Cechy próchnicy: od diagnozy do leczenia

Jak sama nazwa wskazuje, cechą próchnicy szczelinowej jest to, że wpływa ona na tak zwane szczeliny - naturalne anatomiczne struktury zęba, które wyglądają jak bruzdy i bruzdy na powierzchni żującej. Według statystyk ten rodzaj próchnicy jest najczęstszy.

Najbardziej podatny na próchnicę dzieci z małymi zębamijak również dorośli z bardzo głębokimi lub zamkniętymi szczelinami. Takich ubytków, nawet przy bardzo dokładnym czyszczeniu, nie można całkowicie usunąć z płytki nazębnej i resztek jedzenia.

Nie zawsze można łatwo zdiagnozować patologię, dlatego jest to specjalne aparatura do diagnozowania próchnicy szczelina. W domu niewielkie ciemnienie rowków na powierzchni żującej jest często pozostawione bez opieki. W rezultacie zbyt późne udanie się do dentysty może skutkować koniecznością odbarwienia, a nawet utraty zębów. Dlatego wszystkie przypadki zaciemnienia w okolicy szczeliny należy traktować bardzo ostrożnie.

 

Objawy i wygląd zębów dotkniętych próchnicą

Poniższe zdjęcie pokazuje przykład próchnicy. W najgłębszych miejscach szczelin wyraźnie widoczne są ciemne obszary szkliwa, pod którymi znajdują się główne obszary uszkodzenia zęba:

Próchnica może rozwinąć się w krótkim czasie po ząbkowaniu, a prawdopodobieństwo wystąpienia patologii zależy od kilku czynników, które obejmują:

• wielka głębia i specyficzna forma szczelin;
• niska odporność szkliwa zębów;
• stała obecność w jamie ustnej łatwo przyswajalnych węglowodanów i bakterii próchnicowych.

Próchnica szczelinowa wpływa głównie na najsłabsze obszary na powierzchni żującej tylnych zębów. Najczęściej patologia rozwija się u dzieci na pierwszych stałych zębach trzonowych (na szóstych zębach).

Uwaga

Rozwój próchnicy szczelinowej w pierwszych stałych zębach trzonowych wynika z faktu, że zęby te wybuchają u dziecka już w wieku 6 lat. Ich ząbkowanie często pozostaje niezauważone przez rodziców i czasami jest błędnie uważane za pojawienie się mleka (tymczasowych zębów), które wciąż wypada.

Najczęściej dolne szóste zęby wybuchają na początku, a górne zęby dopiero po pewnym czasie, więc samooczyszczanie nie występuje podczas żucia, ponieważ nie ma obszarów kontaktu. Dziecko nie może samodzielnie zapewnić odpowiedniej higieny tak odległych tylnych miejsc, w wyniku czego powstaje rodzaj „śmieci biologicznych”. Szczeliny stale zanieczyszczone resztkami węglowodanów zaczynają ciemnieć, ponieważ pod działaniem kwasów organicznych powstają strefy demineralizacji (zmniejszona zawartość minerałów w sieci krystalicznej szkliwa) pod powierzchniowymi warstwami szkliwa.

Poniższe zdjęcie wyraźnie pokazuje, że próchnica jest zlokalizowana głównie w środkowej części powierzchni żującej zęba. Jeśli choroba nie zostanie rozpoczęta, nie wpłynie to na korzeń i szyję:

Obraz kliniczny nozologii polega właśnie na barwieniu i dalszym niszczeniu szkliwa w obszarze szczeliny.

W zależności od głębokości ubytku próchnicy mogą towarzyszyć następujące objawy:

• Krótkotrwały ból wywołany przez chemiczne czynniki drażniące (słodkie, słone, kwaśne) i temperaturę (zimno, gorąco) z powierzchowną, średnią i głęboką próchnicą.
• Krótkotrwały ból spowodowany mechanicznymi środkami drażniącymi (po spożyciu w jamie pokarmowej), głównie z głębokimi zmianami szczelin.
• Ważne jest, aby przy próchnicy bóle szybko ustępowały, zaraz po wyeliminowaniu substancji drażniących.

We wczesnych stadiach próchnica często rozwija się bezobjawowo (początkowe i powierzchowne etapy), co prowadzi do późnego leczenia pacjenta: kiedy szczeliny są łączone w pełną próchnicę z miękkimi zainfekowanymi tkankami i pojawiają się żywe objawy.

