Χαρακτηριστικά της χρόνιας ινώδους πνευρίτιδας, της διάγνωσης και της θεραπείας της

Η χρόνια ινώδης πνευρίτιδα είναι συχνότερα το αποτέλεσμα οξείας μορφές πνευμονίας. Ωστόσο, μερικές φορές η πρωταρχική χρόνια εξέλιξη της νόσου είναι δυνατή, όταν η φάση της οξείας φλεγμονής είναι βραχύβια και απομακρύνεται χωρίς τα κλασσικά σημεία που σχετίζονται με έντονο πόνο.

Η χρόνια μορφή είναι ένα είδος αντιστάθμισης όταν εμφανίζεται ινώδης εκφυλισμός του χαρτοπολτού ("νεύρο") με ελάχιστη έκκριση, δηλαδή το σχηματισμό υγρού στο κανάλι. Σε αυτή την περίπτωση, ο ινώδης συνδετικός ιστός αναπτύσσεται μέσα στα δόντια με αντίστοιχη μείωση της ευαισθησίας του πολτού.

Οι διαρθρωτικές αλλαγές στον πολτό χωρίς αποσύνθεση και σχηματισμό πύου είναι το αποτέλεσμα της αντιδραστικότητας του σώματος όταν η κατάσταση της φλεγμονής των ιστών του "νεύρου" σας επιτρέπει να μην αισθανθείτε οξύ πόνο. Στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτό συμβάλλει φθορά των δοντιών μέχρι το θάλαμο πολτού, όταν η εκροή περίσσειας ρευστού από αυτό λαμβάνει χώρα μέσω ενός ανοίγματος στην κοιλότητα.

Φωτογραφία ενός δοντιού με μια βαθιά καριώδη κοιλότητα που φθάνει στο θάλαμο πολτού:

Δείτε επίσης άρθρο: Τι φθορά των δοντιών μπορεί να μοιάζει με: φωτογραφίες.

Ωστόσο, με χρόνια ινώδη πολίτιδα, παρά την απουσία οξέων πόνων, δεν υπάρχει λόγος να μιλάμε για την ευημερία του δοντιού. Και η κατάσταση είναι στις περισσότερες περιπτώσεις προσωρινή, αφού αργά ή γρήγορα ένα μέρος του πολτού μπορεί να πεθάνει με φαινόμενα γάγγραινα "νεύρο"ή νεκρωτικοποίηση ολόκληρου του πολφού με το πέρασμα της πυώδους φλεγμονής στον ιστό που περιβάλλει τη ρίζα.

Μια οξεία πυώδης διαδικασία, με τη σειρά της, μπορεί να εξαπλωθεί κάτω από το περιόστεο και να προκαλέσει μια "ροή", η οποία συχνά οδηγεί σε εκχύλιση δοντιών. Σε γενικές γραμμές, η μετάβαση της ινώδους φάσης σε γάγγραιο πολτού σε όλες τις αισθήσεις είναι δυσάρεστη: εμφανίζεται μια σάπια μυρωδιά από το στόμα, το δόντι γίνεται γκρι, αντιδρά έντονα στο θερμό και εμφανίζονται πρόσθετοι κίνδυνοι σοβαρών επιπλοκών.

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο είναι τόσο σημαντικό να αρχίσει η θεραπεία της ινώδους πνευρίτιδας το συντομότερο δυνατόν, ακόμη και πριν από τη μετάβαση της χρόνιας μορφής της νόσου σε οξύ.

 

Η ιστορία και η δυναμική της χρόνιας ινώδους πνευρίτιδας

Η χρόνια ινώδης πνευρίτιδα μεταξύ άλλων μορφών πνευμονίτιδας εμφανίζεται συχνότερα και έχει ένα χαρακτηριστικό ιατρικό ιστορικό. Συνήθως ένα άτομο ενοχλείται από πόνους πόνου από διάφορους τύπους ερεθιστικών (κρύο και ζεστό φαγητό), τα οποία δεν παραμένουν για πολύ καιρό ακόμα και μετά την εξάλειψη της πηγής ερεθισμού. Συχνά οι πόνοι πόνου γίνονται αντιληπτοί σε αυτές τις περιπτώσεις όταν η θερμοκρασία περιβάλλοντος αλλάζει μόνο: για παράδειγμα, όταν μετακινείτε σε ένα ζεστό δωμάτιο από το κρύο.

