Χρόνια πνευμονίτιδα: συμπτώματα, μέθοδοι θεραπείας και πιθανές επιπλοκές

Η χρόνια πνευρίτιδα μπορεί να είναι το αποτέλεσμα του οξείου σταδίου της φλεγμονής των μαλακών μορίων στο δόντι ή μιας ανεξάρτητης ασθένειας, αλλά ανεξάρτητα από την αιτία, είναι ίσως η πιο ύπουλη μορφή της πνευμονίας. Εάν, με την εμφάνιση οξείων πόνων, πολλοί σύντομα αναζητούν βοήθεια, τότε με χρόνια πνευρίτιδα, συχνά τα συμπτώματα δεν εκφράζονται και μερικές φορές το δόντι δεν βλάπτει καθόλου.

Εδώ βρίσκεται η ύπουλη ασθένεια, αφού η ασυμπτωματική ή αργή πορεία της νόσου, αργά ή γρήγορα, καταλήγει, στην καλύτερη περίπτωση, στην επιδείνωση της χρόνιας πνευμονίας με μια παλέτα ανυπόφορου πόνου και, στη χειρότερη περίπτωση, της περιοδοντίτιδας, όταν πρόκειται για εξοικονομώντας ένα δόντι από την εξόρυξη. Επιπλέον, οποιεσδήποτε προσπάθειες για να υποστούν περιοδοντίτιδα (όπως γίνεται συχνά με ειδικά «ασθενή») συχνά οδηγούν στην εξόντωση στις ρίζες - κύστεις ή σε επιπλοκές της περιοδοντίτιδας - περιιστίτιδα, οστεομυελίτιδα, αποστήματα, φλέγμα ή σήψη, όταν έρχεται ήδη για τη σωτηρία της ζωής ενός ατόμου.

Πώς αναπτύσσεται η χρόνια πολίτιδα, ποια είναι τα χαρακτηριστικά της συμπτώματα, τα χαρακτηριστικά της αναγνώρισης, της θεραπείας, καθώς και η πρόληψη των επιπλοκών - ας μιλήσουμε για αυτό αργότερα.

 

Τι είναι η χρόνια πνευρίτιδα;

Σε γενικές γραμμές, η πνευμονία είναι μια φλεγμονή της νευροβλαστικής δέσμης μέσα στο στέμμα των δοντιών και των ριζικών καναλιών. Εάν σε οξεία (εστιακή) πνευρίτιδα σε ορισμένες περιπτώσεις είναι δυνατόν να διακοπεί η φλεγμονώδης διαδικασία και να αντιμετωπιστεί συντηρητικά το δόντι, δηλαδή, χωρίς απομάκρυνση νεύρων, τότε η χρόνια πνευρίτιδα είναι σχεδόν πάντα μια μη αναστρέψιμη μορφή της νόσου. Σε αυτή την περίπτωση, ο βαθμιαίος εκφυλισμός του πολτού λαμβάνει χώρα μέσα στο δόντι: ο σχηματισμός ινώδους ιστού, η νέκρωση (νέκρωση) ή ο πολλαπλασιασμός της νευροβλαστικής δέσμης μέχρι να γεμίσει την κοιλότητα που οδηγεί στην παθολογία.

Σύμφωνα με μελέτες σε διάφορες περιοχές, η χρόνια πνευρίτιδα αντιπροσωπεύει περίπου το 75% των επισκέψεων, δηλαδή πολλοί αναζητούν βοήθεια όχι λόγω των σοβαρών συμπτωμάτων του πόνου, τα οποία συχνά δεν εμφανίζονται με αυτή τη μορφή, αλλά λόγω του φόβου να χάσουν ένα δόντι. Χαρακτηριστικά, η χρόνια πνευρίτιδα είναι το αποτέλεσμα μιας οξείας μορφής, παρόλο που τα παιδιά αναπτύσσονται συχνά χωρίς αυτήν. Για ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά της οξείας πυώδους πνευμονίας, βλέπε ξεχωριστό άρθρο: Χαρακτηριστικά συμπτώματα οξείας πυώδους πνευμονίας και μέθοδοι θεραπείας της.

