Początkowa próchnica na etapie punktowym i jej leczenie

Wszyscy chcemy mieć piękne i zdrowe zęby. Aby tak pozostały, ważne jest, aby móc rozpoznać oznaki początkowej próchnicy na czas, aby podjąć odpowiednie środki, aby zapobiec dalszemu rozwojowi.

Nawet jeśli przychodzisz do dentysty co sześć miesięcy, to daleko mu do tego, że w tym czasie proces próchniczy z jego początkowej postaci, na przykład z etapu białej plamy, nie będzie miał czasu na dalszy rozwój poprzez dotknięcie zębiny zęba. W takim przypadku mało prawdopodobne jest uniknięcie leczenia dentystycznego bez użycia wiertła.

Tak więc, jeśli zauważysz podejrzane białe plamki na zębach, a nawet bardziej brązowawe lub nawet prawie czarne, i okresowo odczuwasz ból w ustach (uczucie ściągania lub ściągającego posmaku), istnieje duże prawdopodobieństwo, że próchnica już rozpoczęła niszczycielską pracę nad szkliwo twoich zębów.

 

Jakie są początkowe próchnice i ich przyczyny

Aby lepiej zrozumieć, czym jest początkowa próchnica i dlaczego występuje, przypomnijmy sobie strukturę zęba. Mianowicie - że jego górną i najtrwalszą częścią jest szkliwo. Jeśli higiena za jamą ustną jest niezadowalająca, w wyniku żywotnej aktywności mikroorganizmów w jamie ustnej, kwasy organiczne powstają z węglowodanów (głównie z cukru), a na powierzchni szkliwa powstaje płytka nazębna.

Szkliwo zębów składa się ze związków wapnia, fosforu i fluoru, a także z matrycy białkowej, która podobnie jak siatka przenika całą strukturę. Przy przedłużonej ekspozycji na kwasy na szkliwie składniki mineralne są wypłukiwane z tego procesu - proces ten nazywa się demineralizacją szkliwa i jest główną przyczyną początkowej próchnicy.

W rezultacie na powierzchni zębów pojawiają się białe kredowe plamki - obszary demineralizacji. Początkowa próchnica na tym etapie jest również nazywana białą próchnicą. W tym samym czasie szkliwo zęba nadal wygląda gładko, ale już traci połysk, jego twardość w takich obszarach nieznacznie spada, staje się bardziej porowata (patrz zdjęcie):

To jest interesujące

Demineralizacja szkliwa na początkowych etapach procesu próchnicowego jest odwracalna. Liczne badania eksperymentalne i kliniczne wykazały, że krystaliczną strukturę szkliwa można z powodzeniem przywrócić dzięki składnikom mineralnym pochodzącym z zewnątrz - głównie związkom wapnia, fosforu i fluoru. Jednak taka remineralizacja jest możliwa tylko przy pewnym stopniu zniszczenia tkanek twardych.

Granicą określającą możliwość takiego leczenia remineralizującego jest zachowanie matrycy białkowej szkliwa. Jeśli matryca białkowa nie miała jeszcze czasu na rozpad podczas początkowej próchnicy, to dzięki swoim nieodłącznym cechom jest w stanie wchłonąć jony wapnia i jony fosforanowe z zewnątrz, które ostatecznie krystalizują w swojej strukturze z przywróceniem ochronnych właściwości i twardości szkliwa.

Początkowa próchnica w fazie białej plamy jest szczególnie zauważalna na przednich górnych i dolnych zębach: po prostu stań przed lustrem i delikatnie osusz powierzchnię zęba. Obszary demineralizacji w tym przypadku pojawiają się jako białe plamy (tzw. Biała próchnica). Jednak oczywiste jest, że proces patologiczny nie jest ograniczony w lokalizacji przez przednie zęby, może wystąpić na prawie każdym zębie i dowolnej powierzchni.

