Wat is tandpulpitis: oorzaken en potentieel gevaar

De meeste mensen wenden zich tot de tandarts voor spoedeisende hulp om de simpele reden dat ze niet genoeg aandacht hebben besteed aan cariës, aangezien het een soort "vervelend misverstand" is dat wel kan wachten tot er vrije tijd is voor zijn behandeling. Als gevolg hiervan wordt acute pijn meestal niet langer veroorzaakt door cariës, maar door pulpitis, wat gepaard gaat met schade aan het zachte weefsel in de tand. En vaak worden de symptomen van pulpitis nog steeds verward met cariës, in de hoop opnieuw te wachten of de pijn met pijnstillers te overstemmen.

Maar het verslaan van de pulpakamer van de tand is verre van de limiet. Het resultaat van overmatig 'geduld' is vaak de overgang van pulpitis naar de moeilijker te behandelen ziekten - parodontitis. Vaak is het resultaat van complicaties van pulpitis het trekken van tanden, waarna verplaatsing van aangrenzende tanden, malocclusie, normaal kauwen van voedsel en soms maag- en darmaandoeningen kunnen optreden.

De onderstaande foto toont een tand waarin diepe cariës leidde tot de ontwikkeling van pulpitis:

Veel mensen weten uit de eerste hand over het mogelijke uiterlijk van de zogenaamde "flux" (periostitis). Maar weinig mensen weten dat flux op het tandvlees vaak optreedt na langdurige pulpitispijn en het gevolg is van het afsterven van de 'zenuw' in het tandkanaal met de vorming van pus, die gewoon nergens heen kan, en daarom naar de zijkant van de tandwortel gaat en het tandvlees opblaast.

Na verloop van tijd kan de flux in een fistel veranderen (zie foto):

Wat is pulpitis, wat zijn de oorzaken van het voorkomen, wat kan het de gezondheid van een persoon in gevaar brengen en welke soorten pathologie zijn er - dit alles zal later worden besproken.

Het is interessant

De pijn die kan optreden bij blootstelling aan de "zenuw" van de tand was al lang voor de komst van de moderne tandheelkunde bekend. Tijdens de inquisitie werden de eerste primitieve handgereedschappen gebruikt voor foltering (zoiets als een boormachine), die bij rotatie glazuur en dentine afbrokkelen en de zachte weefsels in de tand bereiken, waardoor ze geïrriteerd en vernietigd worden.

Natuurlijk werd alles gedaan om ondraaglijke pijn bij het onderwerp te veroorzaken, en het leidde tot bewustzijnsverlies en pijnschok. Vervolgens werd de patiënt tot bezinning gebracht om de blootstelling aan de pulp voort te zetten. Soms duurde de marteling meer dan een dag en stierf een persoon door een traumatische schok.

 

Dus wat is pulpitis?

Pulpitis is een ontstekingsreactie van pulpa-weefsel (tandheelkundige "zenuw"), die optreedt als reactie op een irriterende factor, extern of intern. Pulp is een zacht weefsel dat wordt doorboord door bloedvaten en zenuwen. Er zitten veel zenuwcellen in, daarom wordt kiespijn als een van de krachtigste beschouwd.

Foto's van tandpulp:

Waarom veroorzaakt pulpitis zulke hevige pijn?

Omdat de ontstekingsreactie een fase van oedeem heeft, treedt tijdens de toename van de pulpa in omvang compressie van zenuwcellen op met de ontwikkeling van ernstige ondraaglijke pijn. Op acute pulpitis de pulp is bedekt met een dunne laag carieuze weefsels en in chronische vormen, wanneer de pijn niet zo uitgesproken is, communiceert de onderkant van de carieuze holte meestal met de pulpakamer. In dergelijke gevallen doet de pijn pijn en wordt deze alleen uitgesproken wanneer irriterende stoffen in de "holte" van de tand komen (heet, scherp) of door een volledige blokkering van het gat over de pulp met iets (zaden, noten, appels).

Als gevolg van oedeem en compressie van de gehele bindweefselbundel treedt een geleidelijke necrose (necrose) van de "zenuw" op.

In één vorm chronische pulpitis alleen het coronale deel van het weefsel sterft af en in de kanalen blijft het gedeeltelijk in leven.