Ανάλογα με τη διαθεσιμότητα βαθιά καριώδης κοιλότητα, η οποία επικοινωνεί με το θάλαμο πολφού, οι πόνους δεν μπορεί να ενοχλούν ή να εμφανίζονται μόνο όταν μασάνετε σκληρά τρόφιμα λόγω μηχανικού ερεθισμού του "νεύρου". Παρόμοια ιστορικά περιστατικά με χρόνια ινώδη πνευρίτιδα παρατηρούνται στην περίπτωση της θέσης της καρριακής κοιλότητας έξω από την πρόσβαση των ερεθιστικών, για παράδειγμα, κάτω από το κόμμι (ριζική τερηδόνα).

Γιατί επικρατούν πονάκια το βράδυ και το βράδυ;

Πράγματι, είναι γνωστό ότι ο πονόδοντος εκδηλώνεται φωτεινότερα το βράδυ και ειδικά τη νύχτα. Παρά το γεγονός ότι με χρόνιο ινώδη κονδυλίτη υπάρχουν μόνο ήπιοι πόνοι, ωστόσο, το βράδυ και τη νύχτα συχνά γίνονται πιο έντονες.

Υπάρχουν διάφορες εκδόσεις σχετικά με αυτό. Σύμφωνα με τον πρώτο, οι νυχτερινοί πόνοι συνδέονται με το γεγονός ότι κατά τη διάρκεια της ημέρας ένα άτομο είναι ενεργό και σε αυτό το πλαίσιο δεν δίνει προσοχή στον ήπιο πόνο και το βράδυ και τη νύχτα το σώμα χαλαρώνει και οι πόνοι γίνονται αισθητότεροι.Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή, οι νυχτερινοί πόνοι οφείλονται στο γεγονός ότι τα νευρικά κλαδιά που συνδέονται με το πνευμονογαστρικό νεύρο προσεγγίζουν το δόντι και η νύχτα εδώ και πολύ καιρό ονομάζεται "βασίλειο Vagus", δηλαδή αύξηση της δραστηριότητας αυτού του συγκεκριμένου νεύρου, έτσι το δόντι πονάει πιο συγκεκριμένα αυτή τη στιγμή. Για τους οδοντιάτρους, ωστόσο, η εξήγηση είναι πιο κοντά, λόγω του γεγονότος ότι το βράδυ και κατά τον ύπνο, οι μεταβολικές διεργασίες εξασθενούν, ο ρυθμός εκροής των τοξινών από τον πολτό μειώνεται, γεγονός που προκαλεί το πρήξιμο και τη συμπίεση στο δόντι. Δεδομένου ότι ο πολτός είναι μια νευροβλαστική δέσμη, η παρατεταμένη συμπίεσή του προκαλεί έντονο πόνο.

Φωτογραφία πολτού που αφαιρείται από δόντι:

Περίπτωση από πρακτική.

Ένας άντρας ηλικίας 42 ετών ήρθε στον οδοντίατρο με παράπονα για μια καριώδη κοιλότητα στο πάνω αριστερό δόντι, λόγω του οποίου υπάρχει πόνος όταν τρώνε, καθώς και μια σταδιακή αύξηση του πόνου από το κρύο. Ο ασθενής επικεντρώθηκε στην παραβίαση του χάσματος μεταξύ των δοντιών, καθώς κατά τη διάρκεια της τροφής υπάρχει πόνος στα ούλα και πρέπει να αφαιρέσετε τα απομεινάρια φαγητού με οδοντογλυφίδες.

Από το ιατρικό ιστορικό: πριν από περίπου ένα μήνα εμφανίστηκαν σε αυτό το δόντι οξεία παροξυσμικά πόνους, που ο ασθενής απομακρύνθηκε Ketorol παυσίπονα.

Αντικειμενικά: μετά από οπτική επιθεώρηση, στο βαθύ αριστερό πέμπτο δόντι (2.5) προσδιορίζεται μια βαθιά καριώδης κοιλότητα γεμάτη με μαλακωμένη και χρωματισμένη οδοντίνη. Ο μεσαίος τοίχος επαφής και η επιφάνεια μάσησης των 2,5 δοντιών καταστρέφονται από μια τεθλασμένη διαδικασία. Κατά την ανίχνευση, προσδιορίζεται το σημείο ανοίγματος της κοιλότητας δοντιού, στο οποίο ο πολτός είναι ορατός. Όταν ο καθετήρας αγγίζει σε αυτό το σημείο, ο πολτός αιμορραγεί οδυνηρά.

Για να διευκρινιστεί η διάγνωση, πραγματοποιήθηκαν κρούσεις του δοντιού, EDI και ακτινογραφία. Με κρουστά δοντιών, δεν υπάρχει πόνος, τα δεδομένα EDI είναι 40 μΑ. Στην ακτινογραφία υπάρχει ένα μήνυμα της καριούς κοιλότητας με το θάλαμο πολτού, δεν ανιχνεύθηκαν αλλαγές στους περιαπτικούς ιστούς.