Dentysta mówi:

„Należy zauważyć, że białe plamy na szkliwie mogą również wskazywać na uszkodzenia niezwiązane z próchnicą (na przykład hipoplazja szkliwa). Czy warto się martwić, patrząc na takie obszary? Nie wiem, ale osobiście mam białą plamę na jednym zębie, którą zauważyłem około 5-7 lat temu przed lustrem.Nie zauważyłem wcześniej, ale po raz pierwszy naprawdę spanikowałem, patrząc na miejsce zmiany w górnym siekaczu bocznym. Nic nie zrobił, ale po upływie czasu zdał sobie sprawę, że to hipoplazja - niedorozwój szkliwa od dzieciństwa.

Tak więc, kiedy działałem, lepiej nie działać. Wtedy wyraźnie wyobrażałem sobie, że takie miejsca nie mogą być próchnicą i nie zostały ponownie ubezpieczone w fotelu dentystycznym. Mając wstępną wiedzę na ten temat, postawiłem prawidłową wstępną diagnozę zaocznie i nie pomyliłem się. ”

Zwiększona porowatość zdemineralizowanych obszarów szkliwa prowadzi do tego, że początkowa próchnica ze stadium białej plamki dość szybko przechodzi do etapu ciemnej plamy. W tym przypadku tkanki próchnicze są pigmentowane przez różne barwniki i przybierają odcienie od jasnobrązowego do ciemnobrązowego, prawie czarnego.

Porozmawiajmy jednak bardziej szczegółowo o objawach klinicznych próchnicy początkowej, ponieważ ważne jest, aby móc rozpoznać problem na początkowych etapach jego pojawienia się, aby móc podjąć działania na czas.

 

Objawy kliniczne patologii

Uważa się, że przy początkowej próchnicy standardowym objawem jest okresowe odczucie bólu w jamie ustnej, które pojawia się, gdy kwaśne, słodkie lub słone pokarmy dostaną się do zębów. Jednocześnie nie ma silnego bólu, takiego jak w przypadku próchnicy zębinowej (głównej tkanki zęba znajdującej się pod szkliwem), która jest swoistą przebiegłością początkowej próchnicy - osoba może z nią chodzić przez długi czas, nawet nie wiedząc, że szkliwo jego zęby stopniowo gniją.

Jednak w praktyce pacjenci nie zawsze skarżą się na ból, szczególnie we wczesnych stadiach początkowej próchnicy.

Uwaga

Szkliwo zębów pozbawione jest zakończeń nerwowych i składa się z prawie 97% substancji nieorganicznych. Grubość szkliwa w różnych częściach zęba różni się znacznie, prawie zanikając na szyi zęba. W związku z tym silny ból podczas próchnicy będzie odczuwalny tylko wtedy, gdy proces próchniczy przejdzie przez szkliwo poniżej, do zębiny penetrowanej przez mikroskopijne kanaliki z zakończeniami nerwowymi.

Jednak wrażliwość zębów może być spowodowana nie tylko pojawieniem się stref demineralizacji, ale także zwiększonym ścieraniem szkliwa (podczas szczotkowania zębów i ściskania szczoteczki w obszarach szyjnych), a także banalnym naruszeniem gęstości (lub struktury) szkliwa, gdy proces „przewodnictwa występuje bez pojawienia się początkowej próchnicy »Zimno i gorąco od szkliwa do leżącej poniżej tkanki.

Sam szkliwo oczywiście nie ma zakończeń nerwowych, a jego struktura zmienia się stale, nawet bez początkowych stref próchnicowych. Jednak dla niektórych osób wystarczy kilka dni, aby nadmiernie docisnąć okolice szyjki szczoteczką do zębów, aby przez następne 2-3 dni bali się nawet dotykać wrażliwych obszarów.