 

Oorzaken van pulpitis

De meest voorkomende oorzaak (etiologie) van pulpitis is diepe cariës. Tijdens het verdiepen van de carieuze holte vindt directe of indirecte penetratie van microben in het pulpa-weefsel plaats. Met directe toegang gaat de infectie rechtstreeks naar de geopende pulp en met indirecte toegang via de dentinale tubuli die de dikte van het dentine binnendringen.

In de tandheelkunde komen verschillende methoden voor pulpa-infectie en pulpitis voor:

• door een tandkroon (cariëscomplicatie)
• door de opening van de top van de wortel met de manifestatie van retrograde pulpitis.

De retrograde vorm van pulpitis komt zelden voor vanwege het specifieke ontwikkelingsmechanisme (pathogenese). De oorzaken van retrograde pulpitis zijn:

• Hematogene (door bloed) infectie van de tandpulpa met veel voorkomende infectieziekten (griep, rubella, enz.), Wanneer de infectie zich verspreidt naar het maxillofaciale gebied.
• Wanneer de infectie zich verspreidt van de infectieuze foci die zich het dichtst bij de tandwortels bevinden, die meestal de maxillaire sinus met sinusitis worden.
• Door een geïnfecteerde parodontale pocket (de ruimte tussen de wortel en het tandvlees) snelt de infectie, als gevolg van schending van de gingivale hechting, naar de top van de tandwortel en veroorzaakt pulpitis.

Een van de meest voorkomende oorzaken van pulpitis zijn ook de fouten van de dokter of zijn verkeerde daden. Meestal is dit te wijten aan oververhitting van de tand tijdens de verwerking (voorbereiding), onbedoeld openen van de pulpakamer gevolgd door permanent vullen, evenals onjuist draaien van de tand onder de kroon met niet-naleving van de techniek en zonder de vervaardiging van beschermende kappen na de procedure. Een preekstoel begint zich onmiddellijk of na een medische fout te manifesteren, waardoor de arts vaak al het werk opnieuw moet doen.

Het is interessant

Een van de zeldzaamste pulpitis is traumatisch en calculus pulpitis. Letsel door stoten, kneuzingen en vallen is meestal kenmerkend voor de voortanden: in dergelijke gevallen is pulpitis van niet-infectieuze oorsprong. De resulterende symptomen van pulpitis van de voortanden verschillen niet van de "klassieke" opties voor de ontwikkeling van pathologie.

Bij calculus pulpitis in de tandzenuw treden stoornissen op als gevolg van denticles en petrificates - afzettingen bestaande uit zouten (voornamelijk calciumverbindingen). Deze verkalkte stenen comprimeren het delicate pulpaweefsel en veroorzaken pulpitis.

De volgende afbeelding toont schematisch de klassieke ontwikkeling van pulpitis - na diepe cariës:

 

Acuut en chronisch beloop van de ziekte

Pulpitis van de tand, als ziekte, kan verschillende stromen hebben: acuut, chronisch en in het acute stadium. Meestal wordt eerst acute pulpitis gevormd en vervolgens chronisch. Op een bepaald moment komt de chronische vorm in het stadium van verergering.

Dit schema is echter niet in alle gevallen van toepassing: het komt ook voor dat de tand niet acuut pijn doet en de pathologie gaat onmiddellijk over in een trage chronische vorm. Vaak heeft een persoon zelfs geen exacerbaties, wanneer de chronische vorm van pulpitis soepel overgaat in een andere moeilijker te behandelen ziekte - parodontitis.

De pathogenese (ontwikkeling) van pulpitis is direct gerelateerd aan de etiologie (oorzaak) van het optreden ervan en kan zijn eigen bijzonderheden hebben, maar elke inflammatoire weefselreactie heeft veel gemeen. Ongeacht wat pulpitis veroorzaakt (infectie, trauma of toxisch effect op de "zenuw" van het vulmateriaal), er treden ernstige structurele veranderingen op in het vruchtvlees:

• pulp oedeem;
• verstoring van de bloedstroom;
• zuurstofgebrek van cellen;
• problemen bij het verwijderen van gifstoffen;
• verschijnselen van necrose (necrose).

Onder acute pulpitis worden focale en diffuse onderscheiden.In beide gevallen doet de pulpitis-tand niet alleen spontaan pijn zonder irriterende stoffen, maar ook in de aanwezigheid ervan (zoet, koud, enz.). Kenmerkend zijn nachtelijke pijnscheuten en korte intervallen tussen aanvallen, wanneer een persoon geen pijn voelt.

