Pulpitisin pratik bir diş hekimi açısından sınıflandırılması

Şu anda, bazıları hala dişhekimleri tarafından bu süreçte kullanılan 20'den fazla pulpitis sınıflandırması bilinmektedir. Bununla birlikte, tek bir pulpitis sınıflandırması evrensel değildir, çünkü bu hastalığın “açılarını”, belirli bir pulpitis tipinin özelliklerini herkesten% 100 doğrulukla yansıtamaz.

İlginç

Böyle çok sayıda pulpitis sınıflandırması, genel olarak bir hastalığın her tipinin tanımlanmasına farklı yaklaşımlarla açıklanmaktadır. Yazarlar, pulpitisli diş kanallarında meydana gelen hastalık, klinik, gelişim, altta yatan süreçlerin ortaya çıkmasına neden olan faktörleri gruplandırmaya çalışmışlardır.

Bununla birlikte, hiç kimse tek bir sistemleştirmede her şeyi aynı anda tarif edemedi. Çok az insan, bir sınıflandırmada, hastalığın her biri için en önemli yönlerinin birkaçını, pratik bir diş hekimi için ideal sistemleştirmeye mümkün olduğunca yakın bir şekilde birleştirmeyi başardı. Birçoğunun ortaya çıkışından bu yana uzun yıllar geçmesine rağmen, diş hekimlerinin hala kullandığı bu çalışma sınıflandırmalarıdır.

Sınıflandırmak Dişözü Geçen yüzyılın başında denedim. En erken sınıflandırmalardan biri 1925'te önerildi, ancak çok hantaldı ve hastalığın her alt türünün tam tanımını yansıtmadı. Bununla birlikte, diş hekimlerini uygulamak için uygun bir pulpitisin sistematizasyonu oluşturma çalışması durmadı: yaklaşık 5-10 yılda bir, genellikle önceki sınıflandırmalarla belirli benzerliklere sahip olan veya kelimenin tam anlamıyla bir veya iki değiştirilmiş bölümde farklı olan yeni bir grup yayınlandı.

20. yüzyılın sonunda, 10. revizyonun hastalıklarının uluslararası sınıflandırması, WHO (Dünya Sağlık Örgütü, İngiliz. Dünya Sağlık Örgütü veya WHO) önderliğinde ICD-10 olarak veya kısaltılmış olarak yayınlandı. Pulpitis'in ICD-10'a göre sınıflandırılması, bir dişhekiminin çalışmalarının istatistiksel muhasebesi için 1999 yılında uygulamada resmi olarak uygulanmaya başlanmıştır. Diş hastasının kuponlarına (ICD-10'a göre), bir veya daha fazla pulpitisin şifrelenmesine izin veren özel bir kod konur.

Ne yazık ki, bu sınıflandırma hala gün, ay ve yıl için yapılan çalışma hakkında doktorun istatistiksel raporu olarak kullanılmaktadır. Gerçek resmi yansıtmaz., aynı pulpitis için, her tip için sınıflandırma, hastalığın bazı yönlerini dikkate alır ve yazmak zordur, bu yüzden uzun yıllardır kendisi için uygun sistematizasyonu kullanan diş hekimi, diş hastasının kuponuna, bir gün önce tedavi ettiği pulpitis türü gibi şifreleyen bir kod koyar. .

 

Köpüğe göre pulpitis çeşitleri

Toplamda, kökeni farklı olan 4 tip pulpitis ayırt edilir. Her birinin özelliklerini kısaca gözden geçirelim.

 

Bulaşıcı pulpitis

Diş içindeki nörovasküler demetin iltihaplanması, çoğunlukla mikroorganizmaların ve toksinlerinin canlı pulpa dokusu üzerindeki agresif etkilerinin bir sonucu olarak ortaya çıkar. Hemen hemen her pulpitisin bulaşıcı etiyolojisini belirleyen bakterilerdir.