Οι χρόνιες μορφές της πνευμονίτιδας προκαλούνται από παθογόνους μικροοργανισμούς, καθώς και από τα μεταβολικά προϊόντα τους και στις περισσότερες περιπτώσεις η ασθένεια προκαλείται από βαθιά τερηδόνα ή την ακατάλληλη επεξεργασία της: παραβίαση της τεχνικής επεξεργασίας των δοντιών, κακός καθαρισμός της carious κοιλότητας, κακή θέση πλήρωσης κ.λπ. Λιγότερο συχνές «αιτίες» της ανάπτυξης της παθολογίας είναι:

• τραυματισμούς των δοντιών
• απόφραξη των καναλιών με πέτρες (βύσματα αλατιού)
• διείσδυση βακτηριδίων μέσω της κορυφής της ρίζας του δοντιού σε γναθοπροσωπικές και γενικές παθήσεις (περιοδοντίτιδα, περιιστία, οστεομυελίτιδα, ιγμορίτιδα, γρίπη κλπ.)

Από την πρακτική του οδοντιάτρου

Παραδόξως, μερικοί daredevils προσπαθούν σοβαρά να θεραπεύσουν τον pulpitis στο σπίτι και δεν χρησιμοποιούν ούτε καν λαϊκές μεθόδους γι 'αυτό, αλλά απλά βάρβαρες μεθόδους για το δόντι και το σώμα. Για παράδειγμα, παίρνουν μια λεπτή χαλύβδινη βελόνα, θερμαίνουν το κόκκινο-καυτό και εισάγουν το σε μια βαθιά carious κοιλότητα, προσπαθώντας έτσι να καυτηριάσει το "νεύρο" μέσα στο δόντι με αυτό. Στην καλύτερη περίπτωση, με αυτή την αντιδιαβρογχική μέθοδο, το οξύ στάδιο της φλεγμονής θα μετατραπεί σε χρόνια πνευρίτιδα. Πολύ ενδιαφέρουσες καταστάσεις είναι επίσης όταν προσπαθείτε"Θεραπεία" της κονδυλίτιδας με το σκόρδο.

Με την ευκαιρία, πριν από περισσότερα από 200 χρόνια, ο λαός βρήκε έναν τρόπο να εξάγει μαλακό ιστό από τα κανάλια των δοντιών χρησιμοποιώντας μια συνηθισμένη σειρά πιάνου. Το ίδιο το κανάλι καθαρίστηκε με την ίδια σειρά.

 

Συμπτώματα χρόνιας πνευρίτιδας

Όπως ήδη αναφέρθηκε, η χρόνια πνευρίτιδα, σε αντίθεση με τις οξείες μορφές, μπορεί να είναι ασυμπτωματική. Οξεία πνευρίτιδα πάντα εκδηλώνονται ως πολύ ισχυροί παροξυσμικοί πόνοι με μικρά "φωτεινά" (χωρίς πόνο) κενά. Για όλη τη χρόνια πνευρίτιδα, συνήθως είναι χαρακτηριστικός μόνο ο πονώντας πόνος με διαφορετικά διαστήματα περιόδων χωρίς πόνο.

Συχνότερα βρίσκονται στην οδοντιατρική χρόνια ινώδης πνευρίτιδα (σε σχεδόν το 70% των περιπτώσεων), λιγότερο συχνά - γαγγραινό. Σχεδόν ποτέ δεν εμφανίζεται σε ενήλικες, υπερτροφική πνευμονίτιδα, μερικές φορές διαγνωσμένο μόνο κατά τη συνάντηση με έναν παιδοδοντίατρο.