Na etapie końcowym zmiana dociera do miazgi. W tym przypadku bóle nabierają zupełnie innego charakteru: nawet po wyeliminowaniu drażniącego utrzymują się przez długi czas, pojawiają się spontaniczne bóle (bez wyraźnego powodu), noc, promieniowanie lub strzelanie (podając się w dowolną strefę okolicy szczękowo-twarzowej), długie bóle, pulsowanie, łzawienie, nie do zniesienia itd.

Wszystko to są powikłania próchnicy, zwane zapaleniem miazgi lub zapaleniem przyzębia, w zależności od stopnia uszkodzenia „nerwu” w kanałach zęba. Na tym etapie pacjent jest zmuszony skonsultować się z lekarzem w celu uzyskania pomocy w nagłych wypadkach, a leczenie przeprowadza się zgodnie z diagnozą. Charakteryzuje się technicznie bardziej złożonymi manipulacjami niż w leczeniu próchnicy i częściej przechodzi przez kilka ważnych etapów przed samym wypełnieniem. Pod względem czasowym i finansowym - przedsięwzięcie to jest kosztowne.

Im wcześniej zostanie zdiagnozowana próchnica, tym szybsze, tańsze i łatwiejsze będzie leczenie.

 

Diagnoza choroby: środki, urządzenia i metody

Diagnoza próchnicy w wielu przypadkach jest dość prosta, ponieważ zmiany szkliwa są wyraźnie widoczne gołym okiem. Ale czasami, szczególnie w głębokich szczelinach, okazują się całkowicie niewidoczne, a sonda dentystyczna nawet się nie zatrzymuje przy tej instrumentalnej diagnozie.

Uwaga

Same szczeliny mają ciemniejszy odcień niż reszta powierzchni szkliwa zębów. Wynika to z faktu, że są wypełnione płytką nazębną, płytkami nazębnymi, których nie można całkowicie usunąć szczoteczką do zębów, i są po prostu umieszczone we wgłębieniach w cieniu guzków zęba. Wszystko to często maskuje próchnicę i utrudnia wykrycie.

Ogólnie diagnozę choroby przeprowadza się w następujący sposób:

• kontrola wizualna;
• radiografia;
• stosowanie markerów próchnicy;
• diagnostyka laserowa;
• fissurotomia.

Każda metoda ma swoje zalety i wady, które przejawiają się w diagnozowaniu próchnicy na różnych etapach.

 

Kontrola wzrokowa

Najprostszą techniką wykrywania próchnicy jest kontrola wzrokowa.

Sonda dentystyczna i lustro służą do badania jamy ustnej. Ale jeśli szczeliny są zamknięte lub średnica zmiany jest mniejsza niż średnica końcówki sondy, niemożliwe jest ustalenie obecności choroby w ten sposób.

 

Roentgenografia

Rentgen pozwala wykryć ukryta próchnica szczelina, nawet jeśli nie ma żadnych objawów. Zdjęcie dobrze pokazuje miejsca zmian i ich rozmiary, jednak lekarz nie przepisuje ich bez podejrzeń, a często przed pojawieniem się bólu w zębie radiografia nie jest przepisywana.

Ponadto za pomocą promieni rentgenowskich nie można wykryć szczelin próchniczych na wczesnych etapach, przed uszkodzeniem tkanki pod powierzchnią szkliwa.

 

Diagnostyka laserowa

Diagnoza, w której próchnica jest „podkreślana” przez wiązkę laserową, jest prawie w 100% metodą wykrywania próchnicy (metoda laserowej fluorescencji). Za pomocą tej metody próchnicę można zdiagnozować na prawie każdym etapie jej rozwoju.

Chociaż cena aparatu do diagnozowania próchnicy jest dość wysoka, to we wszystkich dobrych gabinetach dentystycznych. Wynika to z faktu, że diagnostyka laserowa ujawnia próchnicę nawet na początkowych etapach. A w przypadku szczelin typu „kapsułka” ta opcja jest optymalna.

 

Fissurotomia

Po wykryciu zmian szczelin, ale ich wielkość nie jest znana, stosuje się dodatkową metodę określania stopnia i głębokości stref próchnicowych - fissurotomię.Do tej procedury opracowano zestaw wierteł, za pomocą których przeprowadza się minimalnie inwazyjną interwencję w strukturze zęba.

Za pomocą boru węglikowego zaciemniona szczelina otwiera się na około 0,6-1,1 mm. Według otwartego obrazu dentysta decyduje, które leczenie próchnicy będzie najbardziej skuteczne.

 

Cechy leczenia próchnicy

Leczenie próchnicy szczelinowej odbywa się w kilku etapach:

• usuwanie dotkniętych obszarów;
• instalacja karty pieczęci lub restauracji.