Hamuru daha sonraki iltihabı ile "enfekte etmenin" klasik yolu, mikropların çürük boşluktan dentin tübüllerine daha derinlere nüfuz etmesi veya (daha az yaygın olarak) zaten açılmış olan “sinir” üzerindeki doğrudan etkisidir. Bu iki seçenek vakaların% 90'ından fazlasında bulunur.

not

Bazen pulpaya retrograd enfeksiyon yolu vardır.Retrograd pulpitis, mikroorganizmalar (örneğin, stafilokok, streptokok, putrefaktif bakteriler, vb. Olabilir) dişe çürük boşluktan değil, kökteki apikal delikten girerse oluşur. Bu bazen akut solunum yolu enfeksiyonları, osteomiyelit, kızamıkçık ve diğer bazı hastalıklarda olur.

Hematojen (kan yoluyla) pulpa enfeksiyonu kaynağı yaygın değildir, çünkü vücudun savunmaları genellikle patojenleri dişin nörovasküler demetini besleyen arteriyollere girmeden çok önce engellemeyi başarır. Retrograd enfeksiyon ayrıca mikropların diş köküne en yakın odaklardan, örneğin sinüzit, periodontitis ile - ayrıca kökün tepesindeki bir açıklıktan geçmesini içerir.

 

Travmatik pulpitis

Bu isim, pulpitisin kökenini yansıtır, ancak hasarlı pulpada gelişen süreçleri yansıtmaz. Çoğu zaman sadece “sinir” hastalığının tetikleyicisi olan yaralanma, kısa sürede pulpitisin ve ilerlemesinin daha da gelişmesinin bulaşıcı bileşenini başlatır.

Normal olarak, hamur her zaman steril koşullardadır. Bir diş yaralanması sırasında açıldığında, daha önce şartlı olarak patojen olan ağız boşluğundaki bakteriler, dişin pulpa odasına girer ve burada enfeksiyöz bir enflamatuar sürecin gelişmesine neden olurlar.

not

Çoğu zaman, pediatrik diş hekimleri, maksillofasiyal bölgeye zarar veren çeşitli yaralanmalara duyarlı olan çocuklar olduğu için travmatik pulpitis ile karşı karşıyadır. Hastalık sanki gelişebilir süt ısırığıve ne zaman sabit. Çoğu zaman, üst orta ve (veya) yan kesici dişler hasar görür, ancak bazı durumlarda alt ön dişlere zarar vermek de mümkündür.

Travmatik pulpitis sadece taç kırığı ile değil, aynı zamanda dişin içinde pulpa nekrozu (nekroz) meydana geldiğinde, dişin şiddetli morarması, çıkığı ve subluksasyonu veya kök kırığı ile de ortaya çıkabilir. Bu durumlarda, hastalık patojenik mikrofloranın katılımı olmadan gelişir - kapalı durumda söylenebilir.

Uygulamada görüldüğü gibi, travmatik pulpitisin gelişmesine yol açan ana yaralanma türleri şunlardır:

• Ev;
• Ulaşım;
• Ateşli silah;
• İyatrojenik (doktorun hatasından kaynaklanan).

Diş hekiminin arızalanmasından dolayı kağıt hamuru yaralanması özel dikkat gerektirir. Ne yazık ki, pulpitisin gelişiminde iatrojenik faktörün kesin istatistikleri yoktur, çünkü olası sorun durumları, ortaya çıksalar bile, diş hekimi ve hasta arasındaki iletişim yoluyla derhal çözülür - doktor sadece pulpitise getirdiği dişi tedavi eder.

Örneğin, çürüklerin hazırlanması sırasında dişin kazara aşırı ısınması durumunda, tedavi sırasında pulpa odasının delinmesi sırasında, kronun altındaki dişin odontopreparatasyonu (“öğütme”) derin çürük - tüm bu durumlarda, bir süre sonra, travmatik pulpitis hemen hemen her zaman gelişir ve derhal tedavi gerektirir.