Διάγνωση: χρόνια ινώδης πνευρίτιδα 2,5 δόντια.

Θεραπεία:

• διηθητική αναισθησία με SEPTANEST 1: 100.000 (1,7 ml) πραγματοποιήθηκε στην προεξοχή των κορυφών των ριζών των 25 δοντιών στα ούλα.
• προετοιμασία και μηχανική κατεργασία της καριούς κοιλότητας από μαλακωμένη οδοντίνη.
• θεραπεία με 2% χλωρεξιδίνη ·
• ανοίγοντας άνοιγμα σχισμών βορίου στο στόμα των ριζικών καναλιών:
• ακρωτηριασμός του στεφανιαίου πολτού.
• αποξήρανση του ριζικού πολτού με απορροφητήρα πολτού.
• άνοιγμα των στομίων των καναλιών μέσης και παλατινοειδούς με Gates Glidden burs?
• καθορισμός και καθορισμός του μήκους εργασίας των καναλιών ·
• διέλευση και επέκταση καναλιών με αρχεία Κ από Νο. 15 έως Νο. 40 με εναλλασσόμενη επεξεργασία φαρμάκων με δίοδο από κανάλια από ενδοδοντική σύριγγα με υποχλωριώδες νάτριο 3,25%
• ξήρανση των καναλιών με καρφίτσες χαρτιού.
• Έλεγχος εντοπισμού κορυφής των μηκών καναλιών.
• γεμίζοντας κανάλια για ένα δεδομένο μήκος χρησιμοποιώντας ψυχρή πλευρική συμπύκνωση γουταπερτσάς (αριθ. 35-40, 4 κωνικό) με ενδομεταζόνη Ν.

Μια προσωρινή πλήρωση από το Clip Light Clip είναι εγκατεστημένη στο δόντι. Ο ασθενής έχει προγραμματιστεί για το επόμενο ραντεβού μετά από 3 ημέρες.

Επαναλαμβανόμενη λήψη. Μία προσωρινή επένδυση αφαιρέθηκε και τα τοιχώματα της κοιλότητας διορθώθηκαν. Χρησιμοποιήθηκε η ανοιχτή τεχνική σάντουιτς: τοποθετήθηκε μια μήτρα τομής μεταξύ 2,4 και 2,5 δοντιών με σφήνες για την αποκατάσταση του μέσου σημείου επαφής.

Το γυαλί-ιονομερές τσιμέντο Vitrebond ελαφριάς σκλήρυνσης προστέθηκε στον πυθμένα στο περίγραμμα σμάλτου-οδοντίνης, αποκαταστάθηκαν οι αισθητικές και λειτουργικές ιδιότητες του δοντιού με την αποκατάσταση φωτοευαίσθητου υλικού Filtek Z-250, λείανση και λείανση με δίσκους, στιλβωτές, βούρτσες με πάστα Detartrine Z.

Ο έλεγχος της εγκατεστημένης σφραγίδας προγραμματίζεται σε μια εβδομάδα.

 

Διάγνωση χρόνιας ινώδους πνευρίτιδας

Η διάγνωση της χρόνιας ινώδους πνευρίτιδας γίνεται τελικά μόνο μετά από κατάλληλες επιβεβαιωτικές μελέτες.

Συνήθως στο δόντι υπάρχει μια βαθιά καρικυμένη κοιλότητα με μαλακωμένη μολυσμένη οδοντίνη, η οποία συχνά επικοινωνεί με το θάλαμο πολφού.Για να διευκρινιστεί η παρουσία ενός τέτοιου διαδεδομένου μηνύματος, ο οδοντίατρος χρησιμοποιεί έναν καθετήρα - ένα κυρτό και αιχμηρό μεταλλικό όργανο στο τέλος που ανιχνεύει.

Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, γίνεται σαφές εάν υπάρχει ένα μήνυμα στο κάτω μέρος της κοιλότητας με τον πολτό του δοντιού. Εάν υπάρχει ένα μήνυμα, τότε μετά την αίσθηση του πολτού συχνά αρχίζει να αιμορραγεί οδυνηρά.

Είναι ενδιαφέρον

Επί του παρόντος, οι οδοντίατροι σπάνια καταφεύγουν στη μέθοδο της βαθιάς ήχης για λόγους ανθρωπιάς ή την εφαρμόζουν πολύ προσεκτικά. Η παλαιότερη γενιά μπορεί να πει πολλές ιστορίες ότι ένας αδίστακτος οδοντίατρος κατά τη διάρκεια της διάγνωσης "έσπρωξε" στο δόντι με κάτι αιχμηρό, έτσι ώστε "σπινθήρες έπεσαν από τα μάτια του". Τέτοιες περιπτώσεις, δυστυχώς, καταγράφονται σήμερα, ιδίως κατά την παραλαβή σε κλινικές προϋπολογισμού.