Usuwanie dotkniętych obszarów odbywa się za pomocą wiertła. Przy użyciu nowoczesnych materiałów wypełniających obrabiane wnęki są wypełniane.

Jeśli występuje powikłanie próchnicy (zapalenie miazgi), wówczas „nerw” zostaje usunięty. Następnie kanały są uszczelniane i w zależności od sytuacji klinicznej (rozmiar wnęki, obszar, położenie zęba, obciążenie, interakcje w zgryzie itp.), Albo umieszcza się pieczęć, albo wykonuje się zestaw środków, które mogą obejmować opcje takie jak:

• pieczęć + korona;
• instalacja przez dentystę-terapeutę szpilki (kotwica, włókno szklane, tytan itp.) + uszczelka (lub też umieszczenie korony na górze);
• zakładka odzyskiwania;
• Zakładka do kikuta + korona.

Wybór zależy od profesjonalizmu lekarza, jego taktyki dotyczącej sytuacji klinicznej w jamie ustnej, ponieważ ząb nie jest uważany za pojedynczy narząd z jego nieodłącznymi funkcjami, ale w systemie jego interakcji z innymi zębami i otaczającymi tkankami.

Alternatywą dla dobrze znanego wypełnienia jest zakładka odbudowy - mikro-proteza wykonana zgodnie z kształtem zęba pacjenta. Powstaje w laboratorium dentystycznym z materiałów polimerowych, stopów medycznych, czasem ze srebra, złota lub platyny. Aby zrobić zakładkę, wykonuje się wstępne wrażenie zęba. Jego utrwalenie odbywa się za pomocą cementu medycznego.

Po zdiagnozowaniu próchnicy szczelina rekonstrukcyjna jest bardziej obiecująca niż wypełnienie, ponieważ jej żywotność jest dłuższa. Jeśli jest wykonany z polimerów, wygląda bardziej estetycznie i zewnętrznie podobnie do zdrowego zęba.

 

Jak zapobiegać rozwojowi próchnicy w szczelinach?

Zapobieganie próchnicy, w tym szczelina, jest najlepszym sposobem na utrzymanie zdrowych zębów.

Wyróżnia się następujące obszary zapobiegania:

• przestrzeganie higieny jamy ustnej;
• fluoryzacja zębów;
• terminowe uszczelnianie szczelin;
• regularne kontrole stomatologiczne.

Dokładne szczotkowanie zębów pozwala utrzymać normalny poziom pH w jamie ustnej, usuwa płytkę nazębną i bakterie, których ważne produkty niszczą szkliwo.

Ale nawet przy regularnym szczotkowaniu, jeśli mineralizacja tkanek zęba jest zmniejszona, zwiększa się ryzyko próchnicy. Aby wzmocnić szkliwo, zaleca się stosowanie past z fluorem lub poddanie się remineralizacji w gabinecie stomatologicznym.

Dobrym sposobem zapobiegania jest uszczelnianie szczelin - są one wypełnione płynnym kompozytem, ​​który następnie twardnieje i uniemożliwia bakteriom dostęp do szkliwa zębów. Do materiału dodaje się substancje czynne, które dodatkowo remineralizują i wzmacniają szkliwo.

I oczywiście ważne jest regularne odwiedzanie gabinetu dentystycznego. Zaplanowana wizyta u lekarza i terminowa rehabilitacja pozwoli Ci wykryć próchnicę na najwcześniejszym etapie rozwoju i podjąć skuteczne działania w celu jej wyeliminowania.

Z praktyki dentysty

Jak już wspomniano powyżej, w wieku sześciu lat wybuchają pierwsze zęby trzonowe - zęby najbardziej podatne na próchnicę, szybki rozkład, poważne komplikacje i usunięcie. Nie można tego w żaden sposób dopuścić, ponieważ dentyści ortodontyczni (lekarze, którzy korygują patologię okluzji) polegają na szóstych zębach, nazywając ich „kluczem okluzji”.To stosunek tych zębów bezpośrednio wpływa na tworzenie prawidłowego zgryzu. Usunięcie szóstego zęba pociąga za sobą poważne konsekwencje dla rozwoju szczęki i zgryzu. Dlatego wczesne wykrywanie próchnicy przez dentystów i higienistów dziecięcych jest ważne, aby zapobiec powikłaniom w przyszłości.

 

Przydatne wideo: co należy wiedzieć o próchnicy - komentarze ekspertów

 

Przykład przygotowania próchnicy szczelinowej