Objawy kliniczne początkowej próchnicy obejmują również odbarwienie zębów, jak omówiono powyżej. W takim przypadku obserwuje się następujące odcienie w miarę rozwoju procesu patologicznego:

• naturalny odcień zęba, ale matowy;
• biały
• beż;
• jasny brąz;
• ciemnobrązowy;
• czarny

Możesz być zaskoczony, ale czarne kropki lub paski na zębach w obszarze szczeliny (naturalny relief powierzchni zęba) nie oznaczają, że ząb nieodwracalnie zgnił i wszystko jest z nim bardzo źle. Naprawdę ma problemy, ale ten stan może być jednym z objawów klinicznych próchnicy początkowej. A on, jak pamiętacie, może w niektórych przypadkach być całkowicie odwracalny.

Poniższe zdjęcie pokazuje w przybliżeniu początkową próchnicę w obszarze szczeliny zęba:

Z punktu widzenia profesjonalnego dentysty obraz kliniczny początkowej próchnicy uzupełnia szereg istotnych niuansów.Na przykład lekarz zdecydowanie sprawdzi stan szkliwa za pomocą sondy dentystycznej - przy początkowej próchnicy na etapie białej plamki końcówka powinna ślizgać się po powierzchni, ponieważ szkliwo nadal zachowuje dość wysoką twardość.

Przy głębszym procesie demineralizacji sondowanie może ujawnić pewną szorstkość i zmniejszoną twardość. Pacjent może odczuwać lekką ból.

 

Metody diagnozowania próchnicy początkowej

Istnieje kilka powszechnie stosowanych metod diagnozowania próchnicy początkowej, które umożliwiają niezawodne różnicowanie jej z innymi stanami patologicznymi zębów. Najprostszym z nich jest wspomniane powyżej suszenie szkliwa zębów. Jednocześnie miejsca demineralizacji wyglądają matowo, często białawo (utrata połysku szkliwa jest charakterystyczną oznaką początkowej próchnicy).

Dzięki umiejscowieniu ciemnych plam w szczelinach lekarz może mieć trudności z ustaleniem, czy jest to naprawdę początkowa próchnica, czy może jest to głębsza forma. Diagnoza w takich przypadkach u dzieci jest szczególnie problematyczna, ponieważ szkliwo zębów w obszarze szczeliny jest często niewystarczająco zmineralizowane, a ból podczas badania może wystąpić nawet na nienaruszonych (nie biorących udziału w próchnicy) powierzchniach zębów. Wielu renomowanych dentystów dziecięcych generalnie zabrania używania ostrych sond (i ogólnie sond) do diagnozy próchnica u dzieci z nieformowanym szkliwem ze względu na to, że:

1. Sonda uszkadza szkliwo;
2. Sonda może utknąć nawet w normalnej szczelinie, tworząc sztuczne ogniska „chropowatości” szkliwa.

Bardzo skuteczną metodą diagnozowania początkowej próchnicy jest stosowanie różnych barwników, które ze względu na zwiększoną przepuszczalność demineralizowanej emalii są w stanie wniknąć w jej głębokość i mocno osadzić się w porach. Najczęściej stosowanymi barwnikami organicznymi są:

• błękit metylenowy (2% roztwór w wodzie);
• czerwień metylenowa (0,1% roztwór w wodzie);
• tropeolina;
• karmin;

itp. Procedura diagnostyczna rozpoczyna się od izolacji zęba od śliny za pomocą wacików i późniejszego suszenia. Następnie na powierzchnię szkliwa nakłada się niewielką ilość roztworu barwnika za pomocą wacika i odczekaj kilka minut, aby barwnik mógł się utrwalić w ewentualnych porach szkliwa. Następnie zabarwione obszary zęba są myte wodą. Znakiem początkowej próchnicy jest trwałe zabarwienie szkliwa w kolorze użytego barwnika.

Zdjęcie wyraźnie pokazuje zabarwione obszary demineralizowanej emalii:

Zaproponowano także metodę barwienia miejsc demineralizacji wodnym roztworem azotanu srebra. Jony srebra są zredukowane w porach do metalicznego srebra, co nadaje szkliwie czarny kolor. Wadą tej metody jest nieodwracalność takiego koloru.