Η πρακτική δείχνει ότι σοβαρός πόνος κατά τη διάρκεια της διαδικασίας ανίχνευσης συμβαίνει όταν το άκρο του καθετήρα τοποθετεί υπερβολική πίεση στον πυθμένα της κοιλότητας με φόντο οξείας πνευμονίαςπαρά χρόνια. Κατά κανόνα, στη χρόνια μορφή, η ανίχνευση του «νεύρου» που ήδη τραυματίστηκε με φαγητό δεν φέρνει αφόρητο πόνο, αν και οι σύγχρονοι οδοντίατροι, λόγω των ανθρώπινων διαγνωστικών μεθόδων, αρνούνται αυτήν την επικίνδυνη μέθοδο.

Η παλαίωση των ούλων κοντά στο άρρωστο δόντι είναι πάντα ανώδυνη και η κρούση (κτυπώντας) στο δόντι της πνευμονίας με το αμβλύ άκρο του καθετήρα ή του οδοντικού καθρέφτη δεν προκαλεί πόνο.

Ένα από τα σημαντικά στάδια της διάγνωσης είναι επίσης η θερμομετρία - προσδιορισμός της αντίδρασης ενός δοντιού σε ερεθίσματα θερμοκρασίας. Έτσι, για παράδειγμα, όταν ένα δόντι εκτίθεται σε κρύο νερό όταν τροφοδοτείται από σύριγγα με αμβλύ βελόνα, ο πόνος δεν παραμένει μακριά για πολύ καιρό ακόμα και μετά την εξάλειψη του ερεθιστικού, αυτό δείχνει ένα ζωντανό "νεύρο" μέσα στο δόντι και τη χρόνια φλεγμονή του.

Ως μέρος της διαφορικής διάγνωσης, η ηλεκτροδωδεκαδακτομή (EDI) είναι ίσως η πιο ενημερωτική μέθοδος και σας επιτρέπει να προσδιορίσετε με ακρίβεια όχι μόνο το χρόνιο στάδιο της φλεγμονής με ινώδη εκφυλισμό των ιστών στο εσωτερικό του δοντιού, αλλά και να το διακρίνετε από άλλες χρόνιες μορφές (θυλάκιο και υπερτροφία). Δεδομένου ότι ένας υγιής πολτός αρχίζει να ανταποκρίνεται σε ρεύμα 2-6 μΑ (με βαθιά τερηδόνα - μέχρι 20 μΑ), όλες οι σοβαρές αποκλίσεις από αυτή την τιμή υποδεικνύουν μια συγκεκριμένη κατάσταση φλεγμονής του πολφού. Με ινώδη πνευρίτιδα, το «νεύρο» αποκρίνεται με ενθουσιασμό και πόνο με ισχύ ρεύματος 35-50 μΑ.

Η παρακάτω φωτογραφία δείχνει μια συσκευή για τη διεξαγωγή ηλεκτρικών διαγνωστικών:

Η διάγνωση ακτίνων Χ είναι επίσης σημαντική. Στη χρόνια ινώδη πνευρίτιδα, μπορεί να παρατηρηθεί συνήθως στην ακτινογραφία ενός άρρωστου δοντιού μια κοιλότητα βαθιά καριού, η οποία σχεδόν πάντα επικοινωνεί με τον θάλαμο πολφού. Μερικές φορές μια ελαφρά επέκταση του περιοδοντικού χάσματος (ο χώρος μεταξύ της ρίζας και του οστού των κυψελίδων στις οποίες είναι στερεωμένος) είναι σταθερός.

Η διαφορική διάγνωση της χρόνιας ινώδους πνευρίτιδας διεξάγεται με βαθιά τερηδόνα, οξεία πνευρίτιδα και χρόνια γαγγραινώδη πνευρίτιδα. Με αυτές τις ασθένειες η ινώδης πνευρίτιδα είναι παρόμοια.

Η βαθιά τερηδόνα δεν επικοινωνεί ποτέ με τον πολφό του δοντιού και η ανίχνευση είναι οδυνηρή κατά μήκος του πυθμένα και όχι σε ένα σημείο. Ο πόνος εξαφανίζεται γρήγορα με την εξάλειψη του ερεθίσματος, σε αντίθεση με την ινώδη πολίτιδα. Οι ενδείξεις EDI για βαθιά τερηδόνα δεν είναι μεγαλύτερες από 20 μΑ, και για ινώδη πνευρίτιδα από 35 μΑ.