Diş "mutfak" sırlarından

Hastalar, diş tedavisinin incelikleri hakkında çok az bilgiye sahip olmaları nedeniyle, genellikle her şeydeki uzmana güvenirler. Ve bunu sıradan derin çürükleri pulpitise dönüştüren zevkle kullanan birçok diş hekimi var.

Bu neden oluyor? Özel kliniklerde çürük tedavisi, pulpitis tedavisinden birkaç kat daha ucuzdur, bu nedenle hastaya "çürük boşluk o kadar derindir ki neredeyse sinir görünür" dediğini söylemek caziptir. Ve buna göre, doldurmak yerine, diş tam olarak “verilir”.

Kabulün ücretsiz veya neredeyse ücretsiz olduğu bütçe kurumlarında, her şey farklı olur, ancak daha iyi değil: bir hasta derin çürüklerle gelir, ancak doktor bazen zamana sahip değildir (koridorda 15 kişi daha bekliyor), arzu ve çoğu zaman teşhis cihazı ( örneğin EDI) belirli bir dişin tanısını belirlemek için kullanılır. Bu nedenle, hasta ile ikinci bir toplantıyı önlemek için diş hekimi "ne olursa olsun" kağıt hamuru odasını açar ve "sinir" i kanal (lar) dan kaldırır.

Dişhekiminin randevusunda “hiçbir yerden ortaya çıkan” pulpitis ile ilgili istatistikleri tutmak mümkün olsaydı, muhtemelen birkaç diş kliniğinde ilk sırada yer alacaklardı.

 

Matematik pulpitis

Konsantre pulpitis bulaşıcı olmayan bir kökene sahiptir: diş hekimleri veya petrifatlar tarafından uzun sıkıştırılması sırasında dişin nörovasküler demetindeki metabolik bozuklukların bir sonucudur. sonra pulpitise dönüşüyor.

Hamurun sinir uçlarının tahriş yoğunluğu, diş taşı pulpitisinde ağrının şiddetini belirler.

 

İlaç (“kimyasal”) pulpitis

Modern sınıflandırmalarda ayırt edici değildir, ancak pratikte, bu tür pulpitis genellikle aynı iyatrojenik faktör veya doktor hatası gibi bulunur. Hamurun kimyasal yanması, örneğin, aşağıdaki durumlarda ortaya çıkar:

• güçlü dişlerin hazırlanmış bir çürük boşluğunun (alkol, eter) ilaç tedavisi sırasında bir diş hekimi tarafından kullanıldığında;
• sızdırmazlık malzemelerini kullanmak için yanlış teknikle (örneğin, contalar olmadan);
• periodontitis tedavisi sırasında periodontal cebe sokulduğunda, kök çimentodan veya apikal delikten posaya nüfuz edebilen güçlü ilaçlar.

 

Platonov'a göre pulpitis sınıflandırması: her türün kısa bir açıklaması

Şimdiye kadar, Rusya'daki dişhekimleri, 1968 yılında Profesör ve Tıp Bilimleri Doktoru Platonov Yefim Yefimovich tarafından önerilen sınıflandırmayı kullanmaktadır. Belli dezavantajları olmamasına rağmen, yazarı, seleflerinin çoğunun aksine, pulpitis sınıflandırmasını önemli ölçüde basitleştirmeyi ve çok çeşitli diş hekimleri için daha net hale getirmeyi başardı. Bir sınıflandırmada, sadece bir veya daha fazla pulpitisin hamuru ile ortaya çıkan patolojik süreçleri karakterize etmeye değil, aynı zamanda hastalığın seyrini ve ağrının lokalizasyonunu da kaydetti.

Platonov E.E. Sınıflandırmasında, hastalık sırasında üç ana pulpitis türü tanımladı: keskin, kronik ve kronik pulpitisin alevlenmesi. Aynı zamanda, akut pulpitiste iki form kaydetti: odak ve dağınık, burada ağrının lokalizasyonunu vurguladı.