Het verschil tussen acute diffuse pulpitis en focale pulpitis is de verspreiding van pijn langs de takken van de trigeminuszenuw: pijn kan worden gegeven aan de slaap, het oor, het infraorbitale gebied, de achterkant van het hoofd, het jukbeen, enz. In dergelijke gevallen kan een persoon de tand die het leed veroorzaakt niet nauwkeurig aan de arts aangeven en moeten aanvullende diagnostische hulpmiddelen worden gebruikt.

Bij focale pulpitis is de pijn gelokaliseerd in één specifieke tand en kan de patiënt er precies naar wijzen.

De gevolgen van onomkeerbare aandoeningen van de tandpulp kunnen chronische vormen van pulpitis zijn: vezelig, gangreen en hypertrofisch. De namen spreken voor zich:

• bij vezelige pulpitis er is een degeneratie van het ontstoken zenuwweefsel tot vezelig weefsel;
• bij gangreen - er is gangreen of necrose van het coronale of gedeeltelijk wortelweefsel in de tand;
• bij hypertrofische pulpitis treedt hypertrofie (proliferatie) van zacht weefsel op, die vaak de hele carieuze holte kan innemen - het zogenaamde "wilde vlees".

Chronische pulpitis manifesteert zich meestal alleen als pijnlijke pijn en zwakke gevoeligheid voor irriterende stoffen (vooral hete). Pijn kan een individuele duur hebben, vaak meerdere maanden met verschillende frequentie.

In de regel leiden bepaalde triggers (stress, onderkoeling, griep, enz.) Tot een afname van de afweer van het lichaam met de ontwikkeling van de fase van verergering van chronische pulpitis, wanneer het hele verhaal met acute pijn opnieuw wordt herhaald, wat nieuw lijden met zich meebrengt.

Feedback:

"Ik ga niet graag naar de dokter, dus wachtte ik. Een tand was een aantal dagen vreselijk ziek, ik moest pillen slikken en toen, zie, de tand deed geen pijn meer! Ik dacht zelfs - nou, het is nodig, alles is opgelost, en nu is het niet nodig om een ​​afspraak te maken met een dokter. En toen voelde ik binnen een week iets op het tandvlees boven een zieke tand, zoals een zere plek en de smaak is zo smerig. Puur intuïtief vermoedde dat deze pus eruit kwam. Over het algemeen was het niet zonder dokter - iedereen heeft me daar geboord, de grachten schoongemaakt, er was al een dode tand. '

Maxim, Novosibirsk

 

Pulpitis-ontwikkelingsopties voor verschillende groepen tanden

Pulpitis kan zich op elke tand ontwikkelen, maar er zijn bepaalde groepen tanden die meestal vatbaar zijn voor een dergelijke laesie. De eerste plaats in de frequentie van voorkomen wordt ingenomen door de eerste kiezen of anderszins de zesde tanden, die bij de eerste (op 6-jarige leeftijd) voorkomen en zich in de meest onbeschermde zone bevinden, vaak nog met diepe en gesloten kloven (fossae). Wanneer er vlekken in deze gebieden van het kind verschijnen, begrijpen de ouders niet meteen wat het is, maar met de verdieping van het proces nadert elke dag het moment waarop het kind begint te klagen over ernstige spontane pijn in de tand - dit is al pulpitis.

Vanaf de voortanden ontwikkelt pulpitis zich meestal op de centrale en laterale snijtanden. Hoektanden zijn het minst vatbaar voor cariës vanwege de massaliteit en structurele kenmerken.

De onderste voortanden zijn in de regel het minst vatbaar voor de ontwikkeling van cariës en in de toekomst - pulpitis vanwege de hoge mate van wasbaarheid door hun speeksel. Omdat speeksel een soort 'vloeibaar glazuur' is, is het juist in deze groep tanden dat verloren minerale componenten (calcium, fosfor) sneller terugkeren.

Men mag echter niet vergeten dat, ondanks zulk "geluk" van de onderste voortanden met betrekking tot het risico op het ontwikkelen van complicaties van cariës (pulpitis en parodontitis), de ondertanden meer vatbaar zijn voor tandsteen op hen, juist vanwege hetzelfde zeer zoute speeksel ( zie het voorbeeld op de foto).

 

De gevaarlijkste complicaties van pulpitis

De gevaarlijkste complicaties van pulpitis treden op tegen de achtergrond van langdurig geduld of regelmatig pijnstillers nemen. Meestal ontwikkelt zich na pulpitis acute of chronische parodontitis - ontsteking van de weefsels rond de wortel.