Η οξεία μορφή της κονδυλίτιδας μπορεί εύκολα να συγχέεται με τη χρόνια. Οι περισσότερες διαφορές αποκαλύπτονται κατά τη μελέτη του ιατρικού ιστορικού, καθώς με τη χρόνια ινώδη πολίτιδα δεν υπάρχουν παράπονα για οξύ αυθόρμητο πόνο και πόνο που ακτινοβολεί κάπου (στον ναό, στο αυτί, στον αυχένα κ.λπ.). Ο ασθενής δείχνει ότι όλα αυτά τα σημάδια ήταν, αλλά με την πάροδο του χρόνου εξαφανίστηκαν και παραμένουν μόνο παρατεταμένοι πόνοι. Όταν εξετάζετε το κάτω μέρος της κοιλότητας στο παρασκήνιο οξεία πνευμονίτιδα πιο συχνά δεν υπάρχει επικοινωνία της καριούς κοιλότητας με το "νεύρο", σε αντίθεση με την ινώδη πνευρίτιδα.

Η γαστρεντερική κονδυλίτιδα μπορεί να συγχέεται με ινώδη, αλλά η θεμελιώδης διαφορά της είναι η εμφάνιση του δοντιού (γκριζωπή απόχρωση), η οσμητική οσμή από την κοιλότητα, η φθορά των δοντιών στο στόμα των καναλιών και ο πόνος κατά την ανίχνευση των καναλιών. Επίσης, ο κύριος δείκτης στη διάγνωση σε αυτή την περίπτωση είναι τα δεδομένα EDI, τα οποία φθάνουν τα 60 μΑ με τη γάγγραινα πολτού.

 

Χειρουργικές θεραπείες για ινώδη πνευρίτιδα

Δεδομένου ότι η ινώδης πολίτης είναι μια μη αναστρέψιμη φλεγμονή του χαρτοπολτού, η θεραπεία περιλαμβάνει χειρουργική επέμβαση: μερική ή πλήρη εξαγωγή πολτού από τα κανάλια. Μπορείτε να διαβάσετε σχετικά με τις συναρπαστικές αποχρώσεις αυτής της διαδικασίας εδώ: Πώς να αφαιρέσετε ένα νεύρο από ένα δόντι και ποια προβλήματα μπορεί να προκύψουν.

Είναι ενδιαφέρον

Οι λογοτεχνικές πηγές του τέλους του περασμένου αιώνα ενημερώνουν ότι με τη χρήση χρόνιας ινώδους πνευρίτιδας μπορεί να χρησιμοποιηθεί μια βιολογική (συντηρητική) μέθοδος θεραπείας, όμως οι περισσότεροι εξειδικευμένοι συγγραφείς σύγχρονων επιστημονικών ερευνών κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η επίδραση μιας τέτοιας θεραπείας είναι πολύ αμφίβολη και η πρόγνωση για το μέλλον δεν είναι ευνοϊκή. Οι δομικές αλλαγές στους ιστούς πολτού δεν του επιτρέπουν να επιστρέψει στην προηγούμενη κατάσταση, ακόμη και λόγω ισχυρών φαρμάκων που βασίζονται σε αντιβιοτικά και υδροξείδιο του ασβεστίου.

Η μερική αφαίρεση πολτού ως θεραπεία για τη χρόνια ινώδη πολίτιδα είναι εξαιρετικά σπάνια, καθώς είναι δύσκολη η διάγνωση εάν υπάρχουν σοβαρές ινωτικές μεταβολές στον πολτό ριζών. Μετά από όλα, είναι ο ριζικός πολτός με αυτή τη μέθοδο θεραπείας που σώζεται και τα φάρμακα τοποθετούνται σε αυτό για να ανακουφίσει τη φλεγμονή. Η δυσκολία διατήρησης τέλειας στειρότητας στην περιοχή εργασίας και η πιθανότητα επαναλαμβανόμενης φλεγμονής των υπολειμμάτων πολτού δεν επιτρέπουν στους οδοντιάτρους να ελπίζουν για επιτυχία από αυτόν τον τύπο θεραπείας και η προοπτική επαναφοράς της εργασίας καθορίζει εκ νέου την επιλογή υπέρ της μεθόδου της πλήρους απομάκρυνσης του πολφού από το σύστημα των ριζικών καναλιών.

Η πλήρης εκχύλιση πολτού από τους ριζικούς σωλήνες σας επιτρέπει να απαλλαγείτε από το δόντι της πηγής μόλυνσης που προκαλεί πόνο στο δόντι. Για να γίνει αυτό, εφαρμόστε τη μέθοδο της ταυτόχρονης εκχύλισης του «νεύρου» ακολουθούμενη από τον καθαρισμό των καναλιών με αντισηπτικά ή με την προκαταρκτική απαγωγή (απομίμηση) του πολτού με χρήση αρσενικού πολτού ή αναλόγων χωρίς αρσενικό.