Odak formu - bir kişi ağrının "merkezini" doğru bir şekilde gösterir. Diffüz pulpitis - trigeminal sinir boyunca göz, kulak, boyun vb. İçine yayıldığında (“filizlenir”) ağrının yaygın doğası anlamına gelir. Burada yazar, dişin içinde gerçekleşen süreçleri ihmal etti, böylece doktorları, özellikle rutin bir randevuda uygulamak için tanıyı basitleştirdi.

Gerçekten de, dişhekimleri hala bir bütçe ziyaretinde vardiya başına 10-15'ten fazla kişiyi tedavi etmektedir ve diş kanallarında gerçekleşen süreç hakkında ayrıntılara girmenin bir anlamı yoktur: önceki sınıflandırmaların yazarları tarafından belirtildiği gibi seröz veya pürülan. 1-2 önde gelen sorudaki kesin tanıyı anlamak yeterlidir (kişinin geçmişte aynı akut ağrıya sahip olup olmadığını netleştirme ihtiyacı için ayarlanmıştır, çünkü kronik Dişözü semptomlarda benzer akut form).

Platonov, önceki yazarlardan sınıflandırılması için kronik pulpitisin formlarını ödünç aldı:

• lifli;
• kangrenli;
• Hipertrofik.

Platonov’un sınıflandırmasındaki bu pulpitis formları etiyolojiyi (“sinir” iltihabının gelişmesinin nedeni) değil, pulpada meydana gelen süreçleri yansıtmaz. Lifli form, pulpa dokusunun lifli dejenerasyonunu, posanın gangrenöz gangrenini (nekrozu) ve nörovasküler demetin çürük boşluğun doldurulmasıyla hipertrofik - hipertrofisini (çoğalmasını) karakterize eder.

not

Bölümlerden birinde bulunan Komedi Kulübü programında, ünlü ev sahibi Garik Martirosyan, hafifçe Hollywood'un gülümsemesini değil, talihsiz “üçüncü derecenin pulpitisini” tanımladığı resme yorum yapıyor. Aslında, böyle bir teşhis dünyaca bilinen sınıflandırma sisteminde mevcut değildir.

 

ICD-10 Pulpitis Sınıflandırması: Uyarlanmış Versiyon

20. yüzyılın sonundaki Dünya Sağlık Örgütü (WHO), tıbbın çeşitli alanlarında önde gelen dünya uzmanları sayesinde, “Ağız boşluğu, tükürük bezleri ve çenelerin hastalıkları” bölümünü içeren bilinen hastalıkların bir sınıflandırmasını yarattı. Bu sınıflandırma ICD-10 olarak adlandırıldı ve pratisyen hekimlere pulpitis ve periodontitin tip ve formlara ayrıntılı bir şekilde bölünmesini sağladı.

Ve pratik bir diş hekimi için en zor olanlardan biri, ICD-10'a göre pulpitisin sınıflandırılmasıydı.

not

Uzun yıllardır tıbbi kayıtlara yansıyan uygun ve basit sınıflandırmalara alışkın olan dişhekimleri, diş hastalarının çeşitliliğine göre istatistiksel kuponunda kodlarıyla gerekli hastalık kodunu girmek zorunda kalmıştır. En temel hastalığın şifrelenmesi ile (diş çürümesi, pulpitis, periodontitis, vb.) bir aksaklık olmadı, ancak kesin form veya tipin kodlanmasında ciddi sorunlar başladı. Bu nedenle, o zaman bile, ICD-10'a göre sınıflandırmanın, pratik doktorların “diline” resmi olmayan bir çevirisi yapılmıştır:

K04.00 - posanın ilk pulpitis veya hiperemi "derin çürük" olarak tercüme edilir, K04.01 - akut pulpitis - "akut fokal", K04.02 - pürülan pulpitis, pulpal apse - akut diffüz pulpitis, vb. Birçok doktor (şifrelerin detaylarının yakından izlenmediği yerlerde) daha da kolaylaştı: Herhangi bir minber için her zaman sadece “Minber” anlamına gelen genel K04.0 kodunu koyuyorlar. Devamsızlıkta 9 form içerir: akut (kronik) ve belirtilen ve belirtilmemiş ile biten.