Τα συμπτώματα της χρόνιας ινώδους πνευρίτιδας (μερικές φορές αποκαλούνται χρόνια απλή) είναι ο πόνος από όλους τους τύπους ερεθιστικών: κρύο, ζεστό, γλυκό, από κρύο αέρα κλπ., Τα οποία δεν απομακρύνονται για πολύ καιρό μετά την εξάλειψη του ερεθιστικού παράγοντα. Επίσης, αυτή η ειδική παθολογία χαρακτηρίζεται από ένα ειδικό σύμπτωμα όπως η εμφάνιση παρατεταμένου πόνου κατά τη μετάβαση από το κρύο σε ένα ζεστό δωμάτιο.

Σημείωση

Η χρόνια απλή pulpitis, ως διάγνωση, δεν χρησιμοποιείται από πολλούς οδοντιάτρους, αφού στο όνομά της δεν αντικατοπτρίζει την ουσία του εκφυλισμού της δομής της νευροβλαστικής δέσμης. Για πολλούς ιατρούς, παραμένει το ερώτημα γιατί ο συγγραφέας της ταξινόμησης Hofung ονομάζει τον ινώδη πολίτη χρόνιο απλό, αφού στην πραγματικότητα αυτό δεν αντανακλά την πραγματική εικόνα.

Μερικές φορές η χρόνια ινώδης πνευρίτιδα είναι ασυμπτωματική. Αυτό οφείλεται είτε στον ειδικό εντοπισμό της καρυοθρυμικής κοιλότητας (για παράδειγμα, κάτω από το κόμμι), όταν τα ερεθίσματα δεν μπορούν να την επηρεάσουν, είτε στο διαδεδομένο μήνυμα του θαλάμου κοιλότητας και πολτού - σε τέτοιες περιπτώσεις δεν υπάρχει διόγκωση και έκρηξη του πολτού, και δεν υπάρχουν πόνοι, αντίστοιχα.

Όσον αφορά τη χρόνια γαγγραινώδη πνευρίτιδα, τότε ίσως το πιο συνηθισμένο σύμπτωμα αυτής της μορφής της νόσου είναι μια δυσάρεστη οσμή που απλώνεται από το δόντι. Ένα συχνό σύμπτωμα επίσης αυξάνει τους πόνους από το ζεστό, που δεν σταματούν για μεγάλο χρονικό διάστημα, ακόμα και όταν το ερεθιστικό δεν είναι πλέον στο στόμα. Μερικές φορές υπάρχει πρήξιμο στο δόντι.

Ακόμη και αν παρατηρηθεί ασυμπτωματική πορεία, πολλοί σημειώνουν μια αλλαγή στο χρώμα των δοντιών: την εμφάνιση ενός γκριζωπού χρώματος. Κατά κανόνα, η εμφάνιση όλων αυτών των συμπτωμάτων της χρόνιας γαστρεντερικής πνευρίτιδας προηγείται από οξύ και αυθόρμητο πόνους, οι οποίοι στη συνέχεια εξαφανίζονται. Αυτό υποδηλώνει ότι σε πολλούς ανθρώπους η χρόνια πάθηση της νόσου προηγείται της οξείας μορφής της.

Στη χρόνια υπερτροφική πνευρίτιδα, το δόντι, κατά κανόνα, ανησυχεί ελαφρώς. Το κύριο σύμπτωμα σε αυτή την περίπτωση είναι πόνος στον πόνο όταν μασάτε στερεά τρόφιμα και σπάνια από ερεθιστικά της θερμοκρασίας. Μερικές φορές παρατηρείται αιμορραγία του δοντιού κατά τη διάρκεια της κατανάλωσης τροφής, η οποία σχετίζεται με την ανάπτυξη στην καρυώδη κοιλότητα του πολτού του τύπου "άγριου κρέατος" και του μηχανικού τραυματισμού του. Είναι αυτό το σύμπτωμα της χρόνιας πνευμονίας που συχνά φοβίζει ένα άτομο, αναγκάζοντάς τον να αναζητήσει βοήθεια στο τέλος.