Uwaga

Podczas diagnostyka różnicowa próchnicy początkowej dentysta musi również upewnić się, że białe plamki na zębach nie są objawami endemicznej fluorozy związanej z nadmiarem fluoru w organizmie. Plamka próchnicza jest zwykle pojedyncza, a plamki fluorowe są zwykle liczne i często znajdują się symetrycznie na zębach o tej samej nazwie po lewej i prawej stronie. Bierze się również pod uwagę, że początkowa próchnica jest zwykle zlokalizowana na przybliżonych powierzchniach koron zębów, w okolicy szyjek i szczelin, podczas gdy występuje u osób, które są na ogół podatne na próchnicę i mają inne objawy. Fluorowe plamy często powstają na zębach, a także na siekaczach - to znaczy na zębach najbardziej odpornych na próchnicę.

Lekarz bierze również pod uwagę endemiczność obszaru w zależności od choroby. Oznacza to, że w obszarach o wysokiej zawartości fluoru w wodzie pitnej powszechna jest fluoroza endemiczna, a zatem lekarz jest wskazówką.Większość regionów (być może ponad 90%) w Rosji ma niski poziom fluoru w wodzie pitnej, więc czasami wystarczy spojrzeć na dokumentację medyczną, aby sprawdzić, czy przybył pacjent, który ma wiele plam na zębach.

Diagnozę w przypadku podejrzenia fluorozy można przeprowadzić za pomocą roztworu barwnika, ponieważ zabarwione zostaną tylko fragmenty próchnicze.

Poniższe zdjęcie pokazuje przykłady fluorozy:

Należy również pamiętać, że obecność białawych plam na zębach u dzieci może być oznaką niedorozwoju szkliwa, to znaczy jego niewystarczającego rozwoju, zwykle związanego z zaburzeniami metabolicznymi na etapie płodowym. W przypadku hipoplazji szkliwo jest zwykle przerzedzone, są szkliste białe plamki, które otaczają koronę zęba w postaci ścieżek. Takie plamy nie są zabarwione barwnikiem, co pozwala nam niezawodnie odróżnić je od białych plam charakterystycznych dla początkowej próchnicy.

 

Leczenie stomatologiczne początkowej próchnicy

Głównym podejściem w leczeniu początkowej próchnicy jest próba przywrócenia właściwości szkliwa zębów poprzez remineralizację go preparatami wapnia, fosforu i fluoru. Innymi słowy, konieczne jest nasycenie szkliwa minerałami utraconymi podczas procesu próchniczego i możliwe jest przeprowadzenie takiego leczenia metodami zachowawczymi, bez wiercenia lub wiercenia dotkniętych obszarów zęba.

Ponieważ osady zębów, płytka nazębna i płytka nazębna zapobiegają przedostawaniu się minerałów do szkliwa, lekarz najpierw przeprowadzi profesjonalną higienę jamy ustnej. Oprócz usuwania płytki nazębnej i kamienia prowadzone będzie również szlifowanie powierzchni wszystkich zębów, wypełnień i struktur ortopedycznych.

Następnie następuje etap faktycznej terapii remineralizacyjnej, podczas której początkowa próchnica jest leczona preparatami wapnia, fosforu i fluoru. Z ich pomocą osiąga się wyższe stężenie niezbędnych pierwiastków chemicznych dziesiątki i setki razy w porównaniu z ich zawartością w ślinie. W rezultacie procesy dyfuzji substancji do tkanek dotkniętych próchnicą przebiegają znacznie szybciej, co pozwala na zakończenie leczenia w zaledwie 10-20 procedurach.

To jest interesujące

Często skład funduszy wykorzystywanych do remineralizacji terapii w leczeniu początkowej próchnicy obejmuje fluor. Ustalono, że ten mikroelement znacznie przyspiesza wytrącanie wapnia w matrycy białkowej szkliwa zębów, ogólnie zwiększając jego odporność na kwasy. Staje się to całkiem zrozumiałe, jeśli przypomnimy sobie, że podstawą szkliwa jest chemicznie bardzo obojętny mineralny fluorapatyt.