Mayakovsky’nin sözlerini yeniden yorumlamak için: “her bir pulpitis türü kodlanmışsa, buna ihtiyaç var mı?” Bununla birlikte, birçok tıp doktorunun buna kimin ihtiyacı olduğu sorusuna hala cevapları yoktur ...

 

Çocuklarda pulpitisin T.F. Vinogradova

çünkü çocuklarda pulpitis kalıcı ve birincil dişlerde olabilirler, dişin iç yapılarının oluşum derecesini, yaşa bağlı değişiklikleri dikkate alırlar, en öngörülemeyen klinik tabloya sahiptirler (iletişim zorlukları, çocuğun olgunlaşmamış ruhları, vb.) - Tüm bunlar nedeniyle ayrı pulpitisin sınıflandırılması, kliniği dikkate alarak ve her bir formun gelişiminin bir veya başka bir aşamasında teşhisini basitleştirir.

TF Vinogradova, çocuklarda kalıcı ve geçici dişlerin pulpitisinin geniş bir sınıflandırmasını önerdi. Süt ve kalıcı dişlerdeki akut pulpitisin farklı ilerlediğini belirledi, bu yüzden iki bölüm ayırdı. İlkinde şunları içeriyordu:

• akut seröz;
• akut pürülan;
• ve periodontal dokuların ve bölgesel lenf nodlarının sürece dahil olduğu akut pulpitis.

Çocuklarda kalıcı dişlerin pulpitisinin ikinci bölümü için şunları tanıttı:

• kökleri olan dişler için akut seröz kısmi pulpitis;
• akut seröz ve pürülan genel pulpitis;
• yanı sıra akut pürülan kısmi pulpitis.

Çocuklarda kalıcı ve geçici dişlerin kronik pulpitisi için Vinogradova, Platonov'un pulpitis sınıflandırmasına kısmen benzeyen formlar kaydetti:

• basit kronik;
• kronik proliferatif;
• kronik proliferatif hipertrofik;
• ve gangrenöz pulpitis.

Son bölüm, süt ve kalıcı dişlerin kronik pulpitisinin alevlenmesidir.

Bu, bu sınıflandırmanın pediatrik diş hekimleri için evrensel olduğu anlamına gelmez, ancak 1987'de yaratılmış olmasına rağmen, pratik doktorlar aktif olarak hitap etti ve buna yöneliyorlar.

not

Bir diş randevusundaki çoğu pratik diş hekimi için, gerekli olan her pulpitisin bir sınıflandırması değil, nörovasküler demetin iltihabı ile enflamatuar süreçte dişin kökünü çevreleyen dokuları içeren bir hastalık olan periodontitis arasındaki temel farktır. “Pulpitis” tanısı koyarken nadir istisnalar (ne olursa olsun), diş hekimi diş kanallarının endodontik tedavisine başlar ve bazen gereksiz bir formalite olarak algılanmasına ve hareket halindeyken doktor tarafından icat edilmesine rağmen tıbbi belgeleri tanımlarken tam formunu düşünmeniz gerekir. .

Bu özellikle ICD-10'a göre dental hastanın kuponlarındaki tanının kodlanması için geçerlidir. Başka bir deyişle, kökeni, seyri, şiddeti, şekli vb. Nabzı ne olursa olsun, diş hekimi neredeyse her zaman aynı şeyi yapar. Ve neden hastalığı alt türlere ayırmak gerekiyor? Görünüşe göre, çeşitli pulpitisleri benzer bir periodontit formundan ayırt etmeyi kolaylaştırmak için.

 

Pulpitis ve özellikleri hakkında faydalı video

 

Ve pulpitis bu şekilde tedavi edilir: tüm aşamalar takip edilebilir