Είναι ενδιαφέρον

Χάρη όχι στις πιο εξειδικευμένες εξηγήσεις των οδοντιάτρων, οι άνθρωποι εξακολουθούν να πιστεύουν ότι μετά την πρώτη επίσκεψη σε γιατρό για την αντιμετώπιση της πνευμονίας, ένα "φάρμακο" αρχικά δημιουργείται στο δόντι. Για όσους ήταν άτυχοι με τον γιατρό, ένα τέτοιο "φάρμακο" προκαλεί επίσης έντονο πόνο, καθώς αποδεικνύεται ότι η πάστα αυτή του αρσενικού ήταν εγκατεστημένη λανθασμένα στην καριέρα και αντί να σκοτώνει τον πολτό, το ενοχλεί πολύ. Μια τέτοια πάστα, βεβαίως, δεν φέρει καμία ιδιότητα του φαρμάκου και μερικές φορές γίνεται δηλητήριο στα χέρια ενός άπειρου οδοντίατρου για το δόντι και το σώμα ως σύνολο.

Σύγχρονοι οδοντίατροι για τη θεραπεία χρόνιας ινώδους πνευρίτιδας οποιουδήποτε δοντιού επιλέγουν τη μέθοδο πλήρους εκχύλισης πολτού από τα κανάλια υπό αποτελεσματική αναισθησία. Μετά από μια καλή "κατάψυξη" αφαιρείται πρώτα το στεφανιαίο τμήμα του "νεύρου" και στη συνέχεια αφαιρείται η ρίζα με τη βοήθεια των εκχυλιστών πολτού (λεπτές βελόνες που επιτρέπουν την απομάκρυνση του πολφού λόγω ειδικών αγκίστρων). Μετά από αυτό, ο οδοντίατρος διεξάγει τη διέλευση και την επέκταση των καναλιών με αρχεία (εργαλεία που έχουν κοπτικές άκρες και λαβή για συγκράτηση), μαζί με τη φαρμακευτική αγωγή όλων των κλάδων καναλιών με αντισηπτικά διαλύματα.

Συνήθως, η θεραπεία της χρόνιας ινώδους πνευρίτιδας διαρκεί 1-2 επισκέψεις, ανάλογα με την τακτική του γιατρού.Σε ορισμένες κλινικές καταστάσεις, ο οδοντίατρος μπορεί να βάλει διαλύματα ή πάστες με ισχυρά αντισηπτικά στο σύστημα των καναλιών για να βελτιώσει την αποστείρωση καναλιών και να αποτρέψει την επιδείνωση σε ένα ήδη νεκρό δόντι, επομένως εμφανίζεται μια επιπλέον επίσκεψη.

 

Χαρακτηριστικά της θεραπείας της ινώδους πνευμονίας των φυλλοβόλων δοντιών στα παιδιά

Για τη θεραπεία ινικής πνευρίτιδας σε παιδιά σήμερα, χρησιμοποιούνται διαφορετικές μέθοδοι, ανάλογα με:

• επίπεδο οδοντιατρικής οργάνωσης (προϋπολογισμός ή ιδιωτική) ·
• κλινική περίπτωση (σχηματίζονται ρίζες ή όχι) ·
• επαγγελματίας οδοντίατρος

κ.λπ.

Τις περισσότερες φορές για τη θεραπεία των ινωτικών πρωκτίτιδα των πρωτευόντων δοντιών με σχηματισμένες ρίζες, χρησιμοποιείται μια τεχνική που δεν διαφέρει από αυτή των ενηλίκων. Το μόνο σημείο διαχωρισμού είναι ότι στα παιδιά λόγω της ιδιαιτερότητας της θεραπείας (υπερβολική δραστηριότητα και ασφυξία), η πάστα τοποθετείται συχνά για προκαταρκτική αφαίρεση του πολτού (συνήθως μη αρσενικό) για να προετοιμαστεί για εκχύλιση κατά την επόμενη επίσκεψη.

Σημείωση

Για παράδειγμα, χρησιμοποιείται το Devit-S ως παιδιατρική πάστα στα παιδιά, ή μια ισχυρή ζαχαροπλαστική που δεν περιέχει αρσενικό. Ως δραστική ουσία, περιέχει παραφορμαλδεΰδη, η οποία καταστέλλει αξιόπιστα τον πολτό. Για να ρυθμίσετε αυτή την πάστα για χρόνια πνευρίτιδα σε ένα δόντι γάλακτος, είναι απαραίτητο να ανοίξετε καλά τον θάλαμο πολτού. Συνήθως μια πάστα μεγέθους ενός σπόρου κεχρί είναι επαρκής, αλλά για τα πολλαπλά ριζωμένα δόντια μωρών, η δόση αυξάνεται ξεχωριστά. Τα ζυμαρικά τοποθετούνται κατά μέσο όρο για 3-5 ημέρες, και μερικές φορές μέχρι μία εβδομάδα.