 

Συμπτώματα σπάνιας πνευμίνης

Στην πρακτική ενός οδοντιάτρου, μερικές φορές βρέχεται ο κονδυλίτης χωρίς τερηδόνα:

• Τραυματικός;
• Λογισμός;
• Αναδρομικό.

Μεταξύ αυτών, η συνηθέστερη είναι η τραυματική πνευρίτιδα - μια οξεία φλεγμονώδης διαδικασία που αναπτύσσεται στο πλαίσιο ενός τραυματισμού των δοντιών. Ο οξεία τραυματισμός των δοντιών εμφανίζεται όταν πέφτει (από ένα ποδήλατο, από μια κούνια), ως αποτέλεσμα του χτυπήματος διαφόρων αντικειμένων (πλυντήριο, μπάλες) κλπ. Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα ανώτερα μπροστινά δόντια υποφέρουν, προκαλώντας έντονο πόνο από το κρύο και το ζεστό, καθώς και πόνο όταν τρώνε στερεά τρόφιμα.

Εάν ο πολτός είναι κατεστραμμένος κατά τη διάρκεια ενός τραυματισμού των δοντιών, τότε η λοίμωξη συνδέεται με την ανάπτυξη οξύ πόνου πνευμονίτιδας: παρατεταμένη και αυθόρμητη, δηλαδή συμβαίνει ακόμη και χωρίς ερεθιστικά. Κατά κανόνα, αυτό συμβαίνει μέσα σε μια μέρα. Αν δεν συμβουλευτείτε έναν γιατρό κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, τότε μετά από κάποιο χρονικό διάστημα η οξεία μορφή τραυματικής πνευμίνης μπορεί να πάει στο χρόνιο στάδιο.

Η χρόνια τραυματική πνευρίτιδα είναι λήθαργος, χωρίς σχεδόν κανένα σύμπτωμα. Η επικοινωνία του ανοιχτού "νεύρου" με το περιβάλλον το κάνει να μοιάζει με χρόνια ινώδη πνευρίτιδα με τα χαρακτηριστικά χαρακτηριστικά του. Χωρίς θεραπεία, η χρόνια μορφή μπορεί να πάει σε επιδείνωση ή περιοδοντίτιδα (φλεγμονή των ιστών γύρω από τη ρίζα του δοντιού).

Η ποντίτιδα χρόνιας αρθρίσεως χαρακτηρίζεται από αργά αυξανόμενα συμπτώματα, όπως:

• παρατεταμένες κρίσεις πόνου, που προκαλούνται μερικές φορές από θερμικά ερεθίσματα (κρύο, ζεστό).
• μακρούς αυθόρμητους πόνους, που εκτείνονται μερικές φορές στο αυτί, στο ναό, στο ζυγωματικό ταμπόν, στον αυχένα.
• μερικές φορές ο πόνος αναπτύσσεται όταν η κεφαλή έχει κλίση προς μία ή την άλλη κατεύθυνση.

Αυτή η φύση του πόνου καθορίζεται από τις αιτίες που τις προκαλούν: συμπιέζοντας τον πολτό του δοντιού με κηλίδες ή πετρώματα - πέτρινους σχηματισμούς. Οι υπολογισμοί μπορούν να ανιχνευθούν στα κανάλια του δοντιού χρησιμοποιώντας μια ακτινογραφία.

Αναδρομικός πνευμότης: έχει οξεία και χρόνια φάση, αλλά διαφέρει από την κλασική πνευρίτιδα στο ότι αναπτύσσεται χωρίς τερηδόνα. Η λοίμωξη εισέρχεται στον πολτό διαμέσου της κορυφής της ρίζας σε ασθένειες όπως οστεομυελίτιδα, σηψαιμία, ιγμορίτιδα, κλπ. Σε μια χρόνια μορφή, η οπισθοδρομική πνευρίτιδα είναι ασυμπτωματική ή με συμπτώματα που παρατείνουν.