Możliwe są następujące opcje technik odzyskiwania szkliwa:

• powierzchnia zębów jest mechanicznie czyszczona z płytki nazębnej za pomocą ściernej pasty do zębów. Następnie traktuje się je słabym roztworem nadtlenku wodoru, suszy, dotknięte obszary traktuje się przez 20 minut 10% roztworem glukonianu wapnia, po czym wykonuje się płyny z 2-4% roztworem fluorku sodu przez około 5 minut. Aby pozbyć się białych lub słabo pigmentowanych plam próchnicowych, zwykle 15-20 takich procedur zwykle wykonuje się co drugi dzień lub raz dziennie. Przy początkowych zmianach efekt terapeutyczny staje się zauważalny niemal natychmiast. Jednak metoda Borowskiego-Leusa jest dziś coraz częściej porzucana ze względu na toksyczność zastosowanych roztworów: praca z takimi stężeniami fluorków jest ryzykowna.
• Inna opcja jest możliwa, gdy na zęby zostanie nałożony specjalny lekko rozgrzany żel zawierający około 2% fluorku sodu i 3% agaru-agaru po uprzednim umyciu pastą do zębów. Żel szybko twardnieje na zębach, tworząc film. Zwykle do leczenia wystarcza 5 aplikacji. Wadą tej techniki, podobnie jak w poprzednio opisanym, jest zastosowanie fluorków o wysokim stężeniu.
• Czasami leki stosowane w początkowej próchnicy mogą w ogóle nie zawierać fluoru, opartego tylko na solach wapniowych i fosforanach (na przykład lek Remodent, żele zawierające fosforan wapnia itp.)

W niektórych przypadkach przebieg leczenia kończy się powlekaniem wszystkich zębów specjalnym lakierem zawierającym fluor (fluor). Ponadto lekarz uczy pacjenta zasad higieny jamy ustnej, wyjaśniając, jak dokładnie monitorować zęby, aby nie pojawił się próchnica.

Na przykład w stomatologii dziecięcej w leczeniu początkowej próchnicy stosuje się następujące leki:

• Glufthored;
• Płyn uszczelniający szkliwo;
• Belagel Ca / P, Belagel F.

Ważne jest także okresowe monitorowanie stanu zębów leczonych od próchnicy początkowej. Zaleca się wizytę u dentysty nie później niż 3 miesiące po zakończeniu remineralizującej terapii.

Zwracając się do dentysty na leczenie na etapie, w którym próchnica już charakteryzuje się obecnością prawie czarnych pigmentowanych obszarów na zębach, ważne jest, aby zrozumieć, że w takich przypadkach remineralizacja nie zawsze pomoże. W rezultacie dotknięta powierzchnia zostanie albo wywiercona i wypełniona, albo, w korzystnym przypadku, przeszlifowana z kolejną terapią remineralizacyjną.

Z praktyki dentysty

Najczęściej zmiany szkliwa w postaci próchnicy na etapie punktowym występują u dzieci. Wynika to ze słabej mineralizacji szkliwa i jego niepełnego formowania się w tym czy innym wieku. Zauważono, że u dzieci z wieloma białymi plamami na zębach intensywność próchnicy jest wyższa. Jest to szybko trwająca forma demineralizacji, która wymaga natychmiastowego rozpoczęcia terapii remineralizacyjnej, aby zapobiec przejściu procesu próchnicowego na inny etap.

Według niektórych autorów pigmentowane plamki próchnicze występujące w dużych ilościach u dziecka wymagają zaplanowanego leczenia (z korzystnym rokowaniem dla skuteczności leków remineralizujących).

 

Jak leczyć próchnicę w domu

Jeśli pojawią się oznaki początkowej próchnicy, najlepszym rozwiązaniem byłoby skontaktowanie się z dentystą, który przeprowadzi leczenie skutecznie i skutecznie. Jednak w domu można również uzyskać pewien pozytywny efekt przy właściwym podejściu.