Λόγω του γεγονότος ότι τα παιδιά συχνά δεν εκτελούν πλήρως τους χειρισμούς για τη θεραπεία του καναλιού, η οποία απαιτεί πολύ χρόνο για να επιτευχθεί θετικό αποτέλεσμα, οι παιδοδοντίατροι, ειδικά σε κλινικές κλινικής, μερικές φορές επιλέγουν μεθόδους ακρωτηριασμού, δηλαδή απομάκρυνση του στεφανιαίου πολτού μετά την αποστειρωτική πάστα και μούμιγμα της ρίζας. Η διατήρηση του "νεκρού" ριζικού πολτού μετά τη χρήση ισχυρών παραγόντων απομιμήσεως είναι ένα μάλλον επικίνδυνο γεγονός, καθώς το μούμιο "νεύρο" μπορεί να προκαλέσει χρόνια φλεγμονή στη ρίζα, μέχρι την εμφάνιση συρίγγων στα ούλα ή κύστεις στη ρίζα του δοντιού του γάλακτος και αυτό θα επηρεάσει άμεσα ή έμμεσα την καταγωγή ενός μόνιμου δοντιού.

Πρόσθετες πληροφορίες μπορούν να βρεθούν σε ξεχωριστό άρθρο: Θεραπεία της πνευμονίας των φυλλοβόλων δοντιών στα παιδιά.

Από την εμπειρία του οδοντιάτρου

Ορισμένες οδοντιατρικές κλινικές εξακολουθούν να χρησιμοποιούν πάστα ρεσορκινόλης-φορμαλίνης και τα ανάλογά της με τη μορφή τελικών παρασκευασμάτων, τα οποία απαγορεύονται σε όλες τις χώρες εκτός από τη Ρωσία ως παράγοντες μούμιξης. Τα δόντια (γάλα ή μόνιμα), που θεραπεύονται με αυτή τη μέθοδο, φαίνονται να το θέτουν ήπια, όχι πολύ όμορφα: μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, το ολόκληρο τμήμα του δοντιού είναι ζωγραφισμένο σε σκιά ροζ ή κόκκινου χρώματος, το οποίο είναι πολύ εντυπωσιακό για τους άλλους, αν το επεξεργασμένο δόντι βρίσκεται στη ζώνη χαμόγελου.

 

Προβλήματα που μπορεί να προκύψουν κατά τη διάρκεια της θεραπείας

Κατά τη διάρκεια της θεραπείας της πνευμονίτιδας, μπορεί να υπάρχουν τόσο ήπιες όσο και σοβαρές επιπλοκές. Οι ήπιες επιπλοκές περιλαμβάνουν εκείνες που είναι ευκολότερο να διορθωθούν και οι οποίες δεν είναι τόσο επικίνδυνες για την ανθρώπινη υγεία και τη ζωή.

Για παράδειγμα, τα πιο συνηθισμένα λάθη στη θεραπεία της ινώδους πνευρίτιδας είναι η υποπληρωμή των δοντιών. Το ποιοτικό πρότυπο για την επεξεργασία των καναλιών εξασφαλίζει την πλήρωσή τους σε όλο το μήκος σφιχτά και μέχρι την κορυφή - φυσιολογική στένωση. Εάν το κανάλι δεν είναι σφραγισμένο μέχρι το αναφερόμενο σήμα, τότε στο μέλλον μπορεί να υπάρχουν μεγάλα προβλήματα που σχετίζονται με την ενεργοποίηση της λοίμωξης στα κενά του καναλιού. Είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο όταν το κανάλι είναι μόνο 20-50% σφραγισμένο.

Επιπλέον, οι οδοντίατροι αντιμετωπίζουν καταστάσεις όπου στον προϋπολογισμό (δωρεάν) οδοντιατρική δεν γεμίζουν καθόλου τα κανάλια ή πραγματοποιούν πάστες που απλώνονται στους τοίχους των καναλιών, δίνοντας την τελική θεραπεία. Φυσικά, σε σχεδόν το 100% των περιπτώσεων, οι συνάδελφοί τους επαναλαμβάνουν τις εργασίες λόγω πόνο ή δυσφορία μετά από ακατάλληλη θεραπεία.