 

Η έγκαιρη διάγνωση και η σημασία της

Προκειμένου να διαγνωστεί η χρόνια πνευρίτιδα, εκτός από τη γνώση του ιατρικού ιστορικού (καταγγελίες, χρόνος εμφάνισης, διάρκειας κ.λπ.), ο γιατρός πρέπει επίσης να εκτελέσει μια σειρά διαγνωστικών μέτρων.

Οι πιο κοινές συμπληρωματικές ερευνητικές μέθοδοι είναι:

• οπτική επιθεώρηση ·
• θερμομέτρηση.
• EDI;
• ακτινογραφία.

Ο οπτικός έλεγχος του δοντιού με αιχμηρό καθετήρα και καθρέφτη δίνει περίπου το 50% των απαραίτητων πληροφοριών. Όσον αφορά την εμφάνιση της κοιλότητας, την πληγή του πυθμένα της, την επικοινωνία με τον θάλαμο πολτού (ο τόπος όπου βρίσκεται το "νεύρο"), μπορεί να θεωρηθεί ήδη ότι υπάρχει χρόνια πνευμονία.

Εάν υπάρχει ένα μήνυμα με μια τερηδόνα και ο πόνος και η αιμορραγία εμφανίζεται όταν εξετάζεται με ένα οξύ καθετήρα, τότε με μεγάλη πιθανότητα είναι χρόνιος ινώδης πνευρίτιδα. Με την αλλαγή του χρώματος των δοντιών, η εμφάνιση μιας γκρίζας απόχρωσης, με μια μεγάλη ποσότητα μαλακωμένου χαρτομάντηλου στην κοιλότητα των δοντιών, όταν το νεύρο καταστρέφεται εν μέρει και ο πόνος εμφανίζεται μόνο όταν ανιχνεύονται τα κανάλια, είναι πιθανότατα μια χρόνια γαγγραινώδης πνευρίτιδα. Η εμφάνιση του υπερβολικού ιστού μέσα στην κοιλότητα σε συνδυασμό με την πληγή όταν εξετάζεται πιο συχνά υποδηλώνει χρόνιο υπερτροφικό πνευμό.

Θερμόμετρο Ως πρόσθετη μελέτη, συχνά καταφεύγουν στη θερμόμετρο - μια ανάλυση της αντίδρασης ενός δοντιού σε ένα κρύο και, λιγότερο συχνά, σε ένα ζεστό. Όταν ένα δόντι αντιδρά σε ένα κρύο μπορεί με ασφάλεια να πει ότι το "νεύρο" μέσα του δεν πεθαίνει, οπότε δεν μιλάμε για περιοδοντίτιδα. Για ακριβή θερμομετρία, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ειδικούς αισθητήρες που αναπτύσσονται από το eppulis και τον Sirviden, οι οποίοι συλλαμβάνουν τη διαφορά θερμοκρασίας μεταξύ ενός υγιούς και ενός κακού δοντιού.

EDI ή, διαφορετικά, η ηλεκτροδωδονία είναι μια από τις πιο ακριβείς μεθόδους διάγνωσης της πνευμονίας. Η αρχή της βασίζεται στη διαφορετική ηλεκτρική διεγερσιμότητα ενός υγιούς και νοσούντος πολτού.

Ένα υγιές "νεύρο" αντιδρά ήδη με αδύναμους πόνους σε ισχύ ρεύματος 2-6 μΑ. Οι οξείες μορφές της πνευμονίας αντιδρούν σε ρεύματα 20-25 έως 35 μΑ. Η χρόνια ινώδης πνευρίτιδα καταγράφεται σε ισχύ ρεύματος 35-50 μΑ, με χρόνια γαγγρίνη - στα 60-90 μΑ.Η χρόνια υπερτροφική πνευρίτιδα δεν διαγιγνώσκεται με EDI και η ακτινογραφία χρησιμοποιείται για να την λειαίνει.