In de acute vorm van parodontitis gaan mensen in de meeste gevallen naar de tandheelkundige kliniek omdat er zeer sterke kloppende pijnen zijn en het is gewoon onmogelijk om de tand aan te raken, soms zelfs de tong. Wanneer dit gebeurt, stijgt de lichaamstemperatuur vaak en is er het gevoel dat de tand "groeide". Als een arts precies in dit stadium van het proces wordt geraadpleegd, komt na tandverwerking en penetratie in het gebied waar de pulp zou moeten zijn, overvloedige pus met een onaangename geur uit het kanaal.

Bij chronische vormen van parodontitis zijn fistels de meest onaangename formaties op het tandvlees. Dit zijn de kanalen die vertrekken van de ontstoken tandwortel en waaruit periodiek de slecht ruikende pus naar buiten komt, waardoor het voor een persoon gemakkelijker wordt om te lijden.

De moeilijkst te behandelen en gevaarlijk voor de gezondheid is chronische parodontitis geassocieerd met de zogenaamde cysten. Sommige mensen zijn zich goed bewust van de mogelijke groei van weefsels rond de wortel in de vorm van granulomen en cysten, zoals ze deze foto zagen na het verwijderen van hun tand. Deze "etterende zakjes" op de geëxtraheerde tanden hangen aan de wortels en hebben een kleur van rood tot cyanotisch. Deze foto laat niemand onverschillig en wordt lang herinnerd.

Lees meer over de vorming van een cyste op de wortel van de tand, het gezondheidsgevaar en mogelijke complicaties bij het verwijderen van read-in afzonderlijk artikel.

Als je denkt dat deze 'horror' eindigt, zul je moeten teleurstellen. De bovenstaande complicaties van pulpitis waren de meest 'vreedzame', die meestal alleen tot tandverlies leiden, maar er zijn ziekten die de algemene gezondheid van een persoon beïnvloeden: periostitis, osteomyelitis, abces, phlegmon, sepsis.

Periostitis is een ontsteking van het periost van de kaak tijdens de verspreiding van pus eronder. Als gevolg hiervan verslechtert het welzijn, de temperatuur stijgt naar hoge waarden, de vorm van het gezicht kan veranderen, er is een gevoel van volheid in het tandvlees nabij de zieke tand. Vaak betreurt een persoon na deze ernstige aandoeningen meer dan eens dat hij een relatief onschadelijke pulpitis niet op tijd heeft genezen.

Osteomyelitis is een smelten of oplossen van het bot wanneer het etterende proces de kaakruimtes zozeer bedekt dat, naast de zieke tand, de aangrenzende tanden beginnen te wankelen.

Opmerking

Met de langdurige ontwikkeling van osteomyelitis kan een persoon de hulp van een tandarts-chirurg inroepen om de bron van infectie te elimineren, maar het resultaat van het verwijderen van een zieke tand kan een fragmentatie van de kaak erbij zijn of een fractuur. Aangezien tijdens het proces van osteomyelitis progressie het bot minder duurzaam wordt door zijn "oplossing", leidt zelfs een kleine inspanning vaak tot verwondingen van verschillende ernst.

Een abces (beperkte etterende ontsteking) en phlegmon (diffuse etterende ontsteking) zijn ziekten die ontstaan ​​tijdens complicaties van pulpitis en vaak leiden tot de dood van een persoon. Ze worden geassocieerd met de actieve kieming van de focus van infectie in de ruimtes tussen de spieren, waar vitale formaties (vaten, zenuwen) zijn.

Op de onderstaande foto - phlegmon:

Sepsis is de infectie van het bloed met giftige infectieproducten, die leidt tot bedwelming van het lichaam, een schending van de beschermende krachten en uiteindelijk tot de dood.

 

Hoe u zelf pulpitis kunt herkennen

Om ernstige complicaties in de tijd te voorkomen, is het nuttig om pulpitis in het begin zelfstandig te kunnen herkennen symptomen. Jezelf diagnosticeren is niet zo moeilijk.

Als u tandpijn heeft, moet u eerst hun aard begrijpen: bij cariës is er geen acute spontane pijn, het komt alleen voort uit externe irriterende stoffen. Bij acute pulpitis en de verergering ervan zijn er beide tekenen.En bij acute parodontitis kan de tand het vaakst niet worden aangeraakt, uw welzijn kan verslechteren, en de intens ondraaglijke pulserende pijn wordt intens intenser.