W rzeczywistości zadaniem jest samodzielne przeprowadzenie terapii remineralizacyjnej przy użyciu dostępnych leków. W tym celu możesz na przykład użyć:

• Żel reineralizujący ROCS Medical Minerals (Rox Medical Minerals) na bazie związków wapnia, fosforu i magnezu. Żel nie zawiera fluoru, dlatego można go bezpiecznie połykać. Łagodzi wrażliwość zębów i jest skuteczny w leczeniu próchnicy na etapie białej plamy. Po nałożeniu na zęby składniki mineralne stopniowo penetrują szkliwo, przywracając w ten sposób jego strukturę.
• Gel Elmex (Elmex, Niemcy). Wystarczająco skuteczny żel zawierający fluor do leczenia zębów o stężeniu jonów fluorkowych 12500 ppm (1,25%). Jest to dość wysokie stężenie, dlatego należy unikać połykania żelu, szczególnie u dzieci. Aby uzyskać wyraźny efekt remineralizujący, wystarczy nałożyć żel na zęby (myć zęby) co najmniej 2 razy w tygodniu przez 2 minuty.
• Niesamowity żel do mineralizacji zębów White Minerals. Szczególnie dobry efekt osiąga się po profesjonalnej higienie jamy ustnej, ale nawet bez niego żel jest całkiem odpowiedni do zatrzymania rozwoju próchnicy na etapie białej plamki.

Istnieje wiele innych sposobów leczenia i zapobiegania początkowej próchnicy, w tym pasty do zębów zawierające fluor. Szczególnie wyraźny efekt terapeutyczny można uzyskać dzięki właściwemu połączeniu preparatów zawierających wapń i fosfor (na przykład rano) z preparatami zawierającymi fluor (wieczorem). Aby jednak przeprowadzić procedurę leczenia w domu tak skutecznie i bezpiecznie, jak to możliwe, należy skonsultować się z lekarzem.

 

Zapobieganie początkowej próchnicy

Zdając sobie sprawę z przyczyn, które prowadzą do wystąpienia próchnicy (demineralizacja szkliwa pod wpływem kwasów), środki zapobiegawcze, które pozwolą temu zapobiec, są dość oczywiste.

Być może najskuteczniejszym sposobem zapobiegania próchnicy jest regularna i właściwa higiena jamy ustnej. Jeśli myjesz zęby 2 razy dziennie i myślisz, że to wystarczy, to się mylisz.

Jest ważne

Mikroorganizmy próchnicowe są w stanie obniżyć pH w jamie ustnej w ciągu 10-20 minut po spożyciu pokarmu zawierającego cukier. Tak więc, jeśli nie płuczesz ust po jedzeniu, po 20 minutach szkliwo zębów zaczyna ulegać niszczycielskiemu działaniu kwasów.

Prawidłowe stosowanie nici dentystycznej, gumy do żucia po jedzeniu, właściwy wybór pasty do zębów i szczoteczki do zębów - wszystko to wymaga również uwagi w zapobieganiu procesom próchnicowym.

Ogólnie rzecz biorąc, środki zapobiegawcze dzielą się na egzogenne, na które już częściowo wpłynęliśmy, i endogenne - są to ogólne metody zapobiegania związane z narażeniem ciała od wewnątrz. Obejmuje to ogólne wzmocnienie odporności, spożycie wystarczającej ilości witamin, zbilansowaną dietę, zmniejszenie skutków czynników stresowych, przyjmowanie fluoru, wapnia i innych.

Zwracamy również uwagę na niektóre egzogenne metody zapobiegania próchnicy:

• uszczelnianie szczeliny
• profesjonalna higiena jamy ustnej i szkolenie w zakresie odpowiednich umiejętności opieki stomatologicznej
• profilaktyczna terapia remineralizacyjna

i inni

Zwrócenie należytej uwagi na zapobieganie próchnicy może zmniejszyć ryzyko jej wystąpienia w każdym wieku. Nigdy nie jest za późno, więc zacznij dbać o zęby już dziś.

 

Przydatne wideo: przyczyny początkowej próchnicy i jej leczenie na miejscu

 

Jak prawidłowo myć zęby