Η ακτινογραφία είναι μια μέθοδος που βασίζεται στη μελέτη ακτινογραφικών φωτογραφικών φωτογραφιών ενός δοντιού με τους περιβάλλοντες ιστούς που μεταφέρονται σε έναν υπολογιστή χρησιμοποιώντας μια συσκευή - ένα επίσκοπο (εκτός, φυσικά, μιλάμε για μια σύγχρονη κλινική).

Για να επιβεβαιωθεί η διάγνωση χρόνιας υπερτροφικής πνευρίτιδας, η ακτινογραφία δεν θα πρέπει να παρουσιάζει αλλαγές στους ιστούς που περιβάλλουν το δόντι και στην περιοχή του διαστολικού διαφράγματος. Σε μια εικόνα των δοντιών με χρόνια ινώδη πνευρίτιδα, συχνότερα δεν υπάρχουν αλλαγές, αλλά μερικές φορές μια ελαφρά επέκταση του περιοδοντικού χάσματος (μεταξύ της ρίζας του δοντιού και της υποδοχής) είναι σταθερή, γεγονός που περιπλέκει τη διάγνωση. Η χρόνια γαστρεντερική πνευρίτιδα χαρακτηρίζεται σε σπάνιες περιπτώσεις από παραβιάσεις του οστικού ιστού στην κορυφή των ριζών των δοντιών, οπότε η διάγνωση επιβεβαιώνεται με θερμόμετρο και EDI.

 

Σύγχρονη θεραπεία χρόνιων μορφών και παροξυσμών της πνευμονίας

Δεδομένου ότι η χρόνια πνευρίτιδα είναι μια μη αναστρέψιμη μορφή φλεγμονής των μαλακών ιστών, όταν δεν μπορούν πλέον να αποθηκευτούν στο δόντι, χρησιμοποιούνται συχνότερα για θεραπεία πλήρη εξαγωγή πολτού από όλα τα οδοντικά κανάλια. Η ίδια προσέγγιση ακολουθείται στη θεραπεία της χρόνιας πνευρίτιδας στο οξεικό στάδιο.

Στη σύγχρονη οδοντιατρική, προτιμάται η μέθοδος της ζωτικής (εκχύλισης) ζωτικής εξουδετέρωσης του «νεύρου». Κατά τη θεραπεία των χρόνιων μορφών πνευμονίτιδας ή των παροξυσμών της, χρησιμοποιείται μόνο αναισθησία χωρίς πρόσθετα κεφάλαια για την εκβλάστωση (θανάτωση) του πολφού.

Ορισμένα ιδρύματα, ιδιαίτερα τα δημοσιονομικά, εξακολουθούν να χρησιμοποιούν αρσενικό πολτό (αρσενικό) ή προϊόντα χωρίς αρσενικό για την προκαταρκτική προετοιμασία του πολτού για την εξαγωγή του στην τρίτη επίσκεψη. Η αναισθησία χρησιμοποιείται επίσης συχνά, αλλά η έλλειψη χρόνου, η αδυναμία να φέρει την αναισθησία στην τελειότητα, η βιασύνη ή τα μεμονωμένα χαρακτηριστικά της γνάθου ενός συγκεκριμένου ασθενούς οδηγούν στην αδυναμία να απομακρυνθεί αμέσως το "νεύρο".

Η πάστα αρσενικού τοποθετείται σε δόντια μιας ρίζας για 24 ώρες, σε δόντια πολλαπλών ριζών - για 48 ώρες. Η πάστα χωρίς αρσενικό τίθεται σε μακροπρόθεσμη βάση: από 2-3 ημέρες έως μία εβδομάδα ή περισσότερο. Σε αντίθεση με την πάστα του αρσενικού, δεν έχει επιβλαβή επίδραση στον ιστό που περιβάλλει τη ρίζα, δρα αργά και απαλά. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο δίνεται ολοένα και περισσότερη προτίμηση στα προϊόντα χωρίς αρσενικό.