Chronische pulpitis is moeilijker te detecteren, maar als het mogelijk is om de holte te onderzoeken, wordt pulpitis gemakkelijker te identificeren. Als een soort zacht weefsel de carieuze holte inneemt, ontwikkelt zich hoogstwaarschijnlijk chronische hypertrofische pulpitis. Als een lange pijnlijke pijn optreedt wanneer voedsel de tand binnenkomt, is de geopende zenuw zeer waarschijnlijk, zoals bij vezelige of gangreneuze pulpitis.

Chronische parodontitis heeft veel gemeen met chronische pulpitis, maar alleen bij chronische vormen van parodontitis kunnen er fistels zijn op het tandvlees nabij de zieke tand. Alleen bij parodontitis kan het tandvlees bij de tand 'opzwellen', pijn doen en komt er vaak pus onder los.

Ondanks de mogelijkheden van zelfdiagnose, kan alleen een tandarts een definitieve diagnose stellen door een reeks diagnostische maatregelen uit te voeren (onderzoek, palpatie, percussie, thermometrie, EDI, radiografie).

De onderstaande foto toont een visiografie voor radiografie:

 

Behandeling en preventie van pulpitis

Na het bepalen van pulpitis, stelt de arts een plan op voor zijn behandeling. Er zijn 3 benaderingen voor de behandeling van pulpitis: met behoud van de gehele "zenuw", met gedeeltelijke verwijdering, met volledige extractie van pulp uit het systeem van paardenkanalen.

De eerste manier om de hele pulp in een levensvatbare staat te houden, is momenteel niet populair vanwege frequente complicaties, dus artsen geven meestal de voorkeur aan de laatste optie. Gedeeltelijke verwijdering van pulp wordt ook gebruikt, maar alleen als er geen manier is om door het hele kanaal te gaan vanwege de complexe structuur of de aanwezigheid van vreemde lichamen erin.

Het belangrijkste belang bij de volledige behandeling van pulpitis is de goede medicamenteuze behandeling van de kanalen en hun vulling tot aan de fysiologische top (top). Om dit te doen, is anesthesie noodzakelijk, de kanalen worden behandeld met speciaal gereedschap vergelijkbaar met naalden (bestanden), gewassen met antiseptische oplossingen en verzegeld met verhardende pasta's met of zonder guttapercha-pinnen.

Opmerking

Vaak duurt de behandeling van pulpitis 1-2 tot 3-4 bezoeken. Dit komt door de benadering van behandeling, met of zonder het gebruik van pasta's voor het necrotiseren van de "zenuw" (arseen of zonder arseen), met de instelling van speciale antiseptica of medicijnen voor extra kanaaldesinfectie, ontworpen voor meerdere dagen.

Zie het artikel voor meer informatie over de interessante nuances van de behandeling van pulpitis Moderne methoden voor de behandeling van pulpitis.

Normaal er mag geen pijn zijn na behandeling met pulpitis. Met beperkingen is de aanwezigheid van pijn na het vullen na de behandeling niet langer dan 5-7 dagen toegestaan, wat zich alleen manifesteert door ongemak bij het bijten op een tand (vooral vast voedsel).

Om de ontwikkeling van pulpitis te voorkomen, is een tijdige behandeling van tandbederf op de tand belangrijk. Dit is een minimumprogramma. Wat betreft het maximale programma, moet profylaxe worden gestart zelfs vóór het begin van cariës, en de aanbevelingen volgen die gericht zijn op het versterken van de tanden en het beschermen ervan:

1. Te reinigen met tandenborstels en pasta's van alle toegankelijke oppervlakken van de tanden elke keer na het eten;
2. Om ruimtes van ruimtes tussen tanden schoon te maken met flosses (flosses);
3. Misbruik zoet niet;
4. Voer eens in de zes maanden professionele hygiëne uit (reiniging van tandplak en steen);
5. Voer in overleg met de tandarts een remineraliserende therapie en diepe fluoridering van alle tanden uit.

De implementatie van deze aanbevelingen stelt u niet alleen in staat om nooit de gruwel van pulpitispijn te voelen, maar beschermt ook uw tanden tegen de ontwikkeling van cariës.

 

Interessante video over pulpitis

 

En hier is de behandeling van pulpitis

 

Wortelkanaalbehandeling