie van infectie buiten de wortel wordt voorkomen.

Transcanale elektroforese van jodium: deze methode wordt gebruikt in slecht begaanbare kanalen met een bacteriedodend doel, namelijk het vernietigen van microben op moeilijk bereikbare plaatsen. Deze techniek maakt het mogelijk om toekomstige risico's op complicaties in de vorm van apicale parodontitis - ontsteking van de weefsels rond de wortel te vermijden.

Als de pijn na het vullen na het voltooien van de kanaalbehandeling ongerust wordt gemaakt, maar er geen tekenen zijn van ernstige fouten in het beeld die moeten worden gecorrigeerd, worden anesthetica-elektroforese, echografie en laser en microgolfstraling gebruikt. Dit alles stelt u in staat om traumatische pijn snel te verwijderen.

 

Om een ​​korte samenvatting samen te vatten. Tijdig hulp zoeken bij chronische fibreuze pulpitis stelt u in staat toekomstige complicaties in de vorm van gangreen van de "zenuw" te vermijden, met daaropvolgende etterende versmelting ervan, wat betekent dat de tand niet hoeft te worden verwijderd. Dankzij de moderne tandheelkundige vooruitgang is het tegenwoordig mogelijk om kanalen volledig pijnloos te behandelen met een langdurige en esthetische vulling. Het heeft dus geen zin om pijn te verdragen en te drinken met pijnstillers, het is veel gemakkelijker om een ​​tand te genezen en rustig te slapen.

 

Handige video: wat is belangrijk om te weten over pulpitis

 

Behandeling van pulpitis onder een microscoop