Είναι πολύ δύσκολο να διορθωθεί το σφάλμα που σχετίζεται με την αφαίρεση του ενθυλακωμένου υλικού πληρώσεως πέρα ​​από τη ρίζα.Μερικές φορές, αυτό το λάθος αξίζει την υγεία του ασθενούς εάν το υλικό πηγαίνει βαθιά μέσα στον άνω τοξοειδή κόλπο (κατά τη θεραπεία των καναλιών του ανώτερου δοντιού) ή μέσα στο κανάλι της κάτω γνάθου (όταν επεξεργάζεται το κάτω δόντι).

Σε τέτοιες περιπτώσεις, το απομακρυσμένο υλικό πλήρωσης ενεργεί ως ξένο σώμα, ερεθίζει τους ιστούς και προκαλεί έντονο πόνο. Η ιγμορίτιδα αναπτύσσεται στο άνω φλεβικό κόλπο και η νευρίτιδα αναπτύσσεται στο κανάλι της άνω γνάθου. Η έγκαιρη βοήθεια με τη μορφή χειρουργικής επέμβασης από έναν χειρουργό οδοντιάτρου για τη συλλογή περίσσειας υλικού σώζει την υγεία και συχνά τη ζωή στον ασθενή. Για προφανείς λόγους, ένα δόντι με μια τέτοια επιπλοκή πρέπει συχνά να αφαιρεθεί για να παρέχει καλύτερη πρόσβαση σε ξένο υλικό.

 

Φυσικοθεραπευτική αγωγή

Οι φυσιοθεραπευτικές μέθοδοι για τη θεραπεία ινώδους πνευρίτιδας χρησιμοποιούνται τόσο κατά τη διάρκεια όσο και μετά τη θεραπεία. Κατά τη διάρκεια της αγωγής με κανάλι, για παράδειγμα:

• διαθερμία του νεύρου.
• διασωματική ηλεκτροφόρηση ιωδίου.

Η διαθερμία είναι η μετουσίωση της πρωτεΐνης πολτού ή, με άλλα λόγια, η θερμική πήξη της. Λόγω του πολύ θερμαινόμενου άκρου της βελόνας που εισάγεται στο κανάλι, δημιουργείται θερμότητα, η οποία προκαλεί νέκρωση πολτού σε δευτερόλεπτα (2-4 δευτερόλεπτα), μειώνοντας έτσι τον κίνδυνο αιμορραγίας όταν αφαιρείται. Επίσης, οι μικροοργανισμοί πεθαίνουν, πράγμα που εμποδίζει τη διείσδυση της μόλυνσης πέρα ​​από τη ρίζα.

Διαφανειακή ηλεκτροφόρηση ιωδίου: αυτή η μέθοδος χρησιμοποιείται σε κακώς διαδρομές με βακτηριοκτόνο σκοπό, δηλαδή την καταστροφή μικροβίων σε δύσκολα σημεία. Αυτή η τεχνική επιτρέπει την αποφυγή μελλοντικών κινδύνων επιπλοκών με τη μορφή της κορυφαίας περιοδοντίτιδας - φλεγμονής των ιστών γύρω από τη ρίζα.

Εάν ο πόνος μετά την πλήρωση ανησυχεί μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας του καναλιού, αλλά δεν υπάρχουν ενδείξεις σοβαρών σφαλμάτων στην εικόνα που απαιτούν διόρθωση, τότε χρησιμοποιούνται αναισθητική ηλεκτροφόρηση, θεραπεία υπερήχων και λέιζερ, καθώς και ακτινοβολία μικροκυμάτων. Όλα αυτά σας επιτρέπουν να αφαιρέσετε γρήγορα τον τραυματικό πόνο.

 

Για να συνοψίσω μια σύντομη περίληψη. Η έγκαιρη αναζήτηση βοήθειας για τη χρόνια ινώδη πολίτιδα σας επιτρέπει να αποφύγετε μελλοντικές επιπλοκές με τη μορφή γάγγραινας του "νεύρου" με επακόλουθη πυώδη σύντηξη του, πράγμα που σημαίνει να σώσετε το δόντι από την απομάκρυνση. Χάρη στις σύγχρονες εξελίξεις στην οδοντιατρική, σήμερα είναι δυνατόν να θεραπεύσουμε εντελώς ανώδυνα τα κανάλια με μια μακρόχρονη και αισθητική πλήρωση. Επομένως δεν έχει νόημα να υπομείνετε πόνο και να το πίνετε με παυσίπονα, είναι πολύ πιο εύκολο να θεραπεύσετε ένα δόντι και να κοιμηθείτε ειρηνικά.

 

Χρήσιμο βίντεο: τι είναι σημαντικό να γνωρίζετε για τον κονδυλίτη

 

Θεραπεία παλλιτών κάτω από μικροσκόπιο