Από την εμπειρία του οδοντιάτρου

Η θεραπεία των δοντιών είναι ένα πολύ σημαντικό γεγονός. Η αφαίρεση των "νεύρων" από τα κανάλια εδώ δεν είναι αρκετή, όπως πολλοί άνθρωποι σκέφτονται. Μόνο η παρατεταμένη έκπλυση ολόκληρης της λοίμωξης από το σύστημα των καναλιών, η επεξεργασία των εσωτερικών τοιχωμάτων των ριζών από τους μολυσμένους ιστούς και, στη συνέχεια, η αξιόπιστη πλήρωση μπορεί να δώσει καλά αποτελέσματα μακροπρόθεσμα. Εάν τουλάχιστον ένα από αυτά τα στάδια παραβιαστεί, τότε στο εγγύς μέλλον μπορεί να εμφανιστεί πόνος σε ένα "νεκρό" δόντι και θα αρχίσουν να εμφανίζονται αλλαγές στους ιστούς που περιβάλλουν τη ρίζα, μέχρι το σχηματισμό μιας «κύστης» - ενός σάκου γεμάτου με πύον και περιοριζόμενου από μια υγιή κάψουλα τμήματα του οστού. Δείτε επίσης άρθρο Διαδικασία απομάκρυνσης της κύστης από δόντια και θεραπεία χωρίς χειρουργική επέμβαση.

 

Επιπλοκές μετά από θεραπεία χρόνιας πνευρίτιδας

Μετά από τη θεραπεία της χρόνιας πνευρίτιδας ή της επιδείνωσης της, οι ασθενείς αισθάνονται συχνά πόνοι που οι οδοντίατροι καλούν μετά την πλήρωση.

Σημείωση

Ορισμένοι συγγραφείς είναι της άποψης ότι κανονικά δεν πρέπει να εμφανιστούν τέτοιοι πόνοι, ωστόσο η ατέλεια του τεχνικού και επαγγελματικού συστατικού επιτρέπει την εμφάνιση μικρών πόνων αμέσως μετά την πλήρωση (διαρκεί περισσότερο από μία ώρα) ή πόνους όταν δαγκώνουν σε ένα δόντι που διαρκεί από 1 έως 3 ημέρες.

Οι μεταπληρωτικοί πόνοι που ταιριάζουν στον υπό συνηθισμένο κανόνα προκύπτουν εξαιτίας μικρού τραυματισμού στους ιστούς που περιβάλλουν το δόντι, με έναν ακατέργαστο διαχωρισμό του "νεύρου" κατά την εκχύλιση, λόγω της φαρμακευτικής αγωγής του καναλιού με ισχυρά αντισηπτικά, τα οποία σε μικρές ποσότητες πέφτουν έξω από τη ρίζα επίσης εξαιτίας της εξόδου ενός λεπτού ενδοκρανιακού οργάνου πέρα ​​από το άνοιγμα της ριζικής κορυφής.

Οι ακαθάριστες παραβιάσεις του γιατρού είναι:

• κακή ποιότητα πλήρωσης του καναλιού ή των καναλιών.
• σπάσιμο του εργαλείου στο κανάλι.
• δημιουργώντας διατρήσεις στο κανάλι (οπές ή βλάβες στο ριζικό τοίχωμα).

Εάν στην θεραπεία της χρόνιας πνευρίτιδας ή των παροξυσμών της υπάρχει μια ατελής πλήρωση των καναλιών ή η υπερβολική πλήρωσή τους (αφαίρεση υλικού στην κορυφή), αμέσως ή μετά από λίγο (από μια μέρα σε ένα χρόνο ή και περισσότερο) εμφανίζονται συμπτώματα που αντιστοιχούν στην περιοδοντίτιδα στην έξαρση. Σε αυτή την περίπτωση μπορεί συχνά να εμφανιστούν έντονοι πόνοι, αδυναμία να αγγίξει το δόντι ακόμη και με τη γλώσσα, την παλλόμενη φύση του πόνου και σε μερικές περιπτώσεις, μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, μπορεί να εμφανιστεί πρήξιμο της βλεννογόνου στην περιοχή της κορυφής της ρίζας του δοντιού.

Όταν ένα εργαλείο σπάσει στο κανάλι, το δόντι μπορεί να μην εκδηλωθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά αργά ή γρήγορα η μόλυνση στο "ακάθαρτο" και μη σφραγισμένο ριζικό τμήμα θα προκαλέσει είτε μια πυώδη διαδικασία στο κανάλι με το σχηματισμό μιας "ροής", είτε η διαδικασία θα έχει μια χρόνια μορφή με σχηματισμό στην καλύτερη περίπτωση τα συρίγγια (αγωγοί που ανοίγουν στα ούλα, μέσω των οποίων εκκρίνεται το πύλο από τη ρίζα του δοντιού στην στοματική κοιλότητα) και στη χειρότερη περίπτωση ο σχηματισμός πυώδους σάκους - κύστεις.

Η διάτρηση, ή, με άλλα λόγια, μια «τρύπα» στη ρίζα, εκδηλώνεται σχεδόν πάντα αμέσως. Συχνά ο ίδιος ο ασθενής παρατηρεί πότε ο γιατρός λανθασμένα άφησε αντί του καναλιού στο "κόμμι". Κατά κανόνα, λίγες ώρες μετά από μια τέτοια θεραπεία της χρόνιας πνευμονίτιδας ή της παροξύνωσης, εμφανίζονται σοβαροί πόνοι ή οξεία παροξυσμικά πόνου. Μερικές φορές ακόμη παυσίπονα μπορεί να μην βοηθήσει.

 

Για να συνοψίσω ...

Κατά τα πρώτα συμπτώματα της χρόνιας πνευμονίτιδας ή της παρόξυνσής της, θα πρέπει να συμβουλευτείτε αμέσως έναν γιατρό. Για να δοθεί 100% εγγύηση ότι κατά τη διάρκεια της θεραπείας δεν θα υπάρξει καμία επιπλοκή, ούτε μια κλινική μπορεί, αλλά σε πολλά από αυτά υπάρχει μια ειδική προσέγγιση για τη θεραπεία χρόνιας και άλλης πνευμίνης, γεγονός που καθιστά τους κινδύνους αυτούς ελάχιστους.

Έτσι, για παράδειγμα, πολλές ακριβές οδοντιατρικές κλινικές δίνουν μεγάλη προσοχή στην ενδοκρανιακή θεραπεία της χρόνιας πνευρίτιδας, αφιερώνοντας τουλάχιστον 1 ώρα σε αυτή τη διαδικασία (ανά δόντι ενός καναλιού). Οι οργανισμοί προϋπολογισμού δεν μπορούν να καυχηθούν για ένα τέτοιο αποθεματικό χρόνου για τη μηχανική και ναρκωτική επεξεργασία των καναλιών και την πλήρωσή τους μόνο. Αλλά οποιαδήποτε βιασύνη αυξάνει τον κίνδυνο επιπλοκών ...

Ο ηγετικός ρόλος στην πρόληψη των επιπλοκών διαδραματίζει η επαγγελματική εκπαίδευση του οδοντιάτρου και το επίπεδο εξοπλισμού της κλινικής. Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να αποκτήσετε τη μέγιστη δυνατή πληροφόρηση από συγγενείς και φίλους σχετικά με την κλινική και τους γιατρούς της πριν από τη θεραπεία. Η σωστή επιλογή του ιδρύματος και του γιατρού θα σας επιτρέψει να θεραπεύσετε με επιτυχία και να σφραγίσετε τα κανάλια, διατηρώντας το δόντι για πολλά χρόνια.

 

Ένα ενδιαφέρον βίντεο σχετικά με τα αίτια της πνευμονίας και τον πιθανό κίνδυνο

 

Ένα συναρπαστικό παράδειγμα κατάργησης ενός σπασμένου οργάνου από ένα κανάλι